Αν μιλάνε και στην Αμερική για επανάσταση, τότε ετοιμαστείτε για μεγάλες μάχες

Από τη χθεσινή διαδήλωση του κινήματος Occupy Wall Street που κερδίζει διαρκώς έδαφος στις ΗΠΑ. Και πολύ άργησε άλλωστε, καθώς 45.000.000 Αμερικάνοι ζουν με κουπόνια σίτισης, και ο αριθμός αυτός διαρκώς ανεβαίνει. Πλέον, στις κινητοποιήσεις συμμετέχουν και πολλά εργατικά σωματεία, και αυτό σημαίνει ότι ο αριθμός και η ισχύς των διαδηλωτών μεγαλώνει, έστω και αν έχει πολύ χαμένο έδαφος να καλύψει, τόσο οργανωτικά, όσο και ιδεολογικά-πολιτικά.

Βασικό σύνθημα είναι το "we are the 99%", καθώς το ανώτερο 1% του πληθυσμού της χώρας έχει μαζέψει στα χέρια του όλη την εξουσία και τον πλούτο, ρίχνοντας στη φτώχεια ολοένα και περισσότερους. Εδώ και μια "απάντηση" μερικών επενδυτών στο Σικάγο, οι οποίοι όταν πέρασε από τα γραφεία τους η πορεία των διαδηλωτών, ανάρτησαν στα παράθυρα του κτιρίου τους το παρακάτω μήνυμα ("we are the 1%), για να δείξουν ότι δεν είναι διατεθειμένοι να σταματήσουν/υποχωρήσουν. Και αυτό είναι και το πρόβλημα βέβαια:

Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ήδη αρπάξει τρισεκατομμύρια - και συνεχίζουν. Μάλιστα, από τη στιγμή που ελέγχουν σε τεράστιο βαθμό την πολιτική ηγεσία, και μέσω αυτής μπορούν να καλύπτουν όλες τους τις ζημιές και να βγάζουν και κέρδη, έχουν πάρει και [ακόμα περισσότερο] θάρρος, έχουν δηλαδή γίνει ακόμα πιο θρασείς απ' ότι ήδη ήταν πριν την κρίση. Ο Nassim Taleb, χωρίς να είναι αριστερός ο άνθρωπος (καμία σχέση), υπολόγισε ότι μόνο κατά τη διάρκεια των τελευταίων 5 χρόνων, οι τραπεζίτες στις ΗΠΑ πήραν 2.2 τρις $, ενώ μέσα στα επόμενα 10 χρόνια θα αρπάξουν συνολικά 5 τρισεκατομμύρια! Τι θα μείνει για τους υπόλοιπους; Προφανώς τίποτα. Οι εργάτες που θα επιλεχθούν για δουλειά είναι στην Ασία, μιας και εκεί είναι φτηνότερα τα μεροκάματα, και πολλοί εργάτες στη Δύση απλά θα εξοντωθούν πλήρως (με τους υπόλοιπους να επιβιώνουν μεν, αλλά εξαθλιωμένοι).

Στην κρίση του 1929, με το εργατικό κίνημα να είναι σε καλύτερη κατάσταση, τόσο στην Αμερική, όσο και παγκόσμια (μην ξεχνάμε ότι ήταν ακόμα "φρέσκια" η Επανάσταση των Μπολσεβίκων στη Ρωσία, και αποτελούσε τότε ένα επιτυχημένο πρότυπο για τους εργάτες όλου του κόσμου), είχαμε πολύ μεγαλύτερες μάχες, απεργίες, οδομαχίες, ακόμα και Κομμουνιστικό Κόμμα Αμερικής δημιουργήθηκε στις ΗΠΑ. Απ' όλα είχε ο μπαξές - ακόμα και αριστερίστικες ομάδες που έβαζαν βόμβες στις τράπεζες, κτλ - πράγματα που τώρα θα ακούγονταν "τρελά" για την περίπτωση των ΗΠΑ.

