Τα σχολεία, ήμασταν σίγουροι ότι είναι ο χώρος που «ανθίζουν τα παιδιά μας και γίνονται ολοκληρωμένοι άντρες και γυναίκες».
Έλα όμως που το σχολείο του σήμερα που εμείς οι γονείς φτιάξαμε, το σχολείο που καταργείται, το σχολείο που συγχωνεύεται, το σχολείο χωρίς βιβλία, χωρίς καθηγητές ή με εξαθλιωμένους οικονομικά καθηγητές, το σχολείο με υποχρεωτικά επί πληρωμή φροντιστήρια, το σχολείο που βράζει από ρατσιστικό μίσος, το σχολείο χωρίς αθλητισμό χωρίς πολιτισμό, το σχολείο με διευθυντές διορισμένους νομιμόφρονες χουντικούς, αυτό το σχολείο είναι ένα χέρσο μολυσμένο περιβόλι που κανένα μα κανένα λουλούδι δε μπορεί να ανθίσει.
Τη διαπίστωση αυτή έκαναν τα παιδιά μας και για μια ακόμη φορά πήραν τη ζωή στα χέρια τους. Κατέλαβαν το περιβόλι τους (το σχολείο) πήραν τα τσαπιά και με τη μεγάλη δύναμη που τους δίνει η νιότη προσπαθούν να φτιάξουν ένα άλλο σχολείο τέτοιο που θα είναι και ο στυλοβάτης μια άλλης κοινωνίας, μιας κοινωνίας που να τους αξίζει που να τους δίνει ελπίδα ευτυχίας για το παρόν και το μέλλον.
Και όμως υπάρχουν ακόμα γονείς που λένε, μα εγώ του «μικρού» του πήρα πλέι στέισον από όταν ήταν τριών χρονών και είμαι έτοιμος να το στείλω να σπουδάσει «διευθυντής επιχειρήσεων», θα τον κάνω ανταγωνιστικό θα είναι ευτυχισμένος………..
Αυτοί οι γονείς αόμματοι και κενοί εγκεφαλικών λειτουργιών, γυρίζουν σχολειό σχολειό και φωνάζουν τις άναρθρες κραυγές της Αννούλας και του Πρωτοσάλτε, να φέρουμε την αστυνομία, να ανοίξουν τα σχολειά, να δείξουμε ότι δε συμβαίνει τίποτα, αυτά τα παιδιά που κλείνουν τα σχολεία είναι λουφαδόροι, δεν είναι καλά παιδιά σαν τα ……«δικά μας».
Μα αγαπημένοι μου νεοραγιάδες γονείς σταματήστε να τσιρίζετε. Αυτό που εμείς φτιάξαμε, αυτό που καταρρέει σήμερα δε δίνει καμιά ελπίδα για το αύριο. Και το αύριο δεν ανήκει σε μας τους πέραν των ….άντα, αλλά στα παιδιά μας.
Καταλάβετε πως όλες οι φούσκες, όσο ανταγωνιστικές και αν είναι απέναντι στις άλλες φούσκες, σκάνε αμέσως μετά τη γέννηση τους.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΓΟΝΙΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ «ΤΩΝ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΩΝ ΤΙΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥ»
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ
ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ ΝΑ ΑΝΘΙΣΟΥΝ
Έλα όμως που το σχολείο του σήμερα που εμείς οι γονείς φτιάξαμε, το σχολείο που καταργείται, το σχολείο που συγχωνεύεται, το σχολείο χωρίς βιβλία, χωρίς καθηγητές ή με εξαθλιωμένους οικονομικά καθηγητές, το σχολείο με υποχρεωτικά επί πληρωμή φροντιστήρια, το σχολείο που βράζει από ρατσιστικό μίσος, το σχολείο χωρίς αθλητισμό χωρίς πολιτισμό, το σχολείο με διευθυντές διορισμένους νομιμόφρονες χουντικούς, αυτό το σχολείο είναι ένα χέρσο μολυσμένο περιβόλι που κανένα μα κανένα λουλούδι δε μπορεί να ανθίσει.
Τη διαπίστωση αυτή έκαναν τα παιδιά μας και για μια ακόμη φορά πήραν τη ζωή στα χέρια τους. Κατέλαβαν το περιβόλι τους (το σχολείο) πήραν τα τσαπιά και με τη μεγάλη δύναμη που τους δίνει η νιότη προσπαθούν να φτιάξουν ένα άλλο σχολείο τέτοιο που θα είναι και ο στυλοβάτης μια άλλης κοινωνίας, μιας κοινωνίας που να τους αξίζει που να τους δίνει ελπίδα ευτυχίας για το παρόν και το μέλλον.
Και όμως υπάρχουν ακόμα γονείς που λένε, μα εγώ του «μικρού» του πήρα πλέι στέισον από όταν ήταν τριών χρονών και είμαι έτοιμος να το στείλω να σπουδάσει «διευθυντής επιχειρήσεων», θα τον κάνω ανταγωνιστικό θα είναι ευτυχισμένος………..
Αυτοί οι γονείς αόμματοι και κενοί εγκεφαλικών λειτουργιών, γυρίζουν σχολειό σχολειό και φωνάζουν τις άναρθρες κραυγές της Αννούλας και του Πρωτοσάλτε, να φέρουμε την αστυνομία, να ανοίξουν τα σχολειά, να δείξουμε ότι δε συμβαίνει τίποτα, αυτά τα παιδιά που κλείνουν τα σχολεία είναι λουφαδόροι, δεν είναι καλά παιδιά σαν τα ……«δικά μας».
Μα αγαπημένοι μου νεοραγιάδες γονείς σταματήστε να τσιρίζετε. Αυτό που εμείς φτιάξαμε, αυτό που καταρρέει σήμερα δε δίνει καμιά ελπίδα για το αύριο. Και το αύριο δεν ανήκει σε μας τους πέραν των ….άντα, αλλά στα παιδιά μας.
Καταλάβετε πως όλες οι φούσκες, όσο ανταγωνιστικές και αν είναι απέναντι στις άλλες φούσκες, σκάνε αμέσως μετά τη γέννηση τους.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΓΟΝΙΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ «ΤΩΝ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΩΝ ΤΙΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥ»
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ
ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ ΝΑ ΑΝΘΙΣΟΥΝ
Του Γ. Α.
Δημοσίευση σχολίου