Ο Λεοπόλδος Ρίτερ φον Ζάχερ-Μάζοχ (Λέμπεργκ, Γαλικία, 27 Ιανουαρίου 1836 – 9 Μαρτίου 1895) ήταν Αυστριακός συγγραφέας και δημοσιογράφος. Γαλικιανής καταγωγής, ουτοπιστής σοσιαλιστής και ανθρωπιστής, έγινε γνωστός για τον όρο «μαζοχισμός» που προβάλλει μέσα από τα ημι-αυτοβιογραφικά έργα του.
Αν ζούσε σήμερα στην Ελλάδα τι θα έλεγε άραγε;
- Πολύ γουστάρω το Ελληνικό κράτος!
- Το πιο;
- Το Ελληνικό κράτος. Αυτό που βασανίζει τους Έλληνες κατοίκους και τους Ξένους πρόσφυγες.
- Α! αυτό το “κράτος”. Πολλοί από μας το λένε “μπάχαλο”, “μπουρδέλο”...
- Μα και βέβαια! Μ' αυτά που κάνει, εκτοξεύει τη σεξουαλική επιθυμία στα ύψη!
- Λοιπόν... πράγματι, μας πηδά καθημερινά, αν αυτό εννοείς.
- Μου θυμίζει πολύ τα όσα πέρασα από την σκληρή αφέντρα και ερωμένη μου, Βαρόνη Φανή Pistor, όταν έκανα το σκλάβο της. Αξέχαστες στιγμές! Σαν να είσαι στην ουρά της εφορίας.
- Α τόσο kinky;! Πολλοί πάντως υποφέρουν.
- Μόνο στην αρχή πονάει, μετά αρέσει!
- Όχι σ' όλους.
- Εγώ όμως θα κάνω τα χαρτιά μου, να πάρω Ελληνική υπηκοότητα. Και μόνο η μακροχρόνια ταλαιπωρία που θα υποστώ από τη γραφειοκρατεία, θα είναι μια απόλαυση!
- Όπως τη βρίσκει κανείς. Εδώ που τα λέμε, κι εμένα μου ρχεται να κάνω σεξ σε κάποιους πολιτικούς. Άγριο σεξ και δεν είμαι ο μόνος...
- Μα τι σου λέω τώρα; Πάρε παράδειγμα το τελευταίο κολπάκι, αυτό με το Κοινωνικό Τιμολόγιο της ΔΕΗ. Το οποίο, σε σύγκριση με άλλα, είναι σχεδόν τίποτα!
- Ξέρω καλά τι λες. Ακόμα να ανοίξουν την εφαρμογή, οι άχρηστοι, παρά τις διαβεβαιώσεις. Από την προηγούμενη βδομάδα μας δουλεύουν. Και να σκεφτείς ότι είχαν ορκιστεί πως, αν δεν άνοιγε Δευτέρα, θα άνοιγε σίγουρα την Τρίτη.
- Αυτό εννοώ! Αυτή η προσμονή δεν σου δημιουργεί έντονα συναισθήματα;
- Φυσικά. Θυμού κυρίως.
- Τέλεια!
- Ρε, που το είδες το τέλειο; Πρώτα έπρεπε να προετοιμαστούν και μετά να πουν “κάντε αιτήσεις”. Εδώ, θα τελειώσει η προθεσμία, και μετά θα μας ανακοινώσουν πως είναι έτοιμοι.
- Λες; Αχ μπράβο, μπράβο! Όλα αυτά τα προκαταρκτικά μ' εξιτάρουν!
- Λυπάμαι, αλλά θα διαφωνήσω. Εγώ δεν αισθάνομαι έτσι.
- Κρίμα. Αλλά τι να κάνουμε; Πως αισθάνεσαι ακριβώς;
- Κορόιδο. Κι ακόμα μου 'ρχεται ώρες – ώρες να πάρω μια βρεγμένη σανίδα, να κάνω επίσκεψη σε κάτι πολιτικούς.
- Ααα! Είσαι σαν τη Φανή. Σου αρέσει κι εσένα να δέρνεις;
- Όχι, καθόλου! Αλλά κάποιοι πάνε γυρεύοντας.
- Θα φορέσεις μια γούνα σε παρακαλώ; Με φτιάχνεις τρελά!
- Γούνα με τέτοιο καύσωνα; Παλάβωσες; Άλλωστε, έχω οικολογική συνείδηση.
- Αχ! Κανείς δεν είναι τέλειος. Γεια σου τώρα, πάω στο Τμήμα. Θα τους πω πως είμαι απεργός. Γιούπιιι! Θα με κάνουν αγνώριστο!
- Τι να πω; Περί ορέξεως...
Λοιπόν μάγκες. Επειδή δεν είμαστε όλοι μαζοχιστές, για σοβαρευτείτε λίγο, μην γνωρίσετε τις 50 πενήντα αποχρώσεις του δαρμένου. Άντε μπράβο...
Δημοσίευση σχολίου