Να προσθέσουμε μερικά ακόμα ιστορικά γεγονότα συμπληρωματικά στην προηγούμενη ανάρτηση Ηλέκτρα Αποστόλου: Η ηρωίδα κομμουνίστρια, που δολοφονήθηκε σαν σήμερα 26 Ιούλη 1944
Τα ανθρωπόμορφα τέρατα της "Ειδικής" και ειδικά η "Ομάδα Παρθενίου" που δολοφόνησε με τέτοιο φρικτό τρόπο την Ηλέκτρα αποτελούνταν ότι ότι κατακάθι υπήρχε στην τότε ελληνική κοινωνία.
Σεσημασμένοι κακοποιοί έχοντας διαπράξει και πριν την κατοχή σειρά από εγκλήματα, ληστείες, εκβιασμούς, βιασμούς, κ.α βρέθηκαν να συνεχίζουν το ίδιο έργο αυτή την φορά κάτω από τις διαταγές των Γερμανών.
Πολλοί απ' τους δολοφόνους-βασανιστές αυτούς όπως I. Μόρφης, ο I. Βελισσαρόπουλος, ο Γ. Καστάνης κ.ά. βρέθηκαν να υπηρετούν, μετά την απελευθέρωση της χώρας μας, στη χωροφυλακή και στην εθνοφυλακή όπου συνέχισαν το έργο που άρχισαν στην κατοχή υπακούοντας τότε στις προσταγές των κατακτητών.
Και αυτό γιατί οι δίκες των δοσίλογων που έγιναν δεν ήταν παρά ένα μεγάλο φιάσκο.
Πάνω από 300 (!) πολιτικοί παράγοντες των κομμάτων της Δεξιάς και τού Κέντρου παρέλασαν σαν μάρτυρες υπεράσπισης των κατηγορουμένων γιατί είχαν συνειδητοποιήσει πως μαζί τους δικάζονταν όλο το καθεστώς της άρχουσας τάξης κατά την κατοχή καθώς και η βρετανική πολιτική στην Ελλάδα.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι σε πολλές περιπτώσεις κατά την ακροαματική διαδικασία αποκαλύφτηκαν, παρά τις μανούβρες των κυβερνήσεων και των Αγγλων από τα παρασκήνια, πράγματα φοβερά, που σε κάποιες περιπτώσεις οδήγησαν τους δικαστές να πάρουν την απόφαση να μην κρατηθούν πρακτικά παρά μόνο στενογραφημένα και αυτά να καταστραφούν μετά την παρέλευση επταμήνου.
Και φυσικά δεν είναι καθόλου τυχαίο και το γεγονός ότι ελάχιστα τα Επίσημα πρακτικά των δικών που υπάρχουν και φυλάγονται στα αρχεία του κράτους είχαν χαρακτηριστεί και παραμένουν και σήμερα ακόμα «Απόρρητα».
Το αποτέλεσμα αυτών των δικών ήταν όλοι οι βασανιστές-δολοφόνοι, συνεργάτες των Γερμανών είτε είτε να αθωωθούν εντελώς είτε κα εισπράξουν ποινές "χάδι" ενώ μόνο για να τηρηθούν τα προσχήματα ειδικά απέναντι στους ξένους-συμμάχους που τιμώρησαν παραδειγματικά τους συνεργάτες των κατακτητών, κάποιοι ελάχιστοι δωσίλογοι εισέπραξαν τις πρέπουσες ποινές.
Πριν συνεχίσουμε θα προτείναμε στους αναγνώστες μας να διαβάζουν ολόκληρο το βιβλίο του Τάσου Κωστόπουλου "Η αυτολογοκριμένη μνήμη" για να διαπιστώσουν εκτός των άλλων την μεθόδευση που ακολουθήθηκε για την μαζική επανένταξη στον «εθνικό κορμό» των δοσίλογων.
Πολύ καλό και με μοναδικά ιστορικά ντοκουμέντα είναι και το βιβλίο του Δημήτρη Κουσουρή: «Δίκες των Δοσιλόγων, 1944-1949. Δικαιοσύνη, Συνέχεια του Κράτους και Εθνική Μνήμη»
Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει το κείμενο "Το Ευγνώμον κράτος στους Ταγματασφαλίτες: Επάνοδος στο στράτευμα, προαγωγές μέχρι τον βαθμό του ταξίαρχου και ανάδειξη σε βουλευτές και υπουργούς", ενώ για να επανέλθουμε στο θέμα μας, σχετικά με την δολοφονία της Ηλέκτρας Αποστόλου, θα χρησιμοποιήσουμε αποσπάσματα από το βιβλίο του Ν. Καρκάνη: Οι δοσίλογοι της κατοχής - Δίκες - Παρωδία (Ντοκουμέντα, αποκαλύψεις, μαρτυρίες).
Είναι ένα πόνημα το οποίο στηρίχτηκε στα υλικά, όπως αυτά δημοσιεύονταν στον ημερήσιο τύπο της Αθήνας και κυρίως στο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» στα χρόνια 1945, 1946 και 1947, ειδικά όσο αφορά την δίκη των δοσίλογων.
Οι κατηγορούμενοι βρίσκονται στην αίθουσα μισή ώρα πριν. Η φρούρησή τους είναι καθαρώς τυπική. Ουσιαστικά είναι ελεύθεροι. Κυκλοφορούν στην αίθουσα χαριεντίζονται με τη φρουρά που είναι απόλυτα δική τους, πίνουν ούζα, καφέδες, καπνίζουν, γελούν!...
Καλείται πρώτος ο μάρτυς κατηγορίας Λευτέρης Αποστόλου, αδελφός της μαρτυρικής ηρωίδας Ηλέκτρας και επίτροπος της ανήλικης κόρης της. Καταθέτει ότι ο ίδιος συνελήφθη από την Ειδική Ασφάλεια το 1941, αφού πριν είχε συλληφθεί και ο γαμπρός του.
Στις 25 Ιούλη του ’44 συνελήφθη η αδελφή του Ηλέκτρα στην οδό Αριστοτέλους από την ομάδα Παρθενίου και οδηγήθηκε στο «Κρυστάλ», όπου εκτελέστηκε ύστερα από φρικτά βασανιστήρια. Την έγδυσαν, την έδεσαν από τις μασχάλες και την κρέμασαν σ’ ένα καρφί. Με τσιγάρο αναμμένο την έκαψαν στα ευπαθή σημεία τού σώματος. Την περιέλουσαν με οινόπνευμα και της έβαλαν φωτιά. Μισοπεθαμένη την έβαλαν πάνω σε αναμμένα κάρβουνα.
Την εκβίαζαν να μαρτυρήσει τι ξέρει για το κίνημα της Αντίστασης, αλλά η μόνη απάντηση που έδινε η Ηλέκτρα ήταν: «Είμαι Ελληνίδα και μόνο Ελληνίδα!». «Η αδελφή μου, δεν έκανε τίποτα άλλο απ’ ό,τι έκαναν όλοι οι αληθινοί Ελληνες, ανεξάρτητα από φρονήματα. Πάλευε για την Ελευθερία της πατρίδας», προσθέτει ο μάρτυρας.
Πρ. Προσωπικά οι κατηγορούμενοι βασάνισαν την αδελφή σας;
Μάρτ. Εκείνο που ξέρω είναι ότι όλοι οι κατηγορούμενοι ευθύνονται για τα όργια που έγιναν. Η Ειδική Ασφάλεια παρέδωσε 266 κρατουμένους της Ακροναυπλίας στους Γερμανούς κι απ’ αυτούς εκτελέσθηκαν οι περισσότεροι. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι κατακτητές δεν θα διέπρατταν ούτε το 1/10 των εγκλημάτων τους, αν δεν είχαν τυφλό και συνειδητό όργανό τους την Ειδική. Κι αν οι Γερμανοί ηγέτες δικάζονται σήμερα σαν Εγκληματίες πολέμου, περισσότερο πρέπει να δικασθούν οι Ελληνες συνεργάτες τους.
Οικονόμου (πολ. άγ.). Οι κατηγορούμενοι εφάρμοσαν πιστά το σύνθημα του Χίτλερ να διασπάσουν το λαό μας;
Μάρτ. Με το πρόσχημα ότι καταδιώκουν τους κομμουνιστές, εκτελούσαν κάθε τίμιο πατριώτη. Θυμάμαι τη δολοφονία του δικηγόρου Γιαννακόπουλου, γιατί έγραψε ένα πατριωτικό άρθρο.
Μιράσγεζης (πολ. άγ.). Γιά τή δολοφονία τής άδελφής σας εύθύνονται οί προϊστάμενοι τής ΕΙδικής;
Μάρτ. Ασφαλώς γιατί έργο τους ήταν η καταδίωξη κάθε πατριώτη. Συνελάμβαναν αγωνιστές ανεξαρτήτως φρονημάτων, διέσπασαν το έθνος και με τις υπηρεσίες που πρόσφεραν στους Γερμανούς αδυνάτισαν τον αγώνα της Αντίστασης.
Ερμήλιος (πολ.αγ.) Έκαναν οι κατηγορούμενοι μπλόκα;
Μάρτ. Πενήντα χιλιάδες Έλληνες στάλθηκαν στη Γερμανία ως όμηροι.
Μπουρίκος (ύπεράσπ.). Τί ήταν ο Γιαννακόπουλος;
Μάρτ. Ηταν στον ΕΔΕΕ και αναφέρθηκε μάλιστα σαν παράδειγμα στην πρώτη δίκη των πολιτικών δοσιλόγων.
Μπουρ. Μήπως σκοτώνονταν μή Εαμίτες κατά την κατοχή;
Μάρτ. Υπήρξαν εκτελέσεις προδοτών και αυτό το θεωρώ καθήκον του αγωνιζόμενου έθνους.
Χατζηκώστας (υπερ.) Μήπως η Κυβέρνηση του Κάιρου καταπολέμησε το ΕΑΜ;
Μάρτ. Υπήρξαν ορισμένες διαφορές που διευθετήθηκαν και έγινε η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Ειδική έπρεπε να εκτελεί και να παραδίδει στους Γερμανούς Ελληνες και ύστερα μάλιστα από την ’Εθνική Ενότητα.
Ο Κουλουμβάκης σηκώνεται θρασύτατα και λέει στο δικαστήριο ότι δεν πρέπει να επιτρέπει να αναφέρονται τα ονόματα ΕΑΜ και ΕΛΑΣ. Αρχίζει να βρίζει το μάρτυρα και τους συνηγόρους της πολιτικής αγωγής.
Ο πρόεδρος δεν επιτρέπει στο μάρτυρα ν’ απαντήσει.
Η Εκθεση του Ιατροδικαστή
««Ο κάτωθι υπογεγραμμένος ιατροδικαστής Πέτρος Τζαφέρης, μεταβάς σήμερον την 26ην Ιουλίου 1944 εις το ενταύθα νεκροτομείον, ενήργησα λεπτομερή αυτοψίαν και νεκροψίαν επί του πτώματος αγνώστου γυναικός ετών 39 περίπου.
Πληροφορίαι: Μετεφέρθη διά του υπ’ αριθμ. 375 εγγράφου του Σταθμού Α` Βοηθειών, παραληφθείσα εκ του ξενοδοχείου “Κρυστάλ”.
Νεκροψία: Το τριχωτόν της κεφαλής έχει αποκοπή ατέχνως και ανωμάλως διά μαχαιριδίου. Κατά το πρόσθιον τμήμα της κόμης παρατηρείται φρύξις των τριχών. Από της ρινός και του στόματος φαίνεται έρευσεν αίμα. Από της μιας μασχάλης προς την ετέραν διά του στήθους και συνεχιζόμενα όπισθεν του κορμού υπάρχουσι δύο παράλληλα αποτυπώματα, δίδοντα την εντύπωσιν ότι παρήχθησαν εκ της πιέσεως χοντρού σχοινίου.
Φαίνεται ότι το σώμα της θανούσης απαιωρήθη εν ζωή διά των μασχαλών. Κατά τους καρπούς των χειρών παρατηρούνται εντυπώματα εκ σχοινίου. Κατά τη ράχιν της ρινός και αμφοτέρας τας παρειάς και τα βλέφαρα παρατηρούνται εκχυμώσεις κυανώδεις ως και εξοίδησις. Οι χαρακτήρες δεικνύουσι ότι εγένετο συνεπεία γρονθοκοπημάτων. Κατά τας οπισθίας επιφανείας αμφοτέρων των βραχιόνων παρατηρούνται εκχυμώσεις. Κατά τους γλουτούς, μηρούς, κνήμας και άκρους πόδας, υπάρχουσι εκχυμώσεις συρρέουσαι ταινιοειδείς, χρώματος κυανώδους, λίαν πυκναί και έντονοι. Κατά τα κατώτερα των κνημών και άκρους πόδας, παρατηρείται εξοίδωσις κυανού βαθμού.
Αι εκχυμώσεις αύται ως και οι των βραχιόνων, παρήχθησαν κατόπιν δράσεων σκληρών και αμβλέων οργάνων (μαστιγίων, βουνεύρων, πλεκτού σύρματος, σχοινίου, αλύσεως κλπ.), βιαιότατα κατενεχθέντων.
Το τριχωτόν του εφηβαίου παρουσιάζει φρύξιν των τριχών. Κατά τη ραχιαίαν επιφάνειαν του αριστερού άκρου του ποδός παρατηρείται έγκαυμα δευτέρου βαθμού εκτάσεως ταλλήρου. Κατά τη μετατάρσιον χώραν του αυτού ποδός έτερον έγκαυμα δίδον όμως τους χαρακτήρας του μετά θάνατον γενομένου. Αι τρίχες των μηρών και κνημών παρουσιάζουν φρύξιν. Φαίνεται ότι εγκαύματα και φρύξις οφείλονται εις επίθεσιν κατ’ αυτά ανημμένων σιγαρέτων.
Η διάνοιξις των μορίων της κεφαλής έδειξεν εκχυμώσεις κατ’ αυτά. Η διάνοιξις της κρανιακής κάμψης έδειξεν οίδημα της λεπτής μήνιγγος και διεύρυνσιν των αγγείων αυτής. Ο στόμαχος περιείχε τροφάς εξ άρτου και ντομάτας.
Συμπέρασμα: Επί του πτώματος βεβαιούνται κακώσεις προκληθείσαι εκ μαστιγώσεως ήτις εγένετο διά διαφόρων οργάνων (μαστιγίου, βουνεύρου, αλύσεως, πλεκτού σύρματος), άτινα έδρασαν αλλεπαλλήλως και βιαιότατα, ως και κακώσεις εξ απαιωρήσεως από των μασχαλών, επίσης εγκαύματα εν ζωή και μετά θάνατον γενόμενα. Ο θάνατος οφείλεται κυρίως εις τας κακώσεις καθ’ όσον τα εγκαύματα είναι μικράς εκτάσεως.
Σημείωσις: Η ταυτότης της θανούσης εξηκριβώθη υπό της Σημάνσεως, ένθα ήτο σεσημασμένη ως κομμουνίστρια υπ’ αριθ. 59953. Το πτώμα ανήκε εις την Αποστόλου Ηλέκτραν του Νικολάου».
Σεσημασμένοι κακοποιοί έχοντας διαπράξει και πριν την κατοχή σειρά από εγκλήματα, ληστείες, εκβιασμούς, βιασμούς, κ.α βρέθηκαν να συνεχίζουν το ίδιο έργο αυτή την φορά κάτω από τις διαταγές των Γερμανών.
Πολλοί απ' τους δολοφόνους-βασανιστές αυτούς όπως I. Μόρφης, ο I. Βελισσαρόπουλος, ο Γ. Καστάνης κ.ά. βρέθηκαν να υπηρετούν, μετά την απελευθέρωση της χώρας μας, στη χωροφυλακή και στην εθνοφυλακή όπου συνέχισαν το έργο που άρχισαν στην κατοχή υπακούοντας τότε στις προσταγές των κατακτητών.
Και αυτό γιατί οι δίκες των δοσίλογων που έγιναν δεν ήταν παρά ένα μεγάλο φιάσκο.
Πάνω από 300 (!) πολιτικοί παράγοντες των κομμάτων της Δεξιάς και τού Κέντρου παρέλασαν σαν μάρτυρες υπεράσπισης των κατηγορουμένων γιατί είχαν συνειδητοποιήσει πως μαζί τους δικάζονταν όλο το καθεστώς της άρχουσας τάξης κατά την κατοχή καθώς και η βρετανική πολιτική στην Ελλάδα.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι σε πολλές περιπτώσεις κατά την ακροαματική διαδικασία αποκαλύφτηκαν, παρά τις μανούβρες των κυβερνήσεων και των Αγγλων από τα παρασκήνια, πράγματα φοβερά, που σε κάποιες περιπτώσεις οδήγησαν τους δικαστές να πάρουν την απόφαση να μην κρατηθούν πρακτικά παρά μόνο στενογραφημένα και αυτά να καταστραφούν μετά την παρέλευση επταμήνου.
