«Είχαμε συμφωνήσει σε θεραπεία-σοκ»
Δυσαρέσκεια προκαλεί σε Μέρκελ και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα η «πιο χαλαρή στάση» που φαίνεται να υιοθετεί έναντι της Ελλάδας το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Η Γερμανίδα καγκελάριος και η ΕΚΤ εξέφρασαν χθες ανοικτά τις ανησυχίες τους αναφορικά με τη στάση του ΔΝΤ.
Τόσο η ΕΚΤ όσο και η Μέρκελ δείχνουν να προβληματίζονται με την πολιτική που προκρίνει για την Ελλάδα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Οι δύο πλευρές εμφανίζονται προσηλωμένες στη «θεραπεία - σοκ» όπως αυτή αποτυπώνεται στο αρχικό κειμένο του Μνημονίου, απορρίπτοντας κατηγορηματικά κάθε χαλάρωση. Το παράδοξο είναι ότι το κοινωνικά ανάλγητο ΔΝΤ εμφανίζεται, σύμφωνα με την ΕΚΤ και την κ. Μέρκελ, να υιοθετεί στην περίπτωση της Ελλάδας μια πιο διαλλακτική προσέγγιση.
Πρόσθετα μέτρα το 2011 και 2012
Μήνυμα για πρόσθετα μέτρα το 2011 και 2012 έστειλαν στην Αθήνα οι υπουργοί Οικονομικών της Ε.Ε. (Ecofin), ενώ ο Γ. Παπακωνσταντίνου προωθεί τρία εναλλακτικά σενάρια για την αύξηση του ΦΠΑ ή του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης.
ΟΤΕ: Διεύρυνση μεριδίου επιδιώκουν οι Γερμανοί
Την άρση όρου, που προβλέπεται στη συμφωνία με το ελληνικό δημόσιο, βάσει του οποίου τους απαγορεύεται έως το τέλος του 2011 να αποκτούν μετοχές του ΟΤΕ μέσω του Χ.Α., επιδιώκουν οι Γερμανοί της Deutsche Telecom, προκειμένου να αυξήσουν με ευνοϊκότερους όρους το ποσοστό που κατέχουν στον Οργανισμό.
Την ίδια ώρα, ο Π. Χριστοδούλου, πρόεδρος του ΟΔΔΗΧ (Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους), που όπως έχουμε δει είναι πρώην στέλεχος της Goldman Sachs και τοποθετήθηκε στη σημερινή του θέση πρόσφατα, ώστε να διασφαλίσει ότι οι τράπεζες-πιστωτές της Ελλάδας θα αρπάξουν όσα περισσότερα μπορούν, δήλωσε καθησυχαστικά προς τα αφεντικά του (τις τράπεζες) ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, διότι
Η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει, ούτε υπάρχει το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, δήλωσε κατηγορηματικά στο Bloomberg ο επικεφαλής του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους (ΟΔΔΗΧ), Πέτρος Χριστοδούλου.
«Δε θα πρέπει να φοβόμαστε πια τα ελληνικά ομόλογα. Η Ελλάδα θα τιμήσει όλες τις συμφωνίες που έχει συνάψει", είπε προσθέτοντας ότι το σταθεροποιητικό πρόγραμμα λιτότητας που εφαρμόζει η κυβέρνηση αποτελεί βιώσιμη λύση.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=57443147
Με άλλα λόγια, θα συνεχίσουμε να αρπάζουμε ότι μπορούμε από το λαό, και θα συνεχίζουμε να τα δίνουμε στους πιστωτές, που ήδη έχουν πάρει πολλαπλάσιο το δάνειο τους, και τώρα αρπάζουν τόκους, με την Ελλάδα να χρεώνεται ολοένα και περισσότερο.
Ο Τρισέ επίσης έκανε μια "ωραία" δήλωση, καθώς θεωρεί ότι αν μια χώρα έχει οικονομικό πρόβλημα, θα πρέπει να τις κόβεται -προσωρινά (αν και "ουδέν μονιμότερον του προσωρινού")- το δικαίωμα ψήφου στην ευρωζώνη.
Όσο για την κατάσταση των γερμανικών τραπεζών, συνεχίζοντας τα όσα λέγαμε σε προηγούμενη ανάρτηση, σήμερα η Deutsche Bank, το "θωρηκτό" του γερμανικού τραπεζικού συστήματος, ανακοίνωσε ότι σκέφτεται να κάνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου 9 δις ευρώ, διότι ξέρει και η ίδια ότι έχει μαζέψει πολλά "τοξικά" δάνεια + πολλά κρατικά ομόλογα κρατών όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία, κτλ
Από το epicurus2day: "Με ίδια κεφάλαια σύμφωνα με τον ισολογισμό του β’ τριμήνου 2008 «μόνο»38,3 δις, έχει για παράδειγμα η Deutsche Bank υποχρεώσεις 2 τρις ευρώ!!!!!!! = μόχλευση πάνω 50 (!!!!!!!!!) φόρες = περίπου το 80% του Γερμανικού Gross National Income."
Και δεν είναι μόνο η Deutsche Bank - πχ ο Stark, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ δήλωσε ότι
οι αποταμιευτικές τράπεζες Sparkasse, οι οποίες δεν συμπεριελήφθησαν στα ευρωπαϊκά stress tests, και οι κρατικές Landesbank βρίσκονται σε κίνδυνο.
