Ένας στο χώμα- Χιλιάδες στον αγώνα

 Η τοποθέτηση του μπλογκ και της ιστοσελίδας μας για τα τραγικά χθεσινά γεγονότα

Η 48ωρη συγκλονιστική απεργία και οι δύο συγκεντρώσεις – σεισμός αποτέλεσαν κορυφαία στιγμή της πάλης του εργατικού κινήματος ενάντια στα μνημόνια, την τρόικα και την κυβέρνηση με στόχο την ανατροπή τους. Πολλές εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτών σε όλη τη χώρα βροντοφώναξαν ξεκάθαρα: ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ!

Η ματοβαμμένη κυβέρνηση των δολοφόνων, παντελώς πια απονομιμοποιημένη και χωρίς το παραμικρό λαϊκό έρεισμα, εισέπραξε ένα μυριόστομο ΟΥΣΤ! Ευρύτατα λαϊκά στρώματα που καταστρέφονται, βρίσκονται σε απόγνωση και θέλουν να πάρουν την αντίσταση στα χέρια τους με έντονα εξεγερσιακές και συγκρουσιακές διαθέσεις ξεπερνώντας τις ξεπουλημένες και προδοτικές ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Αυτό για διάφορους λόγους δεν είναι πάντα εύκολο. Πλευρά του ζητήματος είναι η «δυσκολία» συντονισμού της δράσης, ακόμα και στοιχειώδους συνεννόησης, ανάμεσα στα ίδια τα κομμάτια του κινήματος. Δυσκολία να βρεθούν οι δρόμοι να γίνει ο αγώνας αυτός νικηφόρος, όμως σ’ αυτό θα επανέλθουμε.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, της τρόικας, της ΕΕ και του ΔΝΤ έβαψε τα χέρια της με αίμα. Με το αίμα του άνεργου οικοδόμου Δημήτρη Κοτζαρίδη, μέλους του ΠΑΜΕ. Από τύχη και μόνο κάτι τέτοιο δεν είχε γίνει μέχρι τώρα, καθώς βομβαρδίζει καθημερινά με τόνους χημικά τους εργαζόμενους που διαδηλώνουν. Με χημικά απαγορευμένα από διεθνείς συμβάσεις σε καιρό πολέμου. Τώρα όμως έχουμε «ειρήνη»…

Οι ανακοινώσεις του ΠΑΜΕ, του ΚΚΕ και της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης, παρά τις αλληλοκαταγγελίες, συμπίπτουν ωστόσο κάπου, έχοντας και μια σύμπτωση, έναν «κοινό τόπο» με την ανακοίνωση της αστυνομίας: Βγάζουν απ’ το κάδρο τις ευθύνες της κυβέρνησης. «Οι παραπάνω δυνάμεις εμφανίστηκαν πίσω και μέσα στο λεγόμενο κίνημα του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ στην οδό Βασιλέως Γεωργίου. Από αυτή τη δολοφονική επίθεση είχαμε το νεκρό συνάδελφό μας», λέει το ΠΑΜΕ. (Εδώ η απάντηση από το Κίνημα "Δεν Πληρώνω")

«Αποτέλεσμα αυτής της επίθεσης είναι και ο θάνατος του συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ», λέει η ανακοίνωση του ΚΚΕ. Αντίστοιχα η καταγγελία της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης αναφέρει: «Αποκλειστικά υπεύθυνο για τα σημερινά (20-10-11) γεγονότα στο Σύνταγμα είναι το ΚΚΕ.» Εντυπωσιάζουν δύο λέξεις που περιέχονται στην ανακοίνωση: «αποκλειστικά» και «γεγονότα». Εντυπωσιάζουν βέβαια περισσότερο άλλες λέξεις που απουσιάζουν: Κυβέρνηση, τρόικα, ΠΑΣΟΚ, ΕΕ, ΔΝΤ και πάρα πολλές άλλες…

Και η ανακοίνωση της αστυνομίας: "από τις πρωινές ώρες, σήμερα, μέχρι και τις 5 το απόγευμα, δεν επιχείρησαν αστυνομικές δυνάμεις επί της οδού Αμαλίας, από τη διασταύρωσή της με την οδό Όθωνος και μέχρι τη διασταύρωσή της με την οδό Όλγας καθώς και στην περιοχή του Ζαππείου όπου και δεν έγινε χρήση οποιουδήποτε χημικού ή άλλων μέσων".

Θα θέλαμε στο σημείο αυτό να διευκρινίσουμε: Συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις κύρια σαν διαδηλωτές και όχι σαν «ανταποκριτές», έτσι δεν έχουμε τη δυνατότητα να βρισκόμαστε σε όλες τις κρίσιμες φάσεις έχοντας άμεση εποπτεία.
Όμως μαζί με μας, χιλιάδες διαδηλωτών είναι σε θέση να διαψεύσουν τους ασφαλίτικους ισχυρισμούς, καθώς ήταν μάρτυρες της ρίψης χημικών πολύ πριν τις 5.00.

Ένας διαδηλωτής νεκρός λοιπόν από τα χημικά της αστυνομίας. Ένας δικός μας νεκρός, άνεργος οικοδόμος, ένας νεκρός του κινήματος.

Ομάδες προβοκατόρων που αποδεδειγμένα με τη δράση τους διαλύουν σαν μακρύ χέρι της καταστολής και του κράτους μεγαλειώδεις μαχητικές διαδηλώσεις, βρίσκουν δυστυχώς έρεισμα σε λογικές καρικατούρας ανεγκέφαλων που ευτελίζουν τη μαζική λαϊκή αντιβία και προσφέρουν την καλύτερη υπηρεσία στην κυβέρνηση και το κράτος στέλνοντας «την μπάλα στην κερκίδα». Μολότοφ σε μπλοκ διαδηλωτών του ΠΑΜΕ, πέτρες και μάρμαρα αδιάκριτα στον κόσμο της διαδήλωσης, κροτίδες, καπνογόνα και άλλα «αξεσουάρ». Η παρουσία ή μη του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ σήμερα στο Σύνταγμα είναι ανεξάρτητη από τη δική τους δράση: Χθες, Πανεπιστημίου και Πατησίων, στείλαν τελείως απρόκλητα στο νοσοκομείο αγωνιστές δασκάλους που διαδήλωναν. Ποιος «αντιεξουσιαστής» θα μας το εξηγήσει αυτό; Μισούν καθώς φαίνεται τους εργαζόμενους που αγωνίζονται, μισούν το λαϊκό κίνημα.

Η άποψη του μπλογκ και της ιστοσελίδας μας είναι σαφής: Το να πετάς μολότοφ, μάρμαρα και πέτρες σε μπλογκ εργαζομένων που απεργούν και διαδηλώνουν είναι παρακρατικές δολοφονικές πρακτικές που δεν έχουν καμία σχέση με μαζική λαϊκή αντιβία. Το λαϊκό και εργατικό κίνημα πρέπει να πάρει σαφή θέση καταδίκης τους.

Παρά το «βάρος» που έχει η σημερινή μέρα και μακριά από κάθε λογική «ίσης απόστασης», ερχόμαστε στο ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ. Εξάγγειλαν περικύκλωση της Βουλής, αυτό όμως που είδαμε ήταν περιφρούρηση του κοινοβουλίου από τους διαδηλωτές με λογική ιδιοκτησίας του κινήματος.
Με πλάτη στη Βουλή που συνεδρίαζε είχανε κάνει κορδόνια και αλυσίδες μπροστά σε άλλους εργαζόμενους, σωματεία (όπως Βιβλίου – χάρτου, ΣΜΤ, Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων, ΠΟΕΔΗΝ κ.ά.) και πολιτικές οργανώσεις.
Αγανακτισμένα μέλη συνδικάτων έλεγαν στα μέλη του ΠΑΜΕ των αλυσίδων ότι ο εχθρός είναι στη Βουλή που συνεδριάζει και όχι απέναντι, οι υπόλοιποι εργάτες. Αδιανόητο επίσης είναι να μη βρίσκονται στην πρώτη γραμμή οι αγωνιζόμενοι απεργοί της ΠΟΕ-ΟΤΑ ή να χρειάζονται «άδεια» για να περάσουν.

Σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, μεγαλοδημοσιογράφοι και αστοί πολιτικοί, μέχρι και αυτός ο Πάγκαλος, τους έδιναν προβοκατόρικα συγχαρητήρια…

Θα έλεγε κανείς ότι ήταν –εκ του αποτελέσματος- δικαιωμένη η στάση αυτή του ΠΑΜΕ, όμως παρόμοιες «ιδιοκτησιακές» πρακτικές εκδηλώθηκαν και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.

Η υπεροπτική κριτική που τόσον καιρό γινόταν στο αγωνιστικό κομμάτι του εργατικού κινήματος ότι δεν μπορεί να περιφρουρήσει τις λαϊκές κινητοποιήσεις από τη δράση προβοκατόρων έπεσε σήμερα στο κενό με τόσο τραγικό τρόπο.
Απαράδεκτο ακόμη είναι στις δηλώσεις στελεχών του ΚΚΕ και της ίδιας της Παπαρήγα το «τσουβάλιασμα» φασιστών, αναρχικών, αναρχοαριστερών, ακροδεξιών, ακροαριστερών και άλλων κομματιών του κινήματος.

Από την άλλη πλευρά δεν πρέπει να μας διαφεύγει: Ή θα κάνουμε κριτική στο ΠΑΜΕ γιατί απέχει ή γιατί συμμετέχει, δεν μπορούμε και τα δύο ταυτόχρονα.

Τελειώνοντας, είναι αδιανόητο σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές για το κίνημα και την κοινωνία να μας οδηγήσουν σε εμφύλιο μεταξύ των εργαζομένων που αγωνίζονται από διαφορετικές πολιτικές θέσεις. Εχθρός μας είναι η κυβέρνηση, το ΔΝΤ, η ΕΕ και τα αφεντικά που ξεσαλώνουν. Επιτακτική αναδεικνύεται η ανάγκη της κοινής δράσης όλων των κομματιών του κινήματος εργαζομένων και ανέργων για να φύγουν, για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και αυτού του δολοφονικού καπιταλιστικού συστήματος.

ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