Διαβάζουμε σε άρθρο του Λ. Βατικιώτη στο "Πριν":
Με εκβιασμούς στρώνουν το έδαφος για νέα μέτρα
...Ακόµη κι έτσι ωστόσο, µένοντας δηλαδή το ενδεχόµενο των πρόωρων εκλογών στο επίπεδο του εκβιασµού, η νέα χρονιά και για την ακρίβεια το πρώτο τετράµηνο της θα συνοδευτεί από πρωτοφανείς πολιτικούς σεισµούς. Οι κλυδωνισµοί που θα δεχτεί το πολιτικό σύστηµα θα είναι εφάµιλλοι των αλλαγών που θα επιχειρήσει η αστική τάξη να εφαρµόσει.
Το µυστικό αντικείµενο του πόθου της θα είναι η επόµενη, τέταρτη δόση του δανείου των 110 δισ. ευρώ, που η χορήγησή της είναι τόσο επισφαλής όσο καµία άλλη. Το κατέστησαν σαφές και οι εκπρόσωποι της τρόικας στην τελευταία τους επίσκεψη στην Αθήνα. Σ’ αυτήν δε την πορεία θεωρείται βέβαιη η επιβολή ενός νέου πακέτου φορολογικών µέτρων, ύψους τουλάχιστον 14 δισ. ευρώ, που θα αυξήσει τα δηµόσια έσοδα.
Το πόσο κοντά δε είναι τα δύο αυτά ποσά (της δόσης του δανείου, 15 δισ., και της νέας αφαίµαξης, 14 δισ.) µόνο τυχαίο δεν είναι. Επιβεβαιώνεται έτσι ποιος πληρώνει το λογαριασµό σε ΔΝΤ - ΕΕ: Mισθωτοί και συνταξιούχοι, που κάθε χρόνο βλέπουν το µερίδιό τους στα δηµόσια έσοδα να αυξάνεται.
Το µυστικό αντικείµενο του πόθου της θα είναι η επόµενη, τέταρτη δόση του δανείου των 110 δισ. ευρώ, που η χορήγησή της είναι τόσο επισφαλής όσο καµία άλλη. Το κατέστησαν σαφές και οι εκπρόσωποι της τρόικας στην τελευταία τους επίσκεψη στην Αθήνα. Σ’ αυτήν δε την πορεία θεωρείται βέβαιη η επιβολή ενός νέου πακέτου φορολογικών µέτρων, ύψους τουλάχιστον 14 δισ. ευρώ, που θα αυξήσει τα δηµόσια έσοδα.
Το πόσο κοντά δε είναι τα δύο αυτά ποσά (της δόσης του δανείου, 15 δισ., και της νέας αφαίµαξης, 14 δισ.) µόνο τυχαίο δεν είναι. Επιβεβαιώνεται έτσι ποιος πληρώνει το λογαριασµό σε ΔΝΤ - ΕΕ: Mισθωτοί και συνταξιούχοι, που κάθε χρόνο βλέπουν το µερίδιό τους στα δηµόσια έσοδα να αυξάνεται.
Προς επίρρωση, στοιχεία από την επεξεργασία των φορολογικών δηλώσεων του 2009 που δηµοσίευσε ο Ελεύθερος Τύπος την Τετάρτη. Όπως προκύπτει, η µέση φορολογική επιβάρυνση των συνταξιούχων αυξήθηκε κατά 10%, πληρώνοντας πολύ ακριβά µια αύξηση στο δηλωθέν εισόδηµά τους κατά 4%. Στην άλλη πλευρά, έµποροι, βιοτέχνες και βιοµήχανοι που είδαν το εισόδηµά τους να αυξάνεται κατά 1% πλήρωσαν 5% λιγότερο φόρο σε σχέση µε την προηγούµενη χρονιά! Ο εντεινόµενος ταξικός χαρακτήρας της φορολογίας υπογραµµίζεται επίσης από την αυξηµένη συµµετοχή των µισθωτών και συνταξιούχων στο συνολικό φόρο εισοδήµατος (φυσικών και νοµικών προσώπων) που από 48% το 2008 έφθασε το 2009 το 53%. Από την άλλη, τα νοµικά πρόσωπα είδαν τη δική τους συµµετοχή να µειώνεται από 35% το 2008 σε 31% το 2009! Η ίδια, φρικτή κοινωνική εικόνα αποτυπώνεται αν αποµακρυνθούµε από το επίπεδο των ποσοστών και σταθούµε στα ίδια τα µεγέθη, τους φόρους δηλαδή που πληρώνει κάθε κοινωνική τάξη: Η συµµετοχή µισθωτών και συνταξιούχων ανήλθε σε 7 δισ. ευρώ όταν επιχειρήσεις και υπόλοιπα νοµικά πρόσωπα πλήρωσαν µόνο 4 δισ.!
Η εικόνα της κατάφωρης κοινωνικής αδικίας των δηµόσιων οικονοµικών (που οξύνεται αν στους παραπάνω άµεσους φόρους προσθέσουµε και τους έµµεσους) συµπληρώνεται αν δούµε ότι τα έσοδα από την άµεση και έµµεση φορολογία κυρίως εξυπηρετούν το δηµόσιο χρέος που το 2011 αναµένεται να απορροφήσει 15,9 δισ. ευρώ. Είναι ένα ποσό που αντιστοιχεί στο 80% των δαπανών για αποδοχές δηµοσίων υπαλλήλων και συντάξεων (19,8 δισ.) και στο 22% του συνόλου των δαπανών του προϋπολογισµού (71,8 δισ.). Ένας ελέφαντας στο καθιστικό που αποκλείει την άσκηση αναδιανεµητικής πολιτικής, µετατρέποντας το στόχο της παύσης πληρωµών σε όρο εκ των ων ουκ άνευ για την βελτίωση της θέσης των εργαζοµένων. Η δυνατότητα της παύσης πληρωµών (πέραν της αναγκαιότητας, που θεωρείται αδήριτη) υπογραµµίζεται αν δούµε πως από τον κρατικό προϋπολογισµό του 2011 το σύνολο των δαπανών για παιδεία (6,5 δισ. ευρώ), υγεία (7,2 δισ.), χρηµατοδότηση ασφαλιστικών ταµείων (13,2 δισ.) και αποδοχές - συντάξεις (19,8 δισ.), συµπεριλαµβανοµένων των επικαλύψεων, υπολείπεται των συνολικών φορολογικών εσόδων που ισούνται µε 53 δισ. ευρώ, έχοντας αποκλειστεί µάλιστα η αστική τάξη και η Eκκλησία από την φορολογία. Κατά συνέπεια η παύση πληρωµών είναι εφικτή. Ακόµη και τα σηµερινά έσοδα του Δηµοσίου φτάνουν και περισσεύουν για να συνεχίσουν να εξυπηρετούνται οι πραγµατικές ανάγκες της οικονοµίας, χωρίς να κινδυνεύει δηλαδή από ασφυξία αν προς στιγµή κλείσουν οι στρόφιγγες του δανεισµού, υπό έναν όρο φυσικά: Nα σταµατήσει να εξυπηρετείται το δηµόσιο χρέος.
Για το θέμα αυτό της φορολογίας, η "Αυγή" παρατηρεί ότι:
"Προκαλούν" οι φορολογικές δηλώσεις του 2009, με "αφορολόγητους" 8 στους 10 επιχειρηματίες, ελεύθερους επαγγελματίες και εισοδηματίες
Σοκάρουν, αλλά και “προκαλούν” ταυτόχρονα τα επίσημα στοιχεία των φορολογικών δηλώσεων του 2009, καθώς αυξήθηκε αισθητά, κατά 4,7 εκατοστιαίες μονάδες (και συγκεκριμένα από το 47,9% στο 52,6%) το ποσοστό της συμμετοχής των μισθωτών και των συνταξιούχων στα συνολικά φορολογικά βάρη. Οι παραπάνω κατηγορίες φορολογουμένων, πλήρωσαν κατά μέσο όρο φόρους αυξημένους κατά 5%-10%! Την ίδια ώρα, περίπου οι μισοί από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, καθώς και 8 στους 10 επιχειρηματίες, ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες και εισοδηματίες δήλωσαν εισοδήματα κάτω από το αφορολόγητο όριο! Μάλιστα, οι επιχειρήσεις δήλωσαν φορολογητέα κέρδη 16,07 δισ. ευρώ το 2009 έναντι 19,42 δισ. ευρώ το 2008.
