Εκκλησία και Πολιτική Β' μέρος.

Σύμφωνα με τον Μαρξ η πραγματικότητα είναι αυστηρά υλική και η εξέλιξη έχει υλική βάση και αίτια. Δεν είναι η συνείδηση που ρυθμίζει τη ζωή, είναι η ζωή που ρυθμίζει τη συνείδηση την ηθική, τη θρησκεία. Η θρησκεία είναι η πίστη σε δυνάμεις πάνω ή έξω από τον κόσμο.

Για τον υλισμό, θρησκεία είναι μια φανταστική αντανάκλαση των φυσικών και κοινωνικών δυνάμεων που κυριαρχούν στους ανθρώπους. Η αδυναμία του πρωτόγονου ανθρώπου να εξηγήσει τη φύση, γέννησε την ιδέα ότι υπάρχουν κάποια όντα με υπερφυσικές ιδιότητες, που αν τους αποδώσει τιμές, θα τον βοηθήσουν να ξεπεράσει τις δυσκολίες.

Είναι μια απλοϊκή αντιεπιστημονική απάντηση, για το πώς έγινε κόσμος, γιατί πεθαίνουμε και κυρίως το πρόβλημα της θεοδικίας, γιατί δηλαδή υπάρχει η αδικία, το κακό. Ο Μαρξ τη χαρακτήρισε όπιο, ο Λένιν μια μορφή πνευματικής καταπίεσης. Η αδυναμία του ανθρώπου να αντισταθεί στο άδικο κοινωνικό σύστημα, τον οδήγησε να ελπίζει σε βοήθεια από θεούς και μεταθανάτια ζωή. Έτσι οι αδικημένοι παρηγορούνται από τον πόνο της εκμετάλλευσης, αλλά ταυτόχρονα αδρανούν, περιμένοντας μάταια τη σωτηρία από δυνάμεις εκτός του κόσμου. Τέτοιες δυνάμεις όμως δεν υπάρχουν.

Η θρησκεία λοιπόν, αν και προσφέρει ανακούφιση, δεν δίνει τη λύση, που είναι η αλλαγή της κοινωνίας. Λειτουργεί ως ένα ναρκωτικό, δίνοντας ψεύτικους παραδείσους στο χρήστη, χωρίς να λύνει στο παραμικρό την άσχημη κατάσταση. Αντίθετα τη διαιωνίζει. Αναγορεύει σε νόμο την αδυναμία των φτωχών και χρησιμεύει σαν όπλο καταπίεσης. Κηρύττει την υποταγή, την εγκαρτέρηση, απορρίπτει την επαναστατική βία στο όνομα μιας μεταθανάτιας σωτηρίας.

Είναι εχθρός της επιστήμης και της λογικής. Πολεμάει κάθε τι νέο, γιατί τρέμει τη διασάλευση του status quo. Χιλιάδες φωτεινά ελεύθερα πνεύματα, καταδικάστηκαν ως βλάστημοι, διότι απέδειξαν με επιστημονικό τρόπο τις ανακρίβειες των θρησκειών. Ο Γαλιλαίος πχ αναγκάστηκε να ανακαλέσει τη θεωρία του περί κίνησης της γης γύρω από το ήλιο, γιατί ήταν αντίθετη σε όσα πρέσβευε η θρησκεία.  
Oι κυριότερες θρησκείες παγκοσμίως, κηρύσσουν σήμερα τα ίδια πράγματα που κήρυτταν και πριν από χιλιάδες χρόνια ενώ τα ιερά βιβλία τους έχουν παραμείνει τα ίδια χωρίς ανανέωση ιδεών. Το μόνο που άλλαξε είναι η ερμηνεία των ιερών κειμένων, τακτική που ακολουθείται για να συνυπάρχει η θρησκεία με τις αναμφισβήτητες σύγχρονες επιστημονικές αλήθειες.

Γεωγραφική κατανομή Θρησκειών

Οι θρησκείες, ιδιαίτερα οι μονοθεϊστικές, απαιτούν αποκλειστικότητα. Δεν δέχονται άλλες θρησκείες ή αντίθετες απόψεις. Καλλιεργείται έτσι ο φανατισμός και η μισαλλοδοξία. Οι Σταυροφορίες και οι Ιεροί πόλεμοι έγιναν για να προσηλυτιστούν οι άλλοι στη «σωστή πίστη».

Πηγή της θρησκείας είναι η άγνοια και η απελπισία. Με την επικράτηση της αταξικής κοινωνίας και την πρόοδο της επιστήμης θα εξαφανιστούν οι συνθήκες που συντηρούν τη θρησκεία. Παρόλα αυτά η θρησκευτική συνείδηση δεν εξαλείφεται εύκολα. Οι πεποιθήσεις αιώνων έχουν ριζώσει στο υποσυνείδητο των ανθρώπων και διαιωνίζονται με το υπάρχον σύστημα. Ακόμα και με την εξαφάνιση του καπιταλισμού, θα αργήσει να εξαφανιστεί η θρησκεία. Σεβόμενοι την προσωπική ελευθερία του κάθε ανθρώπου, πιστεύουμε ότι ένας άνθρωπος έχει δικαίωμα να πιστεύει ή να είναι άθεος. Γι αυτό, παρόλο που εμείς δεν πιστεύουμε, δεν προκαλούμε τους συνανθρώπους μας. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν ασκούμε κριτική στα δόγματα, δεν ενημερώνουμε των κόσμο για τις δικές μας απόψεις.

Κυρίως όμως είναι ανάγκη να υπάρξει χωρισμός κράτους και Εκκλησίας. Η Εκκλησία έχει πάρα πολλά προνόμια τα οποία είναι απαράδεκτα για μια κοινωνία ισονομίας. Ακόμα, μια πολυπολιτισμική κοινωνία, που αναπόφευκτα θα διαμορφωθεί, πρέπει να εξασφαλίζει τη ισότητα μεταξύ όλων, ανεξάρτητα το τι πιστεύουν.

Το άρθρο αυτό έρχεται ως απάντηση στην προσπάθεια του ιερατείου να μας πείσει ότι είναι αμαρτία να πιστεύουμε κάτι διαφορετικό. Σε κάποιες χώρες λχ είναι αμαρτία να κυκλοφορεί στο δρόμο γυναίκα, σε άλλες καταπιέζονται μειονότητες. Η παρέμβαση στην ιδιωτική ζωή του ανθρώπου είναι ολοφάνερη. Μας επιβάλουν τρόπο σκέψης, ενδυμασίας, ακόμα και σεξουαλικών προτιμήσεων. Έτσι άλλου καταδικάζουν την πολυγαμία, αλλού την ομοφυλοφιλία κλπ. Αντίθετα κάνουν τα στραβά μάτια στα «λάθη» των πολιτικών. Είναι σίγουρο πως αν ζούσαν οι ιδρυτές θρησκειών όπως ο Ιησούς, ο Μωάμεθ, ο Βούδας κλπ θα κατακεραύνωναν τους υποκριτές ιερείς των θρησκειών, που γεμίζουν τις κοιλίες τους σε βάρος των φτωχών.