Τι κι αν όλοι ομονοούν όχι 7ο μεγαλύτερο πρόβλημα τπς χώρας είναι η φοροδιαφυγή; Τι κι αν διανύουμε τη μεγαλύτερη οικονομική κρίσης της πρόσφατης ιστορίας μας; Ιδρώνει κανενός το αυτί; Η ζωή κυλά στη μνημονιακή Ελλάδα και η ασυδοσία της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής συνεχίζεται κανονικά, επιβεβαιώνοντας το δόγμα: αυτοί που δεν μπορούν να πληρώνουν, πληρώνουν, κι αυτοί που μπορούν και οφείλουν να πληρώσουν, φοροδιαφεύγουν.
Σε ενημέρωση του Κοινοβουλίου, και όχι σε κάποια καφενειακού τύπου ή off the record κουβέντα του, ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής καταγγέλλει τον Σεπτέμβριο άνωθεν παρεμβάσεις και έκδοση βουλευμάτων για παραγραφή φορολογικών αδικημάτων και ευνοϊκή μεταχείριση επωνύμων. Ο Γενικός Γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Γεώργιος Σούρλας καταγγέλλει ότι έχει καταθέσει στη δικαιοσύνη 80 τεκμηριωμένους φακέλους για υποθέσεις διαφθοράς, με κόστος για το Δημόσιο που αγγίζει τα 2 δια ευρώ ετησίως, αλλά η κυβέρνηση και οι δικαστικές αρχές αδιαφορούν! Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, από το βήμα της ΔΕΘ, κατήγγειλε ότι έχει πέσει θύμα απειλών και εκβιασμών για αναφορές του σε υποθέσεις φοροδιαφυγής, οι οποίες μαζεύουν σκόνη σε συρτάρια υπουργείων και υπηρεσιών, με άνωθεν εντολές.
Και λοιπόν; Μήπως ενοχλήθηκε ο Σαμαράς; Μήπως σηκώθηκε το θέμα στα μίντια; Ή μήπως δεν γνωρίζει η κυβέρνηση του Α. Σαμαρά, όπως και όλοι οι προκάτοχοί του, το πάρτι της φοροασυλίας στη χώρα; Αυτό το πολιτικό προσωπικό το έστησε, αυτό το πολιτικό σύστημα το συντηρεί. Με προκλητικούς νόμους και με ωμές παρεμβάσεις στους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς και στη Δικαιοσύνη. Δισεκατομμύρια ευρώ σε ετήσια βάση δεν καταλήγουν στα ταμεία του Δημοσίου, αφού εταιρείες κολοσσοί και γνωστοί έλληνες μεγιστάνες αρνούνται με το «έτσι θέλω» και αποφεύγουν -με την ανοχή της εκάστοτε κυβέρνησης- να καταβάλουν τους νόμιμους φόρους. Σε 69,24 δια ευρώ ανέρχονται οι ανείσπρακτες οφειλές του Δημοσίου, με τα μεγάλα πορτοφόλια του τόπου να φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις, αποφεύγοντας συστηματικά να πληρώσουν φόρους.
Στην Ελλάδα του 2014, όπου φορολογούνται ακόμη και οι πέτρες στα χωράφια, μερικές χιλιάδες συμπατριώτες μας συστηματικά φοροδιαφεύγουν χωρίς να αποδίδουν ούτε ένα ευρώ στα δημόσια ταμεία. Σύμφωνα με μελέτη του ΟΟΣΑ, το 2007 η πραγματική φορολογική επιβάρυνση της εργασίας στην Ελλάδα έφτανε στο 35,1%, ενώ η πραγματική φορολόγηση για τα κέρδη των επιχειρηματιών ήταν μόλις 15,9%. Τα αφεντικά λοιπόν πλήρωναν λιγότερο από το ήμισυ των φόρων που πλήρωναν οι υπάλληλοί τους! Μετά ήρθε η κρίση και τα μνημόνια και δήθεν θα «συμβάλλαμε όλοι εξίσου για τη σωτηρία της χώρας». Αμ δε! Μετά τη λαίλαπα των μνημονίων που φόρτωσαν με πρόσθετους φόρους τα φτωχά νοικοκυριά, η πλάστιγγα έχει γείρει ακόμα περισσότερο σε βάρος των εργαζομένων και των συνταξιούχων.
Ποιοι είναι αυτοί που δεν πληρώνουν;
Πρόκειται για τα γνωστά τρωκτικά που έχουν αναγάγει τη «μαύρη συναλλαγή» και τη φοροαποφυγή σε λειτούργημα. Οι εθνικοί νταβατζήδες των μεγάλων έργων που, αφού πρώτα ρουφούν τις κρατικές επιδοτήσεις, στέλνουν τα κεφάλαιά τους με εμβάσματα στην Ελβετία. Οι έλληνες εφοπλιστές που απολαμβάνουν πάνω από 60 φοροελαφρύνσεις. Μεγαλογιατροί, μεγαλοδικηγόροι που εισπράττουν μαύρο χρήμα για τις υπηρεσίες τους. Όλοι αυτοί που στέλνουν τα λεφτά τους στα Νησιά Κέιμαν και τους φορολογικούς παραδείσους μέσω των υπεράκτιων εταιρειών τους, χωρίς να αποδώσουν ούτε ένα ευρώ στα κρατικά ταμεία. Με την ανοχή ενός πολιτικού προσωπικού που έχει αναγάγει σε επιστήμη τη συναλλαγή με το μεγάλο κεφάλαιο!
«Υπάρχει τάση για εμπόδια, γραφειοκρατικά κ.λπ. Έχετε δει επώνυμο να δικάζεται εύκολα; Βγαίνουν απαλλακτικά βουλεύματα.
Δεν μπορώ να κάνω έφεση στο βούλευμα. Δεν ελέγχω το ποινικό. Στην προσπάθεια που κάνω κατά των επωνύμων, βρίσκω εμπόδια. Δεν μπορώ όμως να κατονομάσω υποθέσεις». Η αποκαλυπτική
τοποθέτηση ανήκει στον Λ. Ρακιντζή, Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης. Στην ενημέρωση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής επισήμανε επίσης ότι βρίσκει τείχος στην προσπάθειά του να ελέγξει γνωστούς κροίσους. Παρότι δεν κατονόμασε συγκεκριμένες περιπτώσεις, ακόμη και όταν προκλήθηκε, οι πληροφορίες λένε πως αναφερόταν σε παρεμβάσεις πολιτικών προσώπων, οι οποίες αφορούσαν υποθέσεις επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στο χώρο των καυσίμων, των μεγάλων κατασκευαστικών εταιρειών, αλλά και σε επιχειρήσεις εισαγωγών που συναλλάσσονται μέσω τριγωνικών πωλήσεων.
Παρότι δεν εξιλεώνει τον κ. Ρακιντζή και τον τρόπο που σε πολλές περιπτώσεις έχει παίξει κι αυτός το παιχνίδι του ίδιου πολιτικού συστήματος, όσο να ’ναι, μια τέτοια ομολογία μέσα στη Βουλή θα
οφείλε να ξεσηκώσει ντόρο και να προκαλέσει έστω φόβο στην κυβέρνηση. Αντ’ αυτού, η είδηση έπαιξε ελάχιστα, ενώ λίγες μέρες μετά ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κ. Μητσοτάκης
κατέθεσε σχέδιο νόμου με το οποίο -μεταξύ άλλων- καταργεί όλες τις θέσεις βοηθών Επιθεωρητών, προαναγγέλλοντας ουσιαστικά την κατάργηση του θεσμού του Γενικού Επιθεωρητή, προκειμένου να αποφευχθούν στο μέλλον ανάλογες δυσάρεστες εκπλήξεις. Η μαφία καθάριζε με όπλα, οι κυβερνώντες καθαρίζουν με άρθρα νόμων...
