Ήταν που ήταν "ζόρικα" τα πράγματα στην παγκόσμια οικονομία, τώρα ήρθε και η σημερινή απόφαση του ΟΠΕΚ να "αστράψει και να βροντήξει", στέλνοντας άμεσα την τιμή του πετρελαίου πάνω από τα 118$/βαρέλι. Εμείς βέβαια, για να ευλογήσουμε και τα γένια μας, το είχαμε προβλέψει πριν καναδυο μέρες σε ένα ποστ μας με τις σημαντικότερες διεθνείς εξελίξεις ότι δε θα υπάρξει συμφωνία, με το Ιράν ειδικά να διαφωνεί ριζικά:Πάνω από τα 118 δολάρια το πετρέλαιο λόγω ασυμφωνίας στον ΟΠΕΚ
Εκτινάχθηκαν οι τιμές του πετρελαίου μετά την αποτυχία των μελών του ΟΠΕΚ να συμφωνήσουν σε αύξηση της παραγωγής.
Η εξέλιξη αυτή έρχεται σε μια περίοδο κατά την οποία αναμένεται αύξηση της ζήτησης και εκτιμάται ότι η απραξία του διεθνούς οργανισμού θα λειτουργήσει ανασχετικά στην ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας.
Τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης κινήθηκαν ανοδικά μετά την ανακοίνωση του εκτελούντος χρέη υπουργού Πετρελαίου του Ιράν και προέδρου του ΟΠΕΚ Μοχάμεντ Αλιαμπαντί, ότι το καρτέλ θα διατηρήσει αμετάβλητες, προς το παρόν, τις ποσοστώσεις που διέπουν την παραγωγή των χωρών-μελών του.
«Δεν καταφέραμε να καταλήξουμε σε συμφωνία. Ήταν μια από τις χειρότερες συναντήσεις που είχαμε ποτέ», είπε ο Σαουδάραβας υπουργός Πετρελαίου Άλι αλ Ναΐμι.
«Ήταν έκπληξη (σ.σ. όχι για εμάς). Ωθεί προς τα άνω τις τιμές. Αν εξετάσουμε τη ζήτηση, θα δούμε ότι θα είναι αυξημένη τους επόμενους μήνες και υπάρχει μεγάλη ανάγκη για επιπλέον πετρέλαιο από τον ΟΠΕΚ», επισήμανε ο αναλυτής στη Barclays Capital, Αμρίτα Σεν.
Η Σ. Αραβία είναι το πιόνι των ΗΠΑ - προς το παρόν τουλάχιστον. Και ως η #1 παραγωγός χώρα στον ΟΠΕΚ συνήθως καταφέρνει και περνά τις προτάσεις της - όχι όμως τώρα:
Ισχυρή αντίσταση από τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες του ΟΠΕΚ αντιμετώπισε η Σαουδική Αραβία
Ως η μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγός χώρα του ΟΠΕΚ, η Σαουδική Αραβία, συνήθως καταφέρνει να «περνάει το δικό της», έχοντα στήριξη από άλλες χώρες του Περσικού Κόλπου, όπως το Κουβέιτ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.Όχι όμως σήμερα.
Οι περισσότεροι βέβαια ακόμα αγνοούν το τι "παίζεται" με το πετρέλαιο - σε διεθνές μάλιστα επίπεδο. Εμείς βέβαια έχουμε εδώ και καιρό αναλύσει την κατάσταση, και έχουμε προβλέψει ότι επέρχεται μια "πετρελαϊκή κρίση". Ένα αρκετά καλό άρθρο μας για όσους δεν έχουν δει παλιότερες αναλύσεις μας επί του θέματος είναι αυτό, το οποίο είναι και σχετικά πρόσφατο, και παράλληλα εξηγεί τη σχέση δολαρίου-πετρελαίου-χρυσού, και πώς φτάσαμε ως εδώ (στα πρόθυρα μιας ακόμα "πετρελαϊκής κρίσης" ως την επόμενη οικονομική μορφή της γενικότερης καπιταλιστικής κρίσης).
Επιγραμματικά:
Οι ΗΠΑ βγήκαν από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ως η #1 δύναμη στη Δύση, και στη σύνοδο του Μπρέττον Γουντς επέβαλλε το δολάριο ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, ενώ ήταν και το μοναδικό νόμισμα που συνδεόταν πλέον με το χρυσό με μια σταθερή ισοτιμία, κάτι που ουσιαστικά εξίσωνε το δολάριο με το χρυσό. Τα υπόλοιπα νομίσματα συνδέονταν με το δολάριο (και εμμέσως, μέσω αυτού, με το χρυσό).
Όμως, όσο τα χρόνια περνούσαν, οι ΗΠΑ άρχισαν να αποκτούν ανταγωνιστές (πχ Γερμανία, Ιαπωνία). Επίσης, όσο οι ιμπεριαλιστές συσσώρευαν πλούτο, ήθελαν ολοένα και περισσότερα δολάρια, μιας και αυτό ήταν (και είναι) το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. Έτσι, για παράδειγμα η Κίνα, η Ιαπωνία, οι πετρελαιάδες, κτλ έχουν συσσωρεύσει πάρα πολλά δολάρια (ολοένα και περισσότερα) από την πώληση εμπορευμάτων/πετρελαίου.
Για να μπορέσουν όλοι αυτοί να πληρώνονται διαρκώς σε δολάρια, σημαίνει ότι οι ΗΠΑ πρέπει διαρκώς να διοχετεύουν φρέσκα δολάρια στην παγκόσμια αγορά, ώστε να μπορεί αυτή να κινείται. Άρα, οι ΗΠΑ βρέθηκαν μπροστά στο λεγόμενο "δίλημμα του Τρίφιν": Είτε θα έπρεπε να τυπώνουν δολάρια, ώστε η παγκόσμια οικονομία να έχει την απαραίτητη ρευστότητα για να κινείται, κάτι όμως που πληθωρίζει (υποτιμά) το δολάριο, είτε θα έπρεπε να σταματήσουν να πληθωρίζουν το δολάριο, με την παγκόσμια οικονομία να καταρρέει.
Οι ΗΠΑ διάλεξαν προφανώς το πρώτο, και γι' αυτό και κατήργησαν και τον "κανόνα του χρυσού" επί Νίξον: Πώς άλλωστε θα μπορούσαν να διατηρήσουν μια σταθερή ισοτιμία με το χρυσό, όταν το δολάριο διαρκώς πληθωρίζεται (ενώ ο χρυσός μένει σταθερός);
Λίγα χρόνια μετά όμως από αυτή την κίνηση, οι πετρελαιάδες αντέδρασαν, διότι είναι υποχρεωμένοι να πληρώνονται αποκλειστικά και μόνο σε δολάρια. Όμως, κανένας δε θέλει να πληρώνεται σε ένα νόμισμα που διαρκώς πληθωρίζεται (υποτιμάται), έτσι δεν είναι;
Η φωτογραφία είναι από την πετρελαική κρίση του 1973, με τα βενζινάδικα να μην έχουν βενζίνη, διότι ο ΟΠΕΚ είχε σταματήσει τις εξαγωγές πετρελαίου
Έτσι, το 1973 η Σαουδική Αραβία και οι υπόλοιποι σταμάτησαν να στέλνουν πετρέλαιο στη Δύση, απαιτώντας να πληρώνονται σε χρυσό.
Τελικά, ο τότε δικτατορίσκος της Σ. Αραβίας απομακρύνθηκε, οι ΗΠΑ τα "βόλεψαν", αλλά πλέον το πράγμα γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να ελεγχθεί:
Ο Σαντάμ ήταν ο πρώτος πετρελαιάς που πριν από καμιά δεκαριά χρόνια δέχτηκε να πληρώνεται και σε ευρώ, σπάζοντας το μονοπώλιο του δολαρίου, ενώ τα ίδια ζητάει και ο Αχμαντινετζάντ.
Άλλωστε, από το ξέσπασμα της κρίσης και μετά, οι ΗΠΑ τυπώνουν αμύθητα ποσά δολαρίων από το πουθενά, πληθωρίζοντας σαν τρελές το νόμισμα, ώστε μετά να χαρίσουν αυτά τα φρέσκα δολάρια στις τράπεζες, για να μην χρεωκοπήσουν.
Η αύξηση της τιμής του πετρελαίου σε δολάρια τις τελευταίες δεκαετίες - θα μπορούσε να αναγνωσθεί και ως πτώση του δολαρίου έναντι του πετρελαίου, έτσι δεν είναι;...
Όμως, ο άγριος αυτός πληθωρισμός του δολαρίου προφανώς δεν αρέσει στους πετρελαιάδες, εξ ου και οι αυξήσεις στις τιμές του πετρελαίου (που, όπως και η αντίστοιχη αύξηση στο χρυσό στην πραγματικότητα είναι πτώση του δολαρίου, με το χρυσό να μένει απλά σταθερός. Απλά συμφέρει την άρχουσα τάξη να το παρουσιάζει αντεστραμμένο, ώστε να μην πάρουν χαμπάρι τα "κορόιδα" ότι πληθωρίζει το δολάριο).
Για το τέλος, αναδημοσιεύουμε, μεταφρασμένο στα ελληνικά, ένα πολύ καλό άρθρο από το Culture of Life News, με τίτλο "OPEC Chaos, World Oil Inflation Due To US Money Printing":
...Αυτή την εβδομάδα οι απελπισμένοι Σαουδική βασιλείς, οι πιο παχύδερμοι αριστοκράτες για να φαγωθούν από τους ανά τον κόσμο επαναστάτες, είναι τρομοκρατημένοι από το τύπωμα τρισεκατομμυρίων πακέτων διάσωσης που έχουν εξαπολυθεί από την ΕΕ, την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ στα νομίσματά τους. Συνήθως, αυτό θα έκανε τους Σαουδάραβες ευτυχής, διότι παίρνουν πολλά λεφτά για το πετρέλαιο (σ.σ. εννοεί ότι αυξάνει την τιμή του πετρελαίου). Αλλά ο πληθωρισμός "ροκανίζει" τις κοινωνικές παροχές και μεγάλο μέρος του πληθυσμού στη Σαουδική Αραβία ζει μέσω αυτών...
Έτσι, οι τιμές αυξάνονται και έτσι αυξάνονται και οι εντάσεις. Και υπάρχει βέβαια και η επιτυχής εξέγερση στην Υεμένη όπου οι επαναστάτες κατάφεραν να σκοτώσουν σχεδόν (εγκαύματα άνω του 40% του σώματός του), τον ηγέτη-μαριονέτα από τη Σαουδική Αραβία και τις ΗΠΑ. Η εξέγερση του Μπαχρέιν καταστάλθηκε με πολύ αιματηρό τρόπο από τις Σαουδικές και αμερικανικές δυνάμεις. Η ΕΕ και οι ΗΠΑ επιτίθενται λεκτικά εναντίον της Συρίας για τη δολοφονία των διαδηλωτών οι οποίοι είναι τώρα σε πλήρη επανάσταση, αλλά ήταν εντελώς συνένοχες στη μαζική δολοφονία της Υεμένης και των ειρηνικών διαδηλωτών του Μπαχρείν. Το Ισραήλ πυροβόλησε περισσότερους νεκρούς Παλαιστίνιους κατά μήκος των συνόρων της Δυτικής Όχθης χωρίς κραυγές οργής από την ΕΕ και τις ΗΠΑ, φυσικά. Το γνωστό "δύο μέτρα και δύο σταθμά" συνεχίζεται.
Ο βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας, που φοβάται μέχρι θανάτου τον ίδιο του τον ανήσυχο λαό, υποσχέθηκε να τους δώσει πάνω από 30 δισεκατομμύρια δολάρια από τα κέρδη του πετρελαίου. Αλλά αυτό έχει νόημα αν αγοράζει ακριβώς το ίδιο ποσό των τροφίμων και των αγαθών όπως πριν (σ.σ. κάτι που δε συμβαίνει λόγω του πληθωρισμού, με το ίδιο ποσό νομισμάτων να αγοράζει λιγότερα αγαθά από πριν). Ο πληθωρισμός καλπάζει σε όλο και περισσότερους τομείς, καθώς όλα αυτά τα τρισεκατομμύρια από την ΕΕ / ΗΠΑ / Ιαπωνία καταλήγουν αναπόφευκτα στις αγορές πρώτων υλών. Έτσι, ο ΟΠΕΚ αδυνατεί να καταλήξει σε συμφωνία σχετικά με τον εφοδιασμό σε πετρέλαιο...
Πολλά χρόνια πριν, μερικοί σύμβουλοι του βασιλιά Faisal (ης Σ. Αραβίας) ο οποίος δολοφονήθηκε αργότερα, του είπαν να μειώσει την παραγωγή πετρελαίου για να αποθηκεύσει τα αποθέματα πετρελαίου για τις μελλοντικές γενιές. Συμφώνησε, και έτσι είχαμε το πρώτο "μπουκοτάζ πετρελαίου" (την "πετρελαική κρίση") που έπληξε τις ΗΠΑ στη δεκαετία του 1970. Έτσι απομακρύνθηκε από την παγκόσμια σκηνή (σ.σ. πολλοί θεωρούν ότι η δολοφονία του ήταν κατά παραγγελίες της Δύσης, αν και αυτό δεν μπορεί να αποδειχτεί) και αντικαταστάθηκε με έναν πολύ πιο "συμβατό" συγγενή του που ήταν εντελώς διαφορετικός από αυτόν (σ.σ. εντελώς υπάκουος προς τις ΗΠΑ)....
Κανείς δεν τους φοβάται (σ.σ. τους σημερινούς ηγέτες της Σ. Αραβίας). Πολλοί τους μισούν. Οι επαναστάτες πολύ θα ήθελαν να τους "φάνε". Και τελικά θα "φαγωθούν", διότι είναι "χοντροί" (σ.σ. κυριολεκτικά αλλά και -κυρίως- μεταφορικά), τεμπέληδες και δουλοπρεπείς. Δεν διαθέτουν πυγμή ούτε απειλητικότητα. Είναι φοβισμένοι, λιπαροί, ανήμποροι άνδρες που προσποιούνται ότι είναι "ζορικοι", αλλά τους κάνεις ότι θέλεις. Θα μπορούσε κανείς εύκολα να φανταστεί τον βασιλιά Faisal να καβαλάει μια καμήλα στην έρημο. Οι σημερινοί κυβερνώντες δε θα μπορούσαν ούτε να οδηγήσουν έναν ελέφαντα σε όλη την Times Square. Φυσικά, οι ΗΠΑ θεωρούν αυτούς τους κακοήθεις ανθρώπους ως τους πιο αγαπητούς φίλους μας στη Μέση Ανατολή.
Αλλά, στα πλαίσια του ΟΠΕΚ, οι βασιλιάδες της Σαουδική Αραβίας είναι "αστείοι". Πολλά από τα άλλα κράτη-μέλη του ΟΠΕΚ έχουν μυστικές σχέσεις με τη υπερ-πυρηνική/πετρελαική δύναμη, τη Ρωσία. Οι βασιλιάδες της Σαουδική Αραβίας προσκολλώνται στις ΗΠΑ και αποκήρυξαν τη Ρωσία πολύ καιρό πριν. Γι 'αυτό και τα ρωσόφιλα κράτη του ΟΠΕΚ, τα οποία επίσης "τυχαίνει" να κάνουν μεγάλες μπίζνες με την Κίνα, τάσσονται εναντίον της Σαουδικής Αραβίας.
Ποια οφέλη έρχονται στο λαό τους, αν μειωθούν οι τιμές του πετρελαίου, έτσι ή αλλιώς; Τίποτα!
Η στήριξη της Σαουδικής Αραβίας - ΗΠΑ αποτυγχάνει όλη την ώρα. Όσο περισσότερο στηρίζουν τις ΗΠΑ και τους δίνουν μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη και συμφωνούν με τις εισβολές τους στα πετρελαικά μουσουλμανικά κράτη, ο λαός θα μισεί ολοένα και πιο πολύ τους δυνάστες του, οι οποίοι πρέπει στη συνέχεια να χρησιμοποιήσουν τους ξένους όλο και περισσότερο για να μείνουν στην εξουσία και αυτό είναι ένας φαύλος κύκλος καταδικασμένος να τελειώνει με την κατάληψη των λαμπερών, χρυσών παλατιών των ελίτ στη Σαουδική Αραβία.
Σημειώστε επίσης ότι ολοένα και περισσότερο πετρέλαιο διοχετεύεται και δεν συμβαδίζει με την υποτίμηση του δολαρίου! Εάν οι κάνουλες ήταν εντελώς ανοιχτές, θα είχαμε οικονομικό χάος, καθώς η Κίνα, όχι οι ΗΠΑ, θα αποροφήσουν το σύνολο της πλεονάζουσας παραγωγής! Οι ΗΠΑ θα δυσκολευτεί να το κάνει αυτό μέσω εκτύπωσης περισσότερου χρήματος και στη συνέχεια να το δώσει αυτό στην Κίνα και στον ΟΠΕΚ. Αλλά αυτό ανεβάζει τις τιμές, λόγω πληθωρισμού. Μέχρις ότου όλοι απαιτήσουν να αγοράζεται το πετρέλαιο με γιουάν, όχι με δολάρια (σ.σ. το γουάν μάλλον αργεί - η άποψη μας είναι ότι θα απαιτήσουν, στην αρχή τουλάχιστον, χρυσό). Αυτό είναι το αναπόφευκτο τέλος αυτού του παιχνιδιού.
Η Κίνα το καταλαβαίνει πολύ καλά αυτό - το ίδιο και οι πετρελαιάδες όπως το Ομάν:
U.S. politicians who are broaching the idea of a U.S. debt default believe the White House can pull off such an event without plunging global markets into chaos.Αυτό δεν είναι μια προειδοποιητική βολή, αλλά δύο.
...
Oman, which pegs its currency to the U.S. dollar along with most Gulf Arab states, said on Wednesday a U.S. debt default would destabilize Gulf Arab reserves.
Δημοσίευση σχολίου