«Φασίζουσα, αν όχι φασιστική», χαρακτήρισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής τη συμπεριφορά «κάποιων» που προσπαθούν να φιμώσουν ή να εμποδίσουν την επαφή του πρωθυπουργού, των υπουργών ή και οποιονδήποτε πολιτικών στελεχών με τους πολίτες και σημείωσε ότι «πρόκειται για πολύ μικρή μερίδα ανθρώπων που δεν υπολογίζει τι γίνεται σήμερα στην κοινωνία"
Η κυβέρνηση προσπαθεί να τα ρίξει όλα στον σατανικό ΣΥΡΙΖΑ, (αν θέλετε, κλικάρετε στο λινκ να διαβάζετε ολόκληρο το άρθρο της "Καθημερινής", όπου ο Πεταλωτής μας λέει ότι το γνωστό πλέον τροπάριο ότι "ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει", και επίσης ότι οι διαμαρτυρίες είναι μεν "δίκαιες", αλλά...αποτελούν "βλάβη για τη χώρα και την κοινωνία", εννοώντας ότι αποτελούν βλάβη για τον ίδιο και τους υπόλοιπους κεφαλαιοκράτες τους οποίους εκπροσωπεί). Στόχος είναι βέβαια τελικά η ποινικοποίηση της αριστεράς γενικότερα, όπως σε όλα τα απολυταρχικά πολιτεύματα, που ποτέ δε θα παραδεχτούν ότι ο λαός τους μισεί, και απλά χτυπάνε όποιον τους αντιτίθεται. Το έχουμε δει το έργο πολλές φορές στην ιστορία.
Ας την αφήσουμε όμως αυτή τη 'λεπτομεριούλα" στην άκρη, και ας δούμε τι μας λέει ο Πεταλωτής: Μας λέει ότι όποιος εμποδίζει την την επαφή κυβέρνησης με πολίτες έχει φασίζουσα συμπεριφορά.
Όμως, αυτός που εμποδίζει την επαφή της κυβέρνησης με τους πολίτες είναι...η ίδια η κυβέρνηση και τα [κυβερνητικά] ΜΑΤ. Τελευταίο παράδειγμα τα γεγονότα στη Σύρο, με πολλούς πολίτες να μαζεύονται για να εκφράσουν την απογοήτευση και την οργή τους στο Γιωργάκη που έκανε επίσκεψη στο νησί, και τα ΜΑΤ άρχισαν να ρίχνουν δακρυγόνα και ξύλο εναντίον του λαού.
Κάθε φορά που βγαίνει κάποιο μέρος της κυβέρνησης, ή κάποιος μεγαλοδημοσιογράφος, κτλ που είναι αναγνωρίσιμος από τον κόσμο, τρώει ξύλο, ή έστω ένα γιουχάρισμα, ένα φτύσιμο, ένα γιαούρτι. Αυτά δεν είναι οργανωμένα, άλλωστε δεν υπάρχει καμία οργανωμένη πολιτική δύναμη αυτή τη στιγμή που να μπορεί να το πετύχει αυτό. Γι' αυτό και αυτή η αντίδραση του κόσμου είναι εκτός από οργισμένη και...χαοτική, χωρίς σχέδιο, διότι ο κόσμος προς το παρόν δεν έχει επαρκή συντονισμό-οργάνωση για κάτι ανώτερο.
Έστω και έτσι όμως, όλοι οι κυβερνώντες κυκλοφορούν με ΜΑΤ, τα οποία εμποδίζουν την επαφή της κυβέρνησης με τον κόσμο. Αν δε θέλουν λοιπόν να τους κατηγορήσουμε για "φασίζουσα συμπεριφορά", ας σταματήσουν οι ίδιοι να σαμποτάρουν κατ' αυτό τον τρόπο την επαφή με τον κόσμο, να δούμε τότε πόσο λαοφιλείς είναι. Αλλιώς, θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι η κυβέρνηση εμφανίζει η ίδια τη "φασίζουσα συμπεριφορά" την οποία καταγγέλλει...Και επειδή εμείς δε θέλουμε να υπάρχουν τέτοιες παρανοήσεις, καλό θα ήταν η κυβέρνηση άμεσα να καταργήσει τα ΜΑΤ που στέκονται ανάμεσα στην "επαφή της κυβέρνησης αυτής με τους πολίτες".
