Νέο ρεκόρ για την ισοτιμία δολαρίου/χρυσού - νέα πτώση για τα διεθνή χρηματιστήρια, σε ένα γνώριμο πλέον σκηνικό, που θα το βλέπουμε ακόμα πιο συχνά στο άμεσο μέλλον.
Ο λόγος είναι απλός και τον έχουμε ξαναπεί:
Η Δύση έχει εδώ και χρόνια υποστεί μια τεράστια διαδικασία αποσάθρωσης της παραγωγικής της βάσης. Ειδικά μετά την ενσωμάτωση και της Κίνας στην παγκόσμια αγορά, οι κεφαλαιοκράτες άρχισαν να μεταναστεύουν μαζικά προς Ασία, και συνεχίζουν να το κάνουν, λόγω των "καταπληκτικών" (για αυτούς) μισθούς πείνας των εργατών εκεί.
Στη σημερινή συγκυρία, οι βιομήχανοι δεν πρόκειται να ξαναεπενδύσουν στη Δύση, έως ότου οι εδώ εργάτες πειστούν να δεχτούν μισθούς, ωράρια και δικαιώματα μεσαιωνικού τύπου. Τότε, και μόνο τότε, οι βιομήχανοι θα τους θεωρήσουν αρκετά "ανταγωνιστικούς" σε σχέση πχ με τους εργάτες στην Κίνα, την Ινδία ή έστω τη Βουλγαρία, και θα δεχτούν να ξαναεπενδύσουν.
Μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα, οι βιομήχανοι θα αποθηκεύσουν το κεφάλαιο τους, αντί να το επενδύσουν. Και επειδή τα νομίσματα πληθωρίζονται (δες και παρακάτω), θα στραφούν ολοένα και περισσότερο προς τον "ξεχασμένο" χρυσό, που όμως σήμερα "λάμπει" περισσότερο από ποτέ, διότι είναι το μοναδικό πράγμα που ναι μεν δε δίνει κέρδος, αλλά δε δίνει και χασούρα, μένει δηλαδή σταθερό σε μια συγκυρία που οι παραγωγικές επενδύσεις δε συμφέρουν (ακόμα), ενώ τα νομίσματα, και τα λοιπά χρηματοπιστωτικά προιόντα διαρκώς χάνουν την αξία τους.
Όσο για τους τραπεζίτες, τα δάνεια που έχουν δώσει επί σειρά ετών, προκειμένου η αγορά να συνεχίσει να "κινείται", τώρα δε μπορούν να αποπληρωθούν, διότι ο κόσμος είναι υπερβολικά φτωχός για να τα ξεπληρώσει.
Ως εκ τούτου, οι τράπεζες θα χρεωκοπήσουν (ΟΛΕΣ), εκτός και αν κατακλέψουν τους λαούς ώστε να καλύψουν τις τρύπες των ισολογισμών τους.
Οι κυβερνήσεις προφανώς παίρνουν το μέρος των τραπεζών (εκτός και αν κάποιος νομίζει ότι οι κυβερνήσεις ενδιαφέρονται για την "πατρίδα", το "κοινό συμφέρον", το εθνικό συμφέρον", μπλα, μπλα, μπλα).
Έτσι, οι κυβερνήσεις τυπώνουν διαρκώς φρέσκο χρήμα, σώζοντας τις τράπεζες, αλλά πληθωρίζοντας το νόμισμα.
Επειδή το νόμισμα πληθωρίζεται, κανένας δε θέλει να πληρώνεται σε αυτό, ή να αποθηκεύει τον πλούτο τους σε αυτό.
Και όσο περισσότερο πληθωρίζεται, τόσο κλονίζεται η "εμπιστοσύνη" του κόσμου προς αυτό το νόμισμα (δολάριο, ευρώ, γιεν, κτλ).
Όμως, η άρχουσα τάξη θα συνεχίσει να τυπώνει, διότι τη συμφέρει να "θυσιάσει" το νόμισμα, ώστε να σώσει τις τράπεζες, και παράλληλα να εκμηδενίσει το μισθό του εργάτη (μέσω του υπερπληθωρισμού του νομίσματος στο οποίο πληρώνεται).
Ο λόγος που τα χρηματιστήρια πέφτουν, και θα συνεχίσουν να πέφτουν για αρκετό καιρό ακόμα, είναι πως "οι αγορές" (δηλαδή οι τραπεζίτες, επενδυτές, κτλ) βασίζονται πλέον αποκλειστικά στο κρατικό πληθωριστικό χρήμα. Από τη στιγμή που η FED δεν τυπώνει προς το παρόν, οι τράπεζες έχουν μεγάλο πρόβλημα, και ήδη μερικές βρίσκονται σε πολύ δύσκολη οικονομική θέση (πρόσφατα αναφερθήκαμε πχ στην περίπτωση της Bank of America, που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, και η μετοχή της σήμερα ξαναπέφτει πολύ, διότι όλοι ξέρουν ότι είναι χρεωκοπημένη όσο η FED δεν την "ταίζει").
Όταν η FED ξαναρχίσει να τυπώνει δολάρια για χατήρι των τραπεζών (κάτι που είναι για εμάς κάτι το δεδομένο αν δε σταματηθεί από το λαό), τότε τα χρηματιστήρια θα ξαναπάρουν τα πάνω τους. Να' ναι καλά τα "κορόιδα"...
Προς το παρόν, τα χρηματιστήρια θα πέφτουν, ώστε να τρομάξει ο κόσμος και να γίνει πιο δεκτικός στο να χαριστούν κι άλλα λεφτά στις τράπεζες, εις βάρος του.
Μάλιστα, η πτώση θα γίνεται ολοένα και πιο "άγρια" - πχ σήμερα πάγωσαν προσωρινά οι συναλλαγές σε ΗΠΑ, Ρωσία, ενώ τα CDS στην Ευρώπη πάνε από ρεκόρ σε ρεκόρ, καθώς τα αυξημένα κόστη διάσωσης των τραπεζών ΔΕΝ μπορούν να καλυφθούν παρά μόνο με νέα μαζική εκτύπωση πληθωριστικού χρήματος. Αν γίνει αυτό, ακόμα και η Γερμανία θα δυσκολευτεί, και γι' αυτό ακόμα και τα δικά της CDS ανεβαίνουν.
Την ίδια ώρα, στις ΗΠΑ τα νέα στατιστικά στοιχεία για τη ανεργία είναι ακόμα χειρότερα απ' ότι αναμενόταν, καθώς η "κινεζοποίηση" των εργατών συνεχίζεται. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι δεν υπάρχει ανάπτυξη.
Πού λοιπόν να αποθηκεύσει ο κεφαλαιοκράτης το κεφάλαιο του, ώστε να το διατηρήσει και να το έχει διαθέσιμο όταν πλέον η διαδικασία αυτή της απο-ανάπτυξης-"κινεζοποίησης' των εργατών ολοκληρωθεί και είμαστε έτοιμοι για την έναρξη ενός "νέου οικονομικού κύκλου";
Στο χρυσό.
Ομοίως και για την περίπτωση της Ασίας, όπου ολοένα και περισσότερο αγοράζουν χρυσό. Αυτό είναι λογικό, καθώς όσο περισσότερος πλούτος συσσωρεύεται εκεί, τόσο περισσότερο χρυσό θα θέλουν για να αποθηκεύσουν αυτόν τον πλούτο.
Όσο για τα ομόλογα των ΗΠΑ, που έως τώρα τα προτιμούσαν για αποθήκευση πλούτου, δείτε πχ αυτό το διάγραμμα που δείχνει το πως η Ρωσία ξεφορτώνεται όπως-όπως τα αμερικανικά ομόλογα που κατέχει (και παράλληλα αγοράζει διαρκώς χρυσό βέβαια):
Τέλος, και στο απόηχο και της απόφασης του Τσάβεζ να εθνικοποιήσει τα ορυχεία χρυσού στη Βενεζουέλα, μειώνοντας τις εξαγωγές χρυσού, ώστε να τον κρατήσει για το δικό του, εμείς βάζουμε και δύο ιστορικά διαγράμματα - τροφή για σκέψη.
Το πρώτο, δείχνει τη σύνθεση των αποθεματικών των κεντρικών τραπεζών του κόσμου τα τελευταία χρόνια. Δείτε ότι ΠΡΙΝ την κατάργηση του "κανόνα του χρυσού", κατείχαν σχεδόν ισοδύναμα χρυσό και νομίσματα, ενώ ΜΕΤΑ άρχισαν να μαζεύουν ολοένα και περισσότερα νομίσματα, καθώς οι κυβερνήσεις τα τύπωναν σε ολοένα και μεγαλύτερες ποσότητες. Όμως, τι αντίκρυσμα έχουν όλα αυτά τα νέα νομίσματα που τυπώθηκαν; Ποια είναι η αξία τους;
Το δεύτερο διάγραμμα, που θα διαπιστώσετε ότι ακολουθεί μια παρόμοια καμπύλη με το πρώτο, είναι από τη Γερμανία του Μεσοπολέμου, όταν το κράτος άρχισε να τυπώνει χρήμα με τη σέσουλα (η Γερμανία είχε σοβαρά προβλήματα τότε, διότι είχε χάσει τον Α' Παγκόσμιο, και της είχαν επιβληθεί βαριοί όροι). Στο διάγραμμα απεικονίζεται η ισοτιμία ενός χρυσού μάρκου, με το αντίστοιχο "χάρτινο" μάρκο, που ανέβηκε αλματωδώς, καθώς στο τέλος κανένας δεν ήθελε το χάρτινο μάρκο, διότι κανένας δε θέλει ένα νόμισμα όταν ξέρει ότι αυτό το νόμισμα θα πληθωρίζεται συνεχώς. Έτσι, το χάρτινο μάρκο υπερπληθωρίστηκε, ενώ το χρυσό μάρκο έμεινε σταθερό:
Δημοσίευση σχολίου