Χρυσός και στο βάθος πόλεμος: "The way to make money is to buy when blood is running in the streets"

Χαμός και χθες στην αγορά χρυσού, με την ισοτιμία του να πέφτει κάτω και από τα 1600$/ουγγιά. Όσοι βλέπουν μόνο αυτή την ισοτιμία, προφανώς αναρωτιούνται αν "ήρθε το τέλος" για το χρυσό, και μάλιστα κάποιος αναγνώστης με ρώτησε αν αυτή η πτώση είναι σύμφωνη με τα όσα γράφουμε εδώ και τόσα χρόνια για το χρυσό.

Και βέβαια είναι! Ειδικά αν κάποιος έχει κατανοήσει ότι η ισοτιμία που βλέπουμε καθημερινά μανιπιουράρεται μέχρι αηδίας (και γι' αυτό και πέφτει, ενώ με τις οικονομικές εξελίξεις που έχουμε θα έπρεπε "κανονικά" να σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο). Όσο για τον τρόπο που η ισοτιμία μανιπιουλάρεται, έχουμε ήδη εξηγήσει ότι ο βασικός τρόπος είναι το paper gold.

Πριν δύο μέρες είχαμε γράψει ένα σχετικό άρθρο για το χρυσό, ωστόσο σήμερα θα παραθέσουμε ένα απόσπασμα από άρθρο που είχαμε γράψει πριν τρεις μήνες (στις 23 Σεπτεμβρίου), μιας και κάποιες από τις τότε αναλύσεις μας παίρνουν σήμερα σάρκα και οστά.

[...] το σύστημα (σ.σ. του paper gold/paper silver) λειτουργεί κάπως σαν τα αποθέματα των τραπεζών, που ΔΕΝ διαθέτουν όλα τα λεφτά που δανείζουν, αλλά μονάχα ένα μέρος τους (πχ το 10%). Έτσι και εδώ, υπάρχουν συμβόλαια, με τα οποία αγοράζεις χρυσό/ασήμι, χωρίς όμως να σου δίνουν κάτι. Σου δίνουν απλά έναν "λογαριασμό τράπεζας", ένα "βιβλιάριο" δηλαδή, που λέει ότι έχεις το τάδε χρυσό ή ασήμι. Όμως, η τράπεζα ΔΕ διαθέτει όλο αυτό το χρυσό/ασήμι που έχει "πουλήσει" - και αν της το ζητήσουν όλοι, ΔΕ θα το πάρουν όλοι.

Γι' αυτό και όλοι "φεύγουν" πλέον από το "paper gold/silver", και ζητούν πραγματικό χρυσό/ασήμι.
[...]
Ο κόσμος απορρίπτει αυτόν τον paper gold, και η αξία του διαρκώς πέφτει, προκαλώντας αυτές τις πτώσεις στην ισοτιμία του χρυσού. Αντίθετα, σε μέρες όπου υπερισχύει η κίνηση του πραγματικού χρυσού, η ισοτιμία ανεβαίνει. Αυτή η κατάσταση θα συνεχίζεται με πολλά επεισόδια και "σκαμπανεβάσματα" μέχρις ότου ο "paper gold" καταστραφεί πλήρως, και μείνει μόνο ο πραγματικός χρυσός, ο οποίος θα ξαναπάρει τη θέση του ως το κέντρο του νομισματικού συστήματος, το μέτρο σύγκρισης για την αξία όλων των άλλων εμπορευμάτων που κυκλοφορούν στον κόσμο. Η ισοτιμία του τότε θα είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με σήμερα έναντι ΟΛΩΝ των νομισμάτων. Αυτή είναι άλλωστε και η βασική λειτουργία του χρυσού, είναι μια αποθήκη του πλούτου, που τον διατηρεί σταθερό για μακροπρόθεσμη αποταμίευση.
[...]
Ως τότε όμως, οι πιο διορατικοί τουλάχιστον κεφαλαιοκράτες, θα συνεχίσουν να στρέφονται προς τον πραγματικό χρυσό. Δεν είναι τυχαίο που για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, οι κεντρικές τράπεζες ακόμα και στην Ευρώπη αγοράζουν χρυσό, αντί να τον πουλάνε (πηγή: Financial Times). Όσα κράτη ΕΧΟΥΝ χρήμα, όπως πχ η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία, η Σ. Αραβία, κτλ δεν πουλάνε πια τον "ξεπερασμένο" χρυσό, όπως έκαναν τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά επιστρέφουν σε αυτόν, αγοράζοντας διαρκώς νέες ποσότητες για τα αποθεματικά τους.

Μην "ψαρώνετε" λοιπόν από τα εφήμερα σκαμπανεβάσματα της ισοτιμίας του χρυσού - αυτά οφείλονται στο ότι ο πραγματικός χρυσός αγοράζεται μανιωδώς, ενώ την ίδια ώρα ο paper gold πουλιέται μανιωδώς. Κάποια στιγμή θα δούμε την ισοτιμία του χρυσού να πέφτει κατά πολύ, και πολλοί θα λένε "πάει και ο χρυσός", "ο χρυσός ήταν φούσκα", "όσοι επένδυσαν σε χρυσό ήταν κορόιδα σαν το χρηματιστήριο επί Σημίτη", και ποιος ξέρει τι άλλο. Αφήστε τους να λένε.

Αυτή η πτώση θα διαρκέσει λίγο, καθώς το μοναδικό πράγμα που όντως είναι φούσκα είναι ο paper gold, που θα καταστραφεί όταν οι τράπεζες εξαντλήσουν τα αποθέματα χρυσού με τον οποία τον στηρίζουν (θυμίζουμε ότι η τράπεζα έχει πχ 10 τόνους χρυσού, και με αυτά έχει δημιουργήσει 100 τόνους paper gold). Οι κάτοχοι του paper gold ζητούν να πάρουν στα χέρια τους τον πραγματικό χρυσό, και έτσι τα αποθεματικά των τραπεζών τελειώνουν.

Όλα αυτά που λέγαμε τότε, ισχύουν ολοένα και περισσότερο, διότι απλούστα ολοένα και περισσότεροι επενδυτές αντιλαμβάνονται -με τρόμο- ότι τα συμβόλαια paper gold που κρατάνε στα χέρια τους ίσως τελικά και να μην αποπληρωθούν από την τράπεζα αν της το ζητήσουν (διότι η τράπεζα δεν έχει αρκετό χρυσό για όλους).

Ο επενδυτής δε νοιάζεται αν ο εργάτης μένει άνεργος, ή αν είναι φτωχός, κτλ. Αλλά αν κινδυνεύει να χάσει τα λεφτά του, ή να έχει ζημιές αντί για κέρδη, τότε νοιάζεται και μάλιστα πολύ. Γι' αυτό και τρέχει πανικόβλητος να προστατέψει τον πλούτο του. Και γι' αυτό και θα βλέπουμε ολοένα και πιο μεγάλα "σκαμπανεβάσματα" στην ισοτιμία του χρυσού, μιας και ολοένα και περισσότεροι επενδυτές πουλάνε το paper gold τους, και ολοένα και περισσότεροι επενδυτές αγοράζουν πραγματικό χρυσό.

Ειδικά μετα την κατάρρευση της MF Global, η ανησυχία των επενδυτών για τον paper gold γιγαντώθηκε, διότι η κατάρρευση αυτή αποκάλυψε ακόμα και στον πιο πιο ανίδεο επενδυτή το εξής: Ότι αν καταθέσει το χρυσό του (ή και τα χρήματα του) σε μια τέτοια επενδυτική εταιρία, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα τα πάρει πίσω, καθώς η MF Global ουσιαστικά είχε οικιοποιηθεί τις καταθέσεις των πελατών της - πχ είχε οικιοποιηθεί το χρυσό που της είχαν καταθέσει, και τον είχε δανείσει σε πολλαπλάσιες ποσότητες σε ανυποψίαστους πελάτες (δες και το χθεσινό ποστ για περισσότερες λεπτομέρειες).

Βλέποντας λοιπόν αυτή την κατάσταση, ποιος επενδυτής θα εμπιστευτεί ξανά το paper gold; Όλοι φεύγουν, διότι πλέον το θεωρούν αναξιόπιστο. "Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στην αγορά", όπως θα έλεγαν και οι ίδιοι...

Είναι λοιπόν απλά θέμα χρόνου μέχρι το paper gold να καταστραφεί - αλλά έως ότου γίνει αυτό, θα έχουμε αυτά τα σκαμπανεβάσματα στην ισοτιμία. Μόλις το paper gold καταστραφεί, η ισοτιμία "θα πιάσει πάτο", αλλά μετά "θα έχει ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι", και ο πραγματικός χρυσός θα είναι το μοναδικό πράγμα που θα μείνει όρθιο, καθώς τα κράτη πληθωρίζουν μέχρι τέλους τα νομίσματα τους (προκειμένου να διασώσουν με τα φρέσκα νομίσματα που τυπώνουν τις τράπεζες, και παράλληλα να υποτιμήσουν την αξια του νομίσματος, ώστε έτσι να πέσει εμμέσως και ο μισθός του εργάτη που πληρώνεται σε αυτό το νόμισμα)

Ας δούμε ένα χθεσινό άρθρο του Bloomberg, το οποίο δίνει και μία ακόμα διάσταση στο θέμα:

Gold Lease Rate Slides to Lowest on Record as European Banks Seek Dollars

The interest rate for lending gold in exchange for dollars plunged to the lowest on record this week as European banks sought ways to secure the U.S. currency amid the region’s debt crisis.

The one-month lease rate on gold fell to minus 0.57 percent on Dec. 6, the lowest according to Bloomberg data going back to January 1998. The rate, derived by subtracting the gold forward offered rate from the London Interbank Offered Rate, was at minus 0.56 percent today and compares with minus 0.23 percent at the start of this year. A negative reading means banks have to pay to have their gold deposits lent.

The rate at which London-based banks say they can borrow for three months in dollars rose to the highest level in almost 2 1/2 years yesterday, even after the Federal Reserve and five other central banks agreed on Nov. 30 to cut the cost of providing dollar funding. Gold has climbed 21 percent in London this year and reached a record $1,921.15 an ounce on Sept. 6 as investors and central banks boosted holdings to protect wealth.

“European banks especially are having liquidity funding problems, which does see a lot of lending of gold and that’s putting downward pressure on lease rates,” Walter de Wet, head of commodities research at Standard Bank Plc in London, said today by phone. “Funding problems will continue for a while.”

Όλα αυτά ίσως να σας φαίνονται αλαμπουρνέζικα, ας προσπαθήσουμε λοιπόν να τα εξηγήσουμε:

Αυτό που λέει το Bloomberg είναι ότι οι τράπεζες έχουν μεγάλα προβλήματα ρευστότητας. Ειδικά οι ευρωπαικές έχουν άμεση ανάγκη από ρευστό, λόγω και της άρνησης της Γερμανίας να τους δώσει "πακέτα σωτηρίας" με πληθωριστικό χρήμα από την ΕΚΤ.

Όπως λοιπόν είχαμε δει και πριν λίγο καιρό, η Γερμανία πέτυχε να δώσει η Αμερική "φτηνό χρήμα" στις τράπεζες, με την Αμερική όμως να το δέχεται αυτό υπό τον όρο να τους δώσει δολάρια, ώστε οι ευρωπαικές τράπεζες να στραφούν προς το δικό της νόμισμα.

Αυτό γίνεται τώρα, και μάλιστα για να πάρουν αυτά τα δολάρια, που επαναλαμβάνουμε ότι τα χρειάζονται άμεσα για να μη χρεωκοπήσουν, οι τράπεζες..."νοικιάζουν" το χρυσό τους. Και μάλιστα τον νοικιάζουν με πολύ χαμηλά επιτόκια (όπως λέει και το Bloomberg, "the interest rate for lending gold in exchange for dollars plunged to the lowest on record").

Ίσως να σας φαίνεται περίεργο που οι τράπεζες "νοικιάζουν" το χρυσό τους - ας δούμε το γιατί το κάνουν:

- Οι τράπεζες έχουν χρηματικό όφελος, μιας και εισπράτουν νοίκι (έστω και αν τώρα, λόγω της άσχημης οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκονται, τον νοικιάζουν με χαμηλό τόκο, δηλαδή τον νοικιάζουν όσο-όσο, ώστε να βρουν ρευστό)

- Σε ποιον όμως νοικιάζουν το χρυσό τους οι τράπεζες; Τον νοικιάζουν σε εμπορικές τράπεζες που εμπορεύονται χρυσό και paper gold (πχ JP Morgan, HSBC, κτλ). Αυτές οι τράπεζες θέλουν να νοικιάζουν χρυσό, διότι έτσι αυξάνουν τα αποθέματα τους, και άρα μπορούν να αυξήσουν και τις ποσότητες του paper gold που διοχετεύουν στην αγορά, χωρίς να χρειάζεται να τον κατέχουν (απλά τον νοικιάζουν, δεν τον αγοράζουν).

Για παράδειγμα, φανταστείτε ότι πχ η JP Morgan έχει στην κατοχή της 100 τόνους χρυσού, και τον μοχλεύει πχ κατά 10 φορές. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να κυκλοφορήσει στην αγορά 1000 τόνους paper gold.

Αν όμως η JP Morgan εκτός από το δικό της χρυσό νοικιάσει και άλλους 10 τόνους χρυσού, τότε πλέον έχει 100+10=110 τόνους χρυσού. Και επειδή μπορεί να κυκλοφορήσει στην αγορά τη δεκαπλάσια ποσότητα paper gold, πλέον θα έχει 10*110=1100 τόνους paper gold (δηλαδή νοικιάζοντας 10 τόνους χρυσού, κατάφερε να δημιουργήσει 100 επιπλέον τόνους paper gold - όχι κι άσχημα, έτσι δεν είναι; Και όσο περισσότερο συνεχίζεται αυτό το "παιχνίδι", τόσο περισσότερο paper gold δημιουργούν - επαναλαμβάνουμε ότι η ποσότητα του paper gold που κυκλοφορεί στην αγορά....είναι μεγαλύτερη από την συνολική ποσότητα του πραγματικού χρυσού που υπάρχει παγκοσμίως!).

Αυτό το "περίεργο" διάγραμμα είναι από τη Citigroup, η οποία πριν 2-3 μέρες έβγαλε μια ανάλυση στην οποία προβλέπει ότι η ισοτιμία του χρυσού θα διπλασιαστεί μέσα στα επόμενα δύο χρόνια από τα επίπεδα που βρίσκεται τώρα, φτάνοντας περίπου τα 2400$/ουγγιά, και μάλιστα μακροπρόθεσμα θα πάει ακόμα πιο ψηλά.

Βέβαια, κυκλοφορούν ένα σωρό διαφορετικές αναλύσεις, και δεν μπορούν όλες να είναι σωστές - άλλωστε κανείς δε μπορεί να προβλέψει το μέλλον με 100% βεβαιότητα. Ωστόσο, είναι σημαντικό να βλέπει κανείς τις μεγάλες τράπεζες να προβλέπουν ρεκόρ για την ισοτιμία του χρυσού, μιας και σε τελική ανάλυση, ο λόγος για αυτά τα ρεκόρ είναι επειδή το δολάριο και τα υπόλοιπα νομίσματα πληθωρίζονται...προκειμένου να σωθούν οι μεγάλες τράπεζες όπως η Citigroup!

Δηλαδή αυτό που ουσιαστικά μας λέει η Citigroup είναι ότι "προβλέπω ότι οι ΗΠΑ θα τυπώσουν κι άλλα τρισεκατομμύρια για να σώσουν εμένα και τις υπόλοιπες μεγάλες τράπεζες, και επειδή αυτό θα υποτιμήσει το δολάριο, η ισοτιμία του με το χρυσό (που παραμένει σταθερός) θα συνεχίσει να σπάει ρεκόρ".

Εδώ και ένα απόσπασμα από την ανάλυση της Citigroup:

we believe that 2012 may be reminiscent of 1978 when Gold rallied nearly 50% off the 1977 close. Such a move would likely put Gold in the $2,300-2,400 area in the 2nd half of 2012. On a longer term basis we expect even higher levels and target a move towards $3,400 over the next 2 years or so.

Όμως η ανάλυση της Citigroup δεν σταμάτησε εδώ - αντίθετα, έκαναν και μία ακόμα πιο σοβαρή παρατήρηση-πρόβλεψη:

Συγκεκριμένα, η Citigroup έκανε μια σύγκριση της εικόνας των σημερινών χρηματαγορών, με τις χρηματαγορές του παρελθόντος, και διαπίστωσε ότι η σημερινή κατάσταση έχει πολλές ομοιότητες με την περίοδο 1966-1978 (δηλαδή την περίοδο που ο Νίξον πραξικοπηματικά άλλαξε το Μπρέττον Γουντς, καταργώντας τον "κανόνα του χρυσού", και μετά είχαμε την πετρελαική κρίση του 1973).

Και όχι μόνο αυτό, αλλά όπως διαπίστωσε η Citigroup, υπάρχουν επίσης πολλές ομοιότητες με το 1910, και με το 1940, δηλαδή με τις εποχές πριν τον Α' και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Με λίγα λόγια, η Citigroup διαπίστωσε μέσω των γραφημάτων της ότι [και] τα οικονομικά δεδομένα οδηγούν σε Παγκόσμιο Πόλεμο.

Πριν δούμε και το διάγραμμα, αν σας ενδιαφέρουν αυτού του είδους οι "μαθηματικές" αναλύσεις, ας θυμηθούμε και πως σχολίαζε ομΛένιν τις εποχές όπου οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις θέλουν να "ξαναμοιράσουν τον κόσμο", αλλάζοντας τους μεταξύ τους συσχετισμούς:

"Ο καπιταλισμός σημαίνει ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και αναρχία στην παραγωγή [...]. Στις συνθήκες του καπιταλισμού δεν μπορεί να υπάρχουν άλλα μέσα για την αποκατάσταση της παραβιασμένης ισορροπίας, εκτός από τις κρίσεις στη βιομηχανία και τους πολέμους στην πολιτική".

Σύγκριση της σημερινής χρηματιστηριακής αγοράς με εκείνες του 1910 και 1940 (Citigroup)

Που οδηγούμαστε λοιπόν; Σε υπερπληθωρισμούς, πολέμους, φτώχεια για το λαό σε σημείο εξαθλίωσης ή και πλήρους εξόντωσης, τεράστια συγκέντρωση πλούτου και εξουσίας σε μια χούφτα ολιγοπώλια-μονοπώλια ανά κλάδο.

Αν δεν τους ανατρέψουμε, αυτοί θα συνεχίζουν να φτιάχνουν γραφήματα "σαν να μη ]ν τρέχει τίποτα", και θα συνεχίσουν να κονομάνε. Άλλωστε, όπως το είχε θέσει και ο John Rockefeller (της γνωστής δυναστείας) σε μία από τις διασημότερες και πιο ειλικρινείς φράσεις του "The way to make money is to buy when blood is running in the streets".

Μη νομίζετε λοιπόν ότι θα σας λυπηθούν - αν δεν επαναστατήσουμε, θα μας ρημάξουν μέχρι τέλους.

Pink Floyd - One of These Days (i'm going to cut you into little pieces)