«Καλπάζουν» τα άλογα και στην ελληνική διατροφική αλυσίδα.

  «Αγνώστου ταυτότητας άλογα και στα πιάτα μας. Ανακλήθηκαν με προτροπή του ΕΦΕΤ δύο προϊόντα της Carrefour που κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα και είχαν παρασκευαστεί από τη γαλλική εταιρεία Comigel, που πρωταγωνιστεί στο σκάνδαλο με το βοδινό κρέας στο οποίο ανιχνεύθηκε DNA αλόγου. "Καλπάζουν" τα άλογα και στην ελληνική διατροφική αλυσίδα. Το σκάνδαλο με τα κατεψυγμένα γεύματα με μοσχαρίσιο κρέας, στα οποία ανιχνεύτηκε DNA αλόγου έφτασε και στη χώρα μας, με την εταιρεία Μαρινόπουλος να προχωρά χθες, μετά από προτροπή του ΕΦΕΤ, σε προληπτική ανάκληση δύο προϊόντων με την εμπορική ονομασία «ΛΑΖΑΝΙΑ ΜΠΟΛΟΝΕΖ CARREFOUR 1 ΚΙΛΟΥ» και «ΚΑΝΕΛΟΝΙΑ ΜΠΟΛΟΝΕΖ CARREFOUR 600 ΓΡ».

Τα παραπάνω διαβάζουμε στην «Εφημερίδα των Συντακτών».

Αρχικά να πούμε ότι ο ΕΦΕΤ κάθε άλλο παρά φύλακας-άγγελος της υγείας του ελληνικού λαού είναι. Είναι ένας μηχανισμός προστασίας των καπιταλιστών και συγκάλυψης του συνεχούς διατροφικού σκανδάλου. Ανίκανος έτσι κι αλλιώς να λειτουργήσει ως ελεγκτικός μηχανισμός, έστω και στοιχειωδώς, έχει αναλάβει εργολαβικά το έργο της παραπλάνησης του ελληνικού λαού, για να καταναλώνει αυτός ανυποψίαστος τη σαβούρα, τη σαπίλα και τον «καρκίνο» που του πουλούν οι εγκληματίες καπιταλιστές.

Ο ΕΦΕΤ δεν είναι παρά ένα δημιούργημα των αστών οι οποίοι για το τελευταίο που δείχνουν ενδιαφέρον είναι η υγεία και η ασφάλεια των εργατών. Απόδειξη η αναισθησία τους για τους χιλιάδες εργάτες που αποκτούν επαγγελματικές ασθένειες, για τους χιλιάδες εργαζόμενους που αφήνουν την τελευταία τους πνοή στους τόπους της δουλειάς γιατί για τους εγκληματίες καπιταλιστές είναι «χαμένα λεφτά» κάθε υποδομή ασφάλειας για τους εργάτες και  η ζωή τους λογαριάζεται σαν αναλώσιμο υλικό στην κερδοφορία του κεφαλαίου

Από κει και πέρα τα διατροφικά σκάνδαλα θα διαδέχονται το ένα το άλλο με ότι συνεπάγεται αυτό για την υγεία των λαϊκών στρωμάτων για τον απλούστατο λόγο ότι σκοπός της καπιταλιστικής παραγωγής είναι το κέρδος και μόνο το κέρδος. Το παραγόμενο προϊόν είναι μόνο ένα μέσο για την αποκόμιση κέρδους.

 Επειδή, λοιπόν, μια εταιρία δεν είναι μόνη της στην αγορά αλλά αντιμετωπίζει σκληρό ανταγωνισμό, προσπαθεί να παράγει με όσο γίνεται χαμηλότερο κόστος. Θα μετατρέψει τα χορτοφάγα βοοειδή σε σαρκοφάγα, ταΐζοντάς τα με κρεατάλευρα, επειδή οι ζωικές πρωτεΐνες παχαίνουν το ζώο πιο γρήγορα και πιο πολύ. Για τον ίδιο λόγο θα χρησιμοποιήσει «καμμένα» ορυκτέλαια στις ζωοτροφές των πουλερικών. Θα χρησιμοποιήσει σκονόγαλα για την παρασκευή γιαουρτιών, γιατί αυτό είναι φτηνότερο από το φρέσκο γάλα και γιατί στην Ελλάδα για παράδειγμα δεν φτάνει το γάλα για το μέγεθος της παραγωγής γιαουρτιού. Θα προσθέσει αντιβιοτικά στα γιαούρτια, γιατί μόνο έτσι μπορούν να συντηρηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα στα ράφια των μαγαζιών και να καλύψουν το χρόνο που απαιτείται για μια εξαγωγή και δεν συμμαζεύεται.

Οπότε κι αυτή η ιστορία που παρακολουθούμε με τα «αλογίσια γεύματα» δεν  είναι τίποτα άλλο παρά απλώς ένα διατροφικό σκάνδαλο που φυσικά το τίμημα του θα το πληρώσουμε πάλι όλοι οι καταναλωτές μέχρι να σκάσει το επόμενο. Και αυτό είναι ζήτημα χρόνου.
Γιατί το σύστημα δεν αφήνει κανένα περιθώριο αλλαγής. Αν επεδίωκε την αλλαγή, αν έβαζε στην προμετωπίδα του ως βασικό στόχο την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας, θα ήταν σαν να αυτοχειριαζόταν ως σύστημα.