Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, για χρόνια διαπρύσιος υπερασπιστής των μεταρρυθμίσεων, βρίσκεται στην... κατάλληλη θέση για να εφαρμόσει τα όσα πιστεύει. Από τη νευραλγική θέση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης μας έχει φλομώσει στις φανφάρες περί αξιοκρατίας, περί των ικανών που πρέπει να ανταμειφθούν στο Δημόσιο, της μείωσης του δημοσίου ώστε να γίνει πιο λειτουργικό κι άλλα τέτοια.
Ωραία λόγια, κι ακόμη πιο ωραία η ασυλία που του προσφέρουν τα μήντια. Γιατί όταν τα ωραία λόγια γίνονται πράξεις, τότε αποδεικνύεται τι εννοούσε ο υπουργός. Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πιστός στην παράδοση της οικογένειας, ένα πράγμα εννοούσε λέγοντας «μεταρρυθμίσεις»: την οικοδόμηση παλιού καλού κομματικού κράτους της Δεξιάς.
Θα ακούσατε βέβαια για τις αλλαγές στους Οργανισμούς των υπουργείων, το μεγάλο πρόγραμμα συρρίκνωσης των δομών κατά 40%, που με τόση περηφάνια παρουσίασε ο Κ. Μητσοτάκης στην τρόικα. Αυτό που δεν ακούσατε, όμως, είναι ότι η μείωση αυτή ήταν απολύτως φωτογραφική! Με πρόσχημα τη μείωση των δομών του Δημοσίου καταργήθηκαν διευθύνσεις και καθαιρέθηκαν διευθυντές που δεν βόλευαν τη συγκυβέρνηση.
Για παράδειγμα, ο γενικός επιθεωρητής Περιβάλλοντος του ΥΠΕΚΑ Παναγιώτης Μέρκος, που είχε κάνει το... λάθος να επιβάλλει, στις 30 Μαΐου 2014, πρόστιμο ύψους 166.550 ευρώ στους εργολάβους της αναδόχου κοινοπραξίας του έργου στο ΧΥΤΑ Γραμματικού (όμιλοι Γιόκαρη, Μπόμπολα, Λάτση και Λασκαρίδη) και στην Περιφέρεια Αττικής για συνολικά έξι παραβάσεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Με πρόσχημα τη μείωση των δομών, η θέση του Γενικού Επιθεωρητή καταργήθηκε, ο ίδιος ο κ. Μέρκος βρέθηκε σε άλλο υπουργείο και η αρμοδιότητα πέρασε σε άλλη διεύθυνση, όπου τοποθετήθηκε υπάλληλος της απόλυτης εμπιστοσύνης της συγκυβέρνησης.
Στο ίδιο το υπουργείο του Κ. Μητσοτάκη, προτιμήθηκε για τη θέση της Γενικής Διευθύντριας υπάλληλος που είχε στο ενεργητικό της αδικαιολόγητη αποχή από την εργασία της για πάνω από ένα χρόνο, σύμφωνα με τις καταγγελίες του τότε υφυπουργού Α. Ανδρεουλάκου. Ήταν όμως άψογη στην εφαρμογή των μνημονίων, καθώς φαίνεται. Κατά τα άλλα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κυνηγάει τους... κοπανατζήδες.
Πρόσφατες είναι οι καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας για τις αλλαγές των πινάκων των «διαθέσιμων» από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παρόμοιες μεθοδεύσεις είχαμε αποκαλύψει από το UNFOLLOW και για το υπουργείο Τουρισμού: αν κάποτε το «μέσο» ήταν για να διοριστείς, τώρα είναι για να μην απολυθείς από το Δημόσιο. Αυτές είναι μεταρρυθμίσεις με ουσία!
Τώρα θα μου πεις, περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό από τον Μητσοτάκη της Siemens; Πράγματι, δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό. Θα περιμέναμε, όμως, όλα τα παραπάνω παραδείγματα να έχουν γίνει σημαία των δημοσιογράφων, αντί για το λιβάνισμα του γιου του πρώην Πρωθυπουργού. Κι άντε πες, κυριαρχούν οι εργολάβοι της ενημέρωσης. Ε, τουλάχιστον, θα περιμέναμε να έχουν γίνει σημαία στα χέρια της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο Κ. Μητσοτάκης έχει αναλάβει, για λογαριασμό της συγκυβέρνησης, να φτιάξει έναν κρατικό μηχανισμό που θα επιτρέψει στη συγκυβέρνηση και τους προστάτες της να συνεχίσουν να κάνουν κουμάντο στο κράτος, ακόμη κι αν χάσουν τους κυβερνητικούς θώκους. Από ένα κόμμα στα πρόθυρα της κυβερνητικής εξουσίας, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, θα περίμενε κανείς να έχει σηκώσει τον κόσμο μπροστά σε αυτή την επιλογή, να καταγγέλλει το κομματικό κράτος εν τη γενέσει του και να προαναγγέλλει ότι όλα θα αποκατασταθούν όταν έρθει εν τη... εξουσία του.
Ούτε αυτό το είδαμε ή το ακούσαμε, εκτός μεμονωμένων περιπτώσεων. Οι κακές γλώσσες λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, μπροστά στις δυσκολίες που ξέρει ότι θα αντιμετωπίσει σε περίπτωση που βρεθεί στο τιμόνι της χώρας, ήδη ψάχνει δικαιολογίες. Κι ότι η δικαιολογία «δεν με αφήνουν οι εγκάθετοι του κομματικού κράτους της Δεξιάς να κάνω αυτά που θα ήθελα» φαντάζει σε κάποιους βολική.
Λέτε να πιστέψουμε τις κακές γλώσσες;...
Δημοσίευση σχολίου