Και φυσικά δεν είναι καθόλου τυχαίο και το γεγονός ότι ελάχιστα τα Επίσημα πρακτικά των δικών που υπάρχουν και φυλάγονται στα αρχεία του κράτους είχαν χαρακτηριστεί και παραμένουν και σήμερα ακόμα «Απόρρητα».
Το αποτέλεσμα αυτών των δικών ήταν όλοι οι βασανιστές-δολοφόνοι, συνεργάτες των Γερμανών είτε είτε να αθωωθούν εντελώς είτε κα εισπράξουν ποινές "χάδι" ενώ μόνο για να τηρηθούν τα προσχήματα ειδικά απέναντι στους ξένους-συμμάχους που τιμώρησαν παραδειγματικά τους συνεργάτες των κατακτητών, κάποιοι ελάχιστοι δωσίλογοι εισέπραξαν τις πρέπουσες ποινές.
Πριν συνεχίσουμε θα προτείναμε στους αναγνώστες μας να διαβάζουν ολόκληρο το βιβλίο του Τάσου Κωστόπουλου "Η αυτολογοκριμένη μνήμη" για να διαπιστώσουν εκτός των άλλων την μεθόδευση που ακολουθήθηκε για την μαζική επανένταξη στον «εθνικό κορμό» των δοσίλογων.
Πολύ καλό και με μοναδικά ιστορικά ντοκουμέντα είναι και το βιβλίο του Δημήτρη Κουσουρή: «Δίκες των Δοσιλόγων, 1944-1949. Δικαιοσύνη, Συνέχεια του Κράτους και Εθνική Μνήμη»
Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει το κείμενο "Το Ευγνώμον κράτος στους Ταγματασφαλίτες: Επάνοδος στο στράτευμα, προαγωγές μέχρι τον βαθμό του ταξίαρχου και ανάδειξη σε βουλευτές και υπουργούς", ενώ για να επανέλθουμε στο θέμα μας, σχετικά με την δολοφονία της Ηλέκτρας Αποστόλου, θα χρησιμοποιήσουμε αποσπάσματα από το βιβλίο του Ν. Καρκάνη: Οι δοσίλογοι της κατοχής - Δίκες - Παρωδία (Ντοκουμέντα, αποκαλύψεις, μαρτυρίες).
Είναι ένα πόνημα το οποίο στηρίχτηκε στα υλικά, όπως αυτά δημοσιεύονταν στον ημερήσιο τύπο της Αθήνας και κυρίως στο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» στα χρόνια 1945, 1946 και 1947, ειδικά όσο αφορά την δίκη των δοσίλογων.
Η τραγωδία της Ηλέκτρας
Καλείται πρώτος ο μάρτυς κατηγορίας Λευτέρης Αποστόλου, αδελφός της μαρτυρικής ηρωίδας Ηλέκτρας και επίτροπος της ανήλικης κόρης της. Καταθέτει ότι ο ίδιος συνελήφθη από την Ειδική Ασφάλεια το 1941, αφού πριν είχε συλληφθεί και ο γαμπρός του.
Στις 25 Ιούλη του ’44 συνελήφθη η αδελφή του Ηλέκτρα στην οδό Αριστοτέλους από την ομάδα Παρθενίου και οδηγήθηκε στο «Κρυστάλ», όπου εκτελέστηκε ύστερα από φρικτά βασανιστήρια. Την έγδυσαν, την έδεσαν από τις μασχάλες και την κρέμασαν σ’ ένα καρφί. Με τσιγάρο αναμμένο την έκαψαν στα ευπαθή σημεία τού σώματος. Την περιέλουσαν με οινόπνευμα και της έβαλαν φωτιά. Μισοπεθαμένη την έβαλαν πάνω σε αναμμένα κάρβουνα.
Την εκβίαζαν να μαρτυρήσει τι ξέρει για το κίνημα της Αντίστασης, αλλά η μόνη απάντηση που έδινε η Ηλέκτρα ήταν: «Είμαι Ελληνίδα και μόνο Ελληνίδα!». «Η αδελφή μου, δεν έκανε τίποτα άλλο απ’ ό,τι έκαναν όλοι οι αληθινοί Ελληνες, ανεξάρτητα από φρονήματα. Πάλευε για την Ελευθερία της πατρίδας», προσθέτει ο μάρτυρας.
Πρ. Προσωπικά οι κατηγορούμενοι βασάνισαν την αδελφή σας;
Μάρτ. Εκείνο που ξέρω είναι ότι όλοι οι κατηγορούμενοι ευθύνονται για τα όργια που έγιναν. Η Ειδική Ασφάλεια παρέδωσε 266 κρατουμένους της Ακροναυπλίας στους Γερμανούς κι απ’ αυτούς εκτελέσθηκαν οι περισσότεροι. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι κατακτητές δεν θα διέπρατταν ούτε το 1/10 των εγκλημάτων τους, αν δεν είχαν τυφλό και συνειδητό όργανό τους την Ειδική. Κι αν οι Γερμανοί ηγέτες δικάζονται σήμερα σαν Εγκληματίες πολέμου, περισσότερο πρέπει να δικασθούν οι Ελληνες συνεργάτες τους.
Οικονόμου (πολ. άγ.). Οι κατηγορούμενοι εφάρμοσαν πιστά το σύνθημα του Χίτλερ να διασπάσουν το λαό μας;
Μάρτ. Με το πρόσχημα ότι καταδιώκουν τους κομμουνιστές, εκτελούσαν κάθε τίμιο πατριώτη. Θυμάμαι τη δολοφονία του δικηγόρου Γιαννακόπουλου, γιατί έγραψε ένα πατριωτικό άρθρο.
Μιράσγεζης (πολ. άγ.). Γιά τή δολοφονία τής άδελφής σας εύθύνονται οί προϊστάμενοι τής ΕΙδικής;
Μάρτ. Ασφαλώς γιατί έργο τους ήταν η καταδίωξη κάθε πατριώτη. Συνελάμβαναν αγωνιστές ανεξαρτήτως φρονημάτων, διέσπασαν το έθνος και με τις υπηρεσίες που πρόσφεραν στους Γερμανούς αδυνάτισαν τον αγώνα της Αντίστασης.
Ερμήλιος (πολ.αγ.) Έκαναν οι κατηγορούμενοι μπλόκα;
Μάρτ. Πενήντα χιλιάδες Έλληνες στάλθηκαν στη Γερμανία ως όμηροι.
Μπουρίκος (ύπεράσπ.). Τί ήταν ο Γιαννακόπουλος;
Μάρτ. Ηταν στον ΕΔΕΕ και αναφέρθηκε μάλιστα σαν παράδειγμα στην πρώτη δίκη των πολιτικών δοσιλόγων.
Μπουρ. Μήπως σκοτώνονταν μή Εαμίτες κατά την κατοχή;
Μάρτ. Υπήρξαν εκτελέσεις προδοτών και αυτό το θεωρώ καθήκον του αγωνιζόμενου έθνους.
Χατζηκώστας (υπερ.) Μήπως η Κυβέρνηση του Κάιρου καταπολέμησε το ΕΑΜ;
Μάρτ. Υπήρξαν ορισμένες διαφορές που διευθετήθηκαν και έγινε η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Ειδική έπρεπε να εκτελεί και να παραδίδει στους Γερμανούς Ελληνες και ύστερα μάλιστα από την ’Εθνική Ενότητα.
Ο Κουλουμβάκης σηκώνεται θρασύτατα και λέει στο δικαστήριο ότι δεν πρέπει να επιτρέπει να αναφέρονται τα ονόματα ΕΑΜ και ΕΛΑΣ. Αρχίζει να βρίζει το μάρτυρα και τους συνηγόρους της πολιτικής αγωγής.
Ο πρόεδρος δεν επιτρέπει στο μάρτυρα ν’ απαντήσει.
