Έγραψα και σε προηγούμενο ποστ το γιατί ο "μεγάλος νικητής" των εκλογών ήταν η παθητική αποχή, και αυτό είναι ΑΡΝΗΤΙΚΟ για εμάς.
Παρ' όλα αυτά, υπάρχει και κάτι θετικό - το ότι, σε πολιτικό επίπεδο, η ριζοσπαστική αριστερά (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) "μπήκε στον πολιτικό χάρτη", χωρίς βέβαια να έχει γερά θεμέλια (διότι οι πάμπολλοι δημοτικοί/νομαρχιακοί σύμβουλοι που βγάζει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τα αυξημένα ποσοστά, κτλ οφείλονται στην αποχή, όχι στη συμμετοχή του κόσμου[*]).
Σε πολιτικό επίπεδο, είναι διαφορετικό να μιλάμε για μια πολιτική δύναμη που βρίσκεται με "0,κάτι", δηλαδή μεταξύ "φθοράς και αφθαρσίας", και διαφορετικό να μιλάμε για μια πολιτική δύναμη που έχει πλέον παρουσία σε σχεδόν όλα τα συμβούλια των μεγάλων δήμων και σχεδόν σε όλες τις περιφέρειες. Αυτό είναι σημαντική αναβάθμιση, που, ΑΝ αξιοποιηθεί σωστά, θα μπορούσε να βοηθήσει πολύ στο μέλλον. Αλλιώς είναι να είσαι μια πολιτική δύναμη που μπαίνει σιγά σιγά στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό, και αλλιώς είναι να είσαι "ανύπαρκτος" στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό
Αν όμως δεν αξιοποιηθεί σωστά αυτή η αναβάθμιση, τότε "την κάτσαμε", διότι απλούστατα έτσι και αλλιώς ο κόσμος σήμερα "απέχει" (ξαναθυμίζω ότι η αναβάθμιση των ποσοστών οφείλεται στην αποχή, όχι στη συμμετοχή), και αν εμείς δε βελτιωθούμε, τώρα που έχουμε πλέον και ένα παραπάνω εργαλείο της παρουσίας στα συμβούλια δήμων/περιφερειών...τότε πώς θα βγει ο κόσμος σε αγώνες ανατροπής;
ΥΓ: Η αποχή οφείλεται σε κενό πολιτικής εκπροσώπησης. Κυρίως όσοι έχουν μικροαστικές αντιλήψεις ή/και θέλουν έναν "καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο", σήμερα "εξαφανίζονται":
Η άρχουσα τάξη "κινεζοποιεί" τους εργάτες, προκειμένου έτσι να τους κάνει "ανταγωνιστικούς", και να δώσει παράλληλα χρήμα στις χρεωκοπημένες τράπεζες.
Αν δε το κάνει αυτό, ο καπιταλισμός δε θα μπορεί να αναπτυχθεί. Άρα, είτε η βαρβαρότητα αυτή θα περάσει, είτε οι εργάτες, αλλά και πολλοί θιγόμενοι μικροαστοί, κτλ θα πρέπει να αγωνιστούν.
Αυτοί που σήμερα ιδεολογικά ανήκουν στο χώρο του "καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο" σιγά-σιγά χάνονται - πλέον μπαίνουμε στην εποχή όπου οι λαοί καλούνται να διαλέξουν -επιτακτικά- ανάμεσα στο κλασσικό δίπολο "σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα".
[*]και το ίδιο βέβαια ισχύει για τα υψηλά ποσοστά του ΚΚΕ
Τραπεζογραμμάτια
-
Πηγή: Κώστας Βαξεβάνης – Documento Για να παραφράσω τον Μπέρτολτ Μπρεχτ,
«τι είναι η ληστεία µιας τράπεζας µπροστά στη συνεργασία
Πριν από 53 δευτερόλεπτα
+ σχόλια + 3 σχόλια
@ciaoant1
Officespace.
Ο Χάγιος είναι ΟΚ. Αγνός αγωνιστής χωρίς "υστερόβουλες" σκέψεις. Ο Κώσταντίνου χαρισματική προσωπικότητα.
Τα αποτελέσματα των περιφερειακών στις 11 από τις 13 περιφέρειες με προσέγγιση(έχουν μείνει μερικά εκλογικά τμήματα).
Συμμετέχοντες(έγκυρα) (στις 11 από τις 13 περιφέρειες): Στο περίπου
Έγκυρα σε όλη την χώρα:
Έγκυρα : 4.885.000
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥΑ: 97.000
Αν στις 11 από τις 13 περιφέρειες το ανάγουμε σε ποσοστά(αν και η αριστερά κυρίως μετρά ψήφους όχι ποσοστά), δηλαδή αν κάνεις την διαίρεση, κοντά στο 2% (1,98). Αυτό σημαίνει κοινοβουλευτικό "κατώφλι". Το οποίο λέει κάποια πράγματα ως προς το πρόγραμμα και τις παρεμβάσεις της, είναι κάτι, αλλά όχι το πρωτεύων.Ο αγώνας γίνεται κυρίως στις παρεμβάσεις στην κοινωνία και όχι (μόνο) την ώρα της κάλπης σαν τα μεγάλα αστικά κόμματα.
