Τα παρακάτω αποσπάσματα είναι από σημερινό άρθρο της "Καθημερινής":
Υλοποιείται το επόμενο διάστημα πρόταση της Διεύθυνσης Αστυνομικών Επιχειρήσεων (ΔΑΕ) για προμήθεια δεύτερου ειδικού πυροσβεστικού οχήματος από την ΕΛ.ΑΣ. και κατασκευή δύο επιπλέον μεταλλικών κιγκλιδωμάτων (φράχτες), παρόμοια με αυτά που χρησιμοποιήθηκαν, για πρώτη φορά, στις κινητοποιήσεις των «Αγανακτισμένων» τον περασμένο Ιούνιο. Το σχετικό έγγραφο-εισήγηση της ΔΑΕ υπεβλήθη στον υφυπουργό κ. Μανώλη Οθωνα και εντός των επόμενων ημερών αναμένεται η τελική έγκριση της δαπάνης. Εκτιμάται ότι θα ανέλθει στις 500.000 ευρώ. (σ.σ. "λεφτά υπάρχουν", αν είναι να προστατέψουν την εξουσία και τον πλούτο αυτών που έχουν μαζέψει όλη την εξουσία και τον πλούτο, αφήνοντας για εμάς...όλη τη φτώχεια)
Το κόστος για καθέναν από τους μεταλλικούς φράχτες υπολογίζεται στις 55.000 ευρώ και για το ειδικό πυροσβεστικό όχημα στις 400.000 ευρώ. Δεν έχει προσδιοριστεί εάν η αγορά του οχήματος θα γίνει από το Ισραήλ απ’ όπου είχε αγοραστεί η πρώτη αύρα, ούτε όμως και οι διαδικασίες (διαγωνισμός, απευθείας ανάθεση κ.ο.κ.) για την ολοκλήρωση της προμήθειας. Το υπάρχον πυροσβεστικό όχημα χρησιμοποιήθηκε στις επιχειρήσεις της Κερατέας, όχι όμως και στα επεισόδια του Ιουνίου στο κέντρο της Αθήνας. Είναι πιθανό να συμβεί στη διάρκεια του φθινοπώρου εάν φυσικά το απαιτήσουν οι εξελίξεις. Σύμφωνα με μια ερμηνεία, οι ομιλίες του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ., κ. Λευτέρη Οικονόμου, και του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, κ. Χρ. Παπουτσή, στη Βουλή είχαν σκοπό να προετοιμάσουν την κοινή γνώμη για ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Λαϊκή εξέγερση στην Αργεντινή -ο μόνος τρόπος που έφερε αποτέλεσμα, προκειμένου ο λαός να ξεφορτωθεί (μερικώς) αυτούς που τον άφηναν να πεινάσει
Από το ίδιο άρθρο της "Καθημερινής":
Αντίστοιχα, το συνολικό ποσό που απαιτείται για τους δύο μεταλλικούς φράχτες υπολογίζεται στις 110.000 ευρώ, σημαντικά υψηλότερο από αυτό που δαπανήθηκε προ πενταετίας για την κατασκευή τού ήδη υφιστάμενου κιγκλιδώματος. Ο λόγος είναι ότι στην εισήγησή της η ΔΑΕ ζητάει τροποποιήσεις στο αρχικό σχέδιο, ώστε οι νέοι φράχτες να ανοιγοκλείνουν με σύστημα υδραυλικής υποβοήθησης, αλλά και να αντέχουν σε μεγαλύτερη πίεση σε περίπτωση σοβαρών επεισοδίων.
Φωτογραφία με τα "διακριτικά" μιας σημαντικής μερίδας των ΜΑΤατζήδων - ομολογουμένως "μιλούν από μόνα τους". Όμως, όπως μας πληροφορεί το ίδιο άρθρο της "Καθημερινής", στο τρίτο και τελευταίο μέρος του, οι ΜΑΤατζήδες ΔΕ θέλουν να φορούν κάτι "άλλα" διακριτικά. Γιατί άραγε;;;...
