Η μεγαλύτερη
υπερθαλάσσια γέφυρα στον κόσμο (Hangzhou Bay Bridge) έχει
κατασκευαστεί στην Κίνα. Έχει μήκος 36 χιλιόμετρα και κόστισε 890 εκ. ευρώ.
Η γέφυρα Ρίου-Αντίρριου έχει μήκος μόλις 2,8km και κόστισε 630 εκ. ευρώ.
Στη Κίνα κάθε χιλιόμετρο κόστισε 23,8 εκ. ευρώ και στην Ελλάδα 225
εκ. ευρώ! Μια κλίμακας μεγέθους υπερκοστολόγησης και απάτης πέρα από κάθε
φαντασία. Υπερκοστολόγηση 13 φορές παραπάνω!
Ποιος πλήρωσε
αυτά τα λεφτά; Το 10% (74
εκ. ) «έβαλε» η κοινοπραξία που την κατασκεύασε και την
εκμεταλλεύεται. Το 40% (296 εκ.) είναι η συμμετοχή του δημοσίου, δηλαδή το
πληρώσαμε εμείς. Το υπόλοιπο 50% (370 εκ.) είναι δάνειο από την
Ευρωπαϊκή Τράπεζα, με δικές μας πάλι κρατικές εγγυήσεις.
Με βάση τα παραπάνω η πολυδιαφημισμένη γέφυρα του Ρίου εάν κατασκευάζονταν από τους Κινέζους θα είχε κοστίσει μόλις 66,64 εκ. ευρώ! (2,8km X 23,8εκ./km). Εάν υιοθετήσουμε ενστάσεις περί κατασκευαστικών δυσκολιών και του υψηλότερου εργατικού κόστους και διπλασιάσουμε το κόστος κατασκευής, έχουμε 113,28 εκ. ευρώ. Μόνο από τη συμμετοχή του δημόσιου (296εκ. ευρώ) θα είχαμε και περίσσευμα 182.72 εκ. ευρώ…
Στη γέφυρα
Hangzhou Bay Bridge η τιμή των διοδίων διέλευσης είναι περίπου 7 ευρώ.
Στο Ρίο εισπράττουν παραπάνω από τα διπλά. (13 ευρώ). Και τα εισπράττουν αυτοί που δεν έχουν βάλει τίποτα!!!
(αντίθετα με βάση το μέτρο σύγκρισης που αναφέρουμε μπορεί να υπολογίσει ο
καθένας τα τεράστια ποσά που έχουν κερδίσει από την κατασκευή).
Με βάση τη σύμβαση παραχώρησης, η διάρκεια της οποίας έχει συμφωνηθεί για 35(!) χρόνια η εταιρία θα εισπράξει προϋπολογισθέντα έσοδα 18 περίπου εκ. το χρόνο. Επί 35 χρόνια θα ξεπεράσει τα 630 εκ. ευρώ! Εάν υπολογίσουμε την συμμετοχή που ισχυρίζεται η εταιρία ότι έβαλε, (74 εκ. ευρώ), μέσα στα τέσσερα πρώτα χρόνια λειτουργίας της είχε αποσβέσει τη συμμετοχή της (κατασκευάστηκε το 2004). Θα συνεχίσει να εισπράττει για άλλα 31 χρόνια ποσά που θα ξεπεράσουν τα 600 εκ. ευρώ, με βάση τα σημερινά χαράτσια διέλευσης που προφανώς δεν θα παραμείνουν στάσιμα…
Με την ίδια
μέθοδο (ΣΔΙΤ – Συμβάσεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα) κατασκευάστηκε
και η ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ. Με την ίδια μέθοδο κατασκευάζεται ή έχει ολοκληρωθεί και
περάσει στην εκμετάλλευση των ιδιωτών το σύνολο του δημόσιου οδικού δίκτυου. Με
την ίδια μέθοδο προετοιμάζεται η ανάθεση της διαχείρισης των σκουπιδιών, των
λιμανιών, των νοσοκομείων, των σχολείων, των αεροδρομίων, της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ,
του συνόλου της δημόσιας περιουσίας. Με αυτή τη μέθοδο οι υπερκοστολογήσεις
(βλ. κλοπή δημόσιου χρήματος) είναι πολύ παραπάνω από τα δισεκατομμύρια ευρώ
που ψάχνει η κυβερνητική τροικα για να καλύψει το «δημοσιονομικό χρέος».
Θα συνεχίσουμε
να ανεχόμαστε την απάτη σε βάρος μας; Θα συνεχίσουμε την ανάθεση; Θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε; Θα
αποδεχτούμε το προσωνύμιο «Πολίτης – Πελάτης» της Γαλλικής Vinci που
εκμεταλλεύεται τη γέφυρα Ρίου –Αντίρριου; «Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη»,
ίσως και μερικοί παραπάνω, αλλά όσοι συνεχίζουμε να περνάμε από τη γέφυρα της
μεγάλης απάτης εάν σηκώνουμε κάθε φορά τη μπάρα και αρνούμαστε να πληρώσουμε,
τι θα κάνουν; Θα εξαναγκαστούν σε άτακτη φυγή, το ίδιο όπως θα εξαναγκαστεί να
καταρρεύσει το σημερινό σάπιο πολιτικό σύστημα, εάν η δυναμική αντίδραση του
«Δεν πληρώνω», «Δεν πληρώνω τη κρίση σας» γίνει κοινή πεποίθηση, αντίσταση κι
αγώνας για την κοινωνική μας απελευθέρωση.
+ σχόλια + 6 σχόλια
Το ότι η γέφυρα Ριο - Αντιρριο είναι "αποικιακής" σύμβασης, το ότι το 10% που "έβαλε" η εταιρία το διπλοτριπλοπληρώνουμε χρυσό, το ότι επιπλέον όλο το έργο έγινε χωρίς πρόβλεψη για σιδηροδρομική σύνδεση (σιδηρόδρομος = ανταγωνιστής γαρ των εισπράξεων των ιδιοκτητών της γέφυρας) και ότι αν χρειαστεί (!) σιδηροδρομική σύνδεση στη δυτική ελλαδα πρέπει να γίνει άλλη μια γέφυρα απ' την αρχή, αυτά είναι σίγουρα. Ενδεχομένως μάλιστα και το 50% του κόστους της γέφυρας (τα δάνεια με κρατικές εγγυήσεις) να μας τα 'χουν φορτώσει κι αυτά στην πλάτη - μας έχει δώσει κανείς λογαριασμό για τα χρέη "μας";
Επίσης, δεν μπαίνω στο θέμα της τακτικής που προβάλλεται ως το Α και το Ω, ούτε μπαίνω στο θέμα του "σάπιου πολιτικού συστήματος" και των ιδεολογικών - πρακτικών ορίων που υποβάλλει.
Μπαίνω όμως στο θέμα ότι η όλη σύγκριση είναι άτοπη.
Καλό είναι όταν λέμε κάτι να το λέμε με πλήρη δεδομένα κι όχι σαν πυροτέχνημα. Διαφορετικά μαζί με το πυροτέχνημα εύκολα διαλύεται και η θέση που υποτίθεται ότι υποστηρίζουμε:
1 χιλιόμετρο γέφυρας θα μπορούσε να κοστίζει περισσότερο κι από 100 χλμ, αν στην πρώτη μιλάμε για βάθος λ.χ. χίλια μέτρα ενώ στη δεύτερη για βάθος 1 μέτρο.
Επίσης η μια γέφυρα έγινε ευτυχώς με μισθούς Ελλάδας κι η άλλη με μισθούς Κίνας, για τους οποίους μισθούς υποθέτω τα 7 ευρώ διόδια είναι υπερβολικά ακριβά. Και σε τελική ανάλυση γιατί να υπάρχουν κι εκεί διόδια;
Σωστά όλα αυτά, αλλά ξεχνάς ότι οι κινέζοι εργάτες που έχτισαν τη γέφυρα δούλεψαν με μισθούς που ακόμα στην Ελλαδά δεν έχουμε φθάσει ακόμα. Είναι λογικό να στοιχησε πολύ λιγότερα διότι στηρίχθηκε ,με βάση τα δικά μας δεδομένα, σε δούλους εργάτες που δούλευαν για 100-150 ευρώ μηνιαίος ! Αλλά μην ανυσηχείς και εμείς αυτούς τους μισθούς θα έχουμε σε λίγο και τα δημόσια έργα θα στοιχίζουν κατι τις λιγότερο!
Το πρόβλημα είναι οτι ακόμα και στην Ελλάδα να γινόταν με μισθούς Κίνας οι τιμή των διοδίων θα παρέμενε τιμή Ευρωπαϊκής Ένωσης.... Άλλωστε η ΕΕ που μας βάζει χέρι τώρα χορήγησε το 50% του κόστους!!!! 'Αρα ήταν γνώστης της ενδεχόμενης σπατάλης και κακοδιαχείρησης.....
Το κόστος εργασίας δεν ξεπερνά το 10% οποιουδήποτε έργου. Στην κατασκευή του Ριου οι συμβάσεις εργασίας δεν είχαν καμία σχέση με τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές την ίδια περίοδο. Ήταν πολύ χαμηλότερα, στα ελληνικά δεδομένα. Να συνυπολογίσουμε ότι στο συγκεκριμένο έργο εργάστηκαν στη μεγάλη τους πλειοψηφία μετανάστες με πολύ χαμηλότερα μεροκάματα.
Όχι απλώς γνώστης αλλά οργανωτής, ηθικός αυτουργός, και "κλεπταποδόχος" ως "ταμίας" των μονοπωλίων, που για λογαριασμό τους διαχειρίζεται την πολιτική και οικονομική εξουσία.
(1:10)
Για την ιστορία, και αναφερόμενος καθαρά στο τεχνικό κομμάτι της κατασκευής, η οικονομική σύγκριση που γίνεται μεταξύ της κινέζικης γέφυρας και της γέφυρας του Ρίου-Αντιρρίου δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Ο τρόπος που έχει γίνει είναι καθαρά λαϊκιστικός. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μια σύγκριση παρμένη από ένα τηλεοπτικό πάνελ (συγκρίνουμε μήλα - πορτοκάλια).
Πολύ απλοποιητικά, ορισμένοι βασικοί παράγοντες που επηρρεάζουν το κόστος είναι το είδος της γέφυρας (οι καλωδιωτές είναι πολύ πιο ακριβές), το "άνοιγμα", η απόσταση δηλαδή μεταξύ των πυλώνων (όσο μεγαλύτερο το κόστος αυξάνει), το βάθος του πυθμένα, το έδαφος της περιοχής και η σεισμικότητα της περιοχής.
Είναι σαφές από τις φωτογραφίες, ότι η κινέζικη γέφυρα δεν έχει καλώδια. Τό κόστος της ανά χιλιόμετρο λοιπόν είναι απολύτως φυσιολογικό να είναι πολύ πολύ μικρότερο. Αυτό όμως δεν αποτελεί τεκμήριο αν το Ρίο-Αντίρριο είναι υπερκοστολογημένο ή όχι. Χρειάζεται περισσότερα και διαφορετικού τύπου στοιχεία.
Κατά τη γνώμη μου η κριτική θα έπρεπε να εστιάζει σε αυτή καθ' εαυτή την ανάγκη δημιουργίας της γέφυρας του Ρίου και όχι στο κόστος της (μέχρι τουλάχιστον να βρεθούν στοιχεία που να το στηρίζουν ως επιχείρημα).
Δημοσίευση σχολίου