Home » , » Πόρισμα συγκάλυψης και γελοιότητας

Πόρισμα συγκάλυψης και γελοιότητας

Από giorgis , Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011 | 8:15 μ.μ.

  Η ταφόπλακα και για το σκάνδαλο Ζήμενς έχει πέσει οριστικά. Ας δούμε τα σχετικά ρεπορταζ από 3 βδομαδιάτικες εφημερίδες.


 Πόρισμα συγκάλυψης και γελοιότητας
Δημήτρης Τζιαντζης - "Πριν"

Το σκάνδαλο των «μαύρων ταμείων της Ζίμενς» θεωρείται ως η μεγαλύτερη υπόθεση διαφθοράς στην ιστορία των παγκόσμιων αγορών σύμφωνα με την Αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, ενώ και στην Ελλάδα θεωρείται ως το «νούμερο ένα» σκάνδαλο της μεταπολίτευσης.

Την Παρασκευή δόθηκαν στη δημοσιότητα στοιχεία ότι η ίδια η Ζήμενς, παρά τη βαριά σκιά του σκανδάλου και τη μεγαλύτερη μεταπολεμική οικονομική κρίση, αναμένει αύξηση των κερδών της πάνω από 25%, σε παγκόσμιο επίπεδο για το πρώτο τρίμηνο της δωδεκάμηνης οικονομικής χρήσης του 2011!
Και όμως για τον αστικό Τύπο η «μητέρα όλων των σκανδάλων» μπήκε στο περιθώριο μετά τα ουσιαστικά «αθωωτικά» για τις ευθύνες των κυβερνήσεων πορίσματα των κομμάτων.

Η υπόθεση των μαύρων ταμείων που ξεκίνησε να απασχολεί την ελληνική δικαιοσύνη τον Δεκέμβριο του 2006, έκλεισε έναν πεντάχρονο κύκλο δικομματικής συγκάλυψης και συσκότισης τη Δευτέρα το βράδυ όπου και κατατέθηκε στον πρόεδρο της Βουλής το περιβόητο πόρισμα χιλιάδων σελίδων της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής που διερευνά το σκάνδαλο. Δεν μάθαμε το παραμικρό νέο στοιχείο πέρα από τα πολιτικά πρόσωπα που διέρρευσαν την προηγούμενη εβδομάδα και για τα οποία ζητείται περαιτέρω διερεύνηση τυχόν ευθυνών, ενώ η Νέα Δημοκρατία έχει ζητήσει έρευνα και για τον πρώην πρωθυπουργό Κ. Σημίτη, χωρίς πάντως να φαίνεται να επιμένει μέχρι τέλους.

Στο ογκώδες πόρισμα δεν γίνεται καμία αναφορά στη διερεύνηση των λογαριασμών των ταμείων των δύο μεγαλύτερων κομμάτων και δεν αποκαλύπτεται η κίνηση τραπεζικών λογαριασμών πολιτικών προσώπων, παρά το γεγονός ότι στελέχη της Ζήμενς έχουν ομολογήσει ότι το 2% του συνολικού τζίρου της ελληνικής θυγατρικής πήγαιναν κάθε χρόνο στα ταμεία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Ο πρόεδρος της Εξεταστικής Επιτροπής, Σήφης Βαλυράκης, σε γραπτή ανακοίνωση του, ξεκαθάρισε ότι «η Επιτροπή δεν έχει αρμοδιότητα να προβεί στον έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων ή των ταμείων τους». Επίσης -όπως σημειώνεται στο πόρισμα- «δεν έχουν περιέλθει μέχρι σήμερα σε γνώση της Επιτροπής το σύνολο των πληροφοριών για λογαριασμούς ή κινήσεις λογαριασμών λόγω του περιορισμένου χρόνου, της μη επαρκούς συνεργασίας με κρατικές αρχές αλλά και της δυσχέρειας να ανοίξουν λογαριασμοί σε άλλες χώρες».

Ο Γ. Παπανδρέου προσπαθώντας να δικαιολογήσει το φιάσκο έριξε την ευθύνη στον ίδιο το θεσμό των Εξεταστικών Επιτροπών παραδεχόμενος ότι «μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως ο θεσμός δεν είναι επαρκής», ενώ προσπαθεί να αξιοποιήσει την επιχείρηση συγκάλυψης ώστε να προωθήσει την ακόμα πιο αντιδραστική μετάλλαξη του πολιτικού συστήματος μέσα από τις προτάσεις για δήθεν «έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων», που όπως είδαμε λειτουργεί προς όφελος του δικομματισμού (π.χ κατάργηση των ανώνυμων κουπονιών ενίσχυσης των κομμάτων της Αριστεράς). Χαρακτηρι-στικό είναι ότι οι αρχηγοί των δύο κομμάτων εξουσίας, ενώ αδυνατούν να απαντήσουν στο εύλογο ερώτημα εάν τα κόμματα τους πήρανε λεφτά, επιδόθηκαν από το βήμα της Βουλής σε κενή πλειοδοσία δεσμεύσεων περί ενίσχυσης της «διαφάνειας», ενώ το πρόβλημα βρίσκεται στο ίδιο το θεσμικό πλαίσιο του συστήματος που υπηρετούν και στην ίδια την κατεύθυνση της έρευνας.

Η πραγματικότητα είναι ότι καμία κυβέρνηση δεν έχει τη δυνατότητα ή την πρόθεση να αλλάξει τους θεσμούς του καπιταλισμού περί «οφ σορ», ανώνυμων εταιρειών και της ανεξέλεγκτης διακίνησης του κερδοσκοπικού κεφαλαίου.

Όπως κατήγγειλε άλλωστε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Παπαδημούλης, ο πρόεδρος και αντιπρόεδρος της επιτροπής διαρκώς έβαζαν εμπόδια σε κάθε προσπάθεια ελέγχου των ταμείων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ λέγοντας ότι «δεν είναι δουλειά μας αυτή, εμείς ψάχνουμε ευθύνες προσώπων».

Τη δραστηριοποίηση μηχανισμών συγκάλυψης προκειμένου να σβηστούν τα ίχνη και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, με το κλείσιμο της υπόθεσης από την ίδια τη Ζήμενς σε κεντρικό επίπεδο, παρατηρούν στο πόρισμα τους τα κόμματα της Αριστεράς τα οποία απέφυγαν την ονοματολογία.

Τα πάντα ωστόσο γίνονται στο σκοτάδι και ενώ δεν έχει γίνει καν πραγματογνωμοσύνη για το ύψος της ζημιάς του ελληνικού δημοσίου, δημοσιεύματα, όπως των Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, κάνουν λόγο για «προσπάθεια επίτευξης εξωδικαστικού συμβιβασμού μεταξύ της Ζίμενς και του ελληνικού Δημοσίου». Αυτό που αποδεικνύεται είναι ότι η σύσταση της εξεταστικής επιτροπής και οι κορόνες περί διαφάνειας από τον Γ. Παπανδρέου δεν ήταν παρά πυροτεχνήματα με στόχο τη συγκάλυψη και τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης χωρίς να υπάρχει καμία διάθεση ουσιαστικής διαλεύκανσης της υπόθεσης. Η προσωποποίηση των ευθυνών σε ορισμένα «καμένα χαρτιά» του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχει στόχο να ικανοποιήσει το κοινό αίσθημα, αφήνοντας στο απυρόβλητο την πολιτική και τους φορείς που έθρεψαν επί δεκαετίες -μαζί με δεκάδες άλλα- τη «μητέρα όλων των σκανδάλων».

Επιχείρηση συγκάλυψης ενός διαχρονικού και διακομματικού σκανδάλου

 Το εναγώνιο κουκούλωμα, τα ψέματα και τα "κόλπα" ενός πολιτικού συστήματος σε κρίση

Της Μαίρης Ευθυμιάτου - "Δρόμος της Αριστεράς"

Με κροκοδείλια δάκρυα στα Δελτία των «8» και επικοινωνιακές κορώνες για δήθεν «εξυγίανση του συστήματος λειτουργίας των δημόσιων διαγωνισμών», επιχειρεί η κυβέρνηση Παπανδρέου να πείσει την κοινή γνώμη ότι δήθεν κόπτεται για τη «ζημιά» του Δημοσίου -δηλαδή του λαού- από τα σκάνδαλα της Ζήμενς.
Ο πρωθυπουργός, μάλιστα, με το αμερικανόπνευστο στυλ «διοίκησης» που τον διακρίνει, ανέθεσε σε τρεις υπουργούς του (Καστανίδης, Χρυσοχοϊδης, Παπακωνσταντίνου) να κινήσουν τις νόμιμες διαδικασίες για επιβολή προστίμων, να ζητήσουν έρευνα για θέματα ανταγωνισμού από την αρμόδια Επιτροπή (ζήσε Μάη μου, δηλαδή) και να... διερευνήσουν τη δυνατότητα έγερσης αγωγής αποζημίωσης για ηθική βλάβη του Δημοσίου. Και κερασάκι σε όλα αυτά τα μεγαλόσχημα, τέθηκε «συντονιστής» ο μέγας διαπραγματευτής με το ξένο κεφάλαιο, Χάρης Παμπούκης.

Βέβαια, ο πρωθυπουργός έσπευσε να διευκρινίσει ότι τώρα τα πάμε καλά με τη Ζήμενς και δεν έχουμε κάτι εναντίον της, καθώς τα αφεντικά μας στη Γερμανία έσπευσαν να της αλλάξουν διοίκηση, με την οποία ο Γιώργος Παπανδρέου ευελπιστεί «να δημιουργήσει μια υγιή σχέση».
Πρόκειται για προκλητική κοροϊδία από έναν πρωθυπουργό που συνειδητά εξυπηρετεί (επί σειρά ετών) ένα στρεβλό σύστημα, στο οποίο κυριαρχούν τα σκάνδαλα τύπου Ζήμενς, ώστε να κάνουν τις δουλειές τους οι ξένοι «επενδυτές» (βλέπε Γερμανία) -με πολιτικούς σε παρατεταμένη υπαλληλία... Και για να μη δυσαρεστηθούν και πολύ οι φίλοι μας οι Γερμανοί, από τις... ενδελεχείς δικαστικές διαδικασίες διερεύνησης του διαχρονικού και διακομματικού (ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.) σκανδάλου ο Έλληνας πρωθυπουργός («ο άνθρωπος μας» κατά τον περίφημο πλέον διεθνή χαρακτηρισμό του) έσπευσε να διευκρινίσει ότι η Ζήμενς έχει ήδη κερδίσει ορισμένους διαγωνισμούς για έργα του Ελληνικού Δημοσίου, τα οποία δεν έχουν ωστόσο κατακυρωθεί.

Τι θα γίνει με αυτά; Προτείνεται η εφαρμογή μιας μεγάλης... τομής που ακούει στον τίτλο «σύμφωνο ακεραιότητας», ένας νέος πασοκικός θεσμός, παπανδρεϊκής κοπής, που θα προστατεύσει το σύστημα από αντίστοιχες ατασθαλίες. Και εύλογα θα αναρωτηθεί ο μέσος Έλληνας : θα προστατευτεί το σύστημα «από αντίστοιχα σκάνδαλα;». Όχι, βέβαια. Το πολύ-πολύ να προστατευτεί από τη δημοσιοποίηση τους!