Πρωτοσέλιδο από μια βόμβα που εξερράγη στα γραφεία της JP Morgan

Σήμερα απέχουμε αρκετά απ' αυτό - γι' αυτό άλλωστε και τα μέτρα που λαμβάνονται δεν είναι καν το κευνσιανό New Deal που εφαρμόστηκε στο Κραχ του 1929, και ανακούφισε κάπως τους εργάτες, που το κέρδισαν με τους αγώνες τους. Σήμερα, ισχύει ότι "μικροί αγώνες=μικρά κέρδη" για τους εργάτες, που βλέπουν τη σημερινή κυβέρνηση να ασχολείται με το πως θα τους εξαθλιώσει προκειμένου να διασώσει τις τράπεζες, και να περικόψει μισθούς και δικαιώματα, ώστε να τους κάνει πιο ελκυστικούς για τους βιομήχανους.

Από την άλλη, και για να είμαστε και αισιόδοξοι, ακόμα και αρθρογράφοι-φερέφωνα του συστήματος κατανοούν (όσοι τουλάχιστον είναι πιο "ξύπνιοι") ότι η σημερινή κατάσταση δεν αφήνει άλλη διέξοδο για τους εργάτες από το να επαναστατήσουν. Μόλις το καταλάβουν αυτό, θα γίνει χαμός. Δείτε λοιπόν ένα κείμενο από το marketwatch.com (ιδιοκτησίας του μεγιστάνα των media Ρ. Μέρντοχ) ένα χαρακτηριστικό κείμενο, με τίτλο "A new Lost Decade is leading to revolution". Το κείμενο το μετεφρασε στα ελληνικά ο φίλος Kάππα Γκρέκο:

Υπόμνημα προς τους πολύ πλούσιους, τους υψηλά αμειβόμενους λομπίστες και στους πολιτικούς-μαριονέτες των οποίων η μόνη αποστολή είναι να καταστρέψουν την προεδρία: Ναι, τα καταφέρνετε.
...
Χάρη στην αυτοκαταστροφική σας ιδεολογία, η Αμερική είναι τώρα στη δεύτερη συνεχόμενη χαμένη δεκαετία. Μία ακόμα, σε συνέχεια της Χαμένης Δεκαετίας του 2000-2010, όπου η Wall Street έχασε πάνω από 20% τις αξίας των μετοχών της υπολογίζοντας τον πληθωρισμό. Το καταλάβατε; Εσείς εγκαινιάσατε τη δεύτερη χαμένη δεκαετία της Αμερικής του 21ου αιώνα.

Ναι, δύο διαδοχικές χαμένες δεκαετίες με υψηλή ανεργία. Η πρώτη δημιουργήθηκε από την έμμονη στην απληστία της Wall Street. Η καινούρια προκλήθηκε από το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών που διευρύνεται, και αυτός ο πλούτος των πολύ πλούσιων και συντηρητικών είναι αυτός που τροφοδοτεί το ατελείωτο τάισμα των κομμάτων και πολιτικών για να εξαπολύσουν ένα νέο πόλεμο για την εκ νέου ίδρυση [...]των ίδιων πολιτικών που έχουν σαμποτάρει την Αμερική για όλη την τελευταία γενιά.

Δυστυχώς, η καινούρια Χαμένη Δεκαετία θα χειροτερεύει: Γιατί; Η ερχόμενη Χαμένη Δεκαετία είναι ένα σκηνικό για ένα οξύ ταξικό πόλεμο που προορίζεται να προκαλέσει μια ιστορική επανάσταση στην αμερικανική πολιτική, μεγαλύτερη από το Κραχ του '29 και τη Μεγάλη Ύφεση.

