«Με τους υπολογιστές μπορείς να χτίσεις κόσμους», έλεγε ο νεαρός Άαρον Σβαρτς στις 12 Ιουλίου, σε συνέντευξη του στο warfortheweb.com. «Να μιλήσεις για θέματα και υποθέσεις που μπορεί να μην πιστεύεις, αλλά βρίσκεις ενδιαφέροντα. Να δημοσιοποιήσεις ντοκουμέντα που κρατούν μυστικά. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να το σταματήσει. Οι υπολογιστές δεν έχουν σκέψη. Είναι αντιγραφικές μηχανές. Νόμοι για το περιεχόμενο λόγου δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε κομπιούτερ». 0 Σβαρτ βρέθηκε νεκρός προ ημερών μέσα στο διαμέρισμα που μοιραζόταν με τη φίλη του, Τάρεν, στο Μπρούκλιν. Αυτοκτόνησε δι' απαγχονισμού.
Ο ιδιοφυής 26χρονος χάκερ ακτιβιστής δεν άντεξε την προοπτική μιας 35ετούς ή και 50ετούς φυλάκισης και οικονομικής ποινής ύψους έως και 4 εκατομμυρίων δολαρίων. Την τελευταία διετία ήταν συνεχώς αγχωμένος για τις βαρύτατες κατηγορίες που του είχαν απαγγελθεί, επειδή είχε κατεβάσει 4 εκατομμύρια ντοκουμέντα από το ΜΙΤ (Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης) και το Istor, ένα αρχείο επιστημονικών περιοδικών και ακαδημαϊκών εγγράφων. «Δεν θέλω να είμαι ευτυχισμένος, θέλω να αλλάξω τον κόσμο», έλεγε στη σύντροφο και συνεργάτη του, Τάρεν, ο Άαρον Σβαρτς. Η ίδια, μιλώντας στο Democracy Now, εξηγούσε ότι ο αγώνας του για κοινωνική δικαιοσύνη ήταν ακατάπαυστος. «Να υπάρξει μια σαρωτική τροπολογία. Ελπίζω να γίνει αφορμή αφύπνισης για την εγκληματική δικαιοσύνη. Το σύστημα είναι βαθύτατα άδικο και εξαιτίας αυτού άνθρωποι υποφέρουν», τόνισε.
Τιμωρητικό σύστημα
Ο συνήγορος του Άαρον αποκάλυψε ότι είχε προειδοποιήσει τους ομοσπονδιακούς εισαγγελείς της Μασαχουσέτης ότι ο πελάτης του είχε τάσεις αυτοκτονίας. Και σύμφωνα με το ΑΡ, η απάντηση τους ήταν: «Βάλτε τον φυλακή, εκεί θα είναι ασφαλής». Άρθρο στο Atlantic Wire θύμισε την αυτοκτονία κι ενός άλλου χάκερ, ο οποίος είχε όμως εντελώς διαφορετικά κίνητρα από τον Σβαρτς. Ο Τζόναθαν Τζέιμς είχε εμπλακεί στη μεγαλύτερη κλοπή προσωπικών ταυτοτήτων στην ιστορία - αριθμούς πιστωτικών καρτών κλπ. Με την υπόθεση του είχε ασχοληθεί ο ίδιος βοηθός εισαγγελέα, ο Στίβεν Χέιμαν, που πίεσε για απαγγελία κατηγοριών στον Άαρον.
Γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι οι ομοσπονδιακές ομάδες δίωξης κυνηγούν όλο και πιο επιθετικά τους χάκερς. Χωρίς διακρίσεις περί καλού ή κακού σκοπού και χωρίς να υπολογίζουν το κόστος. Στην εποχή μας, με όπλο νόμους της δεκαετίας του ' 80 που είχαν θεσπιστεί για σοβαρά εγκλήματα, η ομοσπονδιακή εισαγγελέας Κάρμεν Ορτίζ ενέκρινε την κακουργηματική δίωξη και ζητούσε 35ετή εγκλεισμό του.
