Πηγή: Νίκος Κιάος - Εφημερίδα των Συντακτών
Ομάδα αστυνομικών κλοτσάει και χτυπάει έναν νέο ακινητοποιημένο. Διαμαρτύρεσαι, φωνάζεις: «γιατί τον χτυπάτε;», σε διώχνουν, επιμένεις: «γιατί τον χτυπάτε;», σε σπρώχνουν, δείχνεις την επαγγελματική σου ταυτότητα και δηλώνεις δημοσιογράφος. «Ωστε μας απειλείς!», σου λένε, σε αρπάζουν, σε σέρνουν να σε πάνε στο αστυνομικό τμήμα, «προσάγεσαι», σου λένε.
Στο κέντρο τηε Αθήναε, χθες στις 5.20 το απόγευμα, στη γωνία Καλλιδρομίου 52 και Εμμ. Μπενάκη, ομάδα περί τους 10, ίσως 12 αστυνομικούς, με εξάρτυση όπως κυκλοφορούν με τις μοτοσικλέτες, με τα κράνη τους, μπότες κ.λπ., έχουν ακινητοποιήσει έναν νέο στο πεζοδρόμιο, με το πρόσωπο στον τοίχο, τα χέρια ανοιχτά και του κάνουν έρευνα, ενώ ταυτόχρονα τον κλοτσούν, τον χτυπούν και χώνουν τα χέρια τους στις τσέπες του παντελονιού του. Προσπαθεί να αμυνθεί και ακούγονται κραυγές από τους αστυνομικούς, ενώ συνεχίζουν τις κλοτσιές και τις μπουνιές. Βρίσκομαι τυχαία εκεί. Φωνάζω: «Τι κάνετε, γιατί τον χτυπάτε, γιατί τον κλοτσάτε;».
- Φύγετε, μου λέει ένας έντονα.
- Γιατί τον χτυπάτε;
- Πάτε στη δουλειά σας.
- Μα γιατί τον χτυπάτε;
- Κάνουμε έρευνα. Φύγετε, λέει και με σπρώχνει.
- Μη με σπρώχνεις.
- Φύγε ντε!
- Γ ιατί τον χτυπάτε;
- Πήγαινε, φύγε. Μη φωνάζεις.
- Εσεις φωνάζετε και τον χτυπάτε. Είμαι δημοσιογράφος. Να η επαγγελματική ταυτότητα.
- Α, μας απειλείς, παρεμβαίνει άλλος. Και με νεύμα άλλου με αρπάζει και με σπρώχνει βίαια.
- Ε, τι κάνετε, αφήστε με.
- Στο Τμήμα Προσαγωγής!
Μαζεύεται -εν τω μεταξύ- κόσμος γύρω και διαμαρτύρονται έντονα για τη συμπεριφορά των αστυνομικών. Αυτοί συνεχίζουν να με σπρώχνουν και με σέρνουν στον δρόμο.
- Τι κάνετε, είναι και γέρος.
Συνεχίζω να διαμαρτύρομαι. Βγαίνει από τα μπαλκόνια κόσμος και τουε φωνάζει. Εχει μαζευτεί κι άλλοε κόσμος. Προσπαθώ να στυλώσω τα πόδια. Τρέχει η σύζυγός μου, τους φωνάζει: «Στη χούντα ήταν φυλακή!». Και λέει για βασανιστήρια, για στρατοδικείο, για το τριπλό μπάι μπάς που έχω κάνει. Αυτοί της απαντούν: Στο τμήμα!
Τη σπρώχνουν και την τραβάνε.
- θα σαε πάμε για απείθεια και αντίσταση κατά της αρχής, μας φωνάζουν.
- Μη με σπρώχνετε, τους λέει.
- Προσέξτε μη σας πάμε στο Αυτόφωρο.
- Να μας πάτε. Να φανεί τι κάνετε.
Κόσμος μαζεύεται κι άλλος και τους φωνάζει.
Τελικά και αφού πέρασαν περί τα 10 λεπτά από την αρχή του περιστατικού, με άφησαν, άφησαν και τον νέο, μάλλον αλλοδαπόε, και έφυγαν με τις μοτοσικλέτες τους. Δεν έφεραν διακριτικά.
Μόνο στολές, κράνη, μπότες...
