Χωρίς την παρουσία των κατηγορουμένων και δικηγόρων –για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση δικάζονται κατηγορούμενοι για κακούργημα χωρίς την παρουσία δικηγόρων!!!- έχουμε μια δίκη οπερέτα και όλα φαίνεται να οδηγούνται σε ένα προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα.
Σαν μπλογκ θα έχουμε καθημερινό ρεπορτάζ απ’ αυτή την δίκη –όποτε υπάρχει δυνατότητα θα την παρακολουθούμε ζωντανά- αλλά εδώ θέλουμε να παραθέσουμε κάποια δημοσιεύματα απ’ αυτά που δεν φιλοξενούνται στις αστικές φυλλάδες.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η συνέντευξη που παραχώρησε ο δικηγόρος Σπύρος Φυτράκης, συνήγορος κάποιων κατηγορουμένων σ’ αυτή την δίκη.
Παρωδία η δίκη των «Πυρήνων»
Εφημερίδα "Πριν"
Με άδεια τα εδώλια των κατηγορουμένων, κενά τα έδρανα των δικηγόρων υπεράσπισης και με μόνη την παρουσία των αστυνομικών -μαρτύρων κατηγορίας θα πραγματοποιηθεί τελικά η δίκη -που κοντεύει να μετατραπεί σε φιάσκο- για την υπόθεση της «Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς».
Το δικαστήριο επέλεξε να υιοθετήσει τη νομολογία του Αρείου Πάγου που παράχθηκε στη διάρκεια της δίκης της 17Ν και έδωσε εντολή να ξεκινήσει η διαδικασία χωρίς την παρουσία δικηγόρων, θεωρώντας «παρελκυστική» την τακτική των κατηγορούμενων να μην αποδέχονται το διορισμό συνηγόρων! Η απόφαση αφαιρεί από τους κατηγορούμενους τα ελάχιστα στοιχειώδη δικαιώματα της αστικής δημοκρατίας που ισχύουν εδώ και αιώνες.
«Αυτά δεν συνέβαιναν ούτε στα στρατοδικεία» ήταν η δικαιολογημένα οργισμένη αντίδραση των συγγενών των κατηγορουμένων. Τέσσερις από τους προφυλακισμένους κατηγορούμενους ξεκίνησαν την Παρασκευή απεργία πείνας διαμαρτυρόμενοι για την απαράδεκτη κατάσταση. Οι δικηγόροι τους που διορίστηκαν με διάταξη της προέδρου, δήλωσαν ότι δεν αποδέχονται το διορισμό, αρνούμενοι, όπως είπαν, να γίνουν υπάλληλοι του δικαστηρίου, αντί υπερασπιστές των κατηγορουμένων. Ο υπουργός Δικαιοσύνης Χ. Καστανίδης, πάντως, διεμήνυσε ότι «η δίκη θα συνεχιστεί με όλες τις νόμιμες προβλέψεις» επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά ότι η απόφαση είναι πολιτική καθώς σε κάθε φυσιολογική περίπτωση η δίκη θα είνε αναβληθεί.
ΔΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΠΦ
Συνεχίζει σαν έκτακτο στρατοδικείο
Συνεχίζει σαν έκτακτο στρατοδικείο
Εφημερίδα "Κόντρα"
Ως έκτακτο οτροττοδικείο, και με τη βούλα όπως λέμε, συνεχίζει πλέον το Τριμελές Εφετείο κακουργημάτων που δικάζει την υπόθεση της οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς στον Κορυδαλλό. Ας δούμε τα γεγονότα αυτής της εβδομάδας.
Και η τρίτη παρτίδα αυτεπαγγέλτως διορισθέντων δικηγόρων αρνήθηκε να παίξει το ρόλο του δικηγόρου-ασφαλίτη, με αποτέλεσμα το αδιέξοδο του δικαστηρίου να γίνει πλήρες. Και τι έκανε η πρόεδρος; Προχώρησε στο πιο προκλητικό μέτρο που θα μπορούσε . Με την τέταρτη κατά σειρά απόφαση διορισμού, διόρισε τους παυθέντες δικηγόρους των κατηγορούμενων, οι οποίοι εξακολουθούν μεν να έχουν την εμπιστοσύνη των εντολέων τους, όμως συμφωνούν μ' αυτούς στα αιτήματα που έχουν υποβάλει (να μη φακελώνονται όσοι προσέρχονται στη δίκη και να τηρηθούν μαγνητοφωνημένα πρακτικά).
Και μόνο το γεγονός ότι το δικαστήριο διόρισε τους συνηγόρους της εμπιστοσύνης των κατηγορούμενων, μετά από τρεις άγονους γύρους διορισμών, αποκαλύπτει το αδιέξοδο. Αν αυτή ήταν η ενδεδειγμένη λύση, τότε θα την είχαν επιλέξει από την αρχή.
Την Πέμπτη, οι συνήγοροι αρνήθηκαν, όπως ήταν αναμενόμενο τον διορισμό τους. Δήλωσαν πως δεν είναι υπάλληλοι του δικαστηρίου, αλλά εκπροσωπούν τους κατηγορούμενους, οι οποίοι έχουν αποχωρήσει από τη δίκη και διέταξαν και τους ίδιους ν' αποχωρήσουν. Η πρόεδρος διέταξε και πάλι να αποσταλεί απόσπασμα των πρακτικών στον εισαγγελέα, για τη διερεύνηση ποινικών ευθυνών, και στο ΔΣΑ, για τη διερεύνηση πειθαρχικών ευθυνών. Το ζήτημα αυτό, όμως, έχει λυθεί σε προηγούμενες υποθέσεις. Κανείς δεν μπορεί να υποχρεώσει ένα δικηγόρο ενάντια στη θέληση του, γιατί τότε ο δικηγόρος παύει να είναι νομικός παραστάτης του κατηγορούμενου.
Στη συνέχεια, το δικαστήριο αποσύρθηκε και όταν επανήλθε η πρόεδρος ανακοίνωσε ότι η δίκη θα διεξαχθεί χωρίς την παρουσία των κατηγορούμενων και χωρίς αυτοί να εκπροσωπούνται από δικηγόρους, της επιλογής τους ή αυτεπαγγέλτως διορισθέντες. Εννέα άνθρωποι, αντιμέτωποι με βαρύτατες κατηγορίες, θα δικαστούν ωσεί παρόντες, με το επιχείρημα ότι η στάση τους είναι παρελκυστική και έχει σαν στόχο τη ματαίωση της εκδίκασης της υπόθεσης, ώστε να συμπληρωθεί το 18μηνο της προσωρινής κράτησης.
Πολύ βολική ερμηνεία, στ' αλήθεια. Μόνο που αντιστρέφει την πραγματικότητα. Οι κατηγορούμενοι (και αυτοί που είναι προφυλακισμένοι και αυτοί που είναι προσωρινά ελεύθεροι) υπέβαλαν δυο απλά αιτήματα. Πρώτο, να μη φακελώνονται όσοι προσέρχονται στη δίκη και δεύτερο να τηρούνται μαγνητοφωνημένα πρακτικά. Αιτήματα που το δικαστήριο αρνήθηκε να ικανοποιήσει. Αρνήθηκε να ικανοποιήσει ακόμα και το αίτημα που υπέβαλαν οι συνήγοροι να μεταφερθεί η δίκη στο Εφετείο, ώστε να μην υπάρχει το πρόσχημα της φυλακής, στο όνομα της οποίας γίνεται το φακέλωμα του ακροατηρίου. Γιατί αυτή η άρνηση; Μόνο ως ένδειξη κρατικού τσαμπουκά μπορεί να ερμηνευθεί. Θέλουν να κάνουν τη δίκη με τους δικούς τους όρους, έστω κι αν τσαλακώνουν τον περιβόητο «νομικό τους πολιτισμό», για τον οποίο τόσο πολύ κόπτονται.
Η δίκη, με άδεια τα έδρανα των κατηγορούμενων και των υπερασπιστών συνεχίστηκε με την ανάγνωση του κατηγορητήριου, ενώ την Παρασκευή αναμενόταν να καταθέσουν οι πρώτοι μάρτυρες.
Δήλωση αποχής συσσιτίου
Πηγή: Indymedia
Στις 17/1 ξεκίνησε η δίκη του «Χαλανδρίου». Η πρώτη από μια σειρά δικών για την υπόθεση «Συνομωσίας Πυρήνων της Φωτιάς».
Ήδη πριν από την έναρξή της μια σειρά αποφάσεων και νόμων διαμόρφωσαν μια συγκεκριμένη συνθήκη. Η κατάργηση ουσιαστικά της έννοιας του «πολιτικού εγκλήματος», η παραπομπή των κατηγορουμένων σε εφετείο κακουργημάτων και όχι σε μεικτό ορκωτό, η ειδική σύνθεση του δικαστηρίου (αφού στην κλήρωση δεν συμπεριλήφθησαν όλα τα μέλη της ολομέλειας των εφετών αλλά όσα η ίδια η ολομέλεια με ασαφή κριτήρια όρισε), η διεξαγωγή της δίκης σε ειδική αίθουσα μέσα στις φυλακές Κορυδαλλού, δύσκολα θα υποστήριζε κανείς ότι δεν την καθορίζουν.
Μια δίκη η οποία καλείται να επικυρώσει την –πρώτη φορά σε τέτοια έκταση και γι αυτό με ιδιαίτερη σημασία- ποινικοποίηση των φιλικών, κοινωνικών και συντροφικών σχέσεων. Να στείλει ένα μήνυμα ισχύος μέσα από την καταδίκη όσων έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη για τη συμμετοχή τους στην συγκεκριμένη οργάνωση. Να συμπληρώσει μια εκστρατεία απονοηματοδότησης και απαξίωσης της αντικαθεστωτικής δράσης συνολικά, κατασκευής αστυνομικών σεναρίων και δημοσιογραφικών αποκαλύψεων. Να ολοκληρώσει ένα ακόμα κύκλο για να εμπεδωθεί το μήνυμα ότι οι «τρομοκράτες» είναι στη φυλακή, ότι το κράτος έχει νικήσει, ότι η τάξη έχει κατισχύσει και επιβληθεί. Και όλα αυτά μέσα στη μιντιακή αλήθεια της «απόπειρας απόδρασης των κρατουμένων», του «φόβου στις τάξεις των δικαστών», των «αιτημάτων που παρακωλύουν τη διαδικασία».
Από την πρώτη μέρα της δίκης, οι κατηγορούμενοι και οι δικηγόροι τους απαίτησαν να μαγνητοφωνούνται τα πρακτικά και κυρίως να σταματήσει το φακέλωμα όσων παρακολουθούσαν τη δίκη. Την κατακράτηση δηλαδή των ταυτοτήτων των συγγενών τους, των φίλων τους, των συντρόφων τους και η καταγραφή των στοιχείων τους από την αστυνομία. Μια χαρτογράφηση απαραίτητη για να στηθούν αργότερα νέες διώξεις, να κατασκευαστούν νέες επαφές μεταξύ «υπόπτων για θέματα τρομοκρατίας», να μεγαλώσουν οι λίστες όσων βρίσκονται υπό παρακολούθηση, να δουν κι άλλοι άνθρωποι ευφάνταστα σενάρια για τη ζωή τους στις κυριακάτικες εφημερίδες. Κι ενώ το δικαστήριο έκανε αρχικά δεκτά τα αιτήματα, μετά από λίγο –ύστερα από μια «φιλική συζήτηση» με την αντιτρομοκρατική- ανακοινώνει ότι τελικά δεν μπορούν να ικανοποιηθούν. Και τέλος, το δικαστήριο αποφάσισε ότι η δίκη μπορεί να γίνει ερήμην των κατηγορουμένων και χωρίς τους δικηγόρους τους.
Και αν κάποιοι σοκάρονται, αν κάποιοι απορούν ακόμα, μπορούν να κοιτάξουν γύρω τους. Έχουμε απέναντί μας χωρίς αμφιβολία, ένα σύγχρονο ολοκληρωτικό καθεστώς. Η Τρόικα, οι οίκοι αξιολόγησης μαζί με τον Σύνδεσμο Βιομηχάνων και την Ένωση Εφοπλιστών καταθέτουν τους νόμους. Οι δημοσιογράφοι υπαγορεύουν ποια είναι τα όρια των διαδηλώσεων, ποιες απεργίες είναι παράνομες, ποιοι έπρεπε να έχουν ήδη συλληφθεί.
Η εκτελεστική εξουσία χάνει ακόμα και τη συμβολική της λειτουργία και το διαμεσολαβητικό της ρόλο. Αντίθετα, η δικαστική ισχυροποιείται διαρκώς, η αστυνομία στρατιωτικοποιείται και στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών εκπαιδεύονται στην καταστολή διαδηλώσεων. Οι φυλακές γεμίζουν αγωνιστές. Ο κρατικός μηχανισμός επιδιώκει να ελέγξει/επιτηρήσει/παρέμβει σε κάθε στιγμή του κοινωνικού. Τα έντεκα εκατομμύρια των κατοίκων χωρίζονται σε όσους είναι υπέρ «της σωτηρίας της χώρας» ή κατά. Μια κατάσταση μόνιμης έκτακτης ανάγκης, όχι μια παρεκτροπή αλλά η προϋπόθεση για να γίνει η κρίση ευκαιρία για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, για να δημιουργηθεί ένα κάτεργο 131.944 km2 , χωρίς συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ασφάλεια, μισθούς, αποζημιώσεις, επιδόματα ανεργίας.
Τα περιθώρια αμφιβολίας αφορούν αν θα επιβληθεί επίσημα κάποιος στρατιωτικός νόμος ή θα κηρυχθεί η χώρα σε «κατάσταση πολιορκίας».
Σε αυτή τη συνθήκη η αλληλεγγύη σε όποιον αγωνίζεται αποκτά αξία ανεκτίμητη. Είτε πρόκειται για την ανυποχώρητη στάση των κατοίκων της Κερατέας, είτε για τον αποφασιστικό και σθεναρό αγώνα των μεταναστών απεργών πείνας, είτε για τις μάχες των φυλακισμένων αγωνιστών η αλληλεγγύη στήνει αναχώματα στην επέλαση της καταστολής, μετατρέπει τις εστίες αντίστασης σε κοινότητες αγώνα. Ή τουλάχιστον το προσπαθεί. Διαμορφώνει τους όρους για την απελευθέρωση των αγωνιστών. Σε τελική ανάλυση διαμορφώνει τους όρους για την ανατροπή και την επανάσταση.
Γιάννης Δημητράκης
Άρης Σειρηνίδης
Σαράντος Νικητόπουλος
Χριστόφορος Κορτέσης
Χρήστος Πολίτης
Πολύκαρπος Γεωργιάδης
Βαγγέλης Πάλλης
Κείμενο της Κωνσταντίνας Καρακατσάνη
Δημοσιεύτηκε στο Indymedia
Αυτό συνεχίστηκε με την έναρξη όπου άρχισαν να προβάλλουν αποσπάσματα προσαρμοσμένα πάντα σε μια πρακτική δυσφήμησης και συνοδευόμενα από προπαγανδιστικά σχόλια, ενώ ειπώθηκε και το τραγικό «επιχείρηση απόδρασης» που προφανώς κανείς δεν πίστευε, απλώς το έλεγαν για να υπερτονίσουν πως συντρέχουν λόγοι για τη διεξαγωγή της δίκης μέσα στη φυλακή και για να δικαιολογηθεί η μη μεταφορά μας σε μια κανονική αίθουσα, πράγμα που θα έλυνε όλα τα προβλήματα.
Το αποκορύφωμα ήρθε χτες (4-2) που χρησιμοποιήθηκε η δική μου στάση για τη δημιουργία μιας εικόνας «διχασμένου μετώπου των κατηγορουμένων» με εμφανή στόχο την υποβάθμιση της απεργίας πείνας που έχουν ξεκινήσει οι συγκατηγορούμενοι μου. Καταρχάς να γίνει ξεκάθαρο πως ότι και αν λέει το κράτος που μας μιλάει μέσα από τα δελτία ειδήσεων και το ίντερνετ, εγώ ουδέποτε εκφράστηκα κατά των αιτημάτων. Απλά πιστεύω πως την ρίζα του κακού αποτελεί η νομοθεσία περί ειδικών συνθηκών εκδίκασης στο σύνολο της αυτούσια και ακέραια.
Παρόλο που αυτό το γράμμα αποτελεί κατά βάση μια σταγόνα αντιπληροφόρησης στον ωκεανό της παραπληροφόρησης δεν μπορώ να παραλείψω κάποια άλλα σημαντικά. Πρέπει επίσης να γίνει ξεκάθαρο ότι ποτέ δεν είπα στο δικαστήριο πως αποδέχομαι να δικαστώ ερήμην. Παρόλα αυτά είτε συμφωνώ, είτε διαφωνώ, συμμετέχω ή δε συμμετέχω στην απεργία πείνας, οποιαδήποτε επιλογή αγώνα κρατουμένων είναι από εμένα σεβαστή. Η παρουσία μου στη δίκη σε καμία περίπτωση δε σημαίνει πως ενστερνίζομαι τη στάση της έδρας που αρνείται πεισματικά να δεχτεί τα αιτήματα την ίδια στιγμή που 4 συγκατηγορούμενοι μου έχουν προχωρήσει σε απεργία πείνας.
