Του Ακη Κατσούλα (Κοινωνιολόγου –Προέδρου ΣΕΚ)
1. Έχει διαφανεί ότι ο σκοπός των ευρωπαϊκών ελίτ είναι να ανατρέψουν με κάθε τρόπο μια κυβέρνηση που θα απορρίψει μνημόνια και θα προσπαθήσει να εφαρμόσει μια φιλολαϊκή πολιτική. Για αυτό δεν δίστασαν να ενισχύσουν με κάθε τρόπο Μ.Μ.Ε και κόμματα σε όλη την περίοδο του δημοψηφίσματος, ώστε να δημιουργηθεί ο εσωτερικός «δούρειος ίππος» που θα λειτουργήσει καταλυτικά στην προσπάθεια ανατροπής της κυβέρνησης.
2. Ανησυχούν βαθύτατα για ένα «αριστερό ριζοσπαστικό ρεύμα» , που μπορεί άμεσα να προκύψει στην Ευρώπη και που θα οδηγήσει σε κοινωνικές αναταράξεις, ανατροπή της πολιτικής τους και ανατροπή των ιδίων και των συμμάχων τους.
3. Ο στόχος τους είναι διπλός… Είτε μια κυβέρνηση που θα εφαρμόσει στο ακέραιο την πολιτική τους, κόβοντας δεσμούς με πολιτικά ανταγωνιστικές χώρες (Ρωσία, αλλά και χώρες της Λατινικής Αμερικής) πράγμα που είναι σχεδόν αδύνατο και μετά από το δημοψήφισμα, είτε δημιουργία ενός εσωτερικού μετώπου αποτελούμενο από ΜΜΕ , επιχειρηματίες και κόμματα που θα δημιουργήσει το αναγκαίο ρήγμα και θα οδηγήσει (λόγω τετελεσμένων) στο αίτημα της «λαϊκής ανατροπής» μιας κυβέρνησης που διαλύει την χώρα και δημιουργίας μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας που θα επαναφέρει την «ομαλότητα».
4. Προφανώς οι ευρωπαίοι δεν είναι τόσο χαζοί να οργανώσουν ένα δικό τους «πραξικόπημα» χωρίς να έχει δημιουργηθεί ένα εσωτερικό μέτωπο, που θα έχει την «νομιμοποίηση» να οδηγήσει στην παραπάνω εξέλιξη. Μάλιστα θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν «ρήξη « και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ
5. Ουαί και αλίμονο , αν ο ΣΥΡΙΖΑ, από τώρα δεν δημιουργήσει τις συνθήκες ανάπτυξης ενός «λαϊκού κινήματος» που θα προετοιμαστεί για την ρήξη και την ανατροπή, με ότι αυτό συνεπάγεται
6. Φαίνεται ότι το σενάριο ενός «έντιμου συμβιβασμού» έστω με την πρόταση των 47 σελίδων, δεν γίνεται δεκτό από τους σκληρούς κύκλους της Ευρώπης. Εάν ήταν αυτή η επιλογή τους θα το είχαν κάνει χθες… Η μονή ελπίδα για κάτι τέτοιο είναι η πίεση των Αμερικανών (για λόγους γεωπολιτικούς) και η οικονομική αναταραχή σε Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία… Πάντως έστω και έτσι, η όποια συμφωνία θα είναι βραχυπρόθεσμη, ώστε να προετοιμάσουν το έδαφος της «λαϊκής ανατροπής» στον χρόνο που θα επιλέξουν… Όλοι πλέον γνωρίζουν ότι η επίτευξη ενός συμβιβασμού που να σέβεται την πανίσχυρη, πια, λαϊκή ετυμηγορία δεν είναι εφικτή χωρίς στρατηγική, χωρίς ειλικρίνεια απέναντι στο λαό – ούτε, προφανώς, με την επιδίωξη της ανέφικτης ειρηνικής συμβίωσης με τη λιτότητα στο όνομα της εθνικής ομοψυχίας
7. Είναι ορισμένες στιγμές που κανείς έχει την αίσθηση πως η ιστορία τρέχει λίγο πιο γρήγορα από συνήθως. Σε αυτές τις ιστορικές στιγμές οι ευρύτερες μεταβολές και οι διεργασίες που εξελίσσονται έχουν τη δυναμική να καθορίζουν την αίσθηση ότι αλλάζουν γύρω μας μερικά από τα πιο σημαντικά και κυρίαρχα ιστορικό-πολιτικά δεδομένα. Τις τελευταίες μέρες η πυκνότητα και η ποιότητα των πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα δίνει την αίσθηση της ραγδαίας ιστορικής μεταβολής και συνάμα πολιτικής μετάβασης. Τεράστια η πρόκληση για το αριστερό κίνημα, τόσο σε επίπεδο θεωρίας όσο και πράξης που δεν έχει την πολυτέλεια να αναλύσει τα γεγονότα σε δεύτερο χρόνο, αφού είναι ήδη φορέας της ιστορίας με καταλυτικό μάλιστα ιστορικό ρόλο
8. Για αυτό ισχύει «πάντα μαρξιστικά» Το Κεφάλαιο έχασε μια μάχη, αλλά θα συνεχίσει τον πόλεμο. Το ίδιο θα κάνουμε και εμείς. ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ!
