Βρισκόμενοι στην 38η μέρα απεργία πείνας οι μετανάστες δείχνουν αποφασισμένοι να φτάσουν μέχρι τέλους τον αγώνα τους, Ή να δικαιωθούν ή να πεθάνουν. Η νευρικότητα που επικρατεί στην κυβέρνηση είναι έκδηλη –φαίνεται και από το βίντεο που παραθέτουμε απ’ το Megaλο προπαγανδιστικό κανάλι- ενώ 98 απ’ αυτούς έχουν μεταφερθεί σε νοσοκομεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Από την ομάδα υγείας των γιατρών που παρακολουθεί τους απεργούς πείνας μετανάστες στην Θεσσαλονίκη μας έρχεται το ενημερωτικό σημείωμα που έστειλαν στους συναδέλφους τους που δουλεύουν σε νοσοκομεία στα οποία έχουν μεταφερθεί απεργοί πείνας. Επικαλούμενοι την συνθήκη της Μάλτας υπογραμμίζουν την στάση που πρέπει να έχουν οι συνάδελφοι τους απέναντι στους νοσηλευόμενους απεργούς πείνας.
Το παραθέτουμε:
Πενήντα μετανάστες, πενήντα εργάτες είναι σε απεργία πείνας στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Βρίσκονται σε απεργία πείνας απο τις 25/1/2011 και πλέον εισέρχονται στην πιο επικίνδυνη φάση, αφ ενός για μη ανατάξιμες βλάβες στην υγεία τους, αφ ετέρου για την ζωή τους.
Συνάδελφοι
Γνωρίζετε ότι το σώμα τους είναι το μόνο πού έχουν. Σαν μέσο επιβίωσης αλλά και σαν μέσο αντίστασης στην εργασιακή εκμετάλλευση, που μαζί με μας υφίστανται στην χώρα μας.
Αρκετοί από αυτούς, έχουν ήδη εισαχθεί για 2 ή 3 24ωρα στα Νοσοκομεία της πόλης.
Όλοι έχουν ορθοστατική υπόταση, βραδυκαρδία, μυϊκούς πόνους και όσοι ελέχθησαν εργαστηριακά αρκετά μειωμένο αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων (2-2.500), παράταση INR, APTT και ηπατική δυσλειτουργία.
Τις επόμενες ημέρες θα γνωρίσετε αρκετούς στα επείγοντα, όπου είναι αναγκαίο να διακομίζονται εφόσον παρουσιάζουν απώλεια συνείδησης, υπογλυκαιμία, επειδή έκοψαν την ζάχαρι, ή προβλήματα που δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπισθούν στο χώρο του ΕΚΘ.
Επισημαίνουμε ότι ο ασθενής που θα νοσηλεύσετε είναι απεργός πείνας διεκδικώντας το δικαίωμα στην ζωή και την νομιμότητα.
Με μοναδικό όπλο την αξιοπρέπεια παλεύει για θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Στην αντιμετώπιση του, σαν ασθενή, περιλαμβάνεται ο σεβασμός στην δηλωμένη επιθυμία του να μη λάβει τροφή από το στόμα ή παρεντερικά και ως εκ τούτου σημαντικό θεωρείται και το να μην εκτίθεται στην θέαση τροφής. Οι όποιες συμβουλές και υποδείξεις, οφείλουμε να περιορίζονται μόνο στο λεκτικό τους μέρος.
Οφείλουμε ως γιατροί και νοσηλευτές/νοσηλεύτριες να σεβαστούμε την ανθρώπινη ζωή και την αξιοπρέπεια και να προσφέρουμε τις υπηρεσίες υγείας με βάση τις αξίες αυτές.
Παραθέτουμε μέρος της αρχικής τους δήλωσης και τα αιτήματα της απεργίας τους.
Κείμενο Απεργών Μεταναστών,
23 Ιανουαρίου 2011
Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη.
Είμαστε μετανάστες και μετανάστριες από όλη την Ελλάδα. Ήρθαμε εδώ διωγμένοι από τη φτώχια, την ανεργία, τους πολέμους, τις δικτατορίες. Οι πολυεθνικές της Δύσης και οι πολιτικοί υπηρέτες τους στις πατρίδες μας, δεν μας άφησαν άλλη επιλογή από το να ρισκάρουμε τις ζωές μας 10 φορές για να έρθουμε μέχρι την πόρτα της Ευρώπης Βρισκόμαστε στην αναξιοπρέπεια και στο σκοτάδι της παρανομίας για να ωφελούνται οι εργοδότες και οι υπηρεσίες του κράτους από την άγρια εκμετάλλευση της εργασίας μας. Ζούμε από τον ιδρώτα μας και με το όνειρο κάποια στιγμή να αποκτήσουμε ίσα δικαιώματα με τους έλληνες συναδέλφους.
Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη. Βάζουμε την ζωή μας σε κίνδυνο, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν είναι ζωή αυτή για ένα αξιοπρεπή άνθρωπο. Προτιμούμε να πεθάνουμε εδώ, παρά τα παιδιά μας να ζήσουν αυτά που περάσαμε εμείς.
Χορήγηση όπως δικαιούμαστε, κανονικής άδειας παραμονής και εργασίας και στους 300 απεργούς πείνας, που με κίνδυνο της ζωής μας διεκδικούμε τα αυτονόητα για όλους.
- Την αποσύνδεση των αδειών παραμονής από τα ένσημα.
- Την επαναφορά σε καθεστώς νομιμότητας όλων όσων έχασαν τις άδειές τους για το λόγο αυτό.
- Την δικαίωση όλων όσων πήραν απόρριψη το 2005, αφού έγινε δεκτή η κατάθεση φακέλου και υποχρεώθηκαν να καταβάλλουν χιλιάδες ευρώ ο καθένας.
- Την θέσπιση μιας μόνιμης και ανοιχτής διαδικασίας πλήρους νομιμοποίησης που θα εξετάζει σε διαρκή βάση τα αιτήματα.
- Την εγκατάλειψη κάθε σκέψης ποινικοποίησης των συντρόφων μας αλληλέγγυων, που μας συμπαραστέκονται και καλούνται ως ύποπτοι αξιόποινων πράξεων από τις αρχές.
Σου στέλνουμε και την Συνθήκη της Μάλτας, για να την διαβάσουν οι συνάδελφοι.
Υιοθετήθηκε από το Παγκόσμιο Ιατρικό Συνέδριο στην Μάλτα, Νοέμβριος 1991 και αναθεωρήθηκε
από την Σύνταξη στο 44ο Παγκόσμιο Ιατρικό Συνέδριο, Μαρμπέλλα, Ισπανία, Σεπτέμβριος 1992.
Τελική αναθεώρηση από την Γενική Συνέλευση της ΠΕΙ, Πιλάνεσμπεργκ, Νότια Αφρική, Οκτώβριος 2006.
1. Απεργίες πείνας γίνονται υπό ποικίλες συνθήκες, αλλά κυρίως αναδεικνύουν διλήμματα σε καταστάσεις όπου οι άνθρωποι είναι υπό κράτηση (φυλακές, σωφρονιστικά ιδρύματα και κέντρα συγκέντρωσης μεταναστών). Συχνά αποτελούν μία μορφή διαμαρτυρίας από ανθρώπους που στερούνται άλλων μέσων για να κάνουν γνωστά τα αιτήματά τους. Αρνούμενοι τροφή για σημαντικό χρονικό διάστημα, ελπίζουν συνήθως ότι θα επιτύχουν συγκεκριμένους στόχους επιφέροντας αρνητική δημοσιότητα στις αρχές. Οι βραχείας διάρκειας ή προσποιητές αρνήσεις τροφής σπανίως εγείρουν ηθικά προβλήματα.
Η πραγματική και παρατεταμένη αποχή από τροφή διακινδυνεύει τον θάνατο ή μόνιμη βλάβη για τους απεργούς πείνας και μπορεί να δημιουργήσει στους γιατρούς μία σύγκρουση αξιών. Οι απεργοί πείνας συνήθως δεν επιθυμούν να πεθάνουν, αλλά μερικοί ίσως να είναι προετοιμασμένοι να το κάνουν για να επιτύχουν τους στόχους τους. Οι γιατροί πρέπει να εξακριβώνουν την πραγματική προαίρεση κάθε ενός ατόμου, ειδικά σε ομαδικές απεργίες πείνας ή σε καταστάσεις όπου η πίεση των συμμετεχόντων μπορεί να είναι ένας παράγων. Ένα ηθικό δίλημμα εγείρεται όταν απεργοί πείνας, οι οποίοι έχουν εμφανώς δώσει σαφείς οδηγίες να μην τους γίνει ανάνηψη, φθάσουν σε στάδιο νοητικής
ανεπάρκειας. Η αρχή της φιλανθρωπίας προτρέπει τους γιατρούς να τους κάνουν ανάνηψη, αλλά ο σεβασμός της αυτονομίας κάθε ατόμου συγκρατεί τους γιατρούς από παρέμβαση όταν έχει δοθεί άρνηση αξιόπιστη και με πλήρη ενημέρωση.
Από την ομάδα υγείας των γιατρών που παρακολουθεί τους απεργούς πείνας μετανάστες στην Θεσσαλονίκη μας έρχεται το ενημερωτικό σημείωμα που έστειλαν στους συναδέλφους τους που δουλεύουν σε νοσοκομεία στα οποία έχουν μεταφερθεί απεργοί πείνας. Επικαλούμενοι την συνθήκη της Μάλτας υπογραμμίζουν την στάση που πρέπει να έχουν οι συνάδελφοι τους απέναντι στους νοσηλευόμενους απεργούς πείνας.
Το παραθέτουμε:
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Πενήντα μετανάστες, πενήντα εργάτες είναι σε απεργία πείνας στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Βρίσκονται σε απεργία πείνας απο τις 25/1/2011 και πλέον εισέρχονται στην πιο επικίνδυνη φάση, αφ ενός για μη ανατάξιμες βλάβες στην υγεία τους, αφ ετέρου για την ζωή τους.
Συνάδελφοι
Γνωρίζετε ότι το σώμα τους είναι το μόνο πού έχουν. Σαν μέσο επιβίωσης αλλά και σαν μέσο αντίστασης στην εργασιακή εκμετάλλευση, που μαζί με μας υφίστανται στην χώρα μας.
Αρκετοί από αυτούς, έχουν ήδη εισαχθεί για 2 ή 3 24ωρα στα Νοσοκομεία της πόλης.
Όλοι έχουν ορθοστατική υπόταση, βραδυκαρδία, μυϊκούς πόνους και όσοι ελέχθησαν εργαστηριακά αρκετά μειωμένο αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων (2-2.500), παράταση INR, APTT και ηπατική δυσλειτουργία.
Τις επόμενες ημέρες θα γνωρίσετε αρκετούς στα επείγοντα, όπου είναι αναγκαίο να διακομίζονται εφόσον παρουσιάζουν απώλεια συνείδησης, υπογλυκαιμία, επειδή έκοψαν την ζάχαρι, ή προβλήματα που δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπισθούν στο χώρο του ΕΚΘ.
Επισημαίνουμε ότι ο ασθενής που θα νοσηλεύσετε είναι απεργός πείνας διεκδικώντας το δικαίωμα στην ζωή και την νομιμότητα.
Με μοναδικό όπλο την αξιοπρέπεια παλεύει για θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Στην αντιμετώπιση του, σαν ασθενή, περιλαμβάνεται ο σεβασμός στην δηλωμένη επιθυμία του να μη λάβει τροφή από το στόμα ή παρεντερικά και ως εκ τούτου σημαντικό θεωρείται και το να μην εκτίθεται στην θέαση τροφής. Οι όποιες συμβουλές και υποδείξεις, οφείλουμε να περιορίζονται μόνο στο λεκτικό τους μέρος.
Οφείλουμε ως γιατροί και νοσηλευτές/νοσηλεύτριες να σεβαστούμε την ανθρώπινη ζωή και την αξιοπρέπεια και να προσφέρουμε τις υπηρεσίες υγείας με βάση τις αξίες αυτές.
Παραθέτουμε μέρος της αρχικής τους δήλωσης και τα αιτήματα της απεργίας τους.
Η ομάδα υγείας
Των 50 μεταναστών απεργών πείνας του ΕΚΘ
Κείμενο Απεργών Μεταναστών,
23 Ιανουαρίου 2011
Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη.
Είμαστε μετανάστες και μετανάστριες από όλη την Ελλάδα. Ήρθαμε εδώ διωγμένοι από τη φτώχια, την ανεργία, τους πολέμους, τις δικτατορίες. Οι πολυεθνικές της Δύσης και οι πολιτικοί υπηρέτες τους στις πατρίδες μας, δεν μας άφησαν άλλη επιλογή από το να ρισκάρουμε τις ζωές μας 10 φορές για να έρθουμε μέχρι την πόρτα της Ευρώπης Βρισκόμαστε στην αναξιοπρέπεια και στο σκοτάδι της παρανομίας για να ωφελούνται οι εργοδότες και οι υπηρεσίες του κράτους από την άγρια εκμετάλλευση της εργασίας μας. Ζούμε από τον ιδρώτα μας και με το όνειρο κάποια στιγμή να αποκτήσουμε ίσα δικαιώματα με τους έλληνες συναδέλφους.
Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη. Βάζουμε την ζωή μας σε κίνδυνο, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν είναι ζωή αυτή για ένα αξιοπρεπή άνθρωπο. Προτιμούμε να πεθάνουμε εδώ, παρά τα παιδιά μας να ζήσουν αυτά που περάσαμε εμείς.
ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΜΑΣ
Χορήγηση όπως δικαιούμαστε, κανονικής άδειας παραμονής και εργασίας και στους 300 απεργούς πείνας, που με κίνδυνο της ζωής μας διεκδικούμε τα αυτονόητα για όλους.
- Την αποσύνδεση των αδειών παραμονής από τα ένσημα.
- Την επαναφορά σε καθεστώς νομιμότητας όλων όσων έχασαν τις άδειές τους για το λόγο αυτό.
- Την δικαίωση όλων όσων πήραν απόρριψη το 2005, αφού έγινε δεκτή η κατάθεση φακέλου και υποχρεώθηκαν να καταβάλλουν χιλιάδες ευρώ ο καθένας.
- Την θέσπιση μιας μόνιμης και ανοιχτής διαδικασίας πλήρους νομιμοποίησης που θα εξετάζει σε διαρκή βάση τα αιτήματα.
- Την εγκατάλειψη κάθε σκέψης ποινικοποίησης των συντρόφων μας αλληλέγγυων, που μας συμπαραστέκονται και καλούνται ως ύποπτοι αξιόποινων πράξεων από τις αρχές.
Σου στέλνουμε και την Συνθήκη της Μάλτας, για να την διαβάσουν οι συνάδελφοι.
World Medical Association. Declaration on Hunger Strikers
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΝΩΣΗ ΙΑΤΡΩΝ - ΠΕΙ
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ
Υιοθετήθηκε από το Παγκόσμιο Ιατρικό Συνέδριο στην Μάλτα, Νοέμβριος 1991 και αναθεωρήθηκε
από την Σύνταξη στο 44ο Παγκόσμιο Ιατρικό Συνέδριο, Μαρμπέλλα, Ισπανία, Σεπτέμβριος 1992.
Τελική αναθεώρηση από την Γενική Συνέλευση της ΠΕΙ, Πιλάνεσμπεργκ, Νότια Αφρική, Οκτώβριος 2006.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1. Απεργίες πείνας γίνονται υπό ποικίλες συνθήκες, αλλά κυρίως αναδεικνύουν διλήμματα σε καταστάσεις όπου οι άνθρωποι είναι υπό κράτηση (φυλακές, σωφρονιστικά ιδρύματα και κέντρα συγκέντρωσης μεταναστών). Συχνά αποτελούν μία μορφή διαμαρτυρίας από ανθρώπους που στερούνται άλλων μέσων για να κάνουν γνωστά τα αιτήματά τους. Αρνούμενοι τροφή για σημαντικό χρονικό διάστημα, ελπίζουν συνήθως ότι θα επιτύχουν συγκεκριμένους στόχους επιφέροντας αρνητική δημοσιότητα στις αρχές. Οι βραχείας διάρκειας ή προσποιητές αρνήσεις τροφής σπανίως εγείρουν ηθικά προβλήματα.
Η πραγματική και παρατεταμένη αποχή από τροφή διακινδυνεύει τον θάνατο ή μόνιμη βλάβη για τους απεργούς πείνας και μπορεί να δημιουργήσει στους γιατρούς μία σύγκρουση αξιών. Οι απεργοί πείνας συνήθως δεν επιθυμούν να πεθάνουν, αλλά μερικοί ίσως να είναι προετοιμασμένοι να το κάνουν για να επιτύχουν τους στόχους τους. Οι γιατροί πρέπει να εξακριβώνουν την πραγματική προαίρεση κάθε ενός ατόμου, ειδικά σε ομαδικές απεργίες πείνας ή σε καταστάσεις όπου η πίεση των συμμετεχόντων μπορεί να είναι ένας παράγων. Ένα ηθικό δίλημμα εγείρεται όταν απεργοί πείνας, οι οποίοι έχουν εμφανώς δώσει σαφείς οδηγίες να μην τους γίνει ανάνηψη, φθάσουν σε στάδιο νοητικής
ανεπάρκειας. Η αρχή της φιλανθρωπίας προτρέπει τους γιατρούς να τους κάνουν ανάνηψη, αλλά ο σεβασμός της αυτονομίας κάθε ατόμου συγκρατεί τους γιατρούς από παρέμβαση όταν έχει δοθεί άρνηση αξιόπιστη και με πλήρη ενημέρωση.
+ σχόλια + 1 σχόλια
1 Μαρτίου 1981- Πριν 30 χρόνια ο Bobby Sands ξεκινάει την απεργία πείνας
http://garizo.blogspot.com/2011/03/1-1981-30-bobby-sands.html
Δημοσίευση σχολίου