Με δυο λόγια το άρθρο που θα παραθέσουμε παρακάτω -από το σημερινό περιοδικό «Επίκαιρα»- το οποίο απευθύνεται προς τους κυβερνητικούς βουλευτές και τους υποδεικνύει ποια πρέπει να είναι η στάση τους κατά την συζήτηση στη βουλή και την ψήφιση του «Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος», ζητώντας τους να «σταθούν στο ύψος των περιστάσεων», θεωρούμε ότι πέρα απ’ τους ευσεβής πόθους του συντάκτη του δεν εκφράζει τίποτα ουσιαστικό.
Υποδηλώνει όμως –και αυτός είναι ο λόγος που το αναπαράγουμε- τον φόβο κάποιων διορατικών αστών δημοσιολόγων, ότι εξ αιτίας της ακολουθούμενης κυβερνητικής πολιτικής, η κοινωνική έκρηξη είναι προ των πυλών και αυτό μπορεί να επιφέρει απρόβλεπτες καταστάσεις για το πολιτικό σύστημα:
Να εφαρμοστεί το Σύνταγμα
Σύμφωνα με το Σύνταγμα, «οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος» (άρθρο 5 Ί, παρ. 2) και «έχουν απεριόριστο το δικαίωμα γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση» (άρθρο 60, παρ. 1). Η πραγματικότητα είναι ότι τίποτα από τα δύο δεν συμβαίνει, τουλάχιστον στο βαθμό που κατ' απόλυτο τρόπο ο «καταστατικός χάρτης» της χώρας και του πολιτεύματος επιτάσσει.
Επί έναν ολόκληρο χρόνο παρακολουθούμε άφωνοι να καταστρατηγούνται αρχές και αξίες, όπως η κοινωνική δικαιοσύνη και η ισότιμη και αναλογική κατανομή των βαρών. Μέσα από εκβιαστικά διλήμματα ψηφίζονται αντιλαϊκοί νόμοι. Εκχωρούνται υπερεξουσίες στους δανειστές μας αλλά και σε μέλη της κυβέρνησης, όπως στον υπουργό Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου, χωρίς η Βουλή να μπορεί να παρέμβει.
Εντός ολίγων ημερών θα σφραγιστεί η οριστική εξάρτηση της χώρας από τους δανειστές της και θα καταδικαστεί ο λαός σε νέα επώδυνα και σκληρά μέτρα.
Η συζήτηση και η ψήφιση στη Βουλή του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος είναι ευκαιρία για τους βουλευτές να ασκήσουν με τόλμη τα δικαιώματα που απορρέουν γ' αυτούς από το Σύνταγμα και να το προστατεύσουν. Είναι ευκαιρία να εκφράσουν με ειλικρίνεια και ευθυκρισία το λαϊκό αίσθημα και να υποστηρίξουν τη Δημοκρατία. Ο λαός έχει ήδη διακριβώσει ότι απειλείται όχι μόνο ο ίδιος, αλλά και οι θεσμοί που του εξασφαλίζουν ελευθερία, αξιοπρέπεια και εθνική κυριαρχία. Γι'αυτό και διαμαρτυρόμενος αρνείται να «καπελωθεί» από κόμματα και οργανώσεις.
Άλλωστε, οι «Αγανακτισμένοι», που γεμίζουν ασφυκτικά τις πλατείες σε κάθε γωνιά της χώρας, αν έχουν ένα κοινό αίτημα, αυτό είναι η προστασία της Δημοκρατίας και του καταστατικού της χάρτη, που είναι το Σύνταγμα. Αυτό απαιτούν από τους βουλευτές. Να λειτουργήσουν μέσα στο Κοινοβούλιο και να εκφράσουν το έθνος, τα συμφέροντα και την αξιοπρέπεια του.
Το ζητούν ειρηνικά, σχεδόν σιωπηλά και ενίοτε με χιούμορ. Ακόμη συνεχίζουν να προσπαθούν να πείσουν τους εκπροσώπους τους για αλλαγή πολιτικής, να τους υπενθυμίσουν ότι αυτό που συμβαίνει μέχρι σήμερα είναι εκτροπή και ότι πρέπει τάχιστα να αποκατασταθεί η αναντιστοιχία μεταξύ εθνικού αισθήματος, βούλησης και ασκούμενης πολιτικής.
Ο λαός απομόνωσε τις ακραίες αντικοινοβουλευτικές μειοψηφίες και παίρνει την υπόθεση στα χέρια του. Προειδοποιεί ότι, αν οι βουλευτές δεν σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, θα κάνει χρήση του ακροτελευταίου άρθρου του Συντάγματος για να το υπερασπιστεί, καθώς προβλέπει ότι η τήρηση του «επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία» (άρθρο 120, παρ. 4).
+ σχόλια + 1 σχόλια
Διαφωνώ απέραντα με την προτελευταία παράγραφο. Δεν τίθεται θέμα προστασίας του συντάγματος καθώς το σύνταγμα το ίδιο είναι ο κύριος μοχλός προστασίας της αστικής ολιγαρχίας. Διαβάστε το.
Δημοσίευση σχολίου