«Ο ισχυρισμός της Ορτίζ, ότι η κλοπή είναι κλοπή, είναι διάτρητη. Γιατί αν κλέψω ένα μήλο και το φάω το μήλο δεν θα υπάρχει πια, αλλά αν έχω μια ιδέα και την πάρεις, συνεχίζω να έχω την ιδέα. Οι ιδέες εξαπλώνονται. Οι καλές ιδέες εξαπλώνονται σαν τη φωτιά - εκτός κι αν περιοριστούν από τεχνητές δυνάμεις. Κοινωνίες που μοιράζονται πληροφορίες επιδεικνύουν περισσότερη καινοτομία, τεχνολογική και ιατρική πρόοδο, αναπτύσσονται ταχύτερα και διαθέτουν περισσότερη ευημερία. Αλλά όταν δίνεται πολλή εξουσία στις εταιρίες για να κλειδώνουν πνευματική ιδιοκτησία με πατέντες και copyright, με φιλικά δικαστήρια και με πληρωμένους πολιτικούς, η πρόοδος επιβραδύνεται. Η εισαγγελέας καλύτερα να έμενε στο "ουδέν σχόλιο". Δεν είναι περίεργο που δεν βλέπει κάτι κακό στο σύστημα. Οι ισχυροί σπανίως βλέπουν την εξουσία τους ως προβληματική», σχολίασαν αναλυτές.
Μάρτυρας υπεράσπισης
Ο Άλεξ Στάμος είναι ο ειδικός ασφαλείας του ίντερνετ που ήταν προγραμματισμένο να καταθέσει ως μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη του Σβαρτς τον Απρίλιο. Σε άρθρο του με τίτλο «Η αλήθεια για το "έγκλημα" του Άαρον Σβαρτς», στο unhandles.com, ο Στάμος αναφέρει μεταξύ άλλων: «Αν αμφιβάλετε για την αμεροληψία μου, επιτρέψτε μου να σας παρουσιάσω τα διαπιστευτήρια μου. Ήμουν επικεφαλής ερευνών για δεκάδες ηλεκτρονικά εγκλήματα, από Λετονούς χάκερς που εκβίαζαν χρηματιστή μέχρι επιθέσεις με την υποστήριξη της κινεζικής κυβέρνησης εναντίον δεκάδων αμερικανικών επιχειρήσεων. Έχω ερευνήσει από μικρές παραβιάσεις εταιρικής πολιτικής μέχρι κλοπή εκατοντάδων χιλιάδων δολαρίων και παραβιάσεις χάκερς σε κοινωνικά δίκτυα, εταιρίες και μεγάλες τράπεζες. Αναγνωρίζω μια εγκληματική πράξη χάκινγκ όταν τη δω. Και δηλώνω πως, ότι ο Άαρον κατέβασε άρθρα μέσα από μια ξεκλείδωτη ντουλάπα, δεν είναι αδίκημα που απαιτούσε φυλάκιση του για 35 χρόνια».
Οργή στο διαδίκτυο
Ακτιβιστές του διαδικτύου και ερευνητές μετέχουν εδώ και μέρες σε μια εκστρατεία απόδοσης τιμής στη μνήμη του Άαρον Σβαρτς και στον αγώνα του για ελεύθερη πρόσβαση στην πληροφορία, ανεβάζοντας σε μορφή PDF στο twitter, ερευνητικά άρθρα που προστατεύονται από copyright.
Η ευρεία κοινότητα των χάκερς ακτιβιστών φαίνεται να εντοπίζει τα αίτια της αυτοκτονίας του Σβαρτς στον ψυχολογικό πόλεμο που υπέστη τα τελευταία δύο χρόνια και να απορρίπτει συνωμοσιολογικού χαρακτήρα ερωτήματα, όπως «πώς είναι δυνατόν ένας ακτιβιστής να μην άφησε κάποιο σημείωμα, έστω για να αναδείξει την υπόθεση για την οποία αγωνιζόταν». Επίσης, υπογραμμίζεται ιδιαίτερα η πρακτική φίμωσης ακτιβιστών της ελεύθερης πληροφορίας, μέσω κοστοβόρων δικαστικών μαχών, που προκαλούν την οικονομική εξόντωση των εμπλεκομένων.
Με καχυποψία και μάλλον απαξιωτικά αντιμετωπίστηκαν πάντως κάποιες αναρτήσεις του wikileaks, όπου αναφερόταν πως ο Σβαρτς ήταν συνεργάτης, ίσως και πληροφοριοδότης του. Σε άλλες αναρτήσεις το wikileaks παρέπεμπε σε άρθρα που συνδέουν τις διώξεις που υπέστη ο Σβαρτς με διαδικτυακή δραστηριότητα του, τον Δεκέμβριο του 2010, προκειμένου να γίνουν γνωστές οι συνθήκες κράτησης του βασικού πληροφοριοδότη του wikileaks, Άντριου Μάνινγκ.
Για τον Άαρον
Αν o θάνατος του βύθισε θαυμαστές και συνεργάτες του στο πένθος, ενεργοποίησε και την οργή τους. Παρόλο που οι λόγοι της αυτοκτονίας είναι αναμφίβολα πολλοί, ίσως είναι ο πιο πρόσφατος θάνατος για ένα πολιτικό κίνημα. Ο Πολ Γκρέιαμ, που υπήρξε μέντορας για πολλές γενιές έξυπνων παιδιών στη Silicon Valley, ανέφερε σε έκθεση του για τους χάκερς και τον ρόλο που έπαιξαν στην ανάπτυξη της τεχνολογίας, ότι «οι χάκερς είναι άτακτοι. Αυτή είναι η ουσία του χάκινγκ». Ο Σβαρτς, έγραψε ο Τιμ Αι στο blog του Forbes, δεν ήταν υπομονετικός άνθρωπος. Με τεράστιο ταλέντο και δυνατά πάθη, είχε την τάση να επιτίθεται στα προβλήματα κατά μέτωπο, αγνοώντας αν ήταν απαραίτητο, εξουσίες και συμβάσεις. Για πάνω από μια δεκαετία, αυτή η προσέγγιση παρήγαγε θεαματικά αποτελέσματα.
Πολλές από τις πεποιθήσεις του Άαρον, βρίσκονται στον πυρήνα αξιών της κοινότητας των χάκερ. Πολλοί ακτιβιστές έχουν επιχειρήσει να απελευθερώσουν πληροφορίες, να πολεμήσουν τη διαφθορά, να προκαλέσουν την εξουσία ώστε να λογοδοτήσει, με πολλές μορφές. Η ηθική τους μπορεί να μοιάζει παράξενη στους «εκτός». Αλλά πηγάζει από βαθιά πίστη στην ελευθερία, στη δικαιοσύνη. Λόγω αυτών των αξιών και πεποιθήσεων, πολλοί βρίσκονται αντιμέτωποι με συστήματα εξουσίας που εμμένουν στο γράμμα του νόμου και αγνοούν ευρύτερες αρχές. Αλλά οι περισσότεροι δρουν σε γκρίζες ζώνες, προσπαθούν να είναι οι σύγχρονοι μαχητές της ελευθερίας.
Στην απόπειρα του Άαρον να απελευθερώσει το υλικό του Jstor χρησιμοποιώντας το δίκτυο του ΜΙΤ, ομοσπονδιακοί πράκτορες βρήκαν επαρκείς ενδείξεις ώστε να τον φέρουν σε δίκη, έτσι ώστε να τον χρησιμοποιήσουν ως παράδειγμα, καταδικάζοντας τον πριν ακόμη αρχίσει η δίκη. Όλα για την επίδειξη δικαιοσύνης. Στην περίπτωση του, οι άνθρωποι της εξουσίας τον χρησιμοποίησαν, επανατοποθετώντας το πλαίσιο της δράσης του, ως ενός κακού χάκερ, του οποίου οι τρομοκρατικές δραστηριότητες στόχευαν στην καταστροφή της δημοκρατίας. (Σημειώστε ότι του προσέφεραν τη δυνατότητα συμφωνίας για φυλακή μόνο έξι μηνών, αλλά μόνο αν δήλωνε ένοχος σε μια σειρά κακουργηματικών κατηγοριών, ενώ ο ίδιος δεν αισθανόταν ένοχος).
Γιατί πρέπει να σας νοιάζει; Ειδικά αν δεν γνωρίζατε τον Άαρον Σβαρτς, δεν είστε χάκερ, ή πιστεύετε ότι όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση μ' εσάς; Επειδή όλο το ζήτημα μιας δημοκρατίας που λειτουργεί είναι να αμφισβητείς συνεχώς τις χρήσεις και παραβιάσεις της εξουσίας, ώστε να διασφαλίζεται η αποτροπή αυτοκρατορικής τυραννίας. Όταν ο Άαρον οργάνωσε διαμαρτυρίες, όπως στην περίπτωση SOPA/PIPA, πέτυχε εξαιρετικά αποτελέσματα σε επίπεδο συλλογικότητας. Αυτό που τον καταδίωκε μέχρι τέλους ήταν οι συνέπειες μιας μοναχικής πράξης. Αυτό το κομμάτι τον κατέστησε ιδιαίτερα ευάλωτο.
Ο Ράιαν Σίνγκελ, που κάλυπτε για το Wired θέματα πειρατείας, στο άρθρο του «Ο Άαρον Σβαρτς και τα δύο πρόσωπα της εξουσίας» υπογραμμίζει ότι ο Άαρον είχε εξοργίσει την εξουσία. Ομοσπονδιακοί εισαγγελείς που ανέλαβαν την υπόθεση του τον κατηγόρησαν ότι σχεδίαζε να δημοσιεύσει όλα τα άρθρα που κατέβασε, γεγονός που θα σήμαινε παραβίαση του νόμου περί copyright. «Η κλοπή είναι κλοπή», επέμεινε το γραφείο της εισαγγελέως. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το copyright σκότωσε τον Άαρον. Όμως κι αυτό δεν είναι απολύτως σωστό. Ή, όπως υποστήριξε η οικογένεια του, ότι τον σκότωσαν οι εισαγγελείς. Κι αυτό δείχνει πολύ εύκολο. Ίσως η επιμονή της διεύθυνσης του ΜΙΤ να μην αποσύρει τις κατηγορίες, σε αντίθεση με το Jistor, να τον σκότωσε. Ούτε αυτό όμως ισχύει.
Η εξουσία σκότωσε τον Άαρον Σβαρτς. Η εξουσία δεν είναι αφηρημένη έννοια. Έχει κατόχους, υπηρέτες. Μπορεί να αγοραστεί και να πουληθεί με χρήμα, ακεραιότητα, χάρες και αίμα θυσίας. Δεν είναι καλό να είσαι στη λάθος πλευρά, σε ό,τι αφορά την εξουσία. Αντιθέτως, είναι καλό να βρίσκεσαι στην καλή της πλευρά. Ρωτήστε και τα «παιδιά» της HSBC, που τα επέπληξαν για ξέπλυμα χρημάτων των μεξικανικών καρτέλ ναρκωτικών, χωρίς να απαγγελθεί έστω μία επίσημη κατηγορία. Και η τράπεζα γλίτωσε με ένα πρόστιμο (η κυβέρνηση, βλέπετε, δεν ήθελε να ταράξει τις αγορές). Τελικά, η εξουσία, όπως ίσως υποπτεύεστε, είναι με το μέρος της εξουσίας. Η εξουσία δεν δηλώνει ποτέ ένοχη...
Επιτεύγματα, κληρονομιά
Η κληρονομιά που αφήνει ο Σβαρτς, παρά τα λίγα χρόνια της ζωής του, είναι μεγάλη. Στο μανιφέστο του, Cuerilla Open Access Manifesto, που δημοσιοποιήθηκε τον Ιούλιο του 2008, μιλά για «όλη την επιστημονική και πολιτιστική κληρονομιά» που «ψηφιοποιείται και κλειδώνεται από μια χούφτα ιδιωτικών εταιριών» και καλεί όσους έχουν πρόσβαση σε τέτοια γνώση να την καταστήσουν διαθέσιμη.
Ο Άαρον θα μπορούσε να ζήσει άνετα και να γίνει πλούσιος ακολουθώντας όνειρα της Silicon Vallery, όμως αποφάσισε πως η ζωή του ήταν αλλού: Στον αγώνα για απελευθέρωση της πληροφορίας, για περίθαλψη στους Αμερικανούς που δεν μπορούν να πληρώσουν, για καταπολέμηση της διαφθοράς της Wall Street και του χρήματος στην πολιτική.
Συνεργαζόμενος με τον εφευρέτη του διαδικτύου, Τιμ Μπέρνερς-Λι, στο ΜΙΤ, βοήθησε να αναπτυχθούν και να διαδοθούν κανόνες για την κοινοκτημοσύνη δεδομένων στον παγκόσμιο ιστό. Η εφαρμογή του, RSS 1.0, χρησιμοποιείται σήμερα ευρέως για τη δημοσίευση ειδησεογραφικών θεμάτων. Το 2007 ηγήθηκε της δημιουργίας του Open Library (Ανοιχτή Βιβλιοθήκη), που φιλοδοξεί να συγκεντρώσει πληροφορίες για κάθε βιβλίο που δημοσιεύτηκε ποτέ. Η ανάλυση του.«Ποιος γράφει τη wikipedia.;» θεωρείται ορόσημο.
Πηγή: Ρένα Ακριτίδου – «Hot Doc»
Δημοσίευση σχολίου