Ίδιον γνώρισμα

Όσο και αν προσπάθησε ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του, αλλά και η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση να πείσουν ότι καίγονται να ξεσκεπαστεί το σκάνδαλο της Ζήμενς, δεν μπορούν πλέον να πείσουν κανέναν. Η Ζήμενς, οι μίζες, οι στημένοι διαγωνισμοί του Δημοσίου, τα χρήματα κάτω από το τραπέζι, η κοροϊδία που εκτυλισσόταν επί 20 χρόνια στις πλάτες του ελληνικού λαού, δεν αποτελούν εξαίρεση. Όλη αυτή η σαπίλα είναι ίδιον του πολιτικού συστήματος, όπως αυτό εδραιώθηκε και λειτουργεί από τη μεταπολίτευση και μετά.

Στην πολύχρονη ιστορία της Ζήμενς υπάρχουν τουλάχιστον 3 αλήθειες, 3 ψέματα και ένα καίριο ερώτημα:

1η Αλήθεια: Οι ίδιοι οι εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο, πολιτικά πρόσωπα αλλά και στελέχη της εταιρίας, παραδέχονται ότι και τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας -οι εκπρόσωποι του αστισμού στην Ελλάδα- χρηματοδοτήθηκαν αδρά από τη Ζήμενς.

2η Αλήθεια: Το Ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή όλοι εμείς, έχει χάσει περίπου 2 δισ. ευρώ από το βρώμικο παιχνίδι της Ζήμενς. Τα χρήματα αυτά αφορούν μόνο τα 12 πολιτικά πρόσωπα που κατηγορούνται επισήμως για εμπλοκή στο σκάνδαλο; Αλήθεια, πόσο έχει «συνεισφέρει» το αλισβερίσι με τη γερμανική εταιρία στη διόγκωση του ελληνικού χρέους;

3η Αλήθεια: Τόσο η παρούσα κυβέρνηση (ΠΑΣΟΚ), όσο και η προηγούμενη (Ν.Δ.) παρά τις επικοινωνιακές κορώνες για εξεταστικές επιτροπές, προανακριτικές κ.λπ., έκαναν ό,τι μπορούσαν για να κουκουλώσουν την υπόθεση, εμπλέκοντας αριστοτεχνικά και την δικαστική εξουσία στο παιχνίδι αυτό (τα έργα και οι ημέρες του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Γ. Σανιδά είναι γνωστά).

Ιο Ψέμα: Πολιτικοί και εκπρόσωποι των μεγάλων ΜΜΕ -τα φερέφωνα της αστικής εξουσίας δηλαδή- διατείνονται ότι δεν γνώριζαν τίποτα για το μαύρο χρήμα που έρεε τόσα χρόνια στα κομματικά γραφεία... Ολοι τους ψεύδονται σε μια προσπάθεια να προστατέψουν ένα από τα βασικά γρανάζια της καπιταλιστικής μηχανής, που δεν είναι άλλο από το «λάδωμα» και τη διαπλοκή.

2ο Ψέμα: Κυρίως τα αστικά ΜΜΕ προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλο ζήτημα αφορούσε παρασκηνιακές συναλλαγές μεταξύ στελεχών :ης εταιρίας και συγκεκριμένων τολιτικών προσώπων... Αντιθέτως, εύκολα αποδεικνύεται ότι η Ζήμενς έπαιρνε στημένους διαγωνισμούς για μεγάλα δημόσια έργα (βλέπε προγραμματικές συμβάσεις ΟΤΕ, Ολυμπιακή Ασφάλεια, σύστημα ΤΕΤΡΑ, σύμβαση C4Ι, τροχαίο υλικό ΟΣΕ κ.λπ.) και από τα δύο κόμματα, αλλά και ότι μετά τα συγκεκριμένα σκάνδαλα Οργανισμοί-«φιλέτα» του Δημοσίου (ΟΤΕ, Ναυπηγεία Σκαραμαγκά) προωθήθηκαν προς πώληση σε γερμανικά συμφέροντα.

