ΑΘΩΩΣΗ ΤΟΥ ΣΙΜΟΥ ΣΕΪΣΙΔΗ: ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΕΝΟΧΩΝ

 

Η απόφαση της 5ης Μαΐου αποτελεί σημαντικό σταθμό όχι μόνο για τον αγώνα απελευθέρωσης του Σίμου Σεϊσίδη αλλά για το ευρύτερο κίνημα αλληλεγγύης στους πολιτικούς και τους κοινωνικούς κρατούμενους. Κι αυτό για πολλούς λόγους από τους οποίους αναφέρουμε τους πιο σημαντικούς:

Πρώτον, κατέρρευσε θεσμικά (και όχι μόνο στη συνείδηση του ευρύτερου κινήματος) η επιχείρηση εξόντωσης του Σίμου αλλά και των δύο φυγόδικων συγκατηγορουμένων του, Μάριου Σεϊσίδη και Γρηγόρη Τσιρώνη. Με όσα διαμείφθηκαν κατά τη διάρκεια της δίκης και με το αποτέλεσμά της, καθώς και με την απόφαση του Εφετείου του Γιάννη Δημητράκη, απομυθοποιήθηκαν πλήρως η αστυνομική κατασκευή της «συμμορίας των ληστών με τα μαύρα» και η χρυσοχοΐδεια επικήρυξη-προγραφή των τριών από τους μηχανισμούς καταστολής. Πιστοποιήθηκε ότι επ’ ουδενί φυγοδικία σημαίνει ενοχή και, παράλληλα, γεγονός που δεν το εξισορροπεί καμία αθωωτική απόφαση, ήρθε στο προσκήνιο το ατιμώρητο αστυνομικό έγκλημα της επιβολής της ποινής του ακρωτηριασμού στον «εχθρό της τάξης» Σεϊσίδη.

Δεύτερον, ανοίγει ο δρόμος για την οριστική αποφυλάκιση του Σίμου, αφού οι άλλες δύο προφυλακίσεις του αφορούν η μεν μία τη χοντροκομμένη σκευωρία (μοναδικό παράδειγμα κρατικής υποκρισίας και θρασύτητας) της «απόπειρας ανθρωποκτονίας αστυνομικού» για να δικαιολογηθεί ο εν ψυχρώ πισώπλατος πυροβολισμός του κατά τη διάρκεια της σύλληψής του, που οδήγησε στον παρ’ ολίγο θάνατό του και στον ακρωτηριασμό του ποδιού του, η δε άλλη την εντελώς ανυπόστατη εμπλοκή του στην επίθεση κατά του αστυνομικού φρουρού του αρεοπαγίτη Κεδίκογλου, εμπλοκή που οφείλεται αποκλειστικά στην πρόθεση των κατασταλτικών μηχανισμών να παρουσιάσουν τον Σίμο ως «τρομοκράτη».

Τρίτον, με τη συγκεκριμένη δικαστική απόφαση όχι απλώς αποδείχθηκε αλλά επικυρώθηκε ότι οι μηχανισμοί κατασκευάζουν «αναγνωρίσεις υπόπτων», παραπλανούν και εκβιάζουν μάρτυρες, χαλκεύουν στοιχεία προκειμένου να εξυπηρετήσουν τις σκοπιμότητές τους. Προφανώς, όλα αυτά είναι γνωστά σε όσους ασχολούνται με τις σχετικές υποθέσεις, όμως, χωρίς να πιστεύουμε ότι δεν θα επαναληφθούν (κάθε άλλο, η «αστική δικαιοσύνη υπηρετεί την πλουτοκρατία», όπως είπε στην απολογία του ο Σίμος Σεϊσίδης), θεωρούμε ότι η αθώωσή του αποτελεί πολιτικό και δικονομικό όπλο για το ευρύτερο κίνημα αλληλεγγύης και όσους ασχολούνται με παρόμοιες υποθέσεις, αποδεικνύει ότι στον κοινωνικό ανταγωνισμό τίποτα δεν είναι δεδομένο πριν συντελεστεί.

Τέταρτον, η έκβαση της δίκης του Σίμου δείχνει (σε όσους φυσικά θέλουν να δουν και να καταλάβουν) ότι συνήθως η επίσημη αλήθεια είναι ψέμα, ότι η «ενημέρωση» των τηλεεισαγγελέων είναι πάντα η εκδοχή της αστυνομίας, ότι η «ασφάλεια των πολιτών», η «πάταξη της τρομοκρατίας» και όλα αυτά τα στομφώδη αποτελούν το ιδεολογικό άλλοθι της κρατικής τρομοκρατίας, του απαραίτητου συνοδού της οικονομικής τρομοκρατίας των απολύσεων, της φτώχειας και της μαύρης εργασίας.

Πέμπτον, και στην υπόθεση του Σίμου, όπως και σε άλλες αντίστοιχες στο παρελθόν, ανεξάρτητα από ιδιαιτερότητες, φαίνεται ότι ακόμα και στην πιο δύσκολη περίπτωση το πάθος, η αποφασιστικότητα, η εξωστρέφεια και η επινοητικότητα έχουν νόημα και μπορούν να δικαιωθούν. Δίχως αυταπάτες, λοιπόν, για την ένταση και την έκταση της κρατικής καταστολής ή τους δυσμενείς συσχετισμούς για τους χώρους της αντίστασης και της σύγκρουσης, επιμένουμε: Το βαθύτερο σκοτάδι είναι πριν το χάραμα, η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας, ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δίνεται, αν η διεκδίκηση της νίκης χρειάζεται πάθος, η επίτευξή της απαιτεί σχέδιο, κάθε ήττα των μηχανισμών κυριαρχίας αποτελεί εφόδιο στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον Σίμο Σεϊσίδη

Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του "Ποντικιού"