Είναι απίστευτος ο κοινοβουλευτικός κρετινισμός που διέπει το σημερινό κείμενο του Γιώργου Δελαστίκ στο «Εθνος». Και αν δεν ήταν στέλεχος του ΝΑΡ –δεν παρουσιάζεται στην νεοεκλεγμένη συντονιστική επιτροπή της Ανταρσύας, αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι έχει πρωτεύοντα ρόλο στην ακολουθούμενη πολιτική αυτής της συλλογικότητας- δεν θα είχαμε λόγο να σχολιάσουμε το κείμενο του. Αλλά όπως και να το κάνουμε δεν μπορεί ένα άτομο που παρουσιάζεται μαρξιστής να μας λέει ότι πολιτικές εξελίξεις που θα είναι προς όφελος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων μπορεί να δρομολογηθούν από τον συσχετισμό των κοινοβουλευτικών δυνάμεων.
Οι εκλογικοί συσχετισμοί δεν έχουν καμιά απολύτως σημασία από κοινωνική-ταξική άποψη και αυτό το γνωρίζει οποιοσδήποτε έχει την ελάχιστη επαφή με την μ/λ θεωρία. Τα όποια θετικά αποτελέσματα η εργατική τάξη, οι καταπιεσμένες λαϊκές μάζες μπορεί να τα επιτύχουν μόνο κάτω από την πίεση των λαϊκών και εργατικών αγώνων. Και στο κείμενο του ο Γ. Δελαστίκ δεν κάνει καμιά αναφορά για την επίδραση στην όποια κυβερνητική πολιτική μπορεί να έχει ο λαϊκός παράγοντας. Στο μόνο σημείο που αναφέρει το λαϊκο-εργατικό κίνημα είναι για να το συσχετίσει με την εκλογική αντανάκλαση στα κοινοβουλευτικά αριστερά κόμματα.
Μας λέει, επίσης ο Δελαστίκ, ότι «η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά με επικεφαλής την ΑΝΤΑΡΣΙΑ αισθάνεται ότι αυτή τη φορά μπορεί να διεκδικήσει με αξιώσεις ακόμη και την είσοδό της στο Κοινοβούλιο, σπάζοντας το φράγμα του 3%!». Υπερβολικά αισιόδοξη η εκτίμησή του αλλά και 1,5% να συγκεντρώσει δικαιούται κρατική επιχορήγηση και αυτό θα δώσει μια ανάσα στα πιεστικά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει αυτή η συλλογικότητα. Το θέμα δεν είναι όμως αυτό. Ένα στέλεχος, όπως ο Γ. Δελαστίκ που έχει αναφορά στην κομμουνιστική προοπτική, δεν θα έπρεπε πέρα από εκλογικούς στόχους να θέτει ζητήματα ανάπτυξης του εργατικού-λαϊκού κινήματος ειδικά σε μια εποχή που η βάρβαρη καπιταλιστική επίθεση αφυπνίζει συνειδήσεις;
Οι βουλευτικές εκλογές στον καπιταλισμό λειτουργούν αποκλειστικά για την αιμοδότηση του συστήματος. Παράλληλα και με την βοήθεια των μηχανισμών του συστήματος παίζουν τον ρόλο της βαλβίδας εκτόνωσης της λαϊκής αγανάκτησης, ειδικά σε εποχές όπως η σημερινή.
Αν και η χρεοκοπία και η σαπίλα του αστικού συστήματος είναι τόσο μεγάλη που σήμερα οι εκλογές αδυνατούν να δημιουργήσουν αυταπάτες σε πλατιά λαϊκά στρώματα ότι ένας άλλος κυβερνητικός θίασος μπορεί να δώσει λύσεις στα πιεστικά προβλήματα της εργατικής τάξης, το να ισχυρίζεσαι, όπως ο Γ. Δελαστίκ, ότι είναι χαμένη ευκαιρία για την αριστερά το ότι δεν υπάρχει εκλογική «συγκόλληση» αριστερών δυνάμεων απλώς και μόνο για να υπάρξει ένα μεγάλο εκλογικό ποσοστό δεν είναι και τόσο …κομμουνιστικό.
+ σχόλια + 13 σχόλια
Είναι δυνατόν σε μια περίοδο όπως αυτή να κοιτά μόνο τις κάλπες, παραβλέποντας όλα τα υπόλοιπα;
ΞΕΦΤΙΛΑ του Δελαστίκ.
1/ Πάντως δεν τον είδα καν στη συνδιάσκεψη το διήμερο από όσο πρόσεξα .
2/ για το πω γράφει στο Εθνος και πως στο Πριν, έχω καταθέσει την ταπεινή μου γνώμη πριν κανα δίχρονο
http://ashtonhar.blogspot.com/2009/09/blog-post_8955.html
Μα αφού ο άνθρωπος λέει να ηγηθεί του αριστερού μετώπου το ΚΚΕ, οπότε ο κομμουνιστικός χαρακτήρας και η προοπτική είναι εξασφαλισμένα...
Πολύ αυστηρή κριτική για ένα κείμενο που δημοσιεύτηκε σε μια αστική εφημερίδα που έχει μην ξεχνάμε και συγκεκριμένο κοινό.Αναφέρεται σε ένα σενάριο εκλογών που δεν είναι και πολύ μακρινό.Δεν ξέρω αν έχουν διαμορφωθεί κάποιες επαναστατικές συνθήκες και δε με πήρε κανείς τηλ. αλλά δεν νομίζω πως εκτός κοινοβουλίου υπάρχει καμιά σοβαρή σύγκλιση παρά μόνο κάποιες αγωνιώδεις προσπάθειες που δεν καρποφόρησαν ούτε στους δρόμους και τις πλατείες.Ας υπάρξουν και συγκολήσεις και αποκολλήσεις και τέλος πάντων κατακερματισμένοι δεν κάνουμε δουλειά πουθενά.Το στίγμα της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής κομμουνιστικής Αριστεράς δεν έχει γίνει σαφές και ξεκάθαρο στο μέσο έλληνα πολίτη και ενω αυτοί τα βρίσκουν ταχύτατα εμείς κατασπαταλάμε χρόνο και αφήνουμε το κίνημα να φθείρεται εκεί που δημιουργείται.Ο κόσμος που έμαθε τόσα χρόνια να εκφράζεται αποκλειστικά και μόνο δια της κουτσής-στραβής ψήφου ούτε Μπακούνιν ξέρει ούτε τίποτα.Περιμένει να ξαναορίσουμε εμείς όλοι τι θα πεί συνδικάτο,αγώνας,ταξική πάλη.Και ακούει ένα Αριστερό βουητό που ξεκινάει απο τον Κουβέλη και φτάνει μέχρι δηλώσεις για λαϊκή εξουσία...τα χει χαμένα κοινώς.Οποιαδήποτε σοβαρή προσπάθεια να βρεί η κομμουνιστική Αριστερά κοινό τόπο καλό είναι να αντιμετωπίζεται ως θετική εν πρωτοις,μέσα στα πλαίσια της πραγματικότητας.Δηλ του μέσου έλληνα προλετάριου που δεν ξέρει καν τον όρο.
Συντρόφια τον αδικείται τον Γ.Δ όταν γνωρίζεται όλη την ιστορία του και την στάση ζωής του , επιτέλους αν όλα αυτά δεν είναι υποβολιμαία τότε να σκεφτούμε ότι ο χώρος που φιλοξενεί τέτοιες ανοησίες δεν βοηθά επ΄ ουδενί στην κοινή δράση της αριστεράς
Από πότε το γεγονός, ότι οι αστικές εφημερίδες δεν μπορούν να βγάλουν την επαναστατική άποψη, μας δικαιολογεί όταν γράφουμε οτιδήποτε αντικηνηματικό; Από πότε κοινή δράση σημαίνει εκλογική κοινοπραξία (όπως υοστιρίζει ο Γ.Δ.); Τέλος από πότε η κριτική είναι αννοησία; Με την ίδια λογική δεν πρέπει να κάνουμε κριτική στο ΚΚΕ, γιατί έχει στην ιστορία του 2 αντάρτικα!
Μάλλον αγνοείτε κύριοι σε τι είδους λαό απευθύνεστε γιατί κάνετε πολύ παρέα μόνο με τους ομοϊδεάτες σας, αλλιώς δε μπορώ να εξηγήσω την άγνοια αυτή!
Έχετε συνειδητοποιήσει ότι ο περισσότερος κόσμος ΑΠΛΑ δεν πιστεύει στο όραμα του κομμουνισμού μετά την πτώση των καθεστώτων του υπαρκτού? Πιστεύετε πραγματικά ότι υπάρχει άπλετος χρόνος να βρούμε το βηματισμό μας? Εδώ ΔΕΝ ξέραμε ότι η τράπεζα της Ελλάδος είναι ιδιωτική με «άγνωστους» μετόχους! Τι λέω, δεν ξέραμε τι είναι το ομόλογο!
Ο κόσμος γυρνάει σπίτι του και δεν έχει να ΦΑΕΙ! Ο Μαρξ έλεγε ότι ο λαός που δεν πιστεύει ότι υπάρχει άλλη λύση, ανέχεται την εξαθλίωσή του μέχρι εξόντωσης. Αυτό θέλετε για να διατηρήσετε την ακαδημαϊκή σας ορθότητα?
Σύντομα έτσι όπως πάμε με τη μαζική εξαθλίωση του κόσμου, το ΚΚΕ θα χάσει την πρωτοκαθεδρία του από την ακροδεξιά που αρχίζει ήδη να θριαμβεύει και τότε να δω όταν θα ρθείτε στα συγκαλά σας τι θα κάνουμε για να σωθούμε!
Για κοινό μέτωπο λέμε, μια συμπαράταξη που θα διαγράψει το χρέος και θα μας πάει σε εθνικό νόμισμα μπας και αναπνεύσουμε λιγάκι ΕΣΤΩ στον καπιταλισμό και μετά διαλύστε το! Πείτε το προσωρινή κυβέρνηση συνεργασίας της αριστεράς που δε θα ανατρέψει το σύστημα αλλά θα διώξει τη μαύρη ακρίδα του ΔΝΤ και τα μέσα της να μας εξαθλιώνει ταχύτατα, χρέος, ευρώ κλπ.
Πιστεύω ότι θα ρθεί καιρός που ο κόσμος θα «εκδικηθεί» το ΚΚΕ για την απραξία του.
Άλλωστε, τι να την κάνεις μια αριστερά, που απλά πιάνει χώρο και δε σου προσφέρει ακόμη και την ύστατη κρίσιμη στιγμή μια χείρα βοήθειας, μια ανάσα.
Για να μην παρεξηγηθώ, συμφωνώ με τις θέσεις του ΚΚΕ (σοσιαλισμός, μαρξισμός κλπ), απλά διαφωνώ με την τακτική του. Δεν πιστεύω ότι κινδυνεύει από μια τέτοια σύμπραξη, θεωρώ δε επιβεβλημένη την κίνηση αυτή από την πλευρά του, γι’ αυτό και στηρίζω χώρους που το προωθούν, μπας και καταλάβει και το ΚΚΕ βλέποντας τα ποσοστά τους να ανεβαίνουν, ότι κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο.
Καλοδεχούμενη κάθε κριτική στον σύντροφο Δελαστίκ.Ασφαλώς θα μπορούσε κανείς να αναρτήσει δεκάδες άρθρα του στο ΠΡΙΝ που εύχομαι να το διαβάζει ο συντάκτης του σχολίου που τα ζητήματα του ρόλου του εργατικού κινήματος τα θέτει με μεγαλύτερη οξύνεια και αποφασιστικότητα από ότι ο συντάκτης του άρθρου.Η ηπιότητα και ο δημοσιγραφικός χαρακτήρας των κειμένων του συντρόφου Δελαστίκ έχει να κάνει με τον χαρακτήρα της εφημερίδας που εργάζεται.Ρωτάω λοιπόν ευθέως όλους αυτούς που δεν κάνουν κριτική στο κείμενο αλλά στο πρόσωπο αυτά που λένε στις κομματικές διαδικασίες με την ευρεία έννοια ,τα λένε με τον ίδιο τρόπο ,το ίδιο ύφος και την ίδια συχνότητα στο αφεντικό τους ή όχι.Εκτός από την επαναστατική πολιτική πάλη , υπάρχει και η σκληρή μάχη της επιβίωσης.Αυτό ισχύει και για τις επαναστατικές δυνάμεις όπως το ΝΑΡ που επιμένουν να δρούν χωρίς πληρωμένα επαγγελματικά στελέχη. Τώρα για τα σχόλια περί μαρξιστικής επάρκειας ,από πτυχία μαρξισμού έχουμε πήξει από μαζική επαναστατική πολιτική γραμμή πάσχουμε.Τα υπόλοιπα περί ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ είναι λιγο μεσημεριανό για τα πολιτικά δρώμενα στην αντικαπιταλιστική Αριστερά.
σχολιάσε και το παρακάτω
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=5393:to-apokroustiko-prospo-tis-ee&catid=72:dr-ekdilosis&Itemid=279
Αγαπητοί ρεφορμιστές,
μην μπερδεύεστε. Το πρόβλημα ΔΕΝ είναι στο λαό που δεν καταλαβαίνει, δεν τραβάει, κλπ, κλπ,... είναι σε ΕΣΑΣ!!!
Κατά τα άλλα δεν βρίσκω λόγια να χαρακτηρίσω την πολιτική βλακεία και την κοντόφθαλμη λογική ενός στελέχους, κατά τα άλλα, της αριστεράς, που δεν βλέπει στην εξέλιξη της συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ τις χειρότερες προοπτικές για το λαό, αλλά βλέπει, ΤΡΟΜΑΡΑ ΤΟΥ, εκλογικές ευκαιρίες!!!
δείτε τι έλεγαν στις 30 Ιουνίου 2007 επιβεβαιώνοντας, ο Γ.Δελαστικ με το άρθρο του, το σχολιαστή που έγραψε:
“Τα ίδια έλεγαν και πριν τέσσερα χρόνια, τα ίδια θα πουν και μετά τέσσερα χρόνια... Η συλλογή ψήφων είναι το ζητούμενο και όχι τα υπόλοιπα. Αλλωστε, θυμόμαστε όλοι τους πανηγυρισμούς του 2004 για τις δυο-τρεις χιλιάδες παραπάνω ψήφους.”
«Η επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση αποκτά κρίσιμη σημασία… Μαχητικά τμήματα εργαζομένων και νέων αντέταξαν "πύργο ατίθασο" με τους αγώνες τους. Αγώνες που έδειξαν τις δυνατότητες μιας γραμμής ρήξης και ανατροπής, συνέβαλαν στην αστάθεια του δικομματικού πολιτικού σκηνικού και στο ενδεχόμενο "αδύνατων κυβερνήσεων", έδωσαν στοιχεία μιας νέας αυτοπεποίθησης κι ελπίδας… Για τους εργαζόμενους και τη νεολαία, για τα καταπιεζόμενα στρώματα, οι εκλογές μπορούν και πρέπει να αξιοποιηθούν: Για την ευρύτερη και βαθύτερη δυνατή αποδοκιμασία της ακραία αντιλαϊκής κυβέρνησης της ΝΔ και του "Εθνικού Προγράμματος Μεταρρυθμίσεων" του κεφαλαίου και της ΕΕ. Για τη σαφή καταδίκη του ΠΑΣΟΚ, που συναινεί ουσιαστικά με τη ΝΔ, τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ, που επιδιώκει τη συνέχιση και κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεών του. Για την ενίσχυση και μέσα από τις εκλογές του ρεύματος της σύγχρονης αντικαπιταλιστικής και κομμουνιστικής αναζήτησης… Για την ενδυνάμωση του πολιτικού και κοινωνικού αγώνα των εργαζόμενων… Για την ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς της νέας εποχής, που θα συμβάλει στη ριζική αλλαγή των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών, για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας στην προοπτική της σοσιαλιστικής και κομμουνιστικής απελευθέρωσης».
Το απόγειο του κοινοβουλευτικού κρετινισμού σε λίγα αποσπάσματα από την «Πρόταση του ΜΕΡΑ για μια ενωτική εκλογική αντικαπιταλιστική παρέμβαση». Τα ίδια έλεγαν και πριν τέσσερα χρόνια, τα ίδια θα πουν και μετά τέσσερα χρόνια. «Αντικαπιταλιστική επαναστατική Αριστερά» που αποκτά υπόσταση κυρίως στις προεκλογικές περιόδους και που δεν έχει πρόβλημα να αρχίσει την «Πρότασή» της με μια φράση με την οποία αυτοακυρώνεται. Αν οι όποιες εκλογές (και ειδικά αυτές που έρχονται) έχουν κρίσιμη σημασία, τότε τι να πούμε; Η φράση με την οποία αρχίζει το κείμενο αποκαλύπτει τον «καημό» των συντακτών του και καθιστά υποκριτικά τα όσα «κινηματικά» ακολουθούν. Η συλλογή ψήφων είναι το ζητούμενο και όχι τα υπόλοιπα. Αλλωστε, θυμόμαστε όλοι τους πανηγυρισμούς του 2004 για τις δυο-τρεις χιλιάδες παραπάνω ψήφους.
πενηνταρησα και η επανασταση δεν προκαμε ακομη
αντε με το καλο στα 80 να απολαυσω τις χαρες του σοσιαλισμου
αφου πρωτα οι ρεβιζιονιστες κοινοβουλευτικοι κρετινοι(!)τυπου δελαστικ απολογηθουν για τα αντισοσιαλιστικα τους συνδρομα στις δικες της αθηνας
ερρωσθε συντροφοι!
Δημοσίευση σχολίου