Ακόμα πιο αποκαλυπτικός ήταν ο Γενικός Γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Γιώργος Σούρλας, ο οποίος όχι μόνο κατήγγειλε την «αδιαφορία» των πολιτικών και των δικαστικών θεσμών για υποθέσεις διαφθοράς, αλλά και την «ομερτά» που επιβάλλουν τα συστημικά ΜΜΕ των μεγακαναλαρχών. «Είχα καταθέσει στη Δικαιοσύνη 80 τεκμηριωμένους φακέλους για υποθέσεις διαφθοράς, που αφορούν νοθευμένα καύσιμα στις ένοπλες δυνάμεις, λαθρεμπόριο, καθώς και πλαστά και εικονικά τιμολόγια στον τομέα των καυσίμων με κόστος για το κράτος που φτάνει στα 2 δισ. ευρώ ετησίως. [...] Δεν υπήρξε καμιά συνέχεια στις σοβαρές αυτές καταγγελίες, ούτε από τη Δικαιοσύνη ούτε από κανέναν άλλο φορέα ή πολιτικό παράγοντα».Όπως σημείωσε, «δεν έχει επιληφθεί κανείς των καταγγελιών διότι, μεταξύ των άλλων, υπάρχει διαπλοκή και συμφέροντα στο χώρο των ΜΜΕ που αποτρέπουν την έρευνα»! Ανέφερε χαρακτηριστικά: «Έφτασα σε σημείο να λέω στους λειτουργούς της Δικαιοσύνης ότι ή θα ασκήσετε δίωξη σε μένα για συκοφαντία ή επιτέλους κάποιον να καλέσετε!»
Είναι άγνωστοι οι μεγάλοι φοροφυγάδες;
Από τις 2.062 περιπτώσεις που περιλαμβάνονται στη λίστα Λαγκάρντ, ο έλεγχος έχει ολοκληρωθεί μόνο για τις 25! Σύμφωνα με το ΣΔΟΕ, η φοροδιαφυγή που έχει διαπιστωθεί μόνο απ’ αυτές τις υποθέσεις είναι 25 εκατ. ευρώ και οι φόροι που αναλογούν στα κρατικά ταμεία είναι της τάξης των 12 εκατ. ευρώ. Να επισημάνου-με ότι, αν οι έλεγχοι δεν ολοκληρωθούν άμεσα, τα αδικήματα θα παραγραφούν στις 31/12/2015!
Από τις 24.710 περιπτώσεις μεγάλης φοροδιαφυγής που περιλαμβάνονται στη λίστα με τα εμβάσματα εξωτερικού της περιόδου 2009-2011, το 2013 ελέγχθηκαν μόλις δύο!... Κι όμως, απ’ αυτές τις δύο, τα κρατικά ταμεία εισέπραξαν 5 εκατ. ευρώ. Στοιχεία για το 2014 η κυβέρνηση δεν έχει δώσει ακόμα στη δημοσιότητα. Και γιατί να το κάνει; Βιάζεται κανείς;
Γία τη λίστα με τους 54.000 Έλληνες οι οποίοι έχουν αποστείλει εμβάσματα ύψους άνω των 22 δια ευρώ στο εξωτερικό, σύμφωνα με πληροφορίες, οι «έρευνες» προχωρούν με ρυθμούς χελώνας και καμία επίσημη αρχή δεν έχει δώσει συγκεκριμένα στοιχεία.
Από τις 6.230 offshore εταιρείες που υπάρχουν στην Ελλάδα, το 2013 ελέγχθηκαν μόλις 34 και επιβλήθηκαν πρόστιμα ύψους 40 εκατ. ευρώ - αν και κανείς δεν γνωρίζει αν έχουν όντως εισπραχθεί. Τον Μάρτιο του 2014 δόθηκε προφορική εντολή «από πολύ ψηλά» να σταματήσουν οι έλεγχοι που γίνονταν σε offshore εταιρείες από το Κέντρο Ελέγχου Φορολογουμένων Μεγάλου Πλούτου. Από τον έλεγχο που είχαν κάνει οι εφοριακοί σε τρεις μόνο υπεράκτιες, τις οποίες «κατέχουν επιφανή ονόματα της αθηναϊκής κοινωνίας», ο φόρος που προέκυπτε ήταν μεταξύ 5 και 6 εκατ. ευρώ. Και πάλι, στοιχεία για τους ελέγχους στις υπεράκτιες εταιρείες για το 2014 δεν έχουν δοθεί ακόμη από το υπουργείο Οικονομικών...