1. Έχει διαφανεί ότι ο σκοπός των ευρωπαϊκών ελίτ είναι να ανατρέψουν με κάθε τρόπο μια κυβέρνηση που θα απορρίψει μνημόνια και θα προσπαθήσει να εφαρμόσει μια φιλολαϊκή πολιτική. Για αυτό δεν δίστασαν να ενισχύσουν με κάθε τρόπο Μ.Μ.Ε και κόμματα σε όλη την περίοδο του δημοψηφίσματος, ώστε να δημιουργηθεί ο εσωτερικός «δούρειος ίππος» που θα λειτουργήσει καταλυτικά στην προσπάθεια ανατροπής της κυβέρνησης.
2. Ανησυχούν βαθύτατα για ένα «αριστερό ριζοσπαστικό ρεύμα» , που μπορεί άμεσα να προκύψει στην Ευρώπη και που θα οδηγήσει σε κοινωνικές αναταράξεις, ανατροπή της πολιτικής τους και ανατροπή των ιδίων και των συμμάχων τους.
3. Ο στόχος τους είναι διπλός… Είτε μια κυβέρνηση που θα εφαρμόσει στο ακέραιο την πολιτική τους, κόβοντας δεσμούς με πολιτικά ανταγωνιστικές χώρες (Ρωσία, αλλά και χώρες της Λατινικής Αμερικής) πράγμα που είναι σχεδόν αδύνατο και μετά από το δημοψήφισμα, είτε δημιουργία ενός εσωτερικού μετώπου αποτελούμενο από ΜΜΕ , επιχειρηματίες και κόμματα που θα δημιουργήσει το αναγκαίο ρήγμα και θα οδηγήσει (λόγω τετελεσμένων) στο αίτημα της «λαϊκής ανατροπής» μιας κυβέρνησης που διαλύει την χώρα και δημιουργίας μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας που θα επαναφέρει την «ομαλότητα».
4. Προφανώς οι ευρωπαίοι δεν είναι τόσο χαζοί να οργανώσουν ένα δικό τους «πραξικόπημα» χωρίς να έχει δημιουργηθεί ένα εσωτερικό μέτωπο, που θα έχει την «νομιμοποίηση» να οδηγήσει στην παραπάνω εξέλιξη. Μάλιστα θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν «ρήξη « και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ
5. Ουαί και αλίμονο , αν ο ΣΥΡΙΖΑ, από τώρα δεν δημιουργήσει τις συνθήκες ανάπτυξης ενός «λαϊκού κινήματος» που θα προετοιμαστεί για την ρήξη και την ανατροπή, με ότι αυτό συνεπάγεται
6. Φαίνεται ότι το σενάριο ενός «έντιμου συμβιβασμού» έστω με την πρόταση των 47 σελίδων, δεν γίνεται δεκτό από τους σκληρούς κύκλους της Ευρώπης. Εάν ήταν αυτή η επιλογή τους θα το είχαν κάνει χθες… Η μονή ελπίδα για κάτι τέτοιο είναι η πίεση των Αμερικανών (για λόγους γεωπολιτικούς) και η οικονομική αναταραχή σε Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία… Πάντως έστω και έτσι, η όποια συμφωνία θα είναι βραχυπρόθεσμη, ώστε να προετοιμάσουν το έδαφος της «λαϊκής ανατροπής» στον χρόνο που θα επιλέξουν… Όλοι πλέον γνωρίζουν ότι η επίτευξη ενός συμβιβασμού που να σέβεται την πανίσχυρη, πια, λαϊκή ετυμηγορία δεν είναι εφικτή χωρίς στρατηγική, χωρίς ειλικρίνεια απέναντι στο λαό – ούτε, προφανώς, με την επιδίωξη της ανέφικτης ειρηνικής συμβίωσης με τη λιτότητα στο όνομα της εθνικής ομοψυχίας
7. Είναι ορισμένες στιγμές που κανείς έχει την αίσθηση πως η ιστορία τρέχει λίγο πιο γρήγορα από συνήθως. Σε αυτές τις ιστορικές στιγμές οι ευρύτερες μεταβολές και οι διεργασίες που εξελίσσονται έχουν τη δυναμική να καθορίζουν την αίσθηση ότι αλλάζουν γύρω μας μερικά από τα πιο σημαντικά και κυρίαρχα ιστορικό-πολιτικά δεδομένα. Τις τελευταίες μέρες η πυκνότητα και η ποιότητα των πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα δίνει την αίσθηση της ραγδαίας ιστορικής μεταβολής και συνάμα πολιτικής μετάβασης. Τεράστια η πρόκληση για το αριστερό κίνημα, τόσο σε επίπεδο θεωρίας όσο και πράξης που δεν έχει την πολυτέλεια να αναλύσει τα γεγονότα σε δεύτερο χρόνο, αφού είναι ήδη φορέας της ιστορίας με καταλυτικό μάλιστα ιστορικό ρόλο
8. Για αυτό ισχύει «πάντα μαρξιστικά» Το Κεφάλαιο έχασε μια μάχη, αλλά θα συνεχίσει τον πόλεμο. Το ίδιο θα κάνουμε και εμείς. ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ!
+ σχόλια + 1 σχόλια
Μηδέν από μηδέν = οι 8 παράγραφοι του πονήματος που διαβάζουμε. Λάθος;
Δημοσίευση σχολίου