3ο Ψέμα: Οι εκπρόσωποι του δικομματισμού φέρονται να συμφωνούν στον περαιτέρω έλεγχο της υπόθεσης μέσω επιτροπής προκαταρκτικού ελέγχου και, μάλιστα, με γοργές διαδικασίες... Στην πραγματικότητα, διαφωνούν για τα πρόσωπα που θα πρέπει να ελεγχθούν και απορρίπτουν μετά βδελυγμίας να γίνουν έρευνες σε βάθος για τα περιουσιακά στοιχεία όλων των εμπλεκομένων πολιτικών προσώπων, προστατεύοντας και πάλι το σύστη μα που τους θρέφει και τους διατηρεί στην εξουσία.

Και το ερώτημα: Πόσο καλά «συνεργάστηκαν» οι αστικές τάξεις Γερμανίας και Ελλάδας, ώστε να καλύψουν τους ενόχους για το μακροχρόνιο σκάνδαλο της Ζήμενς που, ουσιαστικά, έδινε απλόχερα δουλειές σε αυτούς που τώρα εμφανίζονται τιμητές του ελληνικού χρέους, παρέχοντας τους άσυλο στην μητέρα-πατρίδα Γερμανία; Με ποιον τρόπο θα μας πείσουν ότι διερευνώντας τα σκάνδαλα θα εξυγιανθεί ένα, κατεξοχήν, σάπιο σύστημα που στηρίζει την ύπαρξη και διατήρηση του στη διαπλοκή; 

Κουκούλωσαν τα παλιά και ... πάνε γι' άλλα


Εφημερίδα "Κόντρα"

Και ξαφνικά, ενάμισι χρόνο μετά την άνοδο στην εξουσία η κυβέρνηση θυμήθηκε να στείλει επιστολή στη Siemens, με την οποία, αφού πρώτα της αναγνωρίσει την «προσπάθεια εξυγίανσης που έκανε», θέτει με όσο πιο κομψό τρόπο γίνεται το ερώτημα «αν θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποκάλυψη της αλήθειας», γεγονός που, αν συμβεί, «θα εκτιμηθεί δεόντως»!

Την επιστολή υπογράφει ο «πολύς» Χάρης Παμπούκης που, αν και καθηγητής της Νομικής, δεν αποφεύγει το... μεγαλοπρεπέστατο «των ζημιωθέντων εταιριών»! Ομως, το χοντρό συντακτικό λάθος του παρακοιμώμενου του Παπανδρέου είναι το τελευταίο που ενδιαφέρει. Η απύθμενη υποκρισία και η ελεεινή προσπάθεια εμπαιγμού του ελληνικού λαού είναι που μετράνε. Θυμήθηκαν τώρα, τη μέρα που εξέδωσαν τα πορίσματα-κοροϊδία γα το σκάνδαλο Ζήμενς, που προκάλεσαν αγανάκτηση στον ελληνικό λαό, να κηρύξουν χαρτοπόλεμο κατά του γερμανικού μονοπωλίου, μόνο και μόνο για λόγους προπαγάνδας.

Ο Παμπούκης «απειλεί» τη Ζήμενς με πρόστιμα εκ μέρους της Ελλάδας, η οποία θα διεκδικήσει «την ανόρθωση της δικής της άμεσης ζημίας» και υπενθυμίζει ότι το ίδιο «αναμένεται να πράξουν και οι διοικήσεις των ζημιωθέντων εταιριών». Παρατηρεί, δε, ότι η επιβολή των προστίμων θα αποφασιστεί «αποκλειστικά από τα αρμόδια πολιτειακά όργανα». Κι επειδή όλοι ξέρουν ότι η Ζήμενς δεν πρόκειται να πληρώσει ούτε ένα ευρώ πρόστιμο, ο Πεταλωτής ανέλαβε να διευκρινίσει ότι «στο πλαίσιο του υφιστάμενου Συντάγματος εξαντλήσαμε όλα τα περιθώρια»! Ο νοών νοείτω...

Ο Παμπούκης έδωσε το σύνθημα, για ν' ακολουθήσει ο Καρατζαφέρης με επιστολή προς τον Μπαρόζο, του οποίου ζήτησε τη συνδρομή (!) και οι Κουβέλης και Παπαδημούλης, που με δηλώσεις τους ζήτησαν να κατατεθούν αγωγές. Τη σεμνή τελετή έκλεισε ο Παπανδρέου, που ανήγγειλε τη δημιουργία διυπουργικής επιτροπής, υπό την προεδρία του Παμπούκη, για να διεκδικήσει αποζημιώσεις από τη Ζήμενς! Κατόπιν εορτής...


Ο Παπανδρέου κάλεσε τους αρμόδιους υπουργούς «να κινήσουν τις νόμιμες διαδικασίες επιβολής προστίμων, από την πλευρά τους για θέματα παραβίασης των αρχών διαφάνειας, να ζητήσουν έρευνα από την Επιτροπή Ανταγωνισμού για θέματα παραβίασης του υγιούς ανταγωνισμού και να διερευνήσουν τη δννατότητα, μέσω του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους έγερσης αγωγής αποζημίωσης για ηθική βλάβη του Ελληνικού Δημοσίου». Φυσικά, δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Ξέρετε γιατί; Οχι μόνο γιατί δεν υπάρχει πολιτική βούληση, αλλά και γιατί, ακόμα και αν υπήρχε πολιτική βούληση, η Γερμανία θα τους έκοβε τον κώλο. Η αστική κυβέρνηση της ψωροκώσταινας ούτε που διανοείται να τα βάλει με το γερμανικό κράτος. Γιατί η Ζήμενς βρίσκεται υπό την προστασία του γερμανικού ιμπεριαλιστικού κράτους, για το οποίο η υπόθεση των λεγόμενων «μαύρων ταμείων» έχει κλείσει, όπως απέδειξε και με τους εξευτελιστικούς για το ελληνικό πολιτικό σύστημα χειρισμούς στην υπόθεση Χριστοφοράκου.

Ολα όσα είπαν ο Παπανδρέου και οι υπουργοί του είναι το τυράκι για να ξαναρχίσει το αλισβερίσι του ελληνικού κράτους με τη Ζήμες. Το είπε ευθέως ο Παπανδρέου: «Με την αλλαγή σελίδας, με τις κινήσεις μας και με τη νέα διοίκηση στη Siemens , ως αποτέλεσμα, προκύπτει επίσης η δυνατότητα μιας υγιούς σχέσης με αυτή την εταιρία». Σε τι συνίσταται η υγιής σχέση; Θα γίνει «επανέλεγχος» «για όσους διαγωνισμούς έχει κερδίσει η γερμανική εταιρία» και «θα υπογραφεί το λεγόμενο σύμφωνο ακεραιότητας»! Καταλάβατε, ασφαλώς, δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε κάτι παραπέρα...

Για τα πορίσματα των κομματικών ομάδων στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής δεν έχουμε να πούμε πολλά πράγματα. Μπορεί να τα μαγείρευαν μέρες και νύχτες μέχρι να τα δώσουν στη δημοσιότητα, όμως την ξεφτίλα δεν την απέφυγαν. Γιατί εκείνο που έγινε φανερό με τη μία είναι πως άφησαν έξω από κάθε έλεγχο τα κομματικά ταμεία. Χίλιες σελίδες είναι το πόρισμα, αλλά το συγκεκριμένο σημείο καταλαμβάνει μόλις τρεις! Δηλώνεται σαφώς, μάλιστα, ότι η εξεταστική επιτροπή «δεν έχει κατά νόμο την αρμοδιότητα για τον έλεγχο της χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων και συνεπώς δεν νομιμοποιείται να προβεί σε διερεύνηση των οικονομικών και έλεγχο των ταμείων τους».