Στοιχεία για την πρόοδο των ελέγχων δεν έχει δώσει το υπουργείο Οικονομικών, ούτε για τις υποθέσεις φοροδιαφυγής που αφορούν τους Έλληνες που αγόρασαν (εντός κρίσης) ακίνητα στο
Λονδίνο, τους 180 που έχουν δηλώσει τα σκάφη τους στην Ολλανδία, καθώς και μια σειρά υποθέσεων που αφορούν συναλλαγές για λαθρεμπόριο καυσίμων και τσιγάρων.
Υπάρχουν βέβαια και οι πολιτικές αποφάσεις που χαρίζουν εκατομμύρια ευρώ σε γνωστούς επιχειρηματίες και ξένους μονοπωλιακούς ομίλους. Η απόφαση της κυβέρνησης Σαμαρά να διαγράψει 500 εκατ. από τον ΦΠΑ που η γερμανική Hochtief, ενώ είχε εισπράξει, δεν απέδωσε ποτέ στα δημόσια ταμεία, είναι από τις πιο κραυγαλέες.
Πρόσφατα υπήρξε απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία η Hochtief καλείται να πληρώσει το συγκεκριμένο ποσό.
Το ερώτημα, βέβαια, είναι αν θα υπάρξει κυβερνητική βούληση ή θα επικρατήσει η «λογική» της υποταγής στη Μέρκελ και τα γερμανικά μονοπώλια. Ακόμα πιο προκλητική ήταν η ψήφιση τροπολογίας, τον περασμένο Μάρτιο, από βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με την οποία χάρισαν δισεκατομμύρια ευρώ από πρόστιμα στον Βαρδή Βαρδινογιάννη, στον Σπύρο Λάτση και άλλους επιχειρηματίες για παρατυπίες που αφορούσαν τριγωνικές συναλλαγές και πωλήσεις ,
Άλλο ένα δείγμα προκλητικής φοροαποφυγής είναι η μη καταβολή από τους εφοπλιστές της πολυδιαφημισμένης «έκτακτης εισφοράς» ύψους 400 εκατ. ευρώ. Στο άρθρο 14 του νόμου 4223/2013 καθορίστηκε ότι θα επιβληθεί για 3 χρόνια (2014-2016) στους εφοπλιστές έκτακτη εισφορά, που θα υπολογιστεί με βάση τα πλοία που εκμεταλλεύονται οι εταιρείες τους. Ωστόσο, οι εφοπλιστές δεν έχουν δώσει ακόμα ούτε ευρώ, αφού με ευθύνη του υπουργείου Οικονομικών δεν έχουν εκδοθεί οι υπουργικές αποφάσεις και οι εγκύκλιοι που απαιτούνται για να ξεκινήσει η καταβολή της έκτακτης εισφοράς των πλοιοκτητών... Προφανώς έχουν άλλα πιο σημαντικά πράγματα να κάνουν εκεί στο υπουργείο!
Κάποιοι, λοιπόν, δεν πληρώνουν φόρους. Κλέβουν τα κρατικά ταμεία. Τις περισσότερες φορές απαλλάσσονται από τη Δικαιοσύνη είτε με βουλεύματα, είτε με απευθείας πολιτικές παρεμβάσεις. Την ίδια ώρα που το μεγάλο κεφάλαιο απολαμβάνει τεράστια προνόμια και «χάρες», εκατομμύρια εργαζόμενοι και συνταξιούχοι καλούνται να πληρώσουν δισ. σε άμεσους και έμμεσους φόρους.