Επίσης η παρουσία μου σηματοδοτεί την άρνηση μου να παραχωρήσω στο κράτος το προνόμιο να κάνει μια δίκη χωρίς δικηγόρους και κατηγορούμενους, άρα και χωρίς αντίλογο, πράγμα που σημαίνει πως θα διευκολυνθούν στο να επιβάλλουν τον ολοκληρωτισμό των αγορεύσεων και των αποφάσεων τους. Δε θέλω το δικαστήριο αυτό να μετατραπεί σε ένα νεκροταφείο που θα θάψει μέσα του την άρνηση των κατηγοριών, θα θάψει το λόγο μου, την πολιτική μου υπόσταση, την αντιπαράθεση μου με όσους είτε έπαιξαν κατασκευαστικό ρόλο σχετικά με τις κατηγορίες, είτε κατέθεσαν ψεύτικες μαρτυρίες, την επιλογή της φυγοδικίας που πήρα, μην αναγνωρίζοντας καμία δίωξη και καμία κατηγορία, και φυσικά θα θάψει την κραυγή μου ενάντια στους διώκτες και τους κατήγορους μου, που επειδή απλά «υποψιάστηκαν» δε δίστασαν από κοινού να με φυλακίσουν.
Αλλά αυτά είναι τα σημάδια των καιρών μας. Η εποχή της οικονομικής αφαίμαξης της κοινωνίας, της συστημικής κρίσης, η εποχή που η κρατική βαρβαρότητα οξύνεται και θωρακίζεται. Η εποχή των 30 και πάνω πολιτικών κρατούμενων.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ
Γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού
Σπύρος Φυτράκης: Πάμε σε ένα μοντέλο πολύ πιο αυστηρό και κατασταλτικό
Για μια νέα φάση κάνει λόγο ο Σπύρος Φυτράκης συνήγορος υπεράσπισης στη δίκη των φερομένων ως μελών των «Πυρήνων της φωτιάς». Μια φάση άγνωστη ως τώρα, τόσο ως προς την πλευρά των κατηγορουμένων στους οποίους αναγνωρίζει νέους προβληματισμούς και πολύ αναπτυγμένα στάνταρντ, όσο και προς την πλευρά της δικαιοσύνης και του κράτους γενικότερα, όπου διαβλέπει μια γρήγορη ροπή σε πιο αυταρχικές και κατασταλτικές μεθόδους.
- Ποια είναι τα ζητήματα που έχουν μέχρι τώρα ανακύψει με τη δίκη των κατηγορουμένων ως μελών των «πυρήνων της φωτιάς»;
- Αυτό είναι ένα σύνθετο ζήτημα. Έχω την εντύπωση ότι πάμε σε πιο κατασταλτικές μορφές και στις δικαστικές διαδικασίες. Ένα θέμα τεράστιο, από νομική άποψη, είναι εάν μπορεί να γίνει μία δίκη κατηγορουμένου χωρίς να έχει συνήγορο, εφόσον αυτός κατηγορείται για κακούργημα. Μέχρι τώρα το πλαίσιο που υπάρχει και στο δικό μας δικονομικό δίκαιο είναι ότι στις κακουργηματικές δίκες εάν δεν προσέλθει ο κατηγορούμενος ο οποίος κλήθηκε νόμιμα και δικάζεται σαν να ήταν παρών, του διορίζεται δικηγόρος, εάν δεν έχει. Εάν έχει και κωλύεται ο δικηγόρος ο δικός του για λόγους που αφορούν τη διαδικασία, όπως είναι στην παρούσα περίπτωση, είτε για άλλους λόγους, πάλι διορίζεται δικηγόρος, από ένα κατάλογο που υπάρχει.
Στην προκειμένη περίπτωση, χωρίς να εξαντλήσουμε τον κατάλογο που διαθέτουμε προχωρήσαμε στη λήψη μίας απόφασης που λέει ότι θα συνεχίσουμε τη διαδικασία χωρίς οι κατηγορούμενοι να έχουν συνήγορο και χωρίς να είναι παρόντες! Έτσι επιλύονται όλα τα ζητήματα τα διαδικαστικά και προχωρούμε σε μία ταχύτατη διαδικασία η οποία μάλλον οδηγεί σε παράβαση των κανόνων μιας δίκαιης δίκης, όπως προβλέπουν οι διεθνείς και εσωτερικοί κανόνες που έχουν τακτοποιήσει τα ζητήματα των διαδικασιών στα ποινικά δικαστήρια. Αυτή είναι η πρώτη μου εντύπωση. Ίσως στο διάστημα από εδώ και πέρα, να μπορέσουν να τακτοποιηθούν αυτά τα ζητήματα καινά επιλυθούν κατά διαφορετικό τρόπο.
- Πιο είναι το διαδικαστικό ζήτημα για το οποίο υπάρχουν ενστάσεις;
Ήταν η ένσταση που πρόβαλλαν όλοι οι κατηγορούμενοι ότι ελέγχονται πέρα από τις νόμιμες διαδικασίες τα στοιχεία των προσώπων που εισέρχονται στο ακροατήριο. Ήταν, δηλαδή, το ζήτημα της δυνατότητας να έρθει το ακροατήριο χωρίς να ελεγχθεί σε βάθος. Και όταν λέω «σε βάθος» εννοώ την παρακράτηση των ταυτοτήτων των προσώπων που μπαίνανε, αλλά και την φωτοτύπιση των ταυτοτήτων που παρακρατούσε η αστυνομία και προφανώς η περαιτέρω επεξεργασία όλων αυτών των δεδομένων.
Αυτό το θέμα έθεσε η υπεράσπιση και οι κατηγορούμενοι πρώτα απ όλα και το δικαστήριο κατέληξε στην οριστική του απόφαση, μετά από αμφιταλαντεύσεις, βέβαια, η οποία ήταν ότι αυτό το καθεστώς θα ισχύει καθ' όλη τη διάρκεια της δίκης.
Δηλαδή, όποιος προσέρχεται στη δικαστική -ας την πω- αίθουσα, στις φυλακές Κορυδαλλού θα πρέπει να αφήνει την ταυτότητα του, να φωτοτυπείται η ταυτότητα και νά κρατιέται μέχρι να εξέλθει από τη διαδικασία κ.λπ. Αυτό ήταν το ουσιαστικό πρόβλημα το οποίο τέθηκε από την άποψη νομιμότητας της διαδικασίας και της ελευθερίας ακροάσεως που προσδιορίζει το δικονομικό σύστημα. Σε όλες τις δίκες οι πολίτες μπορούν να προσέρχονται ελεύθερα.
- Εκτός του ότι προσβάλει την αρχή της δημοσιότητας της δίκης...
- Κυρίως αυτή την αρχή της δημοσιότητας της δίκης και της ελεύθερης πρόσβασης προς τη διαδικασία...
- ...Εκτιμάτε ότι είναι και ένα μήνυμα σε όσους παρακολουθούν ή είναι γνωστοί των παιδιών που κατηγορούνται; Μια απόπειρα, δηλαδή, εκβιασμού και φακελώματος, αν μπορώ να το πω έτσι;
- Για να είμαστε ρεαλιστές και να απλοποιούμε τα ζητήματα δεν νομίζω ότι αυτά τα μέτρα κατατείνουν σε άλλο στόχο. Διότι από άποψη μέτρων ασφαλείας, πέρα από το ότι δικάζουμε σε ειδικές φυλακές και σε ειδική αίθουσα, όλοι όσοι προσέρχονται στο ακροατήριο ή για να παρακολουθήσουν τη δίκη θα περάσουν από ειδικά μηχαματα και θα ελεγχθούν για ενδεχόμενη κατοχή αντικειμένων, ουσιών κ.λπ., με μέσα πιο αυστηρά από αυτά που ισχύουν στα αεροδρόμια ή αλλού.
Αυτό το θέμα δεν ετέθη. Αυτό που ετέθη είναι εάν μπορείς να παρακρατάς την ταυτότητα όσων έρχονται να παρακολουθήσουν τη δίκη και να ελέγχεις τα προσωπικά τους δεδομένα. Ένας τύπος φακελώματος, δηλαδή. Οι κατηγορούμενοι αντέδρασαν έντονα και αποχώρησαν από τη διαδικασία. Στην ουσία όταν αποχωρήσουν και εμείς δεν έχουμε ειδικές εξουσιοδοτήσεις ώστε να παρασταθούμε, δεν μπορούμε να το κάνουμε. Κάτω από αυτές τις συνθήκες ήμασταν υποχρεωμένοι να αποχωρήσουμε.
Εφόσον δεν ρυθμίστηκαν αυτά τα θέματα, αλλά και αλλά που αφορούν στον τρόπο που κρατούνται τα πρακτικά στις βαριές ποινικές υποθέσεις, τη μαγνητοφώνηση της δίκης, ζήτημα που δεν λύθηκε, φτάσαμε σε αυτή τη οριστική απόφαση ότι η δίκη μπορεί να γίνει και χωρίς δικηγόρους και χωρίς κατηγορούμενους, από μόνο του το δικαστήριο. Είναι η πρώτη φορά στη χώρα που γίνεται τέτοιας έκτασης ποινική δίκη με αυτούς τους κανόνες.
- Οι συνάδελφοι σας που διορίζονται και αρνούνται;
- Όλοι μας είχαμε παραπεμφθεί κατ' αρχήν σε μία προδικασία ελέγχου για πειθαρχικό ή ποινικό παράπτωμα.
- Από εδώ και πέρα, ποια είναι η εξέλιξη που βλεπετε;
- Είναι ειλικρινά δύσκολα να προσδιορίσει κανείς. Προσωπικά ξέρω ότι ο πελάτης μου, ο εντολέας μου, ήδη άρχισε απεργία πείνας διαμαρτυρόμενος για όλο αυτό το κλίμα. Δεν ξέρω, ίσως μπορέσουμε να βρούμε μία μέση λύση, ίσως το δικαστήριο να ατονήσει αυτά τα μέτρα και να προχωρήσουμε σε συμμετοχή των κατηγορουμένων και των δικηγόρων τους στη διαδικασία.
Ίσως να πάμε και σε ένα αυστηρό μοντέλο όπως είναι αυτό. Εγώ πιστεύω είναι εσφαλμένες οι ερμηνείες που έδωσε το δικαστήριο με τις αποφάσεις του και οδηγούν σε νέο τύπο διεξαγωγής των κακουργηματικών δικών ειδικά αυτών που έχουν πολιτικό υπόστρωμα -γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα.
- Τι εισπράττετε από την επαφή σας ως επαγγελματίας με αυτά τα παιδιά;
- Είναι μία νέα μορφή δικών που αρχίζουν τώρα. Είναι και μία νέα μορφή πολιτικών σκέψεων που διακατέχουν ένα κομμάτι της νέας γενιάς και τυποποιείται σε μοντέλα που δεν έχουμε συνηθίσει. Παλιά υπήρχαν τα μαρξιστικά μοντέλα. Ήξερες ανά πάσα στιγμή τις απόψεις ενός μαρξιστή, τι θα πει, τι θα κάνει. Εδώ είναι ένα καινούργιο μοντέλο με νέους προβληματισμούς. Δεν σας κρύβω ότι αυτά τα παιδιά είναι πάρα πολύ μορφωμένα με πολύ αναπτυγμένα τα στάνταρτ τους. Είμαστε σε μία νέα φάση. Ελπίζω, ο δικαστικός μηχανισμός και γενικότερα ο μηχανισμός του κράτους να μπορέσει να κατανοήσει αυτά τα ζητήματα και να κινηθεί κατάλληλα και σωστά, χωρίς να παραβιάζει τις αρχές της δίκαιης δίκης και τα δικαιώματα τους.
- Παρατηρούμε μία αυταρχική νομική οχύρωση του συστήματος απέναντι στον πολίτη. Από τα ζητήματα της εργασίας ως τη δίκη στην οποία αναφέρεστε, φαίνεται να διαμορφώνεται ένα ακόμα πιο σκληρό νομικό οπλοστάσιο. Συμφωνείτε με αυτή την εκτίμηση;
- Αυτό είναι σαφές και απολύτως ορατό. Πάμε σε ένα νέο μοντέλο κοινωνικοπολιτικών σχέσεων πολύ πιο κατασταλτικό και περιοριστικό απ' ό,τι ήταν το μοντέλο του -ας τον πω- ήρεμου καπιταλισμού που αναπτυσσόταν στις ευρωπαϊκές χώρες, και στις άλλες προηγμένες χώρες. Πάμε σε ένα μοντέλο πολύ πιο αυστηρό, πιο κατασταλτικό. Ίσως, η κρίση του συστήματος να είναι τελικά πολυ βαθύτερη απ' όσο επιφανειακά φαίνεται.
Δημοσίευση σχολίου