Τρομερό επιχείρημα! Αποδεδειγμένα στη Γερμανία έχει ειπωθεί ότι η Ζήμενς λάδωνε με το 2% του τζίρου της τα κόμματα εξουσίας, αλλά η εξεταστική έκρινε ότι δεν έπρεπε να το διερευνήσει, λόγω... αναρμοδιότητας. Και γιατί δεν έθετε το θέμα από την αρχή, γιατί δεν ζητούσε από τα κόμματα να συμφωνήσουν στον έλεγχο των ταμείων τους; Οχι πως θα 'βγαινε τίποτα και πάλι (οι μίζες κρύβονται καλά, αφού πρώτα "ξεπλυθούν") αλλά να μη μας δουλεύουν κιόλας.


Σ' αυτό το σημείο το πόρισμα έχει μεγάλη πλάκα. Από τη μια παραθέτει τις αναφορές της γερμανικής Δικαιοσύνης, που κατηγόρησε τον Χριστοφοράκο ότι «προωθούσατε συγκαλυμμένα τα χρήματα (2% του τζίρου της "ΖΗΜΕΝΣ") αποκλειστικά στα δύο μεγάλα κόμματα στην Ελλάδα, Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ» και από την άλλη παραθέτει την απάντηση Χριστοφοράκου στο κλιμάκιο της εξεταστικής που τον «ανέκρινε» στη Γερμανία, ότι «δεν προσέφερα ποτέ σε Ελληνες πολιτικούς χορηγίες ή δώρα σημαντικής αξίας, ούτε μου ζητήθηκαν από τέτοια πρόσωπα ανάλογα προσωπικά οφέλη».

Κατά τα άλλα, το ΠΑΣΟΚ προτείνει «περαιτέρω διερεύνηση» για τους πρώην υπουργούς Μαντέλη, Βερελή, Παπαντωνίου, Χριστοδουλάκη (ΠΑΣΟΚ) και Λιάπη, Αλογοσκούφη, Βουλγαράκη, Πολύδωρα, Παυλόπουλο, Παπαθανασίου και Μαρκογιαννάκη (ΝΔ). Η ΝΔ προτείνει «περαιτέρω διερεύνηση» για τους Σημίτη, Παπαντωνίου, Μαλέσιο, Τσοχατζόπουλο, Μαντέλη, Χριστοδουλάκη, Παπακωνσταντίνου, Βερελή (ΠΑΣΟΚ), ενώ για τα νεοδημοκρατικά στελέχη εκτιμά ότι δεν προέκυψε κανένα στοιχείο ενοχής, αλλά, προκειμένου να αποκατασταθεί η τιμή και η υπόληψη τους, δεδομένου ότι το ΠΑΣΟΚ αναφέρει τα ονόματα τους, η ΝΔ «δεν διαφωνεί και ως προς αυτούς για τον οποιοδήποτε έλεγχο». Ο Περισσός μιλά για τις διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και ζητά τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για «περαιτέρω διερεύνηση» των ευθυνών όσων χειρίστηκαν τη σύναψη συμβάσεων, την εκτέλεση τους και την παραλαβή έργων. Το ΛΑΟΣ ζητά τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής, διότι η εξεταστική «απέτυχε παταγωδώς», και δηλώνει ότι μπορεί να μη συμμετάσχει στην προανακριτική, αν δεν δεσμευτούν εκ των προτέρων οι κομματικές ηγεσίες ότι θ' ανοίξουν τα κομματικά ταμεία και οι λογαριασμοί όσων διετέλεσαν ταμίες. Τέλος, ο ΣΥΡΙΖΑ τάσσεται υπέρ της σύστασης προανακριτικής επιτροπής και δηλώνει ότι ονόματα προς παραπομπή θα καταθέσει στην Ολομέλεια της Βουλής.

