Home » , » Aγεφύρωτο χάσμα

Aγεφύρωτο χάσμα

Από ciaoant1 , Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011 | 2:35 μ.μ.


"Η γη χωρίζεται στα δύο"

Η χθεσινή επίθεση των ΜΑΤ εναντίον του λαού προφανώς μονοπωλεί αυτή τη στιγμή τη συζήτηση: Όλοι τους βρίζουν, κυκλοφορούν ένα σωρό βίντεο και εικόνες στο ίντερνετ (ακόμα και τα κυρίαρχα ΜΜΕ έπαιξαν μερικά εξ αυτών), και γενικώς όλη αυτή η κατάσταση εγκαινιάζει μια νέα φάση, στην οποία η άρχουσα τάξη θα δυσκολεύεται ολοένα και περισσότερο να κυβερνήσει "με το καλό", και άρα θα καταφεύγει αναγκαστικά ολοένα και πιο συχνά στο "άγριο", την καταστολή δηλαδή.

Θα μου πείτε, "σιγά το νέο", η κρατική καταστολή είναι γνωστή εδώ και χρόνια. Σωστά, μόνο που η κρατική καταστολή αφορά πάντα αυτούς που δε δέχονται τις προσταγές της άρχουσας τάξης. Αυτοί ήταν μέχρι τώρα λίγοι (μειοψηφία), και άρα το κράτος μπορούσε "εύκολα" να τους καταστείλει, μπορούσε να το "κουκουλώσει" μέσω των κυρίαρχων ΜΜΕ, οι "νοικοκυραίοι" μπορούσαν να αδιαφορήσουν και να "κοιτάξουν τη δουλειά τους" σαν "υπάκουοι και φιλήσυχοι πολίτες", κτλ, κτλ, κτλ.

Τώρα όμως είναι πλέον πολλοί αυτοί που, με διάφορους έστω τρόπους, δε δέχονται τις προσταγές των κυβερνώντων. Ως εκ τούτου, δεν είναι τόσο εύκολο να κατασταλούν, ούτε να κουκουλώσουν το τι γίνεται, ούτε ο κόσμος θα επιλέξει να κάνει "τα στραβά μάτια".

Γι' αυτό και η χθεσινή ημέρα μεγέθυνε το ρήγμα ανάμεσα στο λαό και την άρχουσα τάξη - πλέον δε μιλάμε για ρήγμα, μιλάμε για αγεφύρωτο χάσμα. Γι' αυτό και λέμε ότι βρισκόμαστε σε νέα φάση.

Η αλήθεια είναι βέβαια ότι οι συζητήσεις για τα χθεσινά γεγονότα δε θα διαρκέσουν πολύ (χρονικά). Κι αυτό διότι είναι "θέμα χρόνου" μέχρι την επόμενη σύγκρουση - είναι ξεκάθαρο δηλαδή ότι θα επακολουθήσουν κι άλλες, και θα είναι μάλιστα συχνές, θα επαναλαμβάνονται με αυξανόμενη συχνότητα αλλά και αυξανόμενη βία (ειδικά για όσο καμία πλευρά δεν υποχωρεί). Ώσπου να καταλαγιάσει ο θόρυβος για τα όσα έγιναν "σήμερα", θα έχουμε νέα γεγονότα "αύριο" ή "μεθαύριο"...


Προς το παρόν, και όσο ο κόσμος ακόμα δεν έχει "καθαρίσει" (λογικό βέβαια) από τα δακρυγόνα και το ξύλο που έφαγε χθες από τους σωματοφύλακες του καθεστώτος, η κυβέρνηση πέρασε ένα ακόμα νομοσχέδιο στη βουλή εναντίον μας, και ΚΑΚΩΣ η συζήτηση περιστρέφεται αποκλειστικά στη βία των σωματοφυλάκων της άρχουσας τάξης, αντί για τη βία της ίδιας της άρχουσας τάξης εναντίον μας.

Η βία του μπάτσου είναι ωμή και γι' αυτό είναι και εύκολα αντιληπτή - αλλά υπάρχει άραγε μεγαλύτερη βία από την καθημερινή αγωνία του άνεργου για το πώς θα ζήσει, την αγωνία του εργάτη για το αν θα έχει δουλειά, και αν τα λεφτά που βγάζει θα τον φτάνουν, την αγωνία για το τι θα γίνει στο εντελώς αβέβαιο μέλλον; Και την ίδια ώρα που γίνονται όλα αυτά, έχεις και μια χούφτα ολιγάρχες να συσσωρεύουν όλο τον πλούτο και αν τυχόν ζητήσεις μισό έστω ψίχουλο παραπάνω από αυτά που είναι διατεθειμένοι να σου δώσουν, απλά στέλνουν τους σωματοφύλακες τους και τρως και ξύλο από πάνω, και στέλνουν και τα φερέφωνα τους και σου εξηγούν ότι είναι μονόδρομος αυτοί να έχουν όλο τον πλούτο, και εσύ όλη τη φτώχεια, κτλ, κτλ, κτλ.


Οι μπάτσοι είναι ένα εμπόδιο, ωστόσο δεν αποτελούν τον κύριο στόχο. Πάντως, ειδικά μετά και τα χθεσινά, θα πρέπει να τεθεί επί τάπητος και το αίτημα για την κατάργηση των ΜΑΤ, στα πλαίσια μιας "αποχουντοποίησης" του καθεστώτος.

Μέσα δηλαδή στους στόχους του κινήματος πρέπει να είναι και το χτύπημα των δυνάμεων καταστολής του κράτους, ειδικά από τη στιγμή που στα ΜΑΤ έχουν μαζευτεί ένα σωρό χρυσαυγίτες και λοιποί ακροδεξιοί, που βλέπουν τα ΜΑΤ ως μια λαμπρή ευκαιρία να "προσφέρουν" στην καταστολή του λαϊκού κινήματος (κάτι που προφανώς αποτελεί "όνειρο ζωής" για τους ακροδεξιούς, και γι' αυτό μαζεύονται εκεί σαν τις μέλισσες στο μέλι. Ούτε στο στρατό δεν είναι τόσο άσχημα τα πράγματα όσο είναι στο "ένδοξο" σώμα των ΜΑΤ, καθώς εκεί οι περισσότεροι πηγαίνουν για καθαρά βιοποριστικούς λόγους, μιας και ο καπιταλισμός δεν αναπτύσσεται, δε δημιουργεί παραγωγικές θέσεις εργασίας για όλους, και το έχει γυρίσει στην καταστολή, ανοίγοντας θέσεις "εργασίας"...στις ένοπλες δυνάμεις, τα σώματα κρατικής καταστολής, κτλ ώστε να προστατεύουν το καθεστώς).

Μια ακόμα σημείωση, καθώς στο επίμαχο χθεσινό βίντεο των παρακρατικών που υποθάλπονταν από τα ΜΑΤ, αποδεικνύεται -τι έκπληξη- ότι οι παρακρατικοί αυτοί ήταν ακροδεξιοί συνδικαλιστές της ΕΘΕΛ (με πολλά ΜΜΕ μάλιστα να "ξεχνούν" για κάποιο "περίεργο" λόγο να αναφέρουν ότι οι συνδικαλιστές αυτοί είναι του ακροδεξιού χώρου, αναφέροντας τους γενικώς και αορίστως ως..."συνδικαλιστές" - δείτε πχ το σχετικό άρθρο της "Ναυτεμπορικής")


Σε άλλες ειδήσεις από τη χθεσινή ημέρα, το ΔΝΤ, η Bundesbank και η Deutsche Bank εξέφρασαν την ικανοποίηση τους που το ελληνικό κράτος θα συνεχίσει να δίνει ότι έχει και δεν έχει στις τράπεζες, αφήνοντας το λαό να πεινάσει (εννοείται ότι οι τραπεζίτες αυτοί δεν είδαν ούτε το λαό στους δρόμους, ούτε βέβαια είδαν τα νέα "κατορθώματα" των ΜΑΤ για τα οποία ποτέ δε βγάζουν ανακοινώσεις. Αυτοί τα λεφτά τους θέλουν, και προφανώς τα θέλουν "πάση θυσία"). Επίσης, θα πρέπει να δούμε και τον τρόπο με τον οποίο ντόπιοι και ξένοι προωθούν ως εναλλακτική λύση το Σαμαρά, που "διαφωνεί" (αν και ουσιαστικά και τους εργάτες θα ρημάξει, με μειώσεις μισθών μισθών, κτλ, αλλά και λεφτά στις τράπεζες θα δώσει, χρεωκοπώντας μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας για να σώσει τους τραπεζικούς ολιγάρχες).

Όπως και να έχει, η κυβέρνηση αυτή δεν έχει ακόμα πολύ χρόνο, και απλά θα συνεχίσει όσο περισσότερο μπορεί, αλλά μετά θα πρέπει να παραδώσει τη σκυτάλη σε κάποιον άλλο, οπότε ο Σαμαράς απλά περιμένει το ΠΑΣΟΚ να "σβήσει" πλήρως, να πάρει αυτό όλη τη φθορά από τα μέτρα "λιτότητας" (γι' αυτό και δε ζητά εκλογές), και μετά να αναλάβει.


Από την δική μας πλευρά, πολλές κινητοποιήσεις στο κοινωνικό επίπεδο, αλλά στο πολιτικό επίπεδο ο λαός εξακολουθεί να είναι τραγικά πίσω - απαιτείται μεγαλύτερη οργάνωση, ώστε να υπάρχει αποτελεσματικότητα.

Η επιθετικότητα πάντως του λαού αυξάνεται, αυτό είναι ξεκάθαρο, και θα συνεχίσει να αυξάνεται διότι η τσέπη συνεχίζει να αδειάζει και το στομάχι αρχίσει να γουργουρίζει, με την άρχουσα τάξη να μένει όμως ασυγκίνητη και προσηλωμένη στο στόχο της να μας πάρει και τα σώβρακα.

Καταστροφή γραφείων του ΠΑΣΟΚ σε Χανιά και Ηράκλειο
Ομάδα νεαρών εισέβαλε στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στα Χανιά, καταστρέφοντας ότι έβρισκαν μπροστά τους, ενώ στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε κατάληψη στο δημαρχείο της πόλης.
Τα μέτρα βέβαια συνεχίζουν παρόλες τις μέχρι τώρα προσπάθειες του λαού να περνάνε - και αυτό δε μπορεί να σημαίνει παρά μόνο ένα πράγμα: Ότι ο λαός θα πρέπει να γίνει πιο αποτελεσματικός αν θέλει να ανατρέψει την κατάσταση. Για να το κάνει αυτό, χρειάζεται πολιτική οργάνωση, και -τελικά- μια αναμέτρηση-μαραθώνιο πολλών στδίων με την άρχουσα τάξη μέχρι όπου είναι διατεθειμένοι να το τραβήξουν: Μέχρι τέλους δηλαδή.


Η Γκιλοτίνα των Ιακωβίνων
Μοιράσου το :

+ σχόλια + 2 σχόλια

30 Ιουνίου 2011 στις 3:31 μ.μ.

Το άρθρο βάζει τα πράγματα στην θέση τους με πολλαπλούς τρόπους. Αν έλειπε και η αφέλεια περι κάργησης των ΜΑΤ (Αυτά δεν καταργούνται μέχρι να τα δυαλύσει στα εξ ων συνετέθησαν η λαϊκή εξουσία...)

Ανώνυμος
30 Ιουνίου 2011 στις 3:43 μ.μ.

Το αστικό κράτος έδειξε στην απεργία της 28 – 29 Ιούνη το αληθινό του πρόσωπο. Καμία αυταπάτη δεν πρέπει να περικλείει τις κοινωνικές συνειδήσεις - το ξέραμε ότι το μεσοπρόθεσμο θα ψηφιστεί, το ξέραμε οι πραίτορες της κυβέρνησης θα οργάνωναν μία από τις βιαιότερες κατασταλτικές επιχειρήσεις, το ξέραμε ότι δεν θέλουν να "σώσουν την πατρίδα" αλλά τις τράπεζες και το κεφάλαιο. Και δεν είναι απλά φοβισμένοι από την λαϊκή βούληση, είναι τρομοκρατημένοι, και γι' αυτό επιστρατεύουν κάθε μορφή καταστολής με συνεργάτες τους μπάτσους, τα media, τους ασφαλίτες, το παρακράτος.

http://gkarsoniera.blogspot.com/2011/06/28-29.html

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger