H νύχτα της 18 προς 19 Ιουλίου χαρακτηρίστηκε από σοβαρότατες συκρούσεις μεταξύ των μεταλλωρύχων και τις δυνάμεις καταστολής ...
Στην Ισπανία, στις 18 Ιουλίου είναι η επέτειος του στρατιωτικού πραξικοπήματος που ξεκίνησε ο Φράνκο το 1936 O συμβολισμός είναι ισχυρός. Βία: H νύχτα της 18 προς 19 Ιουλίου χαρακτηρίστηκε από σοβαρότατες συγκρούσεις μεταξύ των μεταλλωρύχων και τις δυνάμεις καταστολής με την απαίσια μνήμη. Αυτή την φορά, ένα μικρό χωριό των 700 κατοίκων, το San Roman de Bembibre, στην καρδιά του ανθρακωρυχείου του Leon δέχθηκε επίθεση από εκείνους που "επιβάλλουν τον νόμο".
Ο συναγερμός - για την επίθεση που δέχθηκαν - δόθηκε μέσω των κοινωνικών δικτύων γύρω στα μεσάνυχτα, προτού οι δυνάμεις καταστολής καταφέρουν να παρέμβουν και να διακόψουν την σύνδεση του χωριού με τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πολύ λίγες φωτογραφίες και βίντεο να είναι διαθέσιμα. Φτιάχτηκαν οδοφράγματα.Υπήρξαν πυροβολισμοί με αληθινά πυρά και πλαστικές σφαίρες στο μέγεθος του μπαλάκι του γκολφ, αλλά όχι από καουτσούκ.Υπήρχε ένας περήφανος λαός και το πιο μαχητικό κομμάτι της εργατικής τάξης που απέκρουσε τις επιθέσεις των κατασταλτικών δυνάμεων. Ευτυχώς μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κανένας νεκρός. Θα μπορούσατε να μου πείτε ότι αυτό είναι μια ακόμη αντιπαράθεση, σε μια απεργία που χαρακτηρίζεται από βία.
Έχω ήδη γράψει για ποιους λόγους ο Mariano Rajoy, πρωθυπουργός της Ισπανίας, πρέπει να επιβάλλει την καταστολή. Ακριβώς όπως έκανε η Μάργκαρετ Θάτσερ πριν από αυτόν, βάζει ο ίδιος σαν στόχο να καταστεί de la Piel Toro στη θέση του μεταβιομηχανικού μοντέλου. Ένα μοντέλο που είναι ο κανόνας στη Δυτική Ευρώπη σήμερα. Αυτό εξηγεί το γιατί και το πώς πήρε ο Rajoy υποστήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση, Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τη Κεντρική Τράπεζα της Ευρώπης. Αλλά το τι συνέβη χθες το βράδυ, στις 18 Ιουλίου, είναι άκρως συμβολικό. Στην Ισπανία, στις 18 Ιουλίου είναι η επέτειος του στρατιωτικού πραξικοπήματος που ξεκίνησε ο Φράνκο το 1936. Σήμερα, 19 Ιουλίου, ένα μέρος της διεθνούς εργατικής τάξης τιμά την αρχή της επανάστασης που ξεκίνησε για να νικήσει τους στασιαστές. Προφανώς, γνωρίζετε πολύ καλά πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα στο τέλος ...
Είναι εκείνη τη συγκεκριμένη ημέρα που η Guardia Civil επιτέθηκε στο San Roman της Bembibre. Είμαι υποχρεωμένος να παραστώ σε εναν πολύ ισχυρό πολιτικό σύμβολο. Από εδώ που γράφω (από Γαλλία), δεν μπορώ να πω ότι o Rajoy είναι φασίστας. Απλά γνωρίζω ότι είναι ο ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος, που ιδρύθηκε από τον Manuel Fraga το 1989. Ο Fraga, αν θυμάμαι καλά, ήταν ένας πρώην υπουργός στην κυβέρνηση του Φράνκο και πολιτικός κληρονόμος του. Το Λαϊκό Κόμμα είναι το ακόλουθο της Alianza Popular, μια συντηρητική συμμάχια από την πλειοψηφία των πρώην πολιτικών προσωπικοτήτων που συνδέονταν με τον Φράνκο. Αυτό που επίσης μπορώ να καταγράψω αφουγκραζόμενος τους ισπανούς συντρόφους μου, είναι ότι οι δυνάμεις της αντίδρασης αυξάνονται και πάλι στην Ισπανία. Opus Dei καθώς και οι νοσταλγοί της "Φάλαγγας" αισθάνονται όλο και περισσότερο άνετα, παρεμβαίνοντας σε δημόσιους χώρους με κάθε ευκαιρία στην προσπάθεια διάδοσης των ιδεών τους.
Η ισπανική κυβέρνηση τηρεί σιγήν ιχθύος για το στρατωτικό πραξικόπημα, καθώς και για όλα τα θύματα του φασισμού. Από την άλλη πλευρά, την 19η Ιουλίου, τα κυριότερα συνδικάτα: UGT και CCOO (Commissiones Obreras) καλούν για μια μεγάλη απεργία και μεγάλες διαδηλώσεις. Θέλουν να δείξουν τη μεγάλη αντίθεση του ισπανικού λαού στο πρόγραμμα λιτότητας, που εγκρίθηκε στις 11 Ιουλίου από τη δεξιά πτέρυγα με την υποστήριξη του PSOE ... 65 δισεκατομμύρια ευρώ θα περικοπούν από τις δημόσιες δαπάνες, τα ορυχεία άνθρακα.. Η τελευταία δημόσια βιομηχανία θα πωληθεί. Οι διαδηλώσεις των συνδικάτων πραγματοποιούνται δίπλα στις αυθόρμητες κινητοποιήσεις. Η πιο σημαντική από αυτές συνέβη την περασμένη Κυριακή στη Μαδρίτη, όπου χιλιάδες ισπανοί άνδρες και γυναίκες κατέλαβαν τους δρόμους. Μπορεί να φαίνεται ότι θα είναι ένα καυτό καλοκαίρι στην Ισπανία. Αλλά δε θα είναι λόγο καιρού.
Πηγή: indymedia
Στην Ισπανία, στις 18 Ιουλίου είναι η επέτειος του στρατιωτικού πραξικοπήματος που ξεκίνησε ο Φράνκο το 1936 O συμβολισμός είναι ισχυρός. Βία: H νύχτα της 18 προς 19 Ιουλίου χαρακτηρίστηκε από σοβαρότατες συγκρούσεις μεταξύ των μεταλλωρύχων και τις δυνάμεις καταστολής με την απαίσια μνήμη. Αυτή την φορά, ένα μικρό χωριό των 700 κατοίκων, το San Roman de Bembibre, στην καρδιά του ανθρακωρυχείου του Leon δέχθηκε επίθεση από εκείνους που "επιβάλλουν τον νόμο".
Ο συναγερμός - για την επίθεση που δέχθηκαν - δόθηκε μέσω των κοινωνικών δικτύων γύρω στα μεσάνυχτα, προτού οι δυνάμεις καταστολής καταφέρουν να παρέμβουν και να διακόψουν την σύνδεση του χωριού με τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πολύ λίγες φωτογραφίες και βίντεο να είναι διαθέσιμα. Φτιάχτηκαν οδοφράγματα.Υπήρξαν πυροβολισμοί με αληθινά πυρά και πλαστικές σφαίρες στο μέγεθος του μπαλάκι του γκολφ, αλλά όχι από καουτσούκ.Υπήρχε ένας περήφανος λαός και το πιο μαχητικό κομμάτι της εργατικής τάξης που απέκρουσε τις επιθέσεις των κατασταλτικών δυνάμεων. Ευτυχώς μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κανένας νεκρός. Θα μπορούσατε να μου πείτε ότι αυτό είναι μια ακόμη αντιπαράθεση, σε μια απεργία που χαρακτηρίζεται από βία.
Έχω ήδη γράψει για ποιους λόγους ο Mariano Rajoy, πρωθυπουργός της Ισπανίας, πρέπει να επιβάλλει την καταστολή. Ακριβώς όπως έκανε η Μάργκαρετ Θάτσερ πριν από αυτόν, βάζει ο ίδιος σαν στόχο να καταστεί de la Piel Toro στη θέση του μεταβιομηχανικού μοντέλου. Ένα μοντέλο που είναι ο κανόνας στη Δυτική Ευρώπη σήμερα. Αυτό εξηγεί το γιατί και το πώς πήρε ο Rajoy υποστήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση, Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τη Κεντρική Τράπεζα της Ευρώπης. Αλλά το τι συνέβη χθες το βράδυ, στις 18 Ιουλίου, είναι άκρως συμβολικό. Στην Ισπανία, στις 18 Ιουλίου είναι η επέτειος του στρατιωτικού πραξικοπήματος που ξεκίνησε ο Φράνκο το 1936. Σήμερα, 19 Ιουλίου, ένα μέρος της διεθνούς εργατικής τάξης τιμά την αρχή της επανάστασης που ξεκίνησε για να νικήσει τους στασιαστές. Προφανώς, γνωρίζετε πολύ καλά πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα στο τέλος ...
Είναι εκείνη τη συγκεκριμένη ημέρα που η Guardia Civil επιτέθηκε στο San Roman της Bembibre. Είμαι υποχρεωμένος να παραστώ σε εναν πολύ ισχυρό πολιτικό σύμβολο. Από εδώ που γράφω (από Γαλλία), δεν μπορώ να πω ότι o Rajoy είναι φασίστας. Απλά γνωρίζω ότι είναι ο ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος, που ιδρύθηκε από τον Manuel Fraga το 1989. Ο Fraga, αν θυμάμαι καλά, ήταν ένας πρώην υπουργός στην κυβέρνηση του Φράνκο και πολιτικός κληρονόμος του. Το Λαϊκό Κόμμα είναι το ακόλουθο της Alianza Popular, μια συντηρητική συμμάχια από την πλειοψηφία των πρώην πολιτικών προσωπικοτήτων που συνδέονταν με τον Φράνκο. Αυτό που επίσης μπορώ να καταγράψω αφουγκραζόμενος τους ισπανούς συντρόφους μου, είναι ότι οι δυνάμεις της αντίδρασης αυξάνονται και πάλι στην Ισπανία. Opus Dei καθώς και οι νοσταλγοί της "Φάλαγγας" αισθάνονται όλο και περισσότερο άνετα, παρεμβαίνοντας σε δημόσιους χώρους με κάθε ευκαιρία στην προσπάθεια διάδοσης των ιδεών τους.
Η ισπανική κυβέρνηση τηρεί σιγήν ιχθύος για το στρατωτικό πραξικόπημα, καθώς και για όλα τα θύματα του φασισμού. Από την άλλη πλευρά, την 19η Ιουλίου, τα κυριότερα συνδικάτα: UGT και CCOO (Commissiones Obreras) καλούν για μια μεγάλη απεργία και μεγάλες διαδηλώσεις. Θέλουν να δείξουν τη μεγάλη αντίθεση του ισπανικού λαού στο πρόγραμμα λιτότητας, που εγκρίθηκε στις 11 Ιουλίου από τη δεξιά πτέρυγα με την υποστήριξη του PSOE ... 65 δισεκατομμύρια ευρώ θα περικοπούν από τις δημόσιες δαπάνες, τα ορυχεία άνθρακα.. Η τελευταία δημόσια βιομηχανία θα πωληθεί. Οι διαδηλώσεις των συνδικάτων πραγματοποιούνται δίπλα στις αυθόρμητες κινητοποιήσεις. Η πιο σημαντική από αυτές συνέβη την περασμένη Κυριακή στη Μαδρίτη, όπου χιλιάδες ισπανοί άνδρες και γυναίκες κατέλαβαν τους δρόμους. Μπορεί να φαίνεται ότι θα είναι ένα καυτό καλοκαίρι στην Ισπανία. Αλλά δε θα είναι λόγο καιρού.
Δημοσίευση σχολίου