Οπως όλα δείχνουν, εκτός απρόοπτου, θα έχουμε το σχηματισμό μιας ακόμη προανακριτικής επιτροπής, η οποία δεν θα κάνει τίποτα περισσότερο από την εξεταστική. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι πρώην υπουργοί κατηγορούνται για πλημμελή εκτέλεση των καθηκόντων τους. Για αμέλεια δηλαδή. Γιατί λεφτά σε λογαριασμούς τους που να προέρχονται από μίζες δεν βρέθηκαν.

Οι μίζες πάντοτε ξεπλένονται καλά. Το αν θα φτάσουν και σε παραπομπές δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε από τώρα. Είναι μια απόφαση που θα παρθεί με βάση την πολιτική συγκυρία της περιόδου που θα ολοκληρώσει τις εργασίες της η προανακριτική επίτροπή.
Εκείνο που ξέρουμε σίγουρα είναι πως κανένας πρώην υπουρ γός ή υφυπουργός δεν πρόκειτο καν να καθήσει στο σκαμνί, ακόμα και αν τον παραπέμψουν. Διότι τα αδικήματα έχουν παραγραφεί κι αυτό το ξέρουν καλά όλο τους.

Το παράδειγμα του σκανδάλου του Βατοπεδίου, που έκλεισε οριστικά την προηγούμενη εβδομάδα με την απόφαση του δικαστικού συμβουλίου του ειδικού δικαστηρίου περί παραγρα φής, δεν αφήνει αμφιβολίες.

Γιατί, λοιπόν, ζητούν όλοι και πάλι τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής; Γιατί δεν κλείνουν από τώρα το θέμα, λέγοντας ότι εκ του νόμου έχει επέλθει παραγραφή; Γιατί επιμένουν να κοροϊδεύουν τον ελληνικό λαό, ότι τάχα εξακολουθούν να ψάχνουν την υπόθέση; Σ' αυτό είναι πολιτικά συνένοχα όλα τα κόμματα της Βουλής, που πέρα από την κοροϊδία έχουν και τη βόλεψη των βουλευτών τους (και των κομματικών ταμείων) με τις αμοιβές για τι συμμετοχή στην επιτροπή.

Εχουμε γράψει πολλές φορές ότι ο καπιταλισμός είναι ένα διαρκές σκάνδαλο. Το παιχνίδι των κρατικών προμηθειών παίζεται με χτυπήματα κάτω από το τραπέζι, με μίζες και προμήθειες Οταν βγαίνει κάτι στο φως, στο 99% των περιπτώσεων αυτό συμβαίνει ως αποτέλεσμα του ανταγωνισμού μεταξύ καπιταλιστικών ομίλων. Είναι γνωστό, για παράδειγμα, ότι η υπόθεση Ζήμενς ξεκίνησε στις ΗΠΑ, όπου το γερμανικό μονοπώλιο τέθηκε σε παρακολούθηση και μετά σε διωγμό.

Στην Ελλάδα, αυτό που όνομα στηκε σκάνδαλο Ζήμενς ξέσπασε όταν σε διεθνές επίπεδο όλα είχαν τελειώσει. Η Siemens είχε πληρώσει τα πρόστιμα της στις ΗΠA είχε δεχτεί την «αυτοκάθαρση» από αμερικάνικο γραφείο ερευνών, είχε ρυθμίσει τα πάντα και στο εσωτερικό της Γερμανίας, μέσω συμφωνιών στελεχών της με τη γερμανική Δικαιοσύνη. Τι θα μπορούσε, λοιπόν, να προκύψει στην Ελλάδα; Τίποτα που να θίγει τη Siemens. Και τίποτα που να θίγει το πολιτικό σύστημα, το οποίο αυτοπροστατεύεται με συνταγματικές ρυθμίσεις. Σ' αυτό το συμπέρασμα είναι που κυρίως πρέπει να σταθούμε.
Μοιράσου το :

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger