Αν δεν μας έστελνε το βίντεο που επιβεβαιώνει τα γραφόμενα του, θα λέγαμε ότι ο φίλος και αναγνώστης Κώστας Μ., μας κάνει πλάκα και μας παραθέτει μια τρολιά. Η γελοία αλλά και άκρως επικίνδυνη εικόνα λαμβάνει χώρο στα σούπερ μάρκετ "Μασούτη".
Η εργοδοσία της επιχείρησης καθιέρωσε σε τακτά διαστήματα να ακούγεται, από τα μεγάφωνα που υπάρχουν στα καταστήματά της, ο εθνικός ύμνος και με εγκύκλιο της επιβάλλει στους εργαζόμενους κατά την διάρκεια του να στέκονται σε στάση προσοχής.
Αυτό που συνέβη και στα333 καταστήματα Μασούτης που υπάρχουν σε όλη τη χώρα, είναι εντελώς παράνομο και δεν έχει κανένα δικαίωμα η εργοδοσία να επιβάλλει αυτή την συμπεριφορά τους εργαζόμενους της, υπογραμμίζει στο μήνυμα του ο αναγνώστης.
Δεν ξέρουμε πόσο αποτελεσματική είναι η πρόταση του επιστολογράφου μας "ότι πρέπει να δημιουργηθεί μια καμπάνια σαμποτάζ στα εμπορεύματα αυτού του πατριδοκάπηλου καπιταλιστή". Αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι ζούμε απίστευτες καταστάσεις..
+ σχόλια + 1 σχόλια
Για τον κάθε παρόμοιο μεγάλο ιδιοκτήτη σούπερ μάρκετ, όπου γης, από το παραπάνω βίντεο συνάγεται αμέσως ποια είναι η πραγματική "πατρίδα του": Είναι η αλυσίδα των μαγαζιών του, είναι το αδιάκοπο αλλησιβερίσι μέσα στα καταστήματα και πρωτίστως το ταμείο εκάστου καταστήματος! Αυτό το τελευταίο είναι ο ομφαλός της Γης ή μάλλον το κέντρο του ... σύμπαντος! Κι αν σήμερα αυτή την πατρίδα του ο κάθε παρόμοιος "Μασούτης" τη διακοσμεί με τις σημαίες ενός κάποιου έθνους και την ποικίλλει με την υπόκρουση ενός κάποιου "εθνικού ύμνου", σίγουρα το όραμά του, το βαθύτερο ιδανικό του για το μέλλον είναι άλλο: Αχ,και να μπορούσε, λέει, να έχει αυτός τη δική του την αποκλειστική σημαία που να κυματίζει πάνω στον τόπο ολόκληρο, μια τέτοια παντιέρα, να πούμε, σαν εκείνη με το έμβλημα του δολαρίου που διακοσμούσε το σπίτι-θησαυροφυλάκιο του μεγάλου ήρωά του, του θρυλικού ... θείου Σκρουτζ στο ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ! Αυτό άλλωστε ήταν πάντα το αγαπημένο του ανάγνωσμα. Ενώ η μουσική υπόκρουση του πραγματικά δικού του "εθνικού ύμνου" να έχει κάπως διαφορετικούς στίχους, στίχους που να μιλάνε γνήσια για το μέγα ιδεώδες της ζωής του, για το χρήμα και την εξουσία! Να, ας πούμε κάτι τέτοιο, που να τραγουδιέται βέβαια πάνω στη μελωδία που ξέρει όλος ο κόσμος: "Σε γνωρίίίζω από την κόψη/ του ευρού την τρομερή/ σε γνωρίίίζω από την όψη/ που τη γης να καταπιεί!/ Απ' τα κόόόκαλα βγαλμένο εργατών και πελατών/ πάντα ποθητό κι ωραίον/χαίρε χρήήμα δυνατόν!/Κι απ' τη μάσα κι απ' τη χάψα/ χαίρε χρήήμα τρομερόό/ είσ' ό,τι αγαπώ στον κόσμο/χαίρε ντόόόλλαρ και ευρό!!" (Ποιος ήταν, βρε παιδιά, εκείνος ο φιλόσοφος, ένας μουσάτος επιβλητικός τύπος, αν δεν απατώμαι, που είπε πριν περίπου 160 χρόνια πως ο κάθε παρόμοιος κ. κεφαλαιοκράτης έχει πλέον μεταβληθεί ολοκληρωτικά σε έναν απλό εκπρόσωπο, σε μιαν απλή ανθρώπινη φωνή του ... κεφαλαίου που αντιπροσωπεύει; Ποιος ήταν; Πάει, άρχισαν τα γεράματα κι η λησμονιά! Θυμήστε μου το όνομά του!)
Δημοσίευση σχολίου