Ομάδα αστυνομικών κλοτσάει και χτυπάει έναν νέο ακινητοποιημένο. Διαμαρτύρεσαι, φωνάζεις: «γιατί τον χτυπάτε;», σε διώχνουν, επιμένεις: «γιατί τον χτυπάτε;», σε σπρώχνουν, δείχνεις την επαγγελματική σου ταυτότητα και δηλώνεις δημοσιογράφος. «Ωστε μας απειλείς!», σου λένε, σε αρπάζουν, σε σέρνουν να σε πάνε στο αστυνομικό τμήμα, «προσάγεσαι», σου λένε.
Στο κέντρο τηε Αθήναε, χθες στις 5.20 το απόγευμα, στη γωνία Καλλιδρομίου 52 και Εμμ. Μπενάκη, ομάδα περί τους 10, ίσως 12 αστυνομικούς, με εξάρτυση όπως κυκλοφορούν με τις μοτοσικλέτες, με τα κράνη τους, μπότες κ.λπ., έχουν ακινητοποιήσει έναν νέο στο πεζοδρόμιο, με το πρόσωπο στον τοίχο, τα χέρια ανοιχτά και του κάνουν έρευνα, ενώ ταυτόχρονα τον κλοτσούν, τον χτυπούν και χώνουν τα χέρια τους στις τσέπες του παντελονιού του. Προσπαθεί να αμυνθεί και ακούγονται κραυγές από τους αστυνομικούς, ενώ συνεχίζουν τις κλοτσιές και τις μπουνιές. Βρίσκομαι τυχαία εκεί. Φωνάζω: «Τι κάνετε, γιατί τον χτυπάτε, γιατί τον κλοτσάτε;».
- Φύγετε, μου λέει ένας έντονα.
- Γιατί τον χτυπάτε;
- Πάτε στη δουλειά σας.
- Μα γιατί τον χτυπάτε;
- Κάνουμε έρευνα. Φύγετε, λέει και με σπρώχνει.
- Μη με σπρώχνεις.
- Φύγε ντε!
- Γ ιατί τον χτυπάτε;
- Πήγαινε, φύγε. Μη φωνάζεις.
- Εσεις φωνάζετε και τον χτυπάτε. Είμαι δημοσιογράφος. Να η επαγγελματική ταυτότητα.
- Α, μας απειλείς, παρεμβαίνει άλλος. Και με νεύμα άλλου με αρπάζει και με σπρώχνει βίαια.
- Ε, τι κάνετε, αφήστε με.
- Στο Τμήμα Προσαγωγής!
Μαζεύεται -εν τω μεταξύ- κόσμος γύρω και διαμαρτύρονται έντονα για τη συμπεριφορά των αστυνομικών. Αυτοί συνεχίζουν να με σπρώχνουν και με σέρνουν στον δρόμο.
- Τι κάνετε, είναι και γέρος.
Συνεχίζω να διαμαρτύρομαι. Βγαίνει από τα μπαλκόνια κόσμος και τουε φωνάζει. Εχει μαζευτεί κι άλλοε κόσμος. Προσπαθώ να στυλώσω τα πόδια. Τρέχει η σύζυγός μου, τους φωνάζει: «Στη χούντα ήταν φυλακή!». Και λέει για βασανιστήρια, για στρατοδικείο, για το τριπλό μπάι μπάς που έχω κάνει. Αυτοί της απαντούν: Στο τμήμα!
Τη σπρώχνουν και την τραβάνε.
- θα σαε πάμε για απείθεια και αντίσταση κατά της αρχής, μας φωνάζουν.
- Μη με σπρώχνετε, τους λέει.
- Προσέξτε μη σας πάμε στο Αυτόφωρο.
- Να μας πάτε. Να φανεί τι κάνετε.
Κόσμος μαζεύεται κι άλλος και τους φωνάζει.
Τελικά και αφού πέρασαν περί τα 10 λεπτά από την αρχή του περιστατικού, με άφησαν, άφησαν και τον νέο, μάλλον αλλοδαπόε, και έφυγαν με τις μοτοσικλέτες τους. Δεν έφεραν διακριτικά.
Μόνο στολές, κράνη, μπότες...
+ σχόλια + 1 σχόλια
"Μονο στολες,κρανη,μποτες" .Φασισμος ,τραμπουκισμος,θρασυδειλια!
Δημοσίευση σχολίου