Αρχικά, εμπνευσμένο από την Αραβική άνοιξη, το κίνημα Occupy Wall Street είναι ένας ιός που εξαπλώνεται γρήγορα και καταλαμβάνει τα πάντα, ένα μεταρρυθμιστικό κίνημα που θα επισκιάσει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα του Τσαγιού (Tea Party) καθώς η φωνή του λαού, τους οδηγεί σε ένα κίνημα να καταλάβουν όλη την Αμερική ("OccupyAmerica").
...
Επενδυτές, ακούστε προσεκτικά: Πρώτα, θα συνοψίσουμε σε πέντε σημαντικά σημεία τη νέα χαμένη δεκαετία της Αμερικής 2011-2021. Στη συνέχεια, θα συνοψίσουμε επτά διαφορετικά παραδείγματα των εξεγέρσεων σε όλο τον κόσμο που πρόσθεσαν το καύσιμο στην επιτάχυνση της επανάστασης της Αμερικής OccupyWall Street.

Γιατί είναι αυτό σημαντικό για τους επενδυτές; Επειδή αυτοί οι ταξικοί πόλεμοι εγγυώνται ότι θα ενταθούν τα προβλήματα στις χρηματοοικονομικές αγορές και στην οικονομία της Αμερικής κατά την διάρκεια της επόμενης Χαμένης Δεκαετίας. Γι' αυτό, ακούστε προσεκτικά επενδυτές:

1. Δεκαετία της στασιμότητας του χρέους μέχρι το 2021

Ο Barron’s Gene Epstein προειδοποιεί ότι ο Ομπάμα τώρα τελευταία κάνει «πολύ λίγα, πολύ αργά.» Ακόμα κι αν ο πρόεδρος «περάσει όλα όσα ζήτησε με τις νέες προτάσεις του, δεν θα μειώσει το αυξανόμενο δημόσιο χρέος μας. Και δεν θα τα περάσει όλα.»

Έτσι, το χρέος των ΗΠΑ θα παραμείνει περίπου στο 80% του ΑΕΠ για μια δεκαετία, επίπεδα που δεν έχουμε δει από τη δεκαετία του 1940. Αυτό είναι αλήθεια, το χρέος θα παραμείνει επικίνδυνα υψηλά τουλάχιστον έως το 2021. Και δεν θα έχει σημασία ποιος είναι ο πρόεδρος. Ο ταξικός πόλεμος θα επιταχύνει αυτόν το θάνατο των θέσεων εργασίας λόγο του κύκλου του χρέους .

2. Οι επενδυτές χάνουν την πίστη τους

Στην Wall Street Journal ο Tom Lauricella προειδοποιεί "Οι επενδυτές χάνουν την πίστη τους στις μετοχές ... σε μια ιστορική υποχώρηση, οι επενδυτές σε όλο τον κόσμο κατά τους τρεις μήνες μέχρι τον Αύγουστο ρευστοποίησαν μετοχές αξίας 92.000.000.000 δις δολαρίων στις ανεπτυγμένες αγορές, περισσότερα από τα χρήματα που είχαν εισρεύσει από το χαμηλό των μετοχών το 2009.

Ακόμη χειρότερα, υπάρχει «η πεποίθηση, που όσο περνάει ο καιρός αυξάνεται, ότι το χάος που άφησαν πίσω τους η φούσκα των ακινήτων και η οικονομική κρίση θα είναι ένα τέλμα που θα μας απασχολήσει για χρόνια.» Ναι, για πολλά χρόνια.

3. Η Fed παραδίνεται, δεν μπορεί να διορθώσει την οικονομία

Σε μια ομιλία του στο Κλήβελαντ την περασμένη εβδομάδα ο πρόεδρος της Fed Μπεν Μπερνάνκι προειδοποίησε ότι με το 45% των ανέργων να παραμένουν άνεργοι για περισσότερο από έξι μήνες, η μακροχρόνια ανεργία είναι τώρα μια «εθνική κρίση» - η Fed δεν μπορεί να την διορθώσει. «Ανήκουστο ... αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ στη μεταπολεμική περίοδο.» Χάνουν τις ικανότητες που είχαν, χάνουν τις συνδέσεις τους, την προσήλωσή τους στο εργατικό δυναμικό. Αλλά ένα Κογκρέσο το οποίο παράγει μόνο ανεργία δεν ασχολείται.

4. Η Wall Street εξακολουθεί να μην καταλαβαίνει

Σε ένα πρόσφατο άρθρο στο Foreign Policy, ο William Cohan, πρώην διευθύνων σύμβουλος της JP Morgan Chase και συγγραφέας του βιβλίου "Χρήμα και εξουσία: Πώς η Goldman Sachs κατάφερε να κυβερνήσει τον κόσμο», προειδοποιεί τη Wall Street, ότι όχι μόνο δεν έμαθε τίποτα μετά την κατάρρευση του 2008, αντίθετα άσκησαν επιθετικές πιέσεις μέσο των λομπιστών ώστε να εμποδίσουν όλες τις μεταρρυθμίσεις που θα μπορούσαν να «σπάσουν αυτό τον επικίνδυνο κύκλο στον οποίο οι τραπεζίτες και οι χρηματιστές γίνονται πολύ πλούσιοι, ενώ οι υπόλοιποι από μας υποφέρουν από τα λάθη τους.»

Η Wall Street είναι κουφή , τυφλή και μυωπική, δεν θέλει κανένα όριο σε «κάθε είδους στοιχήματα στην αγορά,» ακόμα και στο «κίνδυνο της ύφεσης στις ΗΠΑ.» Μόνο μια καταστροφή θα ξυπνήσει τη Wall Street.

5. Ναι, η Δεύτερη Χαμένη δεκαετία της Αμερικής μόλις άρχισε

Σε μια συνέντευξη στο Money, «Είμαστε η συνέχεια της Ιαπωνίας;» ο οικονομολόγος Richard Koo της Nomura Research βλέπει "εντυπωσιακές ομοιότητες ανάμεσα στη σημερινή μας δυσφορία " και την χαμένη δεκαετία της Ιαπωνίας. Η στήριξης της οικονομίας λειτούργησε, αλλά στη συνέχεια «οι Ιάπωνες έκαναν ένα φοβερό λάθος, το 1997.»

Το ΔΝΤ είπε στην Ιαπωνία «έχετε ένα τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα και να αντιμετωπίσετε τη γήρανση του πληθυσμού ... να μειώσετε το έλλειμμά σας.» Έτσι, η Ιαπωνία έκανε «περικοπή δαπανών και αύξησε τους φόρους» και έτσι «το σύνολο της οικονομίας κατάρρευσε.» Σίγουρα ακούγεται οικείο.

Προειδοποίηση: στους CEOs τηςWall Street, στους πολύ πλούσιους, σε αυτούς που είναι στο 1% του συνολικού πληθυσμού , που πιστεύουν ότι ελέγχουν την κυβέρνηση μας... το πάρτι τελείωσε. Δεν έχει σημασία ποιος θα εκλεγεί το 2012 και το 2016, η νέα Χαμένη Δεκαετία 2011-2021 θα τους κάνει τη ζωή δύσκολη για τον Πρόεδρο και το Κογκρέσο, όπως και με την Ιαπωνία νωρίτερα.

Ακόμη χειρότερα, αυτή η χαμένη δεκαετία θα κάνει τη ζωή δύσκολη για όλους, επιχειρήσεις, επενδυτές, καταναλωτές, τους εργαζόμενους, τις μικρές επιχειρήσεις και για όλες τις οικογένειες μας, το είδος της οικονομικής ανέχειας θα συγκρίνεται μόνο με την οδυνηρή εμπειρία στη μακρά εποχή της Μεγάλης Ύφεσης.

Ναι, το μεγάλο σοκ είναι ακόμα μπροστά μας. Οι ταξικοί πόλεμοι όπως και η Αραβική άνοιξη θα εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Αμερική. Το "Occupy Wall Street" είναι όπως ένας ιός, εξαπλώνεται μέσω του "Occupy Together," επεκτείνεται σε δεκάδες πόλεις σε ολόκληρη την Αμερική και τον κόσμο, μεγαλώνει - σε αναλήψεις υποχρεώσεων, σε αποστολές, στην τόλμη - ένα κίνημα αντίστασης εναντίον στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει αυτοί που δολοφονούν τη Δημοκρατία μας, τους πολύ πλούσιους.

Στη συνέχεια, περιμένουμε πολλούς περισσότερους ταξικούς πολέμους, περιφερειακές επαναστάσεις, εξεγέρσεις εναντίον των πλουσίων - ναι, αυτή είναι η δεύτερη Αμερικανική Επανάσταση.

Ναι, ο "λαός" έχει χάσει την πίστη τους στην ψηφοφορία ... και στη δημοκρατία

Ξυπνήστε λαοί: Τα μυωπικά Μ.Μ.Ε. είναι παγιδευμένα σε μια διαφημιστική εκστρατεία για το 2012, προσπαθούν να αιχμαλωτίσουν το μυαλό με τις τελευταία νέα για τις σαπουνόπερες και για τον Mitt, τον Rick, τον Chris, τον Newt, τη Michele και τα ατελείωτα παιχνίδια τους.

Εν τω μεταξύ, off-camera, κάτι σημαντικό συμβαίνει, στον πραγματικό κόσμο, μια ιστορική, πολιτισμική μετατόπιση εξαπλώνεται σε όλη την Αμερική και τον κόσμο. Κάτι τα που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι τραπεζίτες και οι πολιτικοί δεν μπορούν ακόμα να καταλάβουν.

Καταλάβατε; Οι άνθρωποι έχουν χάσει την πίστη τους στην ψηφοφορία. Δεν έχασαν μόνο την πίστη τους στις αγορές και την οικονομία. Το κοινό δεν έχει πλέον πίστη στη δημοκρατία. Ξέρουν ότι η ψήφος είναι άσχετη , ότι τίποτα δεν αλλάζει. Τώρα γνωρίζουν ότι ο κόσμος τους χειραγωγείται από μια ισχυρή κλίκα πλούσιων με ειδικά συμφέροντα, τα εταιρικά αφεντικά, οι τραπεζίτες, οι εκπρόσωποι και τους ιδιοτελείς πολιτικούς.

Οι ψηφοφόροι γνωρίζουν ότι τους έχετε για κορόιδα. Το παιχνίδι είναι στημένο. Και έχουμε επίσης υπολογίσει ότι η αλλαγή θα έρθει μόνο μετά από μια επανάσταση, αυτή που θα προκαλέσετε .

Προειδοποίηση: Αυτό το επαναστατικό πνεύμα εξαπλώνεται σε όλη τη νεολαία του κόσμου, οι άνεργοι, χωρίς δικαιώματα και απογοητευμένοι, οι φωνές που έχουν χάσει την πίστη τους στις αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες.

Αυτό το ιστορικό κύμα συνοψίζεται εδώ από το προκλητικό άρθρο του Nicholas Kulish’s στους New York Times, "Η περιφρόνηση για την ψηφοφορία μεγαλώνει, κύμα διαμαρτυριών σε όλο κόσμο." Ξεχάστε το Κόμμα του Τσαγιού, οι νέοι ταξικοί πόλεμοι θα αναγκάσουν την Αμερική να αλλάξει, όπως αλλάζει και ο αραβικός κόσμος.

Επτά ισχυρές ενδείξεις: Μπορείτε να αισθανθείτε τη αλλαγή από τη δημοκρατία ... στην αναρχία στους δρόμους ... για μια επανάσταση που απαιτεί την ανατροπή της κατεστημένης τάξης

1. Παγκόσμια οργή για την οικονομική ανισότητα

«Εκατοντάδες χιλιάδες απογοητευμένοι Ινδοί επευφημούσαν έναν αγρότη ακτιβιστή σε μια απεργία πείνας. Στο Ισραήλ γίνονται οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις στην ιστορία του. Οργισμένοι νέοι στην Ισπανία και την Ελλάδα έχουν καταλάβει τις δημόσιες πλατείες σε όλες τις χώρες τους, "

Οικουμενικά παράπονα: «Η διαφθορά ...η έλλειψη κατάλληλης στέγης ... η ανεργία ... από τη Νότια Ασία μέχρι την καρδιά της Ευρώπης ... στη Wall Street ... η επιφυλακτικότητα, ακόμη και η περιφρόνηση, προς τους παραδοσιακούς πολιτικούς και στη δημοκρατική πολιτική διαδικασία ... έχουν μικρή εμπιστοσύνη στην κάλπη.»

2. Ανεκπλήρωτες υποσχέσεις των αντιπροσωπευτικών δημοκρατιών

Μέχρι πρόσφατα με μια παγκόσμια συναίνεση τα μας έλεγαν ότι η αστική δημοκρατία ήταν «ο μόνος δρόμος προς τα εμπρός.» Αυτή η πίστη κατέρρευσε μετά από «ατέλειωτες διαδοχικές κρίσεις, η ασιατική οικονομική κατάρρευση του 1997, η φούσκα του Ίντερνετ που έσκασε το 2000, η κρίση των ενυπόθηκων δανείων του 2007-8 και στη συνέχεια η ευρωπαϊκή και η αμερικανική κρίση χρέους ».

Ακόμη χειρότερα, η «ανικανότητα των φορέων της χάραξης πολιτικής για την αντιμετώπισή τους ή αδυναμία να υπάρξει ένα δίκτυ προστασίας για τους ανθρώπους ώστε να συνέλθουν από το σοκ.»

3. Βρετανική νεολαία: δεν έχει τίποτα να χάσει

"Ακόμα και όταν ο καπιταλισμός έπεσε στην χειρότερη κρίση του από τη δεκαετία του 1920 δεν υπήρξε κανένα όραμα για μια βιώσιμη εναλλακτική λύση», είπε ο Βρετανός συγγραφέας Owen Jones. Οι διαμαρτυρίες «μετατράπηκαν σε ανομία τον περασμένο μήνα», όταν « νέοι έσπασαν και λεηλάτησαν βιτρίνες και έβαλαν φωτιές στο Λονδίνο και ακόμα πιο πέρα».
Δεν πιστεύουν πλέον ότι «το πολιτικό σύστημα εκπροσωπεί τα συμφέροντά τους. «Η εξεγερμένη νεολαία "δεν αισθάνονται ότι έχει κάτι να χάσει.»

4. Νέοι Ισπανοί: «Η ψήφος είναι άνευ αξίας»

Η Ισπανία έχει το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στον ανεπτυγμένο κόσμο στο 21%: "Πολλοί έχουν χάσει την εμπιστοσύνη ότι οι πολιτικοί κάθε κόμματος μπορούν να βρουν μια λύση" Αυτοί οι «indignados, εξοργισμένοι ... μπλοκάρουν την κυκλοφορία, καταλαμβάνουν τις πλατείες και να συγκεντρώνονται για να κάνουν συνελεύσεις. «Οι γονείς μας είναι ευγνώμονες επειδή έχουν δικαίωμα ψήφου», είπε η Marta Solanas, 27 ετών, μία άνεργη δημοσιογράφος του ηλεκτρονικού τύπου, αναφερόμενη στους μεγαλύτερα Ισπανούς που έζησαν αρκετές δεκαετίες κάτω από την δικτατορία του Φράνκο. "Είμαστε η πρώτη γενιά που λέμε ότι η ψηφοφορία είναι άνευ αξίας."

5. Η μαζική διαφθορά της κυβέρνησης της Ινδίας

Μία φοιτήτρια στο πανεπιστήμιο του Νέου Δελχί από ένα μικρό χωριό «θέλει να μάθει γιατί οι γονείς της μπορεί να περάσουν μέρες χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα: Η ηλεκτρική ενέργεια είναι η βασική μας ανάγκη. Πού πάνε όλα τα χρήματα;» Ένας «ακτιβιστής» αγρότης , έκανε απεργία πείνας δημοσίως για 12 ημέρες μέχρι που το ινδικό Κοινοβούλιο συνθηκολόγησε με το να ψηφίσει ένα νόμο κατά της διαφθοράς των εχόντων εξουσίες δημοσίων υπαλλήλων . "Εκλέγουμε τους εκπροσώπους του λαού ώστε να μπορούν να λύσουν τα προβλήματά μας", αλλά αυτό δεν συμβαίνει, "η διαφθορά είναι αυτή που αποφασίζει στη χώρας μας."

6. Οι πολιτικοί του Ισραήλ έχουν εγκαταλείψει τους πολίτες

Το Ισραήλ είναι μια αγορά καθοδηγούμενη από την ατμομηχανή της υψηλής τεχνολογίας. Αλλά με τον πλούτο να κατανέμεται άνισα. Η ίδια μικρή κατηγορία ανθρώπων που επωφελήθηκαν από τις ιδιωτικοποιήσεις της κυβέρνησης κυριαρχεί επίσης και στα μεγάλα πολιτικά κόμματα. ... Οι δυνάμεις της αγοράς παράγουν μια αίσθηση ότι η δουλειά ενός πολίτη περιορίζεται στα περιστασιακά ταξίδια στα εκλογικά κέντρα για να ψηφίσουν. Το πολιτικό σύστημα του Ισραήλ έχει εγκαταλείψει τους πολίτες του.

7. Ο ταξικός πόλεμος στην Ευρωπαϊκή Ένωση

"Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες η απογοήτευση είναι διπλή: στα υπερχρεωμένα κράτη οι κυβερνήσεις πετσοκόβουν τις κοινωνικές δαπάνες και η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρείται ως μακρινή και αντιδημοκρατική. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες υπαγορεύουν σκληρά μέτρα λιτότητας, στο όνομα της σταθερότητας του ευρώ ... με την συνεργασία δέσμιων και διεφθαρμένων πολιτικών των κρατών μελών ... «Η μεγαλύτερη κρίση είναι μια κρίση νομιμότητας», λέει ένας ακτιβιστής ... "δεν πιστεύουμε ότι κάνουν κάτι για μας."

Προειδοποίηση: Οι ανισότητες είναι στο επίκεντρο όλων των επαναστάσεων. Σήμερα, οι ανισότητες είναι στα ίσια επίπεδα με αυτά του 1929. Έχουμε ήδη παρακολουθήσει αυτό το διευρυνόμενο χάσμα του πλούτου για δεκαετίες, από όταν τα Reaganomics κατέβαλαν την αμερικανική πολιτική σκηνή μια γενιά πριν. Από τότε το εισοδήματα του πλουσιότερου 1% εκτοξεύτηκαν από το 9% στο 23%, ενώ το άλλο 99% των Αμερικανών έμεινε στάσιμο ή μειώθηκε.

Ναι, ο Warren Buffett έχει δίκιο: «Υπάρχει ταξικός πόλεμος, εντάξει, αλλά είναι η τάξη μου, η τάξη των πλουσίων, αυτή που κάνει τον πόλεμο, και αυτή που κερδίζει." ... Αλλά όχι για πολύ ακόμη. Γιατί; Επειδή η Αραβική Άνοιξη δημιουργεί τις προϋποθέσεις με τους ταξικούς πολέμους στοχεύοντας τους δικτάτορες, την απάτη του δικαιώματος της ψήφου, τις ψευδό-δημοκρατίες.

Τώρα το Occupy Wall Street έχει αναδειχθεί ως ο καταλύτης επιταχύνοντας μια νέα Αμερικανική Επανάσταση.
---

Για το τέλος, ένα βιντεάκι-σάτιρα του Jon Stewart για το πως τα συντηρητικά ΜΜΕ ρίχνουν λάσπη εναντίον των διαδηλωτών (ενώ την ίδια ώρα επαινούσαν το ακροδεξιό Tea Party):

The Daily Show
Get More: Daily Show Full Episodes,Political Humor & Satire Blog,The Daily Show on Facebook