Η Εκκλησία διαθέτει μια αμύθητη περιουσία. Η ίδια δηλώνει πως δεν γνωρίζει ακριβώς το μέγεθός της, ωστόσο ο ισχυρισμός αυτός είναι εκ του πονηρού. Μια πλήρης καταγραφή της τεράστιας περιουσίας -κάτι που είναι εφικτό να γίνει- θα ισοδυναμούσε με τη δημόσια παραδοχή για το μέγεθος της περιουσίας. Ετσι, η περιουσία παραμένει κάτω από ένα πέπλο μυστηρίου, που συσκοτίζεται με περισσότερα από 10.000 νομικά πρόσωπα (μητροπόλεις, ναοί, μονές, ιδρύματα κ.ά.), τα οποία ορίζουν την περιουσία αυτή. Κάθε νομικό πρόσωπο έχει τη δική του οικονομική διαχείριση και αυτό κάνει ακόμα πιο δύσκολο να καταγράψει μια δημόσια αρχή (αν βέβαια είχε τέτοια πρόθεση) το ακριβές μέγεθος όσων ανήκουν στην Εκκλησία. Οι αρχιερείς που τώρα διαμαρτύρονται, χαρακτηρίζοντας ανήθικη και αντισυνταγματική τη σχετικά μικρή φορολόγηση που επιβάλλεται, προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι τα έσοδά τους οδεύουν προς φιλανθρωπικούς σκοπούς. Ολοι γνωρίζουμε πως δεν είναι ακριβώς έτσι.
Η Εκκλησία έχει μεγάλες επιχειρηματικές δραστηριότητες (εταιρείες, ξενοδοχεία, εκτάσεις κ.ά.), από τις οποίες αυτονόητα αποκομίζει ιλιγγιώδη ποσά, ένα μικρό μέρος των οποίων πάνε σε φιλανθρωπίες. Αλλά δεν είναι μόνο αυτά τα έσοδα των σιτιζόμενων από τον δημόσιο κορβανά ιερέων. Τέλεση μυστηρίων, παγκάρια, δωρεές, πανηγύρια αποτελούν μερικούς ακόμα τρόπους αφορολόγητων εισπράξεων, το μέγεθος των οποίων δεν μπορεί να υπολογιστεί, αφού εισπράττονται αδιαφανώς. Οι ζάμπλουτοι αυτοί αρχιερείς λοιπόν διαμαρτύρονται επειδή θα φορολογηθούν, αθετώντας ακόμα και τα κείμενα της θρησκείας την οποία υποτίθεται εκπροσωπούν. Είναι μοναδική ευκαιρία για την κυβέρνηση να τους βάλει στη θέση τους. Εχει τα κότσια;
Γ. Παντελάκης - "Ελευθεροτυπία"
Δημοσίευση σχολίου