Δεν ξέρω αν είναι να τους λυπάσαι ή να τους φτύνεις αυτούς τους "ανανεωτές αριστερούς"

Του Σ.

Είναι τόση η δουλικότητα των «σοσιαλιστών» του ΠΑΣΟΚ μπροστά στα κελεύσματα ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας που ακόμα και οι κραγμένοι εργατοπατέρες και της ΓΣΕΕΕ αναγκάζονται να ψελλίσουν κάποιες «νότες» -που θάλεγε και ο Παναγόπουλος- διαφοροποίησης.
«Τόσο το ΠΔ για τα εργασιακά όσο και το ασφαλιστικό μάς επιστρέφουν στη δεκαετία του 50%. Μιλάμε για κατάργηση του κοινωνικού κράτους» τονίζει χαρακτηριστικά ο Γιώργος Ρωμανιάς, επιστημονικός σύμβουλος του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

«Όπου εφαρμόστηκαν τέτοια μέτρα, δεν αύξησαν την ανταγωνιστικότητα, δεν μείωσαν τις τιμές των προϊόντων, δεν αύξησαν τις θέσεις εργασίας. Τα μόνα μεγέθη που αυξήθηκαν ήταν η κερδοφορία, η ασυδοσία των εργοδοτών και η ανεργία. Τα ίδια και χειρότερα θα γίνουν στην χώρα μας!» αναφέρει η ΓΣΕΕ σε ανακοίνωση της.

Και μετά τις φραστικές κορόνες στις οποίες δεν τσιγκουνεύονται καθόλου προσπαθούν να εκτονώσουν την λαϊκή οργή και αγανάκτηση με… περιπατητικά συλλαλητήρια-λιτανείες.

Παλεύουν να περισώσουν τον θεσμικό τους ρόλο σαν δεκανίκια του συστήματος. Καλλιέργησαν και καλλιεργούν σε πλατιές εργατικές μάζες την αντίληψη της «αναποτελεσματικότητας των αγώνων», γ’ αυτό έχουν απαξιωθεί εντελώς στην συνείδηση της εργατικής τάξης.
(Το γιατί δεν υπάρχει ένα μαζικό ταξικό κίνημα έξω και ενάντια στα βαρίδια του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού είναι μια μεγάλη συζήτηση. Απ’ την άλλη και για να μην υπάρξει καμιά παρανόηση μακριά από μας κάθε ιδέα απεργοσπασία έστω κι αν αυτές οι κινητοποιήσεις καθοδηγούνται από την συνδικαλιστική γραφειοκρατία)

Γνωστός ο βρόμικος ρόλος της εργατοπατερίας και δεν έχει νόημα να επεκταθώ περισσότερο.
Εκανα αυτή την εισαγωγή για να σταθώ σε έναν ανέλπιστο (;) σύμμαχο που βρήκε η κυβέρνηση. Την στιγμή που ακόμα και οι ξεφωνημένοι καρεκλοκένταυροι της ΓΣΕΕ προσπαθώντας να κρατήσουν τα προσχήματα δεν σύρονται σε έναν προαποφασισμένο διάλογο με την κυβέρνηση, κάποια μπουμπούκια της «ανανεωτικής αριστεράς» έχουν εντελώς άλλη άποψη.

Ο λόγος για τους βουλευτές που αποχώρησαν απ’ την κοινοβουλευτική ομάδα του Σύριζα παίρνοντας βέβαια μαζί τους και την καρέκλα του βουλευτή. Αν και οι προθέσεις τους ήταν φανερές απ’ την αρχή, («την κίνηση αυτή στιγματίζει η υποψία έμμεσης στήριξης του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα σε μια από τις πιο αμφιλεγόμενες στιγμές του», είχε γράψει το «Ποντίκι»), το να το δηλώνουν όμως τόσο ξετσίπωτα έχει διαφορά.
 Και μπορεί να μην μου καίγετε καρφί για τα εσωτερικά του Σύριζα δεν μπορώ όμως να μην σχολιάσω τις απόψεις του Γ. Ψαριανού. Δεν με ενδιαφέρουν τα όσα απέδωσε ο Ψαριανός στον πρώην σύντροφο του Α. Αλαβάνο που κάνοντας ψυχιατρική διάγνωση κατέληξε ότι «τρελάθηκε εδώ που τα λέμε κι έφτασε μέχρι γκρουπουσκουλιάρης».
 Όμως ο Γ. Ψαριανός μιλώντας σαν εκπρόσωπος της ομάδας των «ανανεωτών» βγήκε και δήλωσε ότι επιδίωξη τους είναι «να καλυφθεί ο χώρος αλλά με ξεκάθαρη φυσιογνωμία αριστερού ευρωπαϊσμού δημοκρατικών διαδικασιών, ανοιχτών οριζόντων, πλατιών συμμαχιών. Δεν μπορεί να λέμε: "Δεν συνεργαζόμαστε με το ΠΑΣΟΚ". Τι πάει να πει αυτό;».
Ανοιξε δηλαδή διάπλατα την πόρτα για να πάρουν κι αυτοί τον δρόμο τον οποίον έχουν βαδίσει Δαμανάκη, Μπίστης κ.α.

Πραγματικά δεν ξέρω αν είναι να τους λυπάσαι ή να τους φτύνεις αυτούς τους «αριστερούς» που σε μια τόσο ιδιαίτερη συγκυρία τρέχουν να προσφέρουν την βοήθεια τους στην χειρότερη (για τον λαό) κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος τις τελευταίες δεκαετίες.

Αξίζει να παραθέσουμε το άρθρο του Γιώργου Λαουτάρη, στην εφημερίδα "Πριν" που αναφέρετε στα πολιτικά σχέδια του Φ. Κουβέλη και της ομάδας του.

Νέο κόμμα η ... Αριστερά του ΔΝΤ

Ολοταχώς προς ίδρυση νέου φορέα αμέσως μετά το καλοκαίρι οδεύουν τα στελέχη της «Ανανεωτικής Πτέρυγας» που αποχώρησαν από το Συνασπισμό. Σήμερα σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας διοργανώνεται πανελλαδική συνδιάσκεψη αντιπροσώπων που θα εκτιμήσουν την κατάσταση και θα συστήσουν Συντονιστική Επιτροπή, ενώ ήδη γράφεται το κείμενο της εισήγησης για το ιδρυτικό συνέδριο που δρομολογείται για τις πρώτες εβδομάδες μετά το καλοκαίρι.

Παράλληλα, την Τετάρτη θα ακολουθήσει κή πολιτική συγκέντρωση με ομιλητή τον Φώτη Κουβέλη, όπου αναμένεται να ανακοινωθούν επίσημα οι αποφάσεις.

Την ίδια στιγμή σε μια κίνηση σημαντικών συμβολισμών, η πρώτη συμμαχία της «Ανανεωτικής Πτέρυγας» ως ανεξάρτητης ομάδας βουλευτών συνάπτεται με τη Ντόρα Μπακογιάννη και τον Κιλτίδη, που αποχώρησαν απ' την Νέα Δημοκρατία,.

Με δηλώσεις του στο Πριν, ο Θόδωρος Μαργαρίτης, από το ρόλο πλέον του εκπροσώπου Τύπου της «Ανανεωτικής Πτέρυγας» ξεκαθάρισε ότι βρίσκεται σε πρώτη προταιραιότητα η ίδρυση «του νέου κόμματος της δημοκρατικής, ανανεωτικής και οικολογικής Αριστεράς» Πρόσθεσε ότι «περιμένουμε βέβαια τις εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ, βάσει των προτάσεων του συντρόφου μας Δημήτρη Παπαδημούλη που ζήτησε ξεκαθάρισμα στο ΣΥΡΙΖΑ, τις οποίες δέχτηκε και η ηγεσία Συνασπισμού», όμως εξαιρετικά απαισιόδοξος ότι μπορεί να εφαρμοστούν, δηλαδή να διασπαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ, με στόχο ο Συνασπισμός να διατηρήσει συμμαχία μόνο με την ΑΚΟΑ. Όσο για τις θετικές ψήφους της Ντόρας Μπακογιάννη και του Κώστα Κιλτίδη στο Φώτη Κουβέλη, τόνισε ότι «δεν έχουν καμία σχέση με τα πολιτικά τεκταινόμενα, αλλά εντάσσονται στις τυπικές κοινοβουλευτικές υποχρεώσεις των ανεξάρτητων βουλευτών».

Τα γεγονότα πάντως είναι πολύ σοβαρά για να είναι τυχαία ή αδιάφορα. Βάσει του κανονισμού της Βουλής οι εννέα ανεξάρτητοι βουλευτές (οι 4 της Ανανεωτικής Πτέρυγας, οι 3 διαγραμμένοι του ΠΑΣΟΚ και οι 2 της Νέας Δημοκρατίας) όφειλαν να εκλέξουν έναν αντιπρόσωπο τους. Συναντήθηκαν λοιπόν και για τη θέση του εκπροσώπου έθεσαν υποψηφιότητα ο Φώτης Κουβέλης και ο Σοφία Σακοράφα, διαγραμμένη του ΠΑΣΟΚ. Ενώ αριθμητικά οι αποχωρήσαντες βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είχαν δεδομένη την πλειοψηφία για την ανάδειξη του Φώτη Κουβέλη, έλαβαν και τις ψήφους των δυο «μαύρων προβάτων» της Δεξιάς. Διαχωρίστηκαν δηλαδή με τους βουλευτές που διώχτηκαν απ' το ΠΑΣΟΚ επειδή διαφώνησαν στα μέτρα τον ΔΝΤ και συμμάχησαν με εκείνους που ανεξαρτητοποιήθηκαν από θέσεις υπέρ του ΔΝΤ.

Μένει ν' αποδειχτεί κατά πόσο η ταύτιση αυτή απόψεων θα μείνει στο επίπεδο του κοινοβουλευτικού τυπικού ή συνιστά προεικόνιση των ευρύτερων συναινέσεων που θα ζητηθούν απ' το πολιτικό σύστημα στο έδαφος της οικονομικής και πολιτικής κρίσης.

Από αυτή την άποψη, συμβολική ίσως είναι και η επιλογή του χώρου διεξαγωγής της σημαδιακής αυτής ψηφοφορίας, η οποία έλαβε χώρα στο γραφείο του Κ. Μητσοτάκη (το οποίο χρησιμοποιεί η Ντόρα), του ανθρώπου που τους τελευταίους μήνες ζητά κυβέρνηση «εθνικής ενότητας».

Σχολιάζοντας στο Πριν ο θ. Μαργαρίτης τις επικρίσεις που προσάπτονται στην «Πτέρυγα» για την πρόκληση διάσπασης την ώρα που ζητείται από τον κόσμο της Αριστεράς ευρύτερη ενότητα, σημείωσε ότι «η ενότητα δεν είναι το αλληλοφάγωμα για την προεδρία που χαρακτηρίζει το ΣΥΡΙΖΑ» και προανήγγειλε «εκπλήξεις»: Υπογράμμισε ότι η τάση που εκπροσωπεί θα πραγματοποιήσει «ανοίγματα» προς το ΚΚΕ. σημειώνοντας ότι οι σχέσεις που θα οικοδομηθούν με τον Περισσό θα είναι καλύτερες σε σύγκριση με αυτές του Συνασπισμού ή της ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Πάντως, παρά τις μεγάλης σημασίας αλλαγές που κυοφορούνται στην ανανεωτική λεγόμενη Αριστερά, οι οποίες φαίνεται ότι μπορεί να σηματοδοτήσουν ευρύτερες ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό, η συζήτηση εντός του ΣΥΡΙΖΑ είναι αναντίστοιχη των γεγονότων. Οι προσδοκίες για αριστερή στροφή που δημιούργησε η αποχώρηση της «Ανανεωτικής Πτέρυγας» φαίνεται ότι διαψεύδονται γρήγορα.

Η απόφαση της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ που συνεδρίασε την Τετάρτη έκανε μεν λόγο για «νέο ξεκίνημα», όμως πάλι παρέλειψε από το πλαίσιο της την κριτική στην ΕΕ. Από την άλλη μεριά, η κριτική στην «Πτέρυγα» εξαντλήθηκε στη διαμάχη για τις βουλευτικές έδρες. «Να πράξουν σύμφωνα με τις πολιτικές και ηθικές παραδόσεις της Αριστεράς, ώστε να διασφαλιστεί ο αριθμός των εδρών που ίδιοι οι πολίτες με την ψήφο τους καθόρισαν και ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ», καλούν τους αποχωρήσαντες, για να πάρουν τη σκληρή απάντηση των εγκαλούμενων ότι «ο ανανεωτικός χώρος έχει ήδη ξεκινήσει την πορεία συγκρότησης του, αφήνοντας πίσω την πολιτική μιζέρια του ΣΥΡΙΖΑ».