Όπως αποκαλύπτει και το Reuters, ο κ. Stark δήλωσε πως οι γερμανικές τράπεζες πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν και επισήμανε πως η Γερμανία θα πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα της Ισπανίας.
Ως προς τους νέους κανόνες που αναμένεται να ανακοινωθούν για τις τράπεζες με τη Βασιλεία ΙΙΙ, ο κ. Stark υποστήριξε πως η Γερμανία -η οποία αντιδρά περισσότερο από όλα τα μέλη του G20- θα χρειαστεί να προχωρήσει σε κάποιους συμβιβασμούς. Επίσης, φέρεται να αποκάλυψε πως οι ΗΠΑ στοιχηματίζουν στο ότι ο γερμανικός τραπεζικός κλάδος δεν θα παραμείνει με την ίδια μορφή όταν επιβληθούν οι κανόνες της Βασιλείας ΙΙΙ.
Τέλος, για το ίδιο θέμα, η Ζέζα Ζήκου στην "Καθημερινή" παρατηρεί ότι
Οντως, οι αγορές αντέδρασαν με καθυστέρηση στα αναξιόπιστα stress tests. Ομως, τώρα, εκδικούνται όσες εθνικές αρχές νομίζουν ότι απέκρυψαν το ενδεχόμενο ότι μια δική τους τράπεζα ενέχει συστημικό κίνδυνο, δηλαδή ότι μπορεί να βρεθεί στα όρια της κατάρρευσης και ότι μπορεί να οδηγήσει σε αποσταθεροποίηση το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, προκαλώντας σειρά αλυσιδωτών αντιδράσεων. Κεντρικό σημείο της κριτικής είναι ότι η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Αρχών Τραπεζικής Εποπτείας (CEBS), υπό την αιγίδα της οποίας συντελέστηκαν τα τεστ, όπως και οι αρμόδιες εθνικές αρχές των «27» της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν συμπεριέλαβαν το ενδεχόμενο πτώχευσης μιας χώρας στα τεστ αντοχής. Στόχος των τεστ ήταν να δοκιμαστούν οι κεφαλαιακές αντοχές των τραπεζών της Ε.Ε. σε μια σειρά υποθετικών σεναρίων για την επιδείνωση της οικονομίας ή των αγορών.
Ακριβώς 91 ευρωπαϊκοί τραπεζικοί όμιλοι που μπορεί να αποτελέσουν κίνδυνο για τις αγορές και το ευρώ υποβλήθηκαν, όπως είναι γνωστό, σε τεστ αντοχής (stress tests) για να διαπιστωθεί ότι δεν πρόκειται να καταρρεύσουν σε συνθήκες ακραίων οικονομικών καταστάσεων.
Οι μεγαλύτερες αμφιβολίες επικεντρώθηκαν στις γερμανικές τράπεζες, γνωστές και ως Landesbanks, καθώς δεν έδωσαν πλήρη εικόνα της έκθεσής τους στα ομόλογα της χωρών της νότιας Ευρωζώνης και κυρίως της Ελλάδας, δηλαδή των ασθενέστερων κρίκων στην ευρωπαϊκή οικονομία.
Σημαντικό ποσοστό των ευρωπαϊκών τραπεζών είναι εκτεθειμένο σε κρατικά ομόλογα της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας. Το γεγονός ότι η πιθανότητα μιας πτώχευσης δεν συμπεριλήφθηκε στα τεστ αντοχής των τραπεζών αλλά μόνον οι απώλειες σε κρατικά ομόλογα έως και 23,7% θεωρήθηκε ευνοϊκή μεταχείριση των τραπεζών, ώστε να παρουσιάσουν μια καλή εικόνα για το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.
Όσο για την Ιρλανδία που αναφέρθηκε, και εκεί είχαμε εξελίξεις, με το τραπεζικό σύστημα εκεί να είναι σε άθλια κατάσταση χρεωκοπίας, καθώς οι τράπεζες έχουν τεράστια έκθεση σε "τοξικά" δάνεια (στεγαστικά, κτλ). Και τι κάνουν βέβαια οι τράπεζες? Απλά αρπάζουν το ένα "πακέτο σωτηρίας" μετά το άλλο...Η Anglo Irish Bank που ήδη έχει πάρει δις, τώρα είχε κι άλλες απώλειες, και ζητά φόρα παρτίδα να της δώσουν κι άλλα.
Το σχόλιο που είναι ενδεικτικό της κατάστασης το έκαναν οι Irish Times, σε editorial τους, το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ λέει ότι το κόστος θα πρέπει να το αναλάβει η ΕΚΤ, διότι αυτή είναι που δεν επιτρέπει στις τράπεζες να καταρρεύσουν, για να μην υπάρξει πρόβλημα στην ευρωζώνη και στο ευρώ. Αν λοιπόν θέλουν να μην καταρρεύσει το ιρλανδικό [χρεωκοπημένο] τραπεζικό σύστημα, ας πληρώσουν οι της ΕΚΤ, και όχι ο λαός
The choice is now stark: do we go on being “good Europeans” at the cost of destroying our own society or do we become “bad Europeans”, lose the trust of some of our European partners, but save ourselves?
There are costs to be paid whichever choice we make, but we know which side we have to pick. In the appalling state we’re in, there is just one rational course of action: tell the ECB that if it wants Anglo to survive, it can save it.
Otherwise, we are calling in the bondholders and negotiating a debt-for-equity swap in which this brat becomes their baby.
Δημοσίευση σχολίου