Ειδικά τώρα που έρχονται οι παρελάσεις για την 25η Μαρτίου, θα δούμε ποιοι από τους Πεταλωτήδες θα τολμήσουν να εμφανιστούν δημοσίως, και αν θα έχουν "επαφή με τους πολίτες"
Ποιος εμποδίζει την "επαφή της κυβέρνησης με τους πολίτες";
Για το τέλος, ως επιδόρπιο, μια ιστορική αναδρομή στην ίδρυση και στο ρόλο των ΜΑΤ από το σχετικό άρθρο της Wikipedia:
Spoiler:
Οι Μονάδες Αποκατάστασης Τάξης είναι οι πρώτες ειδικές αστυνομικές μονάδες της Ελλάδας. Δημιουργήθηκαν με σκοπό την απαλλαγή των άλλων σωμάτων της αστυνομίας και των ενόπλων δυνάμεων από την ενασχόλησή τους με την καταστολή ταραχών, παράνομων συγκεντρώσεων και έκρυθμων διαδηλώσεων. Οι άντρες των ΜΑΤ είναι γνωστοί και σαν «ματατζήδες» ή σπανιότερα «ματάδες» και συνήθως αποκαλούνται τα ΜΑΤ αντί για οι ΜΑΤ. Η ιδέα της δημιουργίας τους ήταν του χουντικού πρωθυπουργού Σπύρου Μαρκεζίνη, ενώ η εντολή για την υλοποίηση και τη δημιουργία της πρώτης ομάδας δόθηκε το 1976 από τον τότε πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή.Η δύναμη της επαυξήθηκε επί πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου, για να καταλήξει τελικά τριπλάσια επί κυβέρνησης Σημίτη.
Ιστορία
Η καταστολή των διαδηλώσεων μέχρι και τη Μεταπολίτευση γινόταν από αστυφυλάκες ή χωροφύλακες, μόνο με γκλοπς, και με τη συνδρομή ειδικών οχημάτων της Πυροσβεστικής, ενώ μόνο σε σοβαρότερες περιπτώσεις επενέβαινε ο στρατός. Δεν γινόταν χρήση δακρυγόνων (τα οποία ήταν άγνωστα τότε στην Ελλάδα), και στις πιο ακραίες περιπτώσεις ρίπτονταν πυροβολισμοί στον αέρα ή και σπάνια κατά του πλήθους.Ενώ τώρα... Με τις ταραχές του 1960 στην Αθήνα άρχισαν οι πρώτες διερευνήσεις για χρήση άλλων τρόπων καταστολής. Διερευνητικά στάλθηκαν για εκπαίδευση και ενημέρωση στην Αμερική τρεις αξιωματικοί της αστυνομίας, οι Ηλίας Ψυχογιός, ο Γεώργιος Σαμπάνης και ο Θεόδωρος Χαρλαύτης. Ο πρώτος θα αναλάμβανε την εκπαίδευση των ΜΑΤ αρκετά χρόνια αργότερα, ενώ ο δεύτερος θα γινόταν διοικητής του σώματος.
Στα απομνημονεύματά του ο Σπύρος Μαρκεζίνης, πρωθυπουργός της χούντας, ισχυρίζεται ότι, αν είχε προλάβει να φτιάξει τα ΜΑΤ, τότε τα επεισόδια του Νοέμβρη του 1973, τα οποία οδήγησαν στην πτώση της χούντας θα είχαν ενδεχομένως αποφευχθεί.Δηλαδή η ίδια η χούντα θεωρεί ότι αν είχε καταφέρει να έχει στη διάθεση της τα ΜΑΤ, μπορεί και να είχε καταφέρει να διατηρήσει τη εξουσία...Όπως αναφέρει:
"Εγώ [...] επηρεασμένος από όσα είδα εις την πλατείαν Χιλής εις το Παρίσι, όπου κατά σύμπτωσιν το έτος εκείνο ευρέθην όταν επρόκειτο να γίνη διαδήλωσις εις μνήμην του Αλιέντε, είχον εντυπωσιασθή. Διότι είδα αστυφύλακας με μάσκας και ασπίδας που ενεθύμιζον πολεμιστάς του μεσαίωνος καθώς και ειδικά μηχανοκίνητα της αστυνομίας.
Και έκαμα τότε την σκέψιν, ότι όπως εξελίσσονται τα πράγματα η σημερινή Αστυνομία, του Αγγλικού τύπου ή και η Χωροφυλακή, ανήκει εις εποχήν η οποία έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Εφερα λοιπόν το θέμα εις τον ίδιον τον Πρόεδρον της Δημοκρατίας. [τον Γεώργιο Παπαδόπουλο].
Αν η Αστυνομία και η Χωροφυλακή διέθετε αυτόν τον αναγκαίον και σύγχρονον οπλισμόν του οποίου η πρώτη παραγγελία έγινε επί των ημερών μου, είναι πάρα πολύ πιθανόν να καθίστατο περιττή η επέμβασις των τεθωρακισμένων εις το Πολυτεχνείον και να μη προέκυπτε ανάγκη κηρύξεως του στρατιωτικού νόμου." "Ευτυχώς" που εχουμε ΜΑΤ σήμερα...
Η πρώτη μονάδα των ΜΑΤ συγκροτήθηκε κατ' εντολή του Κ. Καραμανλή λίγο μετά τη Μεταπολίτευση, με υπουργική απόφαση. Η ιδέα της ονομασίας τους ανήκε στον μετέπειτα υπουργό Αναστάσιο Μπάλκο. Η μονάδα αυτή αποτελούνταν από 150 άνδρες, που προέρχονταν από διάφορες υποδιευθύνσεις της Αστυνομίας, στους οποίους αργότερα προστέθηκαν και άντρες των Ειδικών Δυνάμεων του στρατού. Δημιουργήθηκε μια δεύτερη μονάδα στη Θεσσαλονίκη, ενώ αντίστοιχο σώμα οργάνωσε και η Χωροφυλακή για μικρό διάστημα.
Οι μονάδες αυτές εκπαιδεύτηκαν από τον Ηλία Ψυχογιό, με βάση δικά του εγχειρίδια και την πείρα του από την εκπαίδευση που είχε λάβει σε παρόμοια θέματα στην Αμερική αρκετά χρόνια νωρίτερα. Η εκπαίδευση περιελάμβανε κυρίως ασκήσεις ομαδικές και σχηματισμών και ασκήσεις στη ρίψη και τη χρήση δακρυγόνων.
Το 1978, μετά την αποτυχημένη επέμβαση της Αστυνομίας στο σπίτι του γιατρού Βασίλη Τσιρώνη, που κατέληξε στο θάνατό του, δημιουργήθηκαν οι Μονάδες Ειδικών Αποστολών (ΜΕΑ). Οι μονάδες αυτές αρκετές φορές δρούσαν παράλληλα με τα ΜΑΤ, ενώ με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία τα υποκατέστησαν για κάποιο διάστημα.
Αργότερα δημιουργήθηκαν οι ομάδες της ΥΜΕΤ σαν υποστηρικτικές στις διμοιρίες των ΜΑΤ, καθώς και οι Ομάδες Πρόληψης και Καταστολής Εγκλήματος (ΟΠΚΕ), παρόμοιες με τα ΜΑΤ αλλά βαρύτερα εξοπλισμένες και με ειδικότερη εκπαίδευση.
Διοικητικά
Τα ΜΑΤ ανήκουν διοικητικά στην Υποδιεύθυνση Αποκατάστασης Τάξης, που ανήκει (μαζί με την Υποδιεύθυνση Μέτρων Τάξης) στο 3ο Τμήμα (Επιχειρήσεων) της Διεύθυνσης Γενικής Αστυνόμευσης. Η οργανική μονάδα των ΜΑΤ είναι η διμοιρία (εικοσιπέντε άντρες) με έναν επικεφαλής. Μια διμοιρία μπορεί να επιχειρεί και σε επιμέρους ομάδες των δώδεκα ή των έξι, και σπάνια μικρότερες. Όσοι υπηρετούν στα ΜΑΤ λαμβάνουν ειδικό επίδομα στο μισθό τους.