Τέλος, το iskra.gr αναφέρει τα ακόλουθα, σχετικά με τη "μπανανοποίηση" της Ελλάδας, που βέβαια αρέσει πολύ στην άρχουσα τάξη που ουσιαστικά όχι μόνο δεν πληρώνει φόρους, αλλά...επιδοτείται κιόλας, έχοντας στη διάθεση της το όπλο του εκβιασμού ("αφήστε μας να σας πάρουμε και τα σώβρακα, αλλιώς θα σηκωθούμε και θα φύγουμε για αλλού, όπου ήδη επικρατούν συνθήκες μπανανίας, όπως πχ Κίνα, Ινδία, κτλ). Απαιτείται λοιπόν να καταλάβουμε την εξουσία, τόσο στην παραγωγή, όσο και στο "χρηματοπιστωτικό" κλάδο (κρατικοποίηση των τραπεζών), και παράλληλα προχωρώντας σε στάση πληρωμών και έξοδο από ΕΕ-ευρωζώνη να υπάρξουν οι προυποθέσεις για ανάκαμψη, και ανάκαμψη όχι για τους χρεωκοπημένους τραπεζίτες, αλλά για τους εργάτες, αυτούς που παράγουν τον πλούτο και όχι αυτούς που παρασιτούν εις βάρος τους:
Για το θέμα αυτό της φορολογίας, η "Αυγή" παρατηρεί ότι:
"Προκαλούν" οι φορολογικές δηλώσεις του 2009, με "αφορολόγητους" 8 στους 10 επιχειρηματίες, ελεύθερους επαγγελματίες και εισοδηματίες
Σοκάρουν, αλλά και “προκαλούν” ταυτόχρονα τα επίσημα στοιχεία των φορολογικών δηλώσεων του 2009, καθώς αυξήθηκε αισθητά, κατά 4,7 εκατοστιαίες μονάδες (και συγκεκριμένα από το 47,9% στο 52,6%) το ποσοστό της συμμετοχής των μισθωτών και των συνταξιούχων στα συνολικά φορολογικά βάρη. Οι παραπάνω κατηγορίες φορολογουμένων, πλήρωσαν κατά μέσο όρο φόρους αυξημένους κατά 5%-10%! Την ίδια ώρα, περίπου οι μισοί από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, καθώς και 8 στους 10 επιχειρηματίες, ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες και εισοδηματίες δήλωσαν εισοδήματα κάτω από το αφορολόγητο όριο! Μάλιστα, οι επιχειρήσεις δήλωσαν φορολογητέα κέρδη 16,07 δισ. ευρώ το 2009 έναντι 19,42 δισ. ευρώ το 2008.
Τέλος, το iskra.gr αναφέρει τα ακόλουθα, σχετικά με τη "μπανανοποίηση" της Ελλάδας, που βέβαια αρέσει πολύ στην άρχουσα τάξη που ουσιαστικά όχι μόνο δεν πληρώνει φόρους, αλλά...επιδοτείται κιόλας, έχοντας στη διάθεση της το όπλο του εκβιασμού ("αφήστε μας να σας πάρουμε και τα σώβρακα, αλλιώς θα σηκωθούμε και θα φύγουμε για αλλού, όπου ήδη επικρατούν συνθήκες μπανανίας, όπως πχ Κίνα, Ινδία, κτλ). Απαιτείται λοιπόν να καταλάβουμε την εξουσία, τόσο στην παραγωγή, όσο και στο "χρηματοπιστωτικό" κλάδο (κρατικοποίηση των τραπεζών), και παράλληλα προχωρώντας σε στάση πληρωμών και έξοδο από ΕΕ-ευρωζώνη να υπάρξουν οι προυποθέσεις για ανάκαμψη, και ανάκαμψη όχι για τους χρεωκοπημένους τραπεζίτες, αλλά για τους εργάτες, αυτούς που παράγουν τον πλούτο και όχι αυτούς που παρασιτούν εις βάρος τους:
ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΣ ΝΟΜΟΣ: ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΦΟΡΟΥΣ!
οι φόροι επί του κεφαλαίου (ως κεφάλαιο λογίζονται όλα τα εισοδήματα πλην μισθών και συντάξεων) στη χώρα μας υπολείπονται του μέσου όρου της ΕΕ των 27 κατά 6 περίπου μονάδες του ΑΕΠ. Η τεράστια αυτή απόκλιση – που δημιουργεί «μαύρη τρύπα» στα κρατικά έσοδα ύψους 13-14 δις ευρώ σε τρέχουσες τιμές ετησίως - οφείλεται στη μεγάλη μείωση των φορολογικών συντελεστών των επιχειρηματικών κερδών τα τελευταία χρόνια, καθώς και στην ύπαρξη ενός τεράστιου αριθμού φοροαπαλλαγών.Υπό αυτό το πρίσμα, η κυριαρχία των φοροαπαλλαγών στον τελευταίο αναπτυξιακό νόμο - ο οποίος θα ψηφιστεί από τη Βουλή στις αρχές του 2011 – είναι όχι απλά απαράδεκτη αλλά και ενδεικτική του ακραία νεοφιλελεύθερου χαρακτήρα της σημερινής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε, μία από τις βασικές αρχές του άκρατου νεοφιλελευθερισμού είναι η συνεχής μείωση – έως σημείο μηδενισμού – των φόρων που καταβάλλουν οι επιχειρήσεις.
Δημοσίευση σχολίου