...Αντίθετα, στο κενό έπεσε νέα πρωτοβουλία στελεχών του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, προκειμένου να τοποθετηθούν διακριτικά (αριθμοί) στα κράνη των αστυνομικών των ΜΑΤ κατά τα πρότυπα πρακτικών που εφαρμόζουν αστυνομίες άλλων χωρών της Ε.Ε (όπως π.χ. της Μ. Βρετανίας). Το θέμα τέθηκε εκ νέου στις αρχές Ιουλίου σε ανώτατους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ., οι οποίοι ωστόσο φέρονται να κρατούν αρνητική στάση. Το σχετικό μέτρο - πρωτοβουλία είχε εξαγγείλει και ο κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ήδη από τον Ιανουάριο του 2010. Τότε είχε αποφασιστεί ότι θα τοποθετούνταν σε εμφανές σημείο στο κράνος των αστυνομικών των ΜΑΤ αριθμός που δεν θα αντιστοιχούσε στον αριθμό μητρώου τους, αλλά θα ήταν ένα νέο διακριτικό νούμερο που θα προέκυπτε από τον αριθμό της διμοιρίας και τον αύξοντα αριθμό του καθενός με βάση την ιεραρχική του τάξη στη διμοιρία. Η εφαρμογή του μέτρου συνεχίζει να προσκρούει στην άρνηση των ίδιων των αστυνομικών.
"Τέλος της ιστορίας"; "Δεν υπάρχει ταξική πάλη"; "Δεν υπάρχουν ιδεολογίες";
ΧΑ - ας γελάσω!
Αν η ιστορία τελείωσε, τότε γιατί το κράτος φτιάχνει φράχτες, αν όχι για να προστατευτεί από τους "υπηκόους" του, τους οποίους φοβάται (διότι απλούστατα τους έχει ξεζουμίσει);
Αν δεν υπάρχει ταξική πάλη, τότε γιατί το κράτος ρουφάει όλους τους πόρους της κοινωνίας για να τους δώσει ως ενίσχυση στις τράπεζες; Γιατί τα εισοδήματα των εργατών συνεχώς πέφτουν σε παγκόσμια κλίμακα, με αποτέλεσμα η ανισότητα να σπάει το ένα ιστορικό ρεκόρ μετά το άλλο;
Αν δεν υπάρχουν ιδεολογίες, τότε τι είναι αυτό που "νομιμοποιεί" την άποψη ότι θα πρέπει να μην χτυπήσουμε τους βιομήχανους που -αποδεδειγμένα- προωθούν εμπράκτως την εργασία για έως και 1$/μέρα; Τι είναι αυτό που ωθεί την ανθρωπότητα να δίνει τρισεκατομμύρια σε μια χούφτα τραπεζίτες, αφήνοντας αμέτρητους εργάτες να πεινάσουν, θεωρώντας αυτή τη συμπεριφορά ως κάτι το "κανονικό" και "δημοκρατικό"; Τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να θεωρεί την ανατροπή αυτών που ολιγαρχικά έχουν συσσωρεύσει περισσότερο πλούτο από ποτέ άλλοτε ως κάτι το "αντιδημοκρατικό";
Αυτές πάντως οι απόψεις και οι ορισμοί κλονίζονται: Όταν ο άνθρωπος ανοίγει το ψυγείο και το βλέπει γεμάτο, τότε αποδεικνύεται ότι μπορεί εύκολα να "παραβλέψει" τη διαρκή κλοπή εις βάρος της τάξης του, τα ψέματα, την υποκρισία, κτλ. Πχ ακόμα και σήμερα πολλοί είναι 100% διατεθειμένοι να υποστηρίξουν ή έστω να ανεχτούν την εξόντωση μιας μεγάλης μερίδας του πληθυσμού, προκειμένου να στηριχθεί η εξουσία και ο πλούτος των τραπεζιτών, των βιομήχανων, κτλ. Σε αντάλλαγμα, απλά θέλουν "να έχουν γεμάτο το ψυγείο τους". Α, και επίσης θέλουν να αποκαλούνται "δημοκράτες", και τσαντίζονται όταν αμφισβητείς τη "δημοκρατικότητα" του φερσίματος τους.