Η μάστιγα της φοροδιαφυγής, όμως, δεν δημιουργήθηκε σε πολιτικό κενό ή καθεστώς ακυβερνησίας. Γεννήθηκε με την ανοχή του ίδιου του κράτους και πολλές φορές με την εξόφθαλμη παρέμβαση των γαλαζοπράσινων κυβερνήσεων. Φυσικά άμοιροι ευθυνών δεν είναι ούτε και οι υπηρεσιακοί παράγοντες σε Δικαιοσύνη και φορο-εισπρακτικούς μηχανισμούς, που κατά καιρούς έχουν υποπέσει σε πειθαρχικά και ποινικά παραπτώματα βγάζοντας λάδι τους φοροφυγάδες. Μερίδιο στη φοροασυλία έχουν επίσης και υπηρεσίες που είτε εξαιτίας έλλειψης προσωπικού και μέσων, είτε εξαιτίας πιέσεων
«από ψηλά», δεν ασκούν επαρκώς τα ελεγκτικά τους καθήκοντα.
Από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα κάθε υποψήφιος πρωθυπουργός υποσχέθηκε ότι θα πατάξει αμείλικτα τη φοροαποφυγή και θα στείλει στη φυλακή τους φοροφυγάδες. Οι υποσχέσεις και οι εξαγγελίες όμως έμειναν στα προεκλογικά μπαλκόνια και τις συνεντεύξεις.
Τι να πρωτοθυμηθούμε; Ότι ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, που είχε πρώτος στα χέρια του το γνωστό «στικάκι», είναι υπόδικος για την εμπλοκή συγγενικών του προσώπων στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ; Ότι όποιος τόλμησε να ενοχλήσει το σύστημα που στερεί φόρους από τα κρατικά ταμεία τον έφαγε το σκοτάδι; Ότι όταν τον Απρίλιο 2013 ο τότε υπουργός Ναυτιλίας Κ. Μουσουρούλης εξέδωσε εγκύκλιο σχετικά με την υποχρέωση εφοδιασμού των πλωτών εφοδιαστικών μέσων με σύστημα αυτόματης αναγνώρισης (Automatic Identification System - AIS), προκειμένου να παταχθεί το λαθρεμπόριο καυσίμων που γίνεται εν πλω, η εγκύκλιος έμεινε ανεφάρμοστη και ο Μουσουρούλης πήγε σπίτι του στον επόμενο ανασχηματισμό;
Κι όμως, το λαθρεμπόριο καυσίμων στερεί από τα κρατικά ταμεία έσοδα περίπου 3 δια ευρώ (!) σε ετήσια βάση.
Χρήματα που θα ήταν αρκετά σήμερα για να καλύψουν το δημοσιονομικό κενό του 2015, το οποίο η Τρόικα υπολογίζει σε 2 δια ευρώ...
Με το τοπίο να μυρίζει εκλογές, τόσο ο Σαμαράς όσο και ο Τσίπρας, από το βήμα της ΔΕΘ, υποσχέθηκαν αμείλικτο πόλεμο κατά της φοροδιαφυγής. Μάλιστα ο Τσίπρας εξήγγειλε και τη
χρηματοδότηση κοινωνικών πολιτικών από την καταπολέμηση του φαινομένου. Ο πολιτικές Σαμαρά δοκιμάστηκαν και τα μεγάλα πορτοφόλια συνέχισαν να πλουτίζουν. Αυτό που μένει να δούμε είναι αν
ο Αλέξης Τσίπρας είναι όντως αποφασισμένος να συγκρουστεί με τα μεγάλα συμφέροντα ή θα περάσει στη σφαίρα της γραφικότητας, όπως κάποτε ο Γ. Παπανδρέου με το «λεφτά υπάρχουν».
Λεφτά όντως υπήρχαν, όμως ποτέ κανείς δεν θέλησε -ούτε αυτός ούτε οι επόμενοι- να τα εισπράξει!
Δημοσίευση σχολίου