Ένα βασικό λάθος που κάνουμε είναι να θεωρούμε ότι οι Αμερικανοί είναι φίλοι των Τούρκων. Ο μόνος φίλος των Αμερικανών πολιτικών και στρατηγών είναι το δολάριο.
Για χρόνια πάντως, οι ΗΠΑ είχαν ταυτίσει τα συμφέροντα τους με αυτά της Τουρκίας. Οι λόγοι απλοί: Η Τουρκία είχε στρατηγική θέση. Συνόρευε με την ΕΣΣΔ (το μόνο μέλος του ΝΑΤΟ). Έλεγχε τα Στενά, και συνόρευε με τις Αραβικές χώρες. Η τουρκική διπλωματία έπαιζε έξυπνα με τους φόβους της CIA για νέο Ιράν και οι στρατηγοί έλεγαν: Κάντε μας τα χατίρια για να μην έρθουν οι ισλαμιστές. Το κυριότερο πλεονέκτηματων Τούρκων σε σύγκριση με τη χώρα μας ήταν και είναι ο πληθυσμός. Αυτό για τους Αμερικάνους σήμαινε, μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη, περισσότεροι καταναλωτές για τα προϊόντα τους, άρα μεγαλύτερο κέρδος.
Ένας άλλος λόγος ήταν η δουλικότητα και υποχωρητικότητα των Ελληνικών κυβερνήσεων, οι οποίες δεν κακοκάρδισαν ποτέ τους ιμπεριαλιστές, άσχετα με την εσωτερική ρητορική. Για ποιο λόγο να δώσουν ανταλλάγματα όταν είχαν σίγουρο το αποτέλεσμα;
Έτσι πέτυχαν να εξαιρέσουν την ΝΑ Τουρκία από τις μειώσεις των συμβατικών όπλων (CFE), να τη βοηθήσουν εναντίον των Κούρδων, να της προσφέρουν προηγμένα οπλικά συστήματα (με το αζημίωτοφυσικά), τεχνογνωσία κλπ.
Σήμερα θα περίμενε κανείς ότι η Τουρκία, πανίσχυρη στρατιωτικά και με τους γείτονες της αποδυναμωμένους, θα έδινε έμφαση στην οικονομική ανάπτυξη, την αύξηση του βιοτικού επιπέδου, την δημιουργία συστήματος υγείας κλπ. Αντί για αυτά, βλέπουμε την Τουρκία να τρέχει μόνη της σε μια κούρσα εξοπλισμών. Δεν είναι μόνο οι μίζες που παίρνουν αυτοί που αποφασίζουν για τα δισεκατομμύρια των εξοπλισμών. Η Τουρκία προσπαθεί για λόγους εσωτερικούς, να δείξει στο λαό της ότι μπορεί να ξαναγίνει η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Θέλει να αναδειχθεί Περιφερειακή Υπερδύναμη, να γίνει πάτρωνας των μουσουλμανικών χωρών. Έχει παγιδευτεί στον Ιμπεριαλισμό και τον Εθνικισμότης. Ζει ένα μύθο: Ότι μπορεί να κάνει ότι θέλει.
Οι αμυντικές της δαπάνες αυξάνονται χρόνο με το χρόνο. Οι κόποι του τουρκικού λαού, μετατρέπονται σε υπερσύγχρονα οπλικά συστήματα, που της δίνουν ποσοτική και σε αρκετές περιπτώσεις ποιοτική υπεροχή σε υλικό. Τελευταία ανακοίνωσε ότι θέλει να αγοράσει κώδικες , λογισμικό για τα νέα stealth α/φη των ΗΠΑ τα οποία προτίθεται να πάρει σε ποσότητες. Επίσης κάνει μεγάλες προσπάθειες στο διάστημα, ώστε να αποκτήσει ανεξαρτησία από τα Αμερικανικά συστήματα προειδοποίησης και πλοήγησης (GPS). Οι πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς που προτίθεται να αποκτήσει, καθώς και η κατασκευή πυρηνικών σταθμών δείχνουν ότι θέλει όχι απλά να εξασφαλίσει τεχνολογικό πλεονέκτημα, αλλά να έχει τη δυνατότητα παραγωγής σύγχρονων όπλων.
Παρόλα αυτά όμως η Τουρκία είναι ένας γίγαντας με πήλινα πόδια. Η οικονομία της, αν συνεχίσει έτσι, θα δοκιμαστεί σκληρά. Οι άνθρωποι, θα θελήσουν αναπόφευκτα καλύτερες συνθήκες ζωής. Το σύστημά τους είναι στρατοκρατικό και ανελεύθερο. Οι Κούρδοι χτυπάν αλύπητα τόσο τους στρατιώτες όσο και το γόητρο του στρατού. Είχα προβλέψει με επιτυχία, ότι οι Τούρκοι δε θα τολμούσαν να προκαλέσουν τους Ισραηλινούς. Δεν είναι αιθεροβάμονες. Τουλάχιστο όχι ακόμα…
Η Αμερική τα βλέπει αυτά με ενδιαφέρον. Δε θέλει να χάσει την Τουρκία. Όχι όσο τα συμφέροντά της δεν κινδυνεύουν. Προς το παρόν, αυτό που ενδιαφέρει τους Αμερικάνους είναι η έχθρα μεταξύ των λαών. Στα Ίμια πχ πήραν έδαφος από την Ελλάδα για να ικανοποιήσουν τις τουρκικές φιλοδοξίες, αλλά δεν το έδωσαν στην Τουρκία. Δεν είπαν ότι τα Ίμια είναι Τουρκικά. Είπαν ΓΚΡΙΖΕΣ ΖΩΝΕΣ. Σ' αυτό συμφώνησαν οι Τούρκοι, αφού έθεταν βάση για διεκδικήσεις κι αλλού στο Αιγαίο. Περισσότερο όμως ωφελήθηκαν οι Αμερικάνικες εταιρίες όπλων, που είδαν με χαρά νέες παραγγελίες. Όσο υπάρχουν διαφωνίες υπάρχει ανταγωνισμός. Το σπουδαιότερο, οι αντίπαλοι ζητάνε διαιτητή τις ΗΠΑ. Καταλαβαίνουμε τα παζάρια και τα κέρδη της Αμερικάνικης διπλωματίας.
Η Αμερική ξέρει ότι ένας πόλεμος θα καταστρέψει και τα δύο μέρη που θα πολεμήσουν. Δε θέλει να χάσει πελάτες. Το κυριότερο, δεν επιθυμεί να επιλυθούν οι διαφορές προς τη μια ή την άλλη πλευρά.Θέλει να έχει αφορμές να επεμβαίνει.
Δημοσίευση σχολίου