Εξοπλισμός
Τα ΜΑΤ φέρουν ειδικό εξοπλισμό με σκοπό την καταστολή διαδηλώσεων. Κύριο και πιο ευδιάκριτο χαρακτηριστικό είναι η ασπίδα από πλεξιγκλάς. Προσαρτάται στο χέρι με τη βοήθεια δερμάτινης ζώνης στο μέσα μέρος του αγκώνα και χειρολαβής για την παλάμη. Τα γκλομπ, τα οποία είναι λαστιχένια και δυο ειδών, ένα κοντό και ένα μακρύ το οποίο διαθέτει και εσωτερικό σπείρωμα, έτσι ώστε όταν κατεβαίνει να τεντώνεται, ενώ όταν ανεβαίνει να μαζεύει προκειμένου να προκαλεί περισσότερο πόνο. Μερικές φορές τα γκλομπς χρησιμοποιούνται ανάποδα (κρατώντας τα δηλαδή από το λαστιχένιο μέρος με τη λαβή προς τα έξω), με σκοπό την πρόκληση μεγαλύτερου τραυματισμού, κάτι το οποίο είναι παράνομο. Το κράνος είναι μεγάλης αντοχής και φέρει ειδικό σκιάδιο για να προστατεύεται ο αυχένας και προσωπίδα. Στο πίσω μέρος του κολλιούνται αυτοκόλλητα με χαρακτηριστικό χρώμα και σχήμα (κόκκινο ή κίτρινο τρίγωνο, τετράγωνο κλπ) για κάθε διμοιρία, με σκοπό την εύκολη αναγνώριση και ανασύνταξη. Η φόρμα είναι στρατιωτικού τύπου, συνήθως σε χακί χρώμα. Τα πρώτα χρόνια μετά τη δημιουργία τους, τα ΜΑΤ έφεραν την απλή στολή της ελληνικής αστυνομίας. Οι άνδρες των ΜΑΤ δεν φέρουν αριθμό πάνω στη στολή τους, ή κάποιο άλλο προσωπικό διακριτικό, και είναι έτσι μη αναγνωρίσιμοι. Τα τελευταία χρόνια τα ΜΑΤ εξοπλίζονται επίσης με περικνημίδες από πλαστικό υλικό και άλλα εξαρτήματα που προστατεύουν τον κορμό του σώματος (κυρίως τους ώμους και τους βραχίονες) από χτυπήματα. Κάθε άντρας των ΜΑΤ φέρει επίσης το υπηρεσιακό του όπλο, αντιασφυξιογόνα μάσκα (σε σακίδιο κρεμασμένο στον ώμο), ικανό αριθμό δακρυγόνων και κροτίδων κρότου-λάμψης (στο σακκίδιο, στις τσέπες της φόρμας ή κρεμασμένες στη ζώνη ή στο αλεξίσφαιρο γιλέκο), χειροπέδες. Ορισμένοι από κάθε διμοιρία φέρουν πυροσβεστήρα. Ένας ή δυο σε κάθε διμοιρία διαθέτουν ειδικό σύστημα ψεκασμού δακρυγόνου αερίου (γνωστό σαν "φυσούνα") ενώ δεν φέρουν ασπίδα. Όταν η διμοιρία βρίσκεται σε αναμονή ή εκτελεί αποστολή φύλαξης, τα ΜΑΤ φορούν μαύρο μπερέ αντί για κράνος. Ο επικεφαλής αξιωματικός της κάθε διμοιρίας δεν φέρει ολόκληρο τον παραπάνω εξοπλισμό (ασπίδα, προστατευτικά σώματος) για να μπορεί να μετακινείται εύκολα και γρήγορα στο πεδίο των επιχειρήσεων και να έχει πλήρη εποπτεία της εξέλιξης της επιχείρησης. Αντί του εξοπλισμού αυτού διαθέτει ραδιοασύρματο και βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με το θάλαμο επιχειρήσεων της αστυνομικής διεύθυνσης.
Μετακίνηση
Οι μονάδες των ΜΑΤ μετακινούνται με ειδικά λεωφορεία που κατ' ευφημισμό λέγονται κλούβες (λόγω του περιορισμένου χώρου τους αλλά και επειδή διαθέτουν πλέγμα στα παράθυρα, για να μη σπάνε όταν εκτοξεύονται αντικείμενα κατά του λεωφορείου). Οι κλούβες μεταφέρουν και τον εξοπλισμό των ΜΑΤ (ασπίδες, δακρυγόνα, κράνη κλπ).
Τα πρώτα ειδικά λεωφορεία αγοράστηκαν το 1976 με τη δημιουργία των ΜΑΤ και το κυριότερο πρόβλημά τους ήταν ότι δεν διέθεταν κλιματισμό, με αποτέλεσμα κατά τη διάρκεια μακράς επιφυλακής το καλοκαίρι να αναπτύσσονται πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Στα τέλη της δεκαετίας του '90 η Ελληνική Αστυνομία προχώρησε σε αγορά σύγχρονων λεωφορείων. Μέσα στο λεωφορείο οι επιβαίνοντες κάθονται περιμετρικά, ενώ στη μέση υπάρχει τραπέζι. Στα λεωφορεία των ΜΑΤ επίσης υπάρχει τηλεόραση και διάφορα άλλα υλικά για την ψυχαγωγία του προσωπικού (τάβλι κλπ). Σε ορισμένες περιπτώσεις κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων, διμοιρίες έχουν θεαθεί να μετακινούνται και με το Μετρό.
Οι κλούβες χρησιμοποιούνται συνήθως και σαν οδοφράγματα, τοποθετημένες κάθετα στο κατάστρωμα του δρόμου για να ανακόπτουν την πορεία των διαδηλωτών αλλά να εξασφαλίζουν και τα νώτα των ΜΑΤ.
Αντιδράσεις και κριτική
Τα ΜΑΤ έχουν συχνά κατηγορηθεί για υπέρμετρη χρήση βίας. Η παρουσία τους σε πορείες συχνά δυναμιτίζει το κλίμα, καθώς οι διαδηλωτές συχνά θεωρούν απαξιωτικό ν' αντιμετωπίζονται από τις βαριές αυτές δυνάμεις καταστολής και εκλαμβάνεται ως σκληρή στάση της κυβέρνησης απέναντι στην πορεία.
Συχνά, μόλις γίνει αντιληπτή παρουσία των ΜΑΤ σε πορεία, οι διαδηλωτές φωνάζουν συνθήματα κατά των συγκεκριμένων μονάδων.
Μερικοί από τους λόγους για τους οποίους τα ΜΑΤ θεωρούνται προκλητικά είναι: Είναι οι μόνες αστυνομικές μονάδες οι οποίες φοράνε χακί στολή, κάτι που τους κάνει να μοιάζουν περισσότερο με στρατιωτικό σώμα. Σε αντίθεση με παρόμοιες δυνάμεις καταστολής (ΥΜΕΤ) είναι βαρύτερα εξοπλισμένοι (προστατευτικά θώρακα, ώμων, επικαλαμίδες) και είναι οι μοναδικές δυνάμεις που κάνουν χρήση δακρυγόνων (οι μονάδες των ΥΜΕΤ, αν και μπορεί να φοράνε ενίοτε αντιασφυξιογόνες μάσκες, δεν χρησιμοποιούν δακρυγόνα). Αρκετοί αστυνομικοί των ΜΑΤ, φοράνε επιπρόσθετα του κράνους και γυαλιά ηλίου, κάτι που κάνει ακόμη δυσκολότερη την αναγνώρισή τους και συμβάλλει στην ανωνυμία τους. Έτσι δεν μπορούν να αποδοθούν ευθύνες σε περίπτωση κατάχρησης βίας, τραυματισμών ή θανάτων. Ανάλογη αντίδραση υπάρχει για τις μαύρες κουκούλες των ΕΚΑΜ.
Η απάντηση της αστυνομίας για τα παραπάνω είναι οτι ο εξοπλισμός είναι απαραίτητος για την αποτελεσματική δράση των μονάδων, ενώ η χρήση αντικειμένων που καλύπτουν το πρόσωπο γίνεται για την προστασία των αστυνομικών και για ψυχολογικό πλεονέκτημα εναντίον του αντιπάλου.
Η διάλυση των ΜΑΤ και των παρεμφερών σωμάτων αποτελεί χρόνιο αίτημα σχεδόν όλων των αριστερών οργανώσεων και κομμάτων, αλλά και συνδικαλιστικών φορέων.
Αρκετές φορές έχει υπάρξει δέσμευση της κυβέρνησης για κατάργηση των ΜΑΤ(με πρώτη φορά από τον Ανδρέα Παπανδρέου το 1981), αλλά ουδέποτε έχει εφαρμοστεί κάτι τέτοιο.
Από την άλλη πολλές φορές τα ΜΑΤ έχουν κατηγορηθεί ότι δεν επεμβαίνουν έγκαιρα ακολουθώντας μια πολιτική αποκλιμάκωσης της έντασης, η οποία ανέχεται εκτεταμένες υλικές φθορές.
+ σχόλια + 1 σχόλια
http://www.youtube.com/watch?v=mH41FW2X3Fc
Δημοσίευση σχολίου