Της Τ. Γ
Κλειστά σύνορα, κλειστοί δρόμοι, κλειστά κέντρα κράτησης, κλειστά μυαλά, κλειστές ψυχές…
Μα συ καρδιά μου γελάς….
Γελάς και ζεσταίνεις τη μέρα μας, γελάς και για λίγο φωτίζεις τη μαυρίλα που μας κυκλώνει…
Γελάς και με λαχτάρα σφίγγεις τη τσαντούλα που θα πάρεις στο σχολείο…
Το σχολείο που οι «νοικοκυραίοι» θέλουν να κλειδαμπαρώσουν, κι απ’ έξω να σ’ αφήσουν…
Μα γω ψυχή μου ξέρω…
Οι «Μελιοί» αυτού του κόσμου, δεν τελειώνουν ποτέ… Μα κείνοι πάντα τον τρόπο θα βρίσκουν «να μετράνε τ’ άστρα»…
Καλή τύχη μικρή μου, και είθε το γέλιο, η χαρά και τ’ όνειρο να σ’ ακολουθούν πάντα..
Δημοσίευση σχολίου