Στα σκοτεινά με τον Μητσοτάκη. Αυτή είναι η εικόνα της Ελλάδας τα δύο τελευταία χρόνια, που οι κρίσεις χτύπησαν τον κόσμο, τη χώρα και την κοινωνία μας. Ένας πρωθυπουργός της πάρλας, της ιδιοτέλειας και της πληρωμένης από μας προπαγάνδας, που δεν είναι σε θέση ούτε να κατανοήσει τι συμβαίνει ούτε να κάνει προσπάθειες για να μειώσει τις επιπτώσεις από αυτό που συμβαίνει. Ούτε μπορεί, αλλά, το κυριότερο. δεν θέλει. Η λογική που διατρέχει τον λόγο και την πράξη του έχει γίνει πια σαφής ακόμα και στον πιο δύσπιστο μικρομεσαίο της Δεξιάς: οι κρίσεις είναι παγκόσμιες, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε, ας κάνουμε λοιπόν δουλειές και δουλίτσες. Ή κανένα έξυπνο πόθεν έσχες...
Στα σκοτεινά με τον Μητσοτάκη. Δοκιμάστηκε στην πανδημία και απέτυχε με τεράστιο κόστος - ανθρώπινο, κοινωνικό. οικονομικό. Εκείνοι που θα διαδεχθούν -και θα γίνει γρήγορα- τον ίδιο, τον Άδωνι. τον Πλεύρη. την Κεραμέως και όλο αυτό το ανθρώπινο και πολιτισμικό σύμπλεγμα ανικανότητας και ιδιοτέλειας θα βρεθούν μπροστά σε μια κατάσταση ολέθρου. Δεκάδες χιλιάδες νεκροί, σακατεμένο ΕΣΥ. κουρασμένη κοινωνία οικονομία σε κίνδυνο. Και θυμός, θυμός, θυμός. Για τις ανθρώπινες εκατόμβες, αλλά και για τα δισεκατομμύρια που μετακινούνται από τα δημόσια ταμεία σε φιλικές τσέπες με διαφάνεια μικρότερη κι από των αγωγών της Ψυττάλειας.
Στα σκοτεινά με τον Μητσοτάκη. Η ακρίβεια σαρώνει κι εκείνος ξεπουλάει ό.τι κινείται κι ό.τι πετάει. Έχει καταφέρει να είμαστε πρώτοι, απ' από τους πρώτους, σε όλη την Ευρώπη στην τιμή του ρεύματος. Διαχειρίζεται εκατομμύρια νοικοκυριά που εξαρτώνται από το μεροκάματο και τον μισθό με εργαλεία τον Άδωνι και τον Χατζηδάκη. Αρμενίζει στη χώρα του ποτέ, στην οποία όταν οι μισθοί μένουν καθηλωμένοι και τα δικαιώματα του εργαζόμενου μηδενίζονται, στον πλούτο προστίθεται πλούτος και τότε η οικονομία ανθίζει και η κοινωνία ευημερεί. Στο μεταξύ ευημερούν οι ελίτ της αρπαχτής και δυστυχούν τα εννέα δέκατα των ανθρώπων.
Στα σκοτεινά με τον Μητσοτάκη. Το σκότος της εισβολής του Πούτιν στην Ουκρανία πυκνώνει το σκοτάδι στην Ελλάδα Ερχονται χειρότερες μέρες, δυστυχώς, στην ακρίβεια, την οικονομία, την πανδημία. Αλλά και στη δημοκρατία και στον πολιτισμό, γιατί ο πόλεμος γεννά πάντα τέρατα - και όχι μόνο στις εμπόλεμες χώρες, θα κρυφτεί πίσω του για να κρύψει όσα έκανε, κάνει και θα κάνει. Απών στο διεθνές δούναι και λαβείν που αποκαλούν διεθνείς σχέσεις, αυτουργός μιας Ελλάδας δουλοπάροικου. είναι βέβαιο ότι θα μας σύρει σε νέα δεινά.
Να φύγει για να δούμε τι θα κάνουμε με την έρμη πατρίδα Αυτή είναι η μόνη λύση εδώ που φτάσαμε.
Δημοσίευση σχολίου