Home » , » Ο άθλιος ρόλος του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού

Ο άθλιος ρόλος του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού

Από giorgis , Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011 | 4:11 μ.μ.

 Στο γεγονός ότι η οικονομική καπιταλιστική κρίση χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα λαϊκά εισοδήματα έχουμε αναφερθεί πολλές φορές. Κι αυτό γίνετε ακόμα πιο προκλητικό όταν οι ίδιες επιχειρήσεις, το ίδιο διάστημα που συρρικνώνουν τους μισθούς των εργαζομένων παρουσιάζουν τεράστια αύξηση της κερδοφορίας τους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ΟΤΕ. Για το πρώτο εννεάμηνο του 2011 τα καθαρά κέρδη του έφτασαν στα 196,8 εκατομμύρια ευρώ, αυξημένα κατά 49,9% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2010. Κι όμως την ίδια στιγμή η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΟΜΕ-ΟΤΕ –πρόσκειται σε ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.- υπέγραψε με την εργοδοσία τριετή επιχειρησιακή σύμβαση που  προβλέπει μείωση των εβδομαδιαίων ωρών εργασίας (με συνεπακόλουθο την εντατικοποίηση της δουλειάς) με παράλληλη μείωση  μισθών των εργαζομένων στον ΟΤΕ κατά 11%

(Η ξεπουλημένη συνδικαλιστική εργοπατερία είναι ένα μεγάλο βαρίδι και δυστυχώς την συναντάμε σε πάρα πολλούς εργασιακούς χώρους). Εδώ να τονίσουμε ότι η καινούργια επιχειρησιακή σύμβαση έρχεται να προσθέσει άλλα 100 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο στα ήδη 300 περίπου εκατομμύρια καθαρά κέρδη που έχει κάθε χρόνο ο ΟΤΕ.

Οι εκπρόσωποι του κυβερνητικού εργοδοτικού συνδικαλισμού δεν θα ανταμειφτούν, λέτε, για τις «υπηρεσίες» που προσφέρουν στα αφεντικά του ΟΤΕ;
Μοιράσου το :

+ σχόλια + 1 σχόλια

Ανώνυμος
21 Νοεμβρίου 2011 στις 5:19 μ.μ.

Ποιά είναι η μεγαλύτερη ζημιά που έχει προκαλέσει ήδη σε βάθος δεκαετίας η συνενοχή του αστικοποιημένου συνδικαλισμού στον ευρύτερο δημόσιο τομέα;Ασφαλώς δεν είναι οι πρόσφατες συμφωνίες για το μισθολογικό καθεστώς των σημερινών εργαζόμενων του ΟΤΕ.Κάντε το απλό ερώτημα.Πώς είναι δυνατόν εταιρείες με πολύ λιγότερο προσωπικό (κάθετη μείωση στο άμεσα παραγωγικό δυναμικό),να παρουσιάζουν τέτοια τεράστια αύξηση της μάζας των κερδών τους αλλά και του ετήσιου τζίρου τους;Μπορεί να εξηγηθεί μόνο η κυρίως από την αύξηση της εκμετάλευσης των εργαζόμενων των εταιρειών αυτών.Ασφαλώς όχι.Για όσους τεχνικούς του ιδιωτικού τομέα έχουν εργαστεί σε τομείς των τηλεπικοινωνιών και της ενέργειας είναι γνωστό ότι ο βασικός όγκος των έργων που εκσυγχρόνισαν την παραγωγική δομή των εταιρειών αυτών έχει συντελεστεί με τους δεκάδες χιλιάδες είλωτες του ιδιωτικού τομέα με χαμηλά μεροκάματα ,πενιχρή ασφάλεια και ασφάλιση. Έτσι λοιπόν η επωφελής συμφωνία του ευρύτερου δημόσιου τομέα με τις κυρίαρχες εταιρείες στον ιδιωτικό κατάφεραν να μειώσουν τπ προσωπικό τους κατά 65% σε 20 χρόνια και να το αντικαταστήσουν στην πράξη επί του έργου δηλ. με άλλο τόσο χωρίς δικαιώματα.Η ανώτερη υπαλληλική και συνδικαλιστική γραφεικρατία νοιάζονταν μόνο για τις μίζες ,την εξέλιξη της και τα επιδόματα και φυσικά έγραφε στα παλιά της τα παπούτσια ακόμα τις τυπικές της υποχρεώσεις που προκύπταν από το νόμο εκτέλεσης των δημοσίων έργων δηλ.,την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας,των κανόνων τεχνικής εκτέλεσης των τεχνικών έργων κ.α.Έτσι λοιπόν όχι μόνο ούτε κυρίως με τον ιδρώτα των εργαζόμενων των εταιρειών του δημόσιου τομέα αλλά των ιδιωτών συνεργατών γέμισαν τα ταμεία τους ,πλούτισαν οι μονοπωλιακοί όμιλοι και μετατράπηκε σε βάθος χρόνου μεγάλο τμήμα των εργαζόμενων των οργανισμών σε υψηλούς επιβλέποντες των εξωτερικών κολλήγων και απαξιωμένων τεχνικά εργαζόμενων.Φυσικά όλα αυτά μέχρι να τους δείξουν την πόρτα με τις εθελοντικές αποχωρήσεις στις οποίες προσέτρεξαν η πλειοψηφία γιατί τους έταξαν παράλληλα με την σύνταξη και νέες καριέρες στα 50.Σήμερα λοιπόν που οι γραφιάδες του κέντρου και των μεγάλων πόλεων είναι η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζόμενων κι όχι φυσικά οι εργαζόμενοι στα ενεργειακά κέντρα τα συνεργεία ή τα τηλεπικοινωνιακά κέντρα μπορούν και πιό εύκολα να τους στείλουν στην εφεδρεία και να εφαρμόσουν το μοντέλο πράγματι της επιτελικής καπιταλιστικής επιχείρησης στον κλάδο γιατί το δίκτυο μιας ευρύτερης εκμεταλευτικής ζώνης το έχουν συγκροτήσει ήδη στο παρελθόν και θα το διευρύνουν κάτω κι από το βάρος του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού.Επομένως όταν κρίνουμε τα νούμερα απαιτείται να παίρνουμε υπόψη μας τη ευρύτερη ζώνη εκμετάλευσης σε κάθε κλάδο και γύρω από κάθε κεντρική επιχείρηση κι όχι μόνο ή κυρίως τους εργαζόμενούς της καθώς και στοιχεία της εμπορικής δραστηριοτητάς της.Αλλιώς κινδυνεύουμε να μή δούμε τις πραγματικές συνθήκες εκμετάλευσης άρα και το βασικό δυνάμει υποκείμενο ανατροπής τους

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger