Η αλήθεια δεν είναι διαπραγματεύσιμη

Μπορεί ο υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης να μην κατόρθωσε πριν από λίγο καιρό να αποσπάσει την κατανόηση ενός άνεργου για μια μικρή αