Ο Αμαζόνιος φλέγεται, η "ανάσα" του πλανήτη λιγοστεύει. Τα δάση όμως δεν είναι τράπεζες για να τα σώσουν απ' την καταστροφή.

Ελάχιστα περισσότερα θα μπορούσαμε να πληροφορηθούμε για το τεράστιο έγκλημα που συμβαίνει αυτές τις μέρες στα τροπικά δάση του Αμαζονίου, πέρα από όσα μας λέει στο ανατριχιαστικό σκίτσο του ο Carlos Latuff.

Δυο επιπλέον επισημάνσεις πέρα τα όσα έχουμε γράψει γι' αυτή την τεράστια περιβαλλοντολογική καταστροφή.

Για όλο το υπηρετικό πολιτικό προσωπικό των καπιταλιστικών χωρών αυτό που ευαγγελίζονται ως "ανάπτυξή" δεν είναι τίποτα άλλο απ' ότι συμβάλει στην κερδοφορία του κεφάλαιου. Κανέναν καπιταλιστή δεν ενδιαφέρει το ότι ο Αμαζόνιος θεωρείτε ο "πνεύμονας του πλανήτη", αφού προσφέρει το 20% της οξυγόνωσης της γης, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση μάλιστα, ο ακροδεξιός πρόεδρος της Βραζιλίας Ζαΐχ Μπολσονάρου, ο οποίος οφείλει την εκλογή του στην αμέριστη στήριξη που του προσέφεραν οι μεγάλοι γαιοκτήμονες της χώρας, δεν έχει κρύψει ότι θα κάνει τα πάντα για να υπάρξει ανηλεή εκμετάλλευση των δασών του Αμαζονίου για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα της ντόπιας οικονομικής ολιγαρχίας και όχι μόνο.

Οι προσπάθειες της κυβέρνησής του να παραδώσει τoν δασικό πλούτο της χώρας στο κεφάλαιο, ώστε αυτό να τον καταστρέψει και στην θέση του να αναπτύξει την γεωργία και τις εξορύξεις είχαν φανεί από καιρό, όταν αφαίρεσε αρμοδιότητες από το Ινστιτούτο Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων της Βραζιλίας και επέτρεψε τις εξορύξεις στις προστατευμένες περιοχές των ιθαγενών φυλών.

Ολη αυτή η εφαρμοζόμενη πολιτική από την κυβέρνηση της Βραζιλίας, έδωσε τα περιθώρια στους μεγαλοϊδιοκτήτες γης και στους διάφορους καταπατητές, να προκαλούν πυρκαγιές για να πληθύνουν τα εδάφη τους.
Μάλιστα είχαν φτάσει σε τέτοιο βαθμό, που όπως αποκάλυψε η εφημερίδα "Folha de S. Paulo" οι μεγαλογαιοκτήμονες του κρατιδίου "Παρά" είχαν κηρύξει τη 10η Αυγούστου «Ημέρα της Φωτιάς», κάτι που πραγματοποιήθηκε με το ξέσπασμα τεράστιων νέων πύρινων μετώπων. 

Ασύδοτος και αδίστακτος ο Μπολσονάρου, δεν δίνει καμιά σημασία στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας που έχουν ξεσπάσει σε όλο τον κόσμο, και περιφρονητικά απευθύνεται σε όσους διαμαρτύρονται λέγοντας τους ότι είναι «φυσικό να ξεσπούν πυρκαγιές» και να «κοιτάνε τη δουλειά τους».

Από κοντά και όλα τα καπιταλιστικά κράτη. Κανένα δεν κάνει το παραμικρό  -άνευ σημασίας κάποιες προσχηματικές διατριβές που έχει με Γερμανία και Νορβηγία-για να πιέσει τον πρόεδρο της Βραζιλίας να αλλάξει τακτική, καμιά διεθνή κύρωση ενάντια μιας κυβέρνησης που διαπράττει ένα τόσο μεγάλο έγκλημα, καμιά καταδίκη απ' τις λεγόμενες υπερδυνάμεις οι οποίες παρακολουθούν αδιάφορες να λιγοστεύει η "ανάσα" του πλανήτη.

Και είναι "λογικό" να υπάρχει αυτή η στάση. Για τους καπιταλιστές η εμπορευματική-κεφαλαιοκρατική οργάνωση της παραγωγής, δεν σήμαινε μόνο την εκμετάλλευση της ζωντανής εργασίας, αλλά και την καταλήστευση του φυσικού πλούτου της γης.
Ο καπιταλισμός θεωρεί αντιπαραγωγικό ό,τι δεν αποφέρει άμεσο κέρδος. Τα ίδια τα δάση τα βλέπει σαν πηγή αποκόμισης κέρδους. 
Δεν είναι τράπεζες για να τα σώσουν απ' την καταστροφή, πόσο μάλλον όταν αυτή  δημιουργεί καινούργια πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο.