Διαβάζοντας την ομιλία του –από τα πρακτικά της βουλής- οργίζεσαι όχι μόνο γιατί με τα λεγόμενα του υποτιμάει την νοημοσύνη μας έχοντας την αίσθηση ότι απευθύνεται σε λωτοφάγους αλλά και γιατί έκανε ένα χαρμάνι την κινδυνολογία με τον οχετό ύβρεων που εξαπέλυσε σε κοινωνικά αγωνιζόμενα στρώματα.
Από την άλλη ο Μ. Παπαϊωάννου προσπέρασε με περίσσια ευκολία όλα τα σκάνδαλα που είχαν εμπλοκή και εθνοπατέρες και είχαν ρθει στην δημοσιότητα. (Ζήμενς, Βατοπέδι, μίζες κλπ).
«Αναγνωρίζω φυσικά ότι δεν είναι λίγες οι φορές που ολιγωρήσαμε στον καταλογισμό ευθυνών ή στην επίσπευση διαδικασιών που οδηγούν στην επιβολή κυρώσεων» μας είπε για να ρίξει σφουγγάρι σε όλα τα σκάνδαλα συμπληρώνοντας: «Νομίζω ότι ο λαός μας και οι συνθήκες απαιτούν να κοιτάζουμε το σήμερα και κυρίως το αύριο. Αυτό ζητάει ο λαός, αυτό ζητούν οι νέες γενιές και γι’ αυτό δεν στάθηκα καθόλου στο παρελθόν».
Από κει και πέρα έριξε τα εμέσματα του σε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας με ιδιαίτερη αδυναμία στους εκπαιδευτικούς.
Αντιγράφουμε από τα πρακτικά της βουλής
Μ. Παπαϊωάννου: «Δεν αντιστέκεσαι συμμετέχοντας αδάπανα σε λαϊκίστικα και όχι λαϊκά κινήματα όπως το "Δεν πληρώνω", όπως τα μηνύματα για ανυπακοή, γιατί στην ουσία πού καταλήγουν αυτά τα δήθεν κινήματα; Στη μετακύληση των υποχρεώσεων και των βαρών από το χρήστη που έχει και κατέχει στο φορολογούμενο που δεν είναι απαραίτητα και χρήστης. Ας καθίσουμε να το μελετήσουμε αυτό και να το συζητήσουμε νηφάλια και ψύχραιμα.
Δεν υπερασπίζεσαι, κύριε δάσκαλε, κύριε καθηγητά, τις ακαδημαϊκές ελευθερίες καταλαμβάνοντας τις αίθουσες διδασκαλίας και τα εργαστήρια έρευνας στο όνομα μίας διαφορετικής αντίληψης για το πώς θα οργανωθούν τα σύγχρονα, δημιουργικά και αποτελεσματικά πανεπιστημιακά πράγματα.
Δεν μπορείς, δάσκαλε, να αξιώνεις σεβασμό όταν εσύ παροτρύνεις, στο όνομα ξεπερασμένων αντιλήψεων, την ανυπακοή στο νόμο που ψήφισε με συντριπτική πλειοψηφία το σύνολο των υπαρκτών πολιτικών δυνάμεων της χώρας, της λαϊκής κυριαρχίας δηλαδή, ακόμα και αν έχεις πειστεί εσύ ο ίδιος για το δίκαιο των αντιλήψεών σου. Γιατί τότε διαμορφώνεις στην κοινωνία να έχει το δικαίωμα στην ανομία. Και σε ποια πολιτεία; Σε μια πολιτεία όπου λειτουργεί η Δημοκρατία. Μια Δημοκρατία που οικοδομήσαμε όλοι μαζί.... Αν συνεχιστούν οι λογικές του δεν πληρώνω και της ανυπακοής είναι βέβαιη η θεσμική αποδόμηση της χώρας με ό,τι αυτό συνεπάγεται».
Αρχικά να σχολιάσουμε την διαπίστωση του ότι έχουμε «μια πολιτεία όπου λειτουργεί η Δημοκρατία». Την κοινοβουλευτική χούντα, ένα αυταρχικό καθεστώς που ακόμα και τους αστικούς νόμους και το Σύνταγμα τα έχει κάνει κουρελόχαρτα, ένα καθεστώς που στηρίζεται μόνο στα ασπόνδυλα που αποτελούν την κυβερνητική κοινοβουλευτική πλειοψηφία και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς είναι πρόκληση να το χαρακτηρίζεις «Δημοκρατία».
Όπως έγραφε χτες και ο Χρ. Ζέρβας στην «Ελευθεροτυπία»:
«Και το παιχνίδι με τις λέξεις συνεχίζεται (...) η συνεχής λιτότητα για τους πολλούς αποτυπώνεται με τον τεχνικό όρο "δημοσιονομική προσαρμογή", ενώ η αόριστη έννοια του "ασύμμετρου πολέμου" χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει τη μονιμότητα της "κατάστασης έκτακτης ανάγκης" (...) Η διάλυση της οικονομίας και της παραγωγής αποκαλούνται "αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές", οι καταργήσεις σχολείων και δημόσιων υπηρεσιών "συγχωνεύσεις", οι απολύσεις υπαλλήλων εφεδρεία, οι άγριες περικοπές αποδοχών ενιαίο μισθολόγιο και κατάργηση φοροαπαλλαγών, η περιστολή του δημόσιου τομέα και οι μαζικές ιδιωτικοποιήσεις "οικονομικός εξορθολογισμός", η απόλυτη, μονομερής λιτότητα "δημοσιονομική προσαρμογή".
Με τον ίδιο τρόπο, η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων αποτελεί προκάλυμμα για την ισοπεδωτική κατάργηση όλων των κοινωνικών κατακτήσεων, η υπονόμευση της εργατικής νομοθεσίας θεωρείται συνώνυμο της "ανταγωνιστικότητας", η κοινωνική αλληλεγγύη χαρακτηρίζεται πολυτέλεια και η αξιοκρατία γίνεται όρος όχι προσλήψεων, αλλά απολύσεων από το Δημόσιο (...) οι ασθενέστεροι της κοινωνίας απειλούνται πλέον ανοικτά με εξαφάνιση - "αναδιάταξη του παραγωγικού δυναμικού", στη γλώσσα των τεχνοκρατών».
Οσο για τα «μαθήματα» που κάνει ο Μ. Παπαϊωάννου στους εκπαιδευτικούς να αποφεύγουν «ξεπερασμένες αντιλήψεις» και «την ανυπακοή στο νόμο» τον παραπέμπουμε στην ανακοίνωση των «Αγωνιστικών Κινήσεων».
«Αν συνεχιστούν οι λογικές του δεν πληρώνω και της ανυπακοής είναι βέβαιη η θεσμική αποδόμηση της χώρας με ό,τι αυτό συνεπάγεται», είπε ο υπουργός Δικαιοσύνης ρίχνοντας και την δική του δόση τρομοκρατίας. Και τα λέει αυτά την στιγμή που έρχονται στην επιφάνεια τα σχέδια της κυβέρνησης για την εκποίηση του εθνικού πλούτου και την εξαθλίωση πλατιών λαϊκών μαζών.
Δημοσίευση σχολίου