Η κυβέρνηση αντί για ουσιαστικό διάλογο ανοίγει κεφάλια διαδηλωτών (Βίντεο)

Home » Πολιτική , Featured » Η κυβέρνηση αντί για ουσιαστικό διάλογο ανοίγει κεφάλια διαδηλωτών (Βίντεο)

Η κυβέρνηση αντί για ουσιαστικό διάλογο ανοίγει κεφάλια διαδηλωτών (Βίντεο)

Από giorgis , Τρίτη 5 Απριλίου 2011 | 7:51 μ.μ.

Με τον μόνο τρόπο που γνωρίζει, την καταστολή, αντιμετώπισε η κυβέρνηση του απεργούς συμβασιούχους των ΟΤΑ που σήμερα απεργούσαν διεκδικώντας μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Οι πραιτοριανοί του Παπουτσή πήραν εντολή να ανοίξουν κεφάλια διαδηλωτών, (Δείτε το βίντεο) παρά να ανοίξει η κυβέρνηση έναν ουσιαστικό διάλογο για να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα των απεργών, που βλέπουν ότι με την ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική σύντομα και αυτοί θα προστεθούν στις ήδη τεράστιές στρατιές ανέργων που υπάρχουν.

Μοιράσου το :

+ σχόλια + 1 σχόλια

Ανώνυμος

5 Απριλίου 2011 στις 8:32 μ.μ.

http://www.youtube.com/watch?v=rdTYIsSeCEw&feature=bf_next&list=QL&index=5

ΖΩΜΕΝ ΕΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΝ-ΤΣΑΡΛΕΣΤΟΝ ΓΙΑ 4 ΕΡΓΑΤΡΙΕΣ & ΑΦΕΝΤΙΚΟ(ΤΖΟΥΜΑΣ)
Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης (από το θεατρικό έργο Απεργία)
Το 1976 ο Γ. Σκούρτης ανέβασε τη θεατρική παράσταση Απεργία, εμπνευσμένη από τους εργατικούς αγώνες μιας εποχής που χαρακτηριζόταν από τη μεγάλη άνοδο του εργατικού κινήματος της χώρας μας μετά την πτώση της Χούντας.. Η μουσική της παράστασης γράφτηκε από το Δήμο Μούτση, και κυκλοφόρησε αργότερα σε δίσκο, με τον τίτλο Εργατική Συμφωνία.
Ο δίσκος ξεκινά με τα λόγια του βιομήχανου προς το θίασο που αντιπροσωπεύει τους εργάτες: Ζώμεν εις δημοκρατίαν () ουδείς σας υποχρέωσε να υπογράψετε μιαν τάχα ασύμφορον σύμβασιν () με τη θέλησή σας εργάζεστε εδώ, με τη θέλησή σας!. Παρακάτω ο Χ. Γαργανουράκης υποδεικνύει τον απεργοσπάστη Φερνάντο που απολογείται στους συναδέλφους του για τη στάση του: «Είναι σκληρό τ αφεντικό μου () μα είπε θα πάρει τον αδερφό μου στην δουλιά ». Στην Γεωργία -τραγουδισμένη την πρωτοεμφανιζόμενη τότε Αλκηστις Αττικιουζέλ (η γνωστή μας Αλκηστις Πρωτοψάλτη, όπως τη βάφτισε ο ίδιος ο Μούτσης!)- περιγράφεται η ζωή μιας εργάτριας που απολύεται λόγω της συνδικαλιστικής της δράσης: «πήγαινε λέει στις συγκεντρώσεις / και φώναζε συνθήματα / πρόσωπα τέτοια στη δουλιά τους / δημιουργούν προβλήματα».
Στη Συμφωνία, ανοίγονται όλα τα θέματα: η ταξική βία του αστικού κράτους (Σαν οι εργάτες απεργήσουν), η διπλή εκμετάλλευση των μεταναστών (Μωχάμετ), το κέρδος του καπιταλιστή (Ε ρε κοροϊδία), η σκληρή ζωή μέσα στο εργοστάσιο (Παγώνει το τραγούδι μου).
Μέσα από όλη την πλοκή του έργου εμφανίζεται συνεχώς το βασικό μουσικό θέμα που καταλήγει τελικά στο ξέσπασμα των εργατών: