Είναι αλήθεια ότι ο Π. Πολάκης έχει διαμορφώσει το δικό του προσωπικό ακροατήριο μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι ένα ακροατήριο που δεν γουστάρει τα "κυριλέδικα", θέλει έναν λόγο λαϊκίστικο με μπινελίκια και τσαμπουκάδες.
Και αν κρίνουμε από τα αποτελέσματα των πρόσφατων βουλευτικών εκλογών στα Χανιά, αυτό το λακιρντί σαρώνει στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ αφού ένας από τους πιο προβεβλημένους υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ, ο Σταθάκης, έφαγε την σκόνη του Πολάκη.
Τύποι σαν τον Πολάκη, που οι ψευτοτσαμπουκαλίδικες εκφράσεις τους, είναι το σήμα κατατεθέν του "πολιτικού λόγου" τους, ποτέ δεν έλειψαν από το κοινοβούλιο του.
Πρόχειρα μας έρχονται στο μυαλό ο μακαρίτης Βαγγέλας Γιαννόπουλος και ο Θόδωρος Πάγκαλος. Και να αφήσουμε κατά μέρος τα "γαλλικά" του αείμνηστου Βαγγέλη.
Αλλά για αναρωτηθείται ρε παιδιά. Αν ήταν ο Πολάκης στην θέση του Πάγκαλου, όταν ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης έλεγε σε δημοσιογράφο, "δεν γαμιέσαι πρωί - πρωί" δεν θα γινόταν χαμός στα ΜΜΕ;
Τότε όμως μόνο κάτι σατιρικές εκπομπές ασχολήθηκαν μ' αυτό.
Πάμε όμως στα τωρινά. Το θέμα ξεκίνησε χτες, μετά την γνωμοδότηση της Επιτροπής Δεοντολογίας της βουλής να εισηγηθεί την άρση της βουλευτικής ασυλίας του Παύλου Πολάκη, ώστε να δικαστεί για παράνομη ηχογράφηση τηλεφωνικής συνομιλίας που είχε με τον Γιάννη Στουρνάρα και για την μήνυση που υπέβαλε εναντίον του ο πρώην πρόεδρος των εργαζομένων του ΚΕΕΛΠΝΟ Σταμάτης Πουλής.
Η οριστική απόφαση για την άρση ή μη της ασυλία του θα παρθεί στην Ολομέλεια της Βουλής την ερχόμενη Τετάρτη, ενώ την εισήγηση χτες της Επιτροπής Δεοντολογίας ψήφισαν Ν.Δ, ΚΙΝΑΛ και Ελληνική Λύση.
Ας δούμε αρχικά το ρεσιτάλ που έδωσε χτες ο Π. Πολάκης στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Kontra Channel, όπου πέρα απ' τις γενικές αναφορές του επικεντρώθηκε στην εισήγηση της Επιτροπής Δεοντολογίας να αρθεί η ασυλία του:
Ας ξεκινήσουμε από τα γνωστά. Ο Πολάκης δεν χαρακτηρίζεται από "αστική ευγένεια" κι αυτό δεν είναι κατ' ανάγκη κακό.
Από τον πρώτο καιρό που βρέθηκε στον πολιτικό στίβο μέσα απ' τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ δεν σταμάτησε να μιλάει για "βοθροκάναλα" και να αντιμετωπίζει όχι με την γνωστή ευπρέπεια και την συνηθισμένη πολιτικάντικη γλώσσα τους δημοσιοκάφρους.
Είχε προφανώς και την ανάλογη αντιμετώπιση από τα ΜΜΕ:
Από κει και πέρα και για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, μια και τώρα υπάρχει η χρονική ασφάλεια ώστε να μην μπορεί να μας κατηγορήσει κάποιος/α ότι κάνουμε αβάντα σε έναν Συριζαίο υπουργό.
Σας λέμε λοιπόν ότι ο Πολάκης όχι μόνο επικρότησε ενέργεια αναρχικής ομάδας σε βάρος "φακελάκια" γιατρού, αλλά είπε σε φιλική σου συντροφιά "και λίγα του κάναν". (Φυσικά αυτό το έκανε σε στενό φιλικό του κύκλο, αλλά δεν έμεινε μυστικό)
Βγήκε δημόσια και κατάγγειλε ότι υπάρχουν γιατροί οι οποίοι χρηματίζονται για να χορηγούν "γνωμάτευση κατά παραγγελία", ώστε να αποφυλακίζονται "επώνυμοι" φυλακισμένοι.
Από κει και πέρα όμως, αποδείχτηκε "χαδιάρικη γατούλα" όταν έφαγε 'πάγο" απ' το Μέγαρο Μαξίμου, όταν πρότεινε να συντάξουν νομοσχέδιο, μαζί με τον τότε υπουργό Υγείας Ξανθό το οποίο θα προέβλεπε να χάνουν την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος όσοι γιατροί καταδικάζονται τελεσίδικα σαν "φακελάκηδες".
Ηταν ο "κομματικός πατριωτισμός", έφταιγε η κατσάδα που έφαγε σε ένα υπουργικό συμβούλιο απ' τον κυρ Αλέκο; Δεν ξέρουμε. Το ζήτημα είναι ότι αυτή η πρόταση του πήγε στα αζήτητα και αυτός το αποδέχτηκε χωρίς την παραμικρή αντίδραση.
Ο Π. Πολάκης δεν ήταν πάντα ένα ντόμπερμαν υπεράσπισης μιας μνημονικής ταξικής πολιτικής, όπως κατάντησε αναλαμβάνοντας υπουργικό θώκο στα χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Οταν στα μέσα τη δεκαετίας του 1990 εργαζόταν σαν ειδικευόμενος γιατρός στο Νοσοκομείο της Νίκαιας όλοι οι ασθενείς τον λάτρευαν, ενώ είχε κερδίσει τον σεβασμό και την εκτίμηση όλων των συναδέλφων του για την μαχητικότητα του. Για το ότι είχε σταθεί πρωτοπόρος σε όλες τις διεκδικήσεις του κλάδου, για το ότι είχε σταθεί μπροστάρης μαζί με άλλους γιατρούς από το χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στην δημιουργία της Αριστερής Ριζοσπαστικής Συνεργασίας Ιατρών (ΑΡΣΙ), μιας ταξικής συλλογικότητας που μέχρι τώρα δίνει το παρόν σε κάθε διεκδίκηση του κλάδου και στην υπεράσπιση της δημόσιας υγείας.
Αργότερα σε δυο αυτοδιοικητικές εκλογές για τον δήμο Σφακίων σάρωσε (2010 και 2014) λαμβάνοντας εντυπωσιακότατα ποσοστά. (61% και 94%)
Από κει και πέρα μόνο για πολιτική συνέπεια δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η πολιτική πορεία του Π. Πολάκη. Ενώ ξεκίνησε την πολιτική του διαδρομή σαν στέλεχος στην Οργάνωση Σπουδάζουσας της ΚΝΕ, και πέρασε ένα διάστημα από το ΝΑΡ, ενώ κάποια στιγμή φλερτάρισε με το ΕΠΑΜ του Καζάκη, σήμερα έχει καταντήσει ένα μαντρόσκυλο του ΣΥΡΙΖΑ.
Οσο τώρα για τις κατηγορίες που του αποδίδονται και για τις οποίες ζητείτε η άρση της βουλευτικής του ασυλία θα μιλήσουμε σε επόμενη ανάρτησή μας.
Δημοσίευση σχολίου