Αναδημοσιεύουμε από το blog raskolnikovgr μια προκήρυξη της ΚΟΜΛΕΑ από το 1932, για το πως είναι η κατάσταση στην Ελλάδα 3 χρόνια μετά το ξέσπασμα του Μεγάλου Κραχ του 1929, αλλά και το πως είναι η κατάσταση στην αριστερά της εποχής. Η προκήρυξη γράφτηκε λίγες μέρες μετά την εγκατάλειψη του "κανόνα του χρυσού" από την Ελλάδα, που επέτρεψε στο κράτος να πληθωρίσει το νόμισμα, γι' αυτό και ξεκινά με το συγκεκριμένο θέμα, αλλά η προκήρυξη έχει ευρύτερη ανάλυση. Ακολουθεί ο πρόλογος του raskolnikovgr και αμέσως μετά η προκήρυξη:
***
Είκοσι μέρες μετά την εγκατάλειψη του «χρυσού κανόνα» τον Μάιο του 1932, ύστερα από τις αποτυχημένες προσπάθειες της κυβέρνησης του Ελ. Βενιζέλου, η ΚΟΜΛΕΑ κυκλοφορεί σχετική προκήρυξη με την οποία περιγράφει την δεινή οικονομική κατάταση που αντιμετωπίζει πλέον η εργατική τάξη στην Ελλάδα, την πρόθεση της κυβέρνησης Βενιζέλου να ρίξει και άλλα βάρη, ενώ παράλληλα, και παρά τη διάθεση των εργατών να αγωνιστούν «πλάι πλάι», οι εργατικές συνδικαλιστικές οργανώσεις παραμένουν διασπασμένες μαχόμενες η μία την άλλη.
Την ώρα που τμήματα των εργατών αρχίζουν να οργανώνουν απεργίες η ΚΟΜΛΕΑ αισθάνεται ότι καμία συνδικαλιστική οργάνωση δεν είναι σε θέση να ηγηθεί από μόνη της σε αυτό το αναγκαίο απεργιακό κύμα που έρχεται ή πρέπει να έρθει. Για αυτό προτείνει το Ενιαίο Εργατικό Μέτωπο. Η ΚΟΜΛΕΑ προτείνει μια διαδικασία ενοποίησης του συνδικαλιστικού κινήματος που θα ξεκινά από την βάση. Σε κάθε πόλη τα τοπικά σωματεία θα διοργανώνουν ένα κοινό συμβούλιο που θα εκλέξει αντιπροσώπους σε ένα ενιαίο πανελλαδικό ενωτικό συνέδριο, ενώ μια επιτροπή θα αναλάβει να προετοιμάσει αυτό συνέδριο. Αυτά τα συμβούλια θα αναλάβουν να οργανώσουν και να ηγηθούν του απεργιακού ξεσπάσματος. Θεωρώ ότι με τον δικό της τρόπο αυτή η προκήρυξη είναι εξαιρετικά επίκαιρη γιατί μας επιτρέπει να συγκρίνουμε τους δρόμους που αναζητά η κομμουνιστική αριστερά του τότε και του σήμερα.
Εδώ η προκήρυξη (κλικ για μεγέθυνση):
***
Είκοσι μέρες μετά την εγκατάλειψη του «χρυσού κανόνα» τον Μάιο του 1932, ύστερα από τις αποτυχημένες προσπάθειες της κυβέρνησης του Ελ. Βενιζέλου, η ΚΟΜΛΕΑ κυκλοφορεί σχετική προκήρυξη με την οποία περιγράφει την δεινή οικονομική κατάταση που αντιμετωπίζει πλέον η εργατική τάξη στην Ελλάδα, την πρόθεση της κυβέρνησης Βενιζέλου να ρίξει και άλλα βάρη, ενώ παράλληλα, και παρά τη διάθεση των εργατών να αγωνιστούν «πλάι πλάι», οι εργατικές συνδικαλιστικές οργανώσεις παραμένουν διασπασμένες μαχόμενες η μία την άλλη.
Την ώρα που τμήματα των εργατών αρχίζουν να οργανώνουν απεργίες η ΚΟΜΛΕΑ αισθάνεται ότι καμία συνδικαλιστική οργάνωση δεν είναι σε θέση να ηγηθεί από μόνη της σε αυτό το αναγκαίο απεργιακό κύμα που έρχεται ή πρέπει να έρθει. Για αυτό προτείνει το Ενιαίο Εργατικό Μέτωπο. Η ΚΟΜΛΕΑ προτείνει μια διαδικασία ενοποίησης του συνδικαλιστικού κινήματος που θα ξεκινά από την βάση. Σε κάθε πόλη τα τοπικά σωματεία θα διοργανώνουν ένα κοινό συμβούλιο που θα εκλέξει αντιπροσώπους σε ένα ενιαίο πανελλαδικό ενωτικό συνέδριο, ενώ μια επιτροπή θα αναλάβει να προετοιμάσει αυτό συνέδριο. Αυτά τα συμβούλια θα αναλάβουν να οργανώσουν και να ηγηθούν του απεργιακού ξεσπάσματος. Θεωρώ ότι με τον δικό της τρόπο αυτή η προκήρυξη είναι εξαιρετικά επίκαιρη γιατί μας επιτρέπει να συγκρίνουμε τους δρόμους που αναζητά η κομμουνιστική αριστερά του τότε και του σήμερα.
Εδώ η προκήρυξη (κλικ για μεγέθυνση):
Δημοσίευση σχολίου