Συγκρίσεις με πριν από ένα χρόνο(βουλευτικές 2009 και σε όλες τις 13 περιφέρειες)
Έγκυρα : 6.858.342
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥΑ: 24.461
EΥΡΟΕΚΛΟΓΕΣ 2009
Έγκυρα : 5.127.537
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥΑ: 21.731
Δηλαδή χωρίς να προμετρηθούν οι ψήφοι από άλλες δύο περιφέρειες, το ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥΑ τετραπλασίασε τις ψήφους του σε σχέση με τις εκλογές! Ο Άδωνης σε κάθε προεκλογική συμμετοχή του σε πάνελ, ανέφερε το ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥΑ. Αυτό δεν είναι τυχαίο.
-Από εδώ&πέρα σύντροφε ciaoant1:
Οργάνωση - οργάνωση - οργάνωση που θα έλεγε και ο Βλαδίμηρος Λένιν.
Υ.Γ.
Πριν κωπάσουν οι όποιοι πανηγυρισμοί, οι "κοινοβουλευτικές ονειρώξεις" κάποιων της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥΑ που "ψιλοπαραγοντίζουν" με αφορμή τα "κοννέ" - την δημοσιότητα είτε λόγω των μικροαστικών τους εργασιών, είτε ως μετέχοντες στο "Αριστερό Βήμα Διαλόγου",
δεν πρέπει να υποτιμάται η "λαϊκή" "λούμπεν" ακροδεξιά ως "γραφική". 1,4% στην Πελλοπόνησο, 1,8% στην Δ.Ελλάδα και ειδικά το 5% στην Αθήνα δεν παίρνει κάποιος που απλώς ο "καλός νοικοκυραίος" τον "συμπαθεί".
'Αρα οι "λαϊκοί" "λούμπεν" ακροδεξιοί είναι κάτι πέρα τους 80-90 ανεγκέφαλους μάο-μάο,τους αστείους "αρχηγούς" που το παίζουν πολιτευτές (χωρίς να είναι) και τις "άκρες" που έχουν και είχαν.
Ειδικά στην Αθήνα,
έχουν την ανοχή αν όχι την στήριξη,
και
από παρακμιακούς μικροαστούς,
από απογοητευμένους μικρομαγαζάτορες στα πρόθυρα της χρεοκοπίας -
από φοβισμένο για την νέα κατάσταση κόσμο που θεωρεί τους χαζοχαρούμενους του ΣΥΝ σαν άτομα που ζουν στον κόσμο τους αλλά δεν βοηθούν στα άμεσα προβλήματά τους,
από ίσως και κάποιους πονηρούς κτηματομεσίτες που προσδοκούν σε "αναβάθμιση"(1000 ευρώ το τετραγωνικό στον αγ.παντελεήμωνα - τσάμπα πράγμα),
από φοβισμένους μικροϊδιοκτήτες που σκέφτονται να εγκαταλείψουν τις εκεί περιοχές αλλά λόγω κρίσης που να πάνε,
έχουν και οργανωτικά στελέχη από άλλα κόμματα(μάλλον από ΝΔ, ίσως από Λάος - πιθανόν και από αποτυχημένους πρώην αριστερίζοντες) που κάνουν σοβαρή οργανωτική δουλειά μέσα στην κοινωνία.
5% στην Αθήνα δεν είναι τυχαίο ή μόνο μία απλή "διαμαρτυρία" προς την επίσημη δεξιά.
Γεια σου "Office Space" - να ξέρεις, πάντα εκτιμώ τις παρεμβάσεις σου (που μέχρι τώρα ήταν στο άλλο μου blog, το ciaoant1) διότι δείχνουν ότι έχεις και γνώσεις, και βάθος και ειλικρινή διάθεση για να παλέψεις.
Αν θέλεις, στείλε μου ένα mail (το mail μου φαίνεται αν κλικάρεις στο blogger profile μου), προκειμένου, ΑΝ θες, να έγραφες και εσύ μερικά πράγματα είτε εδώ είτε στο άλλο μου blog.
Από τη στιγμή που έχεις κάτι να πεις για λογαριασμό της αριστεράς, καλό θα ήταν να το πεις
Αν συγκρίνουμε περιφερειακές με νομαρχιακές πάντως η άνοδος δεν είναι τόσο τεράστια .
Δημοσίευση σχολίου