«Αν ο Μαρξ και ο Λένιν ζούσαν σήμερα θα έπρεπε να είναι οι μοναδικοί υποψήφιοι για το Νόμπελ Οικονομίας. Ο συγγραφέας του Κεφαλαίου ήταν αυτός που προέβλεψε την αυξανόμενη εξαθλίωση των εργαζομένων και ο Λένιν την υποταγή της παραγωγής των αγαθών στην οικονομική συσσώρευση του κεφαλαίου. Προφανώς, πρόκειται για προβλέψεις κατά πολύ ανώτερες από εκείνες των βραβευμένων με Νόμπελ οικονομολόγων, όπως ο Πολ Κρούγκμαν, που πιστεύουν ότι η αύξηση των πιστώσεων αλλά και του χρέους είναι η μόνη λύση για την οικονομική κρίση».
Τα παραπάνω γράφονται στο τελευταίο τεύχος του Αμερικάνικου περιοδικού «Counterpunch». Και συμπληρώνει ο συγγραφέας του άρθρου:
«Στην πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα όχι μόνο δεν υπήρξε αύξηση των πραγματικών εισοδημάτων των Αμερικάνων πολιτών, αλλά μια απότομη μείωση. Τον 21ο αιώνα οι Αμερικανοί έχουν υποστεί δυο μεγάλες συντριβές στη χρηματιστηριακή αγορά και την καταστροφή του πραγματικού πλούτου περιουσίας τους. Ερευνε έδειξαν ότι το πραγματικό εισόδημα των Αμερικάνων, εκτός απ’ τους πολύ πλούσιους, είναι σήμερα μικρότερο από ότι στην δεκαετία του ’80 και ακόμα από του ’70.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το ποσοστό της ανεργίας στις ΗΠΑ ανήλθε στο 9,8%. Μόνο τον Σεπτέμβριο χάθηκαν 785.000 θέσεις εργασίας.
Ο στατιστικολόγος Τζον Ουίλιαμς εκτιμά όμως ότι το πραγματικό ποσοστό ανεργίας ανήλθε τον περασμένο μήνα στο 17%.
Με απλά λόγια πάνω από το ένα πέμπτο του αμερικάνικου εργατικού δυναμικού είναι χωρίς δουλειά και το υπόλοιπο θαμμένο στο τέλμα των στεγαστικών δανείων και των χρεών των πιστωτικών καρτών, σημειώνει ο Ουίλιαμς.
Η προοπτική της ανάκαμψης ελάχιστα αγγίζει τον μέσο Αμερικάνο καθώς οι ωφελημένοι από τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια που διαθέτει η κυβέρνηση Ομπάμα ήταν κυρίως οι μεγάλες τράπεζες.
Οσο για την κυβέρνηση: Αν δεν δανειστεί, δεν θα έχει πρόβλημα να τυπώσει δολάρια για να πληρώσει τους λογαριασμούς της. Ο υπερπληθωρισμός θα πλήξει όμως τον πληθυσμό. Η μαζική ανεργία και ο πληθωρισμός θα προκαλέσουν στον αμερικάνικο λαό τέτοια δυστυχία που ούτε ο Μαρξ , ούτε ο Λένιν θα μπορούσαν να προβλέψουν».
Υ.Γ Το Counterpunch είναι ένα Αμερικανικό ριζοσπαστικό πολιτικό περιοδικό, με εύστοχα σχόλια και σημαντικές αποκαλύψεις.
http://www.counterpunch.org/
Τα παραπάνω γράφονται στο τελευταίο τεύχος του Αμερικάνικου περιοδικού «Counterpunch». Και συμπληρώνει ο συγγραφέας του άρθρου:
«Στην πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα όχι μόνο δεν υπήρξε αύξηση των πραγματικών εισοδημάτων των Αμερικάνων πολιτών, αλλά μια απότομη μείωση. Τον 21ο αιώνα οι Αμερικανοί έχουν υποστεί δυο μεγάλες συντριβές στη χρηματιστηριακή αγορά και την καταστροφή του πραγματικού πλούτου περιουσίας τους. Ερευνε έδειξαν ότι το πραγματικό εισόδημα των Αμερικάνων, εκτός απ’ τους πολύ πλούσιους, είναι σήμερα μικρότερο από ότι στην δεκαετία του ’80 και ακόμα από του ’70.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το ποσοστό της ανεργίας στις ΗΠΑ ανήλθε στο 9,8%. Μόνο τον Σεπτέμβριο χάθηκαν 785.000 θέσεις εργασίας.
Ο στατιστικολόγος Τζον Ουίλιαμς εκτιμά όμως ότι το πραγματικό ποσοστό ανεργίας ανήλθε τον περασμένο μήνα στο 17%.
Με απλά λόγια πάνω από το ένα πέμπτο του αμερικάνικου εργατικού δυναμικού είναι χωρίς δουλειά και το υπόλοιπο θαμμένο στο τέλμα των στεγαστικών δανείων και των χρεών των πιστωτικών καρτών, σημειώνει ο Ουίλιαμς.
Η προοπτική της ανάκαμψης ελάχιστα αγγίζει τον μέσο Αμερικάνο καθώς οι ωφελημένοι από τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια που διαθέτει η κυβέρνηση Ομπάμα ήταν κυρίως οι μεγάλες τράπεζες.
Οσο για την κυβέρνηση: Αν δεν δανειστεί, δεν θα έχει πρόβλημα να τυπώσει δολάρια για να πληρώσει τους λογαριασμούς της. Ο υπερπληθωρισμός θα πλήξει όμως τον πληθυσμό. Η μαζική ανεργία και ο πληθωρισμός θα προκαλέσουν στον αμερικάνικο λαό τέτοια δυστυχία που ούτε ο Μαρξ , ούτε ο Λένιν θα μπορούσαν να προβλέψουν».
Υ.Γ Το Counterpunch είναι ένα Αμερικανικό ριζοσπαστικό πολιτικό περιοδικό, με εύστοχα σχόλια και σημαντικές αποκαλύψεις.
http://www.counterpunch.org/
+ σχόλια + 1 σχόλια
Το counterpunch είναι όντως πολύ καλό site, εμένα με επηρέασε πολύ ο Mike Whitney που γράφει εκεί, και τον διβάσω από το 2006 που προέβλεπε το ξέσπασμα μια μεγάλης καπιταλιστικής κρίσης με επίκεντρο το στεγαστικό.
Αξίζει πιστεύ να διαβάζεται
Δημοσίευση σχολίου