Το θέμα είναι όμως ότι πλέον η άρχουσα τάξη θέλει τόσα πολλά που αναγκαστικά πολλά ψυγεία θα μείνουν άδεια: όσοι δε θανατωθούν πλήρως (πχ λόγω "ακραίας φτώχειας", κτλ), θα ζήσουν με λιγοστά έσοδα, ίσα-ίσα για να επιβιώνουν και να μπορούν να συνεχίζουν να εργάζονται καθημερινά, ώστε να παράγουν κι άλλο πλούτο για τους αφεντάδες τους, ώστε αυτοί να αυγατίζουν τις περιουσίες τους.
Τι γίνεται τότε;
Η άρχουσα τάξη δεν είναι και τόοοσο χαζή - το ξέρει ότι με τις κινήσεις της έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον στο οποίο η πιο συμφέρουσα λύση για τους λαούς είναι η επανάσταση εναντίον της. Και αυτό γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρο. Γι' αυτό και παίρνει τα ανάλογα μέτρα καταστολής, όπως αυτά που περιγράφονται στην "Καθημερινή", αλλά και τόσα άλλα.
Δυστυχώς, η ιδεολογική και πολιτική συγκρότηση του λαού είναι ακόμα σχετικά χαμηλή, για μια συγκυρία ιστορικής σημασίας όπως αυτή.
Για παράδειγμα, ελάχιστοι είναι αποφασισμένοι να παλέψουν μέχρι τέλους, θεωρώντας κάτι τέτοιο ως "ακραίο" (αντίθετα, θεωρούν ως "φυσιολογικό" το να κάθονται, ή έστω να γκρινιάζουν για τα μάτια του κόσμου, χωρίς όμως να σταματούν τα σχέδια της άρχουσας τάξης, που περιλαμβάνουν την εξόντωση πολλών από εμάς).
Με απλά λόγια, η ιδεολογική συγκρότηση του λαού είναι τόσο χαμηλή που μένει παθητικός θεατής την ίδια ώρα που η άρχουσα τάξη επιτίθεται κατά κύματα εναντίον του, σαν οδοστρωτήρας. Είναι δηλαδή "εκτός μάχης". Και το να βαδίζεις σε μάχη όταν είσαι ανέτοιμος να τη δώσεις, οδηγεί συνήθως σε ήττα, έτσι δεν είναι;
Ξέρω, ξέρω, θα μου θυμίσετε τώρα τις αυξανόμενες κινητοποιήσεις. Σύμφωνοι, αυτές υπάρχουν και είναι ενθαρρυντικές. Δεν είναι όμως αρκετές.
Και δυστυχώς δε βλέπω πολλούς να λένε ότι θα χρειαστεί να κάνουμε περισσότερα - αντίθετα, βλέπω πολλούς να θέλουν να αποφύγουν πάση θυσία το να κάνουμε περισσότερα. Ανάμεσα σε αυτούς είναι και η αριστερά, σε όλες λίγο-πολύ τις εκδοχές της (κάποιοι αριστεροί δεν είναι διατεθειμένοι να χρησιμοποιήσουν βία, κάποιοι άλλοι δεν έχουν ιδεολογική συγκρότηση, όραμα, σχέδιο, οργάνωση, ενώ οι περισσότεροι κατά βάθος απλά υπερασπίζονται το να έχουν "ένα γεμάτο ψυγείο", στόχος που προφανώς δεν επαρκεί για να δώσουν "μέχρι τέλους" τη μάχη - γι' αυτό και σε μια κρίσιμη συγκυρία όπως αυτή, είναι καταδικασμένοι να ηττηθούν. Στο σήμερα, ο καπιταλισμός αδυνατεί να δώσει "γεμάτα ψυγεία" στους λαούς - οι κεφαλαιοκράτες τα θέλουν όλα δικά τους. Αυτό σημαίνει ότι ο μόνος τρόπος για να ζήσει αξιοπρεπώς η ανθρωπότητα είναι να εξοντώσει τους ολιγάρχες που εμμέσως πλην σαφώς την καταδικάζουν σε εκτεταμένη φτώχεια. Όσο οι λαοί δεν είναι έτοιμοι για να το κάνουν αυτό, και απλά "γκρινιάζουν", θα ρημάζονται).
Το να αποδέχονται οι λαοί την ατομική ιδιοκτησία είναι σα να αποδέχονται να τους κρεμάνε μια κοτρόνα στο λαιμό τους και να τους ρίχνουν στη θάλασσα: Ο πνιγμός είναι αναπόφευκτος.
Το να αποδέχεσαι την ατομική ιδιοκτησία σήμερα, σημαίνει ότι αποδέχεσαι ότι μια χούφτες παίχτες κατέχουν τη συντριπτική πλειοψηφία των τετραγώνων της "μονόπολυς", έχουν ένα σωρό μετρητά, και εσύ έχεις ελάχιστα ή και τίποτα. Η χρεωκοπία και η αποβολή σου από το παιχνίδι είναι απλά θέμα χρόνου. Και βέβαια, εδώ μιλάμε για την πραγματική ζωή, όχι για ένα επιτραπέζιο παιχνίδι. Όσο και αν διαμαρτύρονται λοιπόν οι παίχτες που κερδίζουν, και οι υποτακτικοί τους, είναι καιρός η ανθρωπότητα να παίξει ένα άλλο παιχνίδι, όπου όλα τα τετράγωνα είναι ιδιοκτησία όλων.
Αλλιώς, αποδεχτείτε ότι η μονόπολυ τελειώνει μόνο όταν χρεωκοπήσουν όλοι εκτός από έναν που έχει μαζέψει τα πάντα. Σα νομοταγείς και τίμιοι παίχτες που είστε λοιπόν, ετοιμαστείτε οι περισσότεροι από εσάς...να χρεωκοπήσετε, διότι αυτοί είναι οι "κανόνες του παιχνιδιού". Και αν τυχόν κάποιος γκρινιάξει, εννοείται ότι οι ολιγάρχες είναι διατεθειμένοι να αφιερώσουν πολλά λεφτά και πόρους για να τον τσακίσουν (δες μέτρα καταστολής - λογοκρισίας).
+ σχόλια + 2 σχόλια
Πόσο σοφά αυτά που λες και πόσο αληθινά..
τι μας περιμένει, ούτε που το φαντάζεται ο κοσμάκης..
ακόμη είμαστε στην αρχή..
«Δυστυχώς, η ιδεολογική και πολιτική συγκρότηση του λαού είναι ακόμα σχετικά χαμηλή, για μια συγκυρία ιστορικής σημασίας όπως αυτή ...»; Αυτός είναι ο ευφημισμός του αιώνα!!! Οι λαοί απλά δεν πιστεύουν ΚΑΘΟΛΟΥ ότι μια κοινωνία αλληλεγγύης, που βασίζεται στο «ο καθένας συμβάλλει σύμφωνα με τις ικανότητές του και παίρνει σύμφωνα με τις ανάγκες του», είναι εφικτή. Η επικρατούσα ιδεολογία αποδεικνύει - φαινομενικά - στην πράξη ότι homo hominis lupus. Δεν χρειάζεται να δείξουμε τα κακά του καπιταλισμού αλλά ότι, λίγο όπως λέγαμε εδώ και 10 χρόνια, ένας άλλος κόσμος, ένας κόσμος αλληλεγγύης, είναι δυνατός. «Δυνατός» εδώ σημαίνει «τέτοιος ώστε ο κάθε πολίτης καθημερινά να βρίσκει μεγαλύτερη ικανοποίηση στην υπηρεσία του κοινού καλού παρά στο προσωπικό συμφέρον». Ίσως ένας τέτοιος κόσμος μιάζει λίγο με τη Βενεζουέλα, αλλά πολύ αμφιβάλλω.
Δημοσίευση σχολίου