"Ο αγώνας είναι ανάγκη να κλιμακωθεί, να βγει από τα όρια της διαμαρτυρίας, να προχωρήσει σε νέες πιο δυναμικές μορφές, πάντα ενωμένα, συντονισμένα και με σχέδιο"
Με εγκύκλιο η κυβέρνηση ζητάει από τους δήμους λίστες εργαζομένων για να τους θέσει σε διαθεσιμότητα, να προχωρήσει σε μετατάξεις, μετακινήσεις. Μήπως οδηγούμαστε έτσι σιγά σιγά σε απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, ξεκινώντας από εργαζομένους στην τοπική αυτοδιοίκηση;
Με το μεσοπρόθεσμο 2013-16, που ψήφισε οριακά η βουλή με 153 βουλευτές επιχειρείται μια πιο βάρβαρη, αντιδραστική τομή για τους εργαζόμενους στην Ελλάδα, για τον χαρακτήρα που μέχρι τώρα γνωρίζαμε στην λεγόμενη τοπική αυτοδιοίκηση. Επιχειρούνται σημαντικές ανατροπές. Τις εισηγείται ένα υπουργείο που θέλει κατά επίφαση να λέγεται υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, αλλά στην πράξη πρόκειται για ένα υπουργείο απορρύθμισης και προώθησης αντιδραστικών ανατροπών, όπου στόχο έχει να διαλύσει ότι είχε απομείνει ως κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα και ως δημόσια διοίκηση.
Τα ελάχιστα στοιχεία που έχουν απομείνει ως κοινωνικό κράτος, το εργατικό κίνημα οφείλει να τα διεκδικήσει και να τα υπερασπιστεί, όχι ταυτιζόμενο με την μέχρι σήμερα δημόσια διοίκηση. Αγωνιζόμαστε, όχι για να υπερασπιστούμε ένα δημόσιο το οποίο φτιάχτηκε και λειτούργησε ως λάφυρο όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, όλων των κομμάτων και όλου του πολιτικού προσωπικού που ασκούσε εξουσία από την κεντρική διοίκηση ως την τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά γιατί οι τομές και οι ανατροπές που φέρνει τώρα το μεσοπρόθεσμο αξιοποιούνται στην οικονομική κρίση, την πολιτική των μνημονίων, με τις κατευθύνσεις της ευρωπαϊκής ένωσης και του ΔΝΤ. Μας φέρνει έναν αιώνα πίσω. Το 1911 καθιερώθηκε η μόνιμη σταθερή εργασία στο Δημόσιο στην Ελλάδα, το 2012 δεν τίθεται απλά σε αμφισβήτηση η μονιμότητα, η σταθερή δουλειά, αλλά πλέον απολύονται εργαζόμενοι στο Δημόσιο, στους ΟΤΑ..
Στρατηγική στόχευση του κεφαλαίου, είναι να υπάρχει ένα άλλου τύπου κράτους, ένα άλλου τύπου δημόσιο, πολύ χειρότερο και πιο αντιδραστικό, ως προς την παροχή υπηρεσιών προς τον λαό και ως προς τα εργασιακά δικαιώματα του. Όλο το προηγούμενο διάστημα, με τον νόμο του Καλλικράτη και με τους νόμους των μνημονίων, επέβαλαν να μειωθούν κατά 50% οι κενές οργανικές θέσεις σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες και στην αυτοδιοίκηση.
Σήμερα διώχνει 2000 ανθρώπους, τους θέτει σε διαθεσιμότητα μέχρι τον Δεκέμβρη του 2012, άλλους 25000 μέχρι το 2013, με στόχευση το 2015 να μειωθούν κατά 150000. Δεν μπορεί παρά στο βάθος να υπάρχει η απόλυση. Να αποδεχθεί η ελληνική κοινωνία τη βαρβαρότητα που υπάρχει στον ιδιωτικό τομέα, με την ασυδοσία των εργοδοτών, δηλαδή, να επεκταθεί και στον δημόσιο τομέα. Επίδικο του αγώνα του εργατικού κινήματος θα πρέπει να είναι η μόνιμη σταθερή δουλειά, η απαγόρευση των απολύσεων στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, για να υπάρχουν ενιαία δικαιώματα στους ανθρώπους της εργασίας.
Τα τεράστια κενά που θα δημιουργηθούν στους δήμους πως θα καλυφθούν;
Παράλληλα με τα χαρτιά της διαθεσιμότητας που δίνουν στους εργαζόμενους, τους τάζουν λαγούς με πετραχήλια, προτρέποντάς τους να μην βγουν στους δρόμους γιατί δήθεν θα τους βρουν θέσεις να πάνε κάπου αλλού στο δημόσιο. Η κυβέρνηση και όλο το πολιτικό προσωπικό με τον θεσμό των ΜΚΟ, που χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ, έχουν εξελιχθεί σε εταιρείες δουλεμπορίου. Προσλαμβάνουν κόσμο, όχι ως εργαζόμενους αλλά ως ωφελούμενους και τους διαθέτουν για να καλύπτουν τα κενά που δημιουργούνται από τις απολύσεις στις δημόσιες υπηρεσίες, ενώ οι συμβάσεις που υπογράφουν με το ΕΣΠΑ είναι τελείως διαφορετικές. Και αυτό δείχνει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το ελληνικό πολιτικό προσωπικό που κάνει τα πάντα για να διατηρηθεί στην εξουσία, αξιοποιώντας και ευρωπαϊκά κονδύλια, αλλά και την ανάγκη των ανθρώπων για εργασία, με τους χειρότερους όρους.
Η συνέχεια στην ιστοσελίδα μας
Δημοσίευση σχολίου