Η Εκθεση του Ιατροδικαστή
Πληροφορίαι: Μετεφέρθη διά του υπ’ αριθμ. 375 εγγράφου του Σταθμού Α` Βοηθειών, παραληφθείσα εκ του ξενοδοχείου “Κρυστάλ”.
Νεκροψία: Το τριχωτόν της κεφαλής έχει αποκοπή ατέχνως και ανωμάλως διά μαχαιριδίου. Κατά το πρόσθιον τμήμα της κόμης παρατηρείται φρύξις των τριχών. Από της ρινός και του στόματος φαίνεται έρευσεν αίμα. Από της μιας μασχάλης προς την ετέραν διά του στήθους και συνεχιζόμενα όπισθεν του κορμού υπάρχουσι δύο παράλληλα αποτυπώματα, δίδοντα την εντύπωσιν ότι παρήχθησαν εκ της πιέσεως χοντρού σχοινίου.
Φαίνεται ότι το σώμα της θανούσης απαιωρήθη εν ζωή διά των μασχαλών. Κατά τους καρπούς των χειρών παρατηρούνται εντυπώματα εκ σχοινίου. Κατά τη ράχιν της ρινός και αμφοτέρας τας παρειάς και τα βλέφαρα παρατηρούνται εκχυμώσεις κυανώδεις ως και εξοίδησις. Οι χαρακτήρες δεικνύουσι ότι εγένετο συνεπεία γρονθοκοπημάτων. Κατά τας οπισθίας επιφανείας αμφοτέρων των βραχιόνων παρατηρούνται εκχυμώσεις. Κατά τους γλουτούς, μηρούς, κνήμας και άκρους πόδας, υπάρχουσι εκχυμώσεις συρρέουσαι ταινιοειδείς, χρώματος κυανώδους, λίαν πυκναί και έντονοι. Κατά τα κατώτερα των κνημών και άκρους πόδας, παρατηρείται εξοίδωσις κυανού βαθμού.
Αι εκχυμώσεις αύται ως και οι των βραχιόνων, παρήχθησαν κατόπιν δράσεων σκληρών και αμβλέων οργάνων (μαστιγίων, βουνεύρων, πλεκτού σύρματος, σχοινίου, αλύσεως κλπ.), βιαιότατα κατενεχθέντων.
Το τριχωτόν του εφηβαίου παρουσιάζει φρύξιν των τριχών. Κατά τη ραχιαίαν επιφάνειαν του αριστερού άκρου του ποδός παρατηρείται έγκαυμα δευτέρου βαθμού εκτάσεως ταλλήρου. Κατά τη μετατάρσιον χώραν του αυτού ποδός έτερον έγκαυμα δίδον όμως τους χαρακτήρας του μετά θάνατον γενομένου. Αι τρίχες των μηρών και κνημών παρουσιάζουν φρύξιν. Φαίνεται ότι εγκαύματα και φρύξις οφείλονται εις επίθεσιν κατ’ αυτά ανημμένων σιγαρέτων.
Η διάνοιξις των μορίων της κεφαλής έδειξεν εκχυμώσεις κατ’ αυτά. Η διάνοιξις της κρανιακής κάμψης έδειξεν οίδημα της λεπτής μήνιγγος και διεύρυνσιν των αγγείων αυτής. Ο στόμαχος περιείχε τροφάς εξ άρτου και ντομάτας.
Συμπέρασμα: Επί του πτώματος βεβαιούνται κακώσεις προκληθείσαι εκ μαστιγώσεως ήτις εγένετο διά διαφόρων οργάνων (μαστιγίου, βουνεύρου, αλύσεως, πλεκτού σύρματος), άτινα έδρασαν αλλεπαλλήλως και βιαιότατα, ως και κακώσεις εξ απαιωρήσεως από των μασχαλών, επίσης εγκαύματα εν ζωή και μετά θάνατον γενόμενα. Ο θάνατος οφείλεται κυρίως εις τας κακώσεις καθ’ όσον τα εγκαύματα είναι μικράς εκτάσεως.
Σημείωσις: Η ταυτότης της θανούσης εξηκριβώθη υπό της Σημάνσεως, ένθα ήτο σεσημασμένη ως κομμουνίστρια υπ’ αριθ. 59953. Το πτώμα ανήκε εις την Αποστόλου Ηλέκτραν του Νικολάου».
Δημοσίευση σχολίου