Ο Γιωργάκης ...Τσολάκογλου αναδεικνύεται και στον πιο αδυσώπητο πολιτικό δήμιο των εργασιακών δικαιωμάτων των Ελλήνων. Δρώντας ως τυφλό όργανο του ΔΝΤ και της ΕΕ, καταλύει μεθοδικά όλες τις κατακτήσεις των εργαζομένων.
Ο Παπανδρέου είναι αδίστακτος. Είναι αποφασισμένος να μην αφήσει τίποτα όρθιο από όσα κέρδισαν με ανείπωτες θυσίες και ποταμούς αίματος οι εργαζόμενοι κατά τη διάρκεια του εικοστού αιώνα. Είναι τέτοιο το μίσος του Γιωργάκη εναντίον των ελλήνων εργαζομένων, ώστε τα μέτρα που παίρνει απορρίπτονται -φραστικά τουλάχιστον, αλλά με επίσημο και δημόσιο τρόπο- ακόμη και από τους εκπροσώπους της μεγάλης μερίδας του... κεφαλαίου!
«Η εργοδοτική κοινότητα δεν ζήτησε και δεν επιχαίρει για το νέο εργασιακό πλαίσιο που ανακοίνωσε το υπουργείο Εργασίας» δήλωσε ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δημήτρης Δασκαλόπουλος. «Οι εκπρόσωποι του ελληνικού εμπορίου δεν συμφωνούν με το νέο καθεστώς προσλήψεων και απολύσεων» δήλωσε και ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Εμπόρων (ΕΣΕΕ) Βασίλης Κορκίδης.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση «Παπανδρέου - Τσολάκογλου» δρα πρωτίστως ως όργανο του αμερικανικού και ευρωπαϊκού κεφαλαίου σε αυτή τη φάση όπως επίσης και ως όργανο του ελληνικού χρηματιστικού κεφαλαίου, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι δεν θα σπεύσουν να αξιοποιήσουν και τα υπόλοιπα τμήματα του κεφαλαίου τα «δώρα» που τους κάνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Κόβοντας στο μισό τις αποζημιώσεις απόλυσης και καταργώντας τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας για να μετατρέψει τους νέους από «γενιά των 700 ευρώ» σε «γενιά των 500» αφού ο μισθός των νέων κάτω από 25 ετών πέφτει από τα 740 ευρώ στα 518 , ο απερίγραπτος πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και μίσθαρνο όργανο του κεφαλαίου Γ. Παπανδρέου δίνει τα κίνητρα για την εξαπόλυση πογκρόμ εκατοντάδων χιλιάδων απολύσεων. Στόχος του Παπανδρέου είναι να απολυθούν εκατοντάδες χιλιάδες «ακριβοί» εργαζόμενοι ηλικίας 40-45 χρόνων και πάνω και να αντικαθίστανται ο καθένας τους με τεις-τέσσερις "πιτσιρικάδες" του πεντακοσάρικου, οι οποίοι δεν μπορούν φυσικά ούτε να ζήσουν αυτόνομα από τους γονείς τους με τέτοιο γελοίο μισθό ούτε να δημιουργήσουν οικογένεια. Όμως την ίδια στιγμή θα εμφανίζεται ότι ...μειώνεται και η ανεργία από πάνω, αφού ένας θα απολύεται και τρεις θα προσλαμβάνονται! Παράλληλα, μαύρη κυριολεκτικά θα είναι η μοίρα των σαρανταπεντάρηδων και πενηντάρηδων που θα απολύονται μαζικά.
Δεν είναι μόνο το ότι πολύ δύσκολα θα ξαναβρίσκουν δουλειά, ιδίως κατά την ερχόμενη πενταετία ή δεκαετία βαθιάς ύφεσης που θα καταποντίσουν την Ελλάδα τα μέτρα του καθεστώτος υποτέλειας στο ΔΝΤ και την ΕΕ που έβαλε τη χώρα ο Γιωργάκης «Τσολάκογλου».
Ακόμη χειρότερα γίνονται τα πράγματα από το συνδυασμό της επιδότησης των απολύσεων με το ανατριχιαστικό ασφαλιστικό των πολιτικών απατεώνων του ΠΑΣΟΚ. Καθώς πρέπει να πάει κανείς τουλάχιστον 65 ετών για να πάρει ακόμη και την όποια σύνταξη - ελεημοσύνη έχει απομείνει, εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι των 45 ετών και άνω θα περιφέρονται επί δέκα, δεκαπέντε ή και παραπάνω χρόνια μη έχοντας ούτε μισθό ούτε σύνταξη!
Όπως είναι αυτονόητο, αυτοί οι υψηλής ειδίκευσης και παραγωγικότητας εργαζόμενοι θα μετατρέπονται σε μια εξαθλιωμένη μάζα ανέργων, οι οποίοι σταδιακά θα ικετεύουν για οποιαδήποτε δουλειά με οσοδήποτε χαμηλή αμοιβή.
Αυτό είναι το... σοσιαλιστικό όνειρο του δημίου των εργαζομένων Γιώργου Παπανδρέου για το πώς θα πετύχει εντυπωσιακή μείωση του κόστους εργασίας και επομένως, κατά την εγκληματική καπιταλιστική λογική του, την περιβόητη «αύξηση της ανταγωνιστικότητας» της ελληνικής οικονομίας: Νέοι που δουλεύουν για ένα πεντακοσάρικο και δεν μπορούν να επιβιώσουν και πενηντάρηδες άνεργοι που ζητιανεύουν δουλειά για ένα πιάτο φαί!
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Αυτή η κυβέρνηση πολιτικών δημίων και απατεώνων πρέπει να ανατραπεί πάση θυσία. Είναι η πιο επικίνδυνη επίθεση στην υπηρεσία του ξένου και ελληνικού κεφαλαίου που υπήρξε ποτέ στην Ελλάδα. Η ανατροπή της είναι αναγκαία για την επιβίωση μας. Η ανάγκη ανατροπής της όμως δεν συνεπάγεται και ότι το καθήκον αυτό είναι εύκολο. Δεν μπορούμε καν να ισχυριστούμε ότι είναι έστω εφικτό βάσει του συσχετισμού δυνάμεων που υφίσταται ακόμη.
Ο κόσμος δεν έχει ξεχυθεί στους δρόμους στο βαθμό που απαιτούν οι περιστάσεις. Οφείλουμε να αντιληφθούμε ότι η κυβέρνηση δεν θα πέσει βέβαια μόνη της. Αν ο κόσμος δεν συμμετάσχει κατά εκατοντάδες χιλιάδες σε αλλεπάλληλες μαχητικές διαδηλώσεις τα μέτρα θα περάσουν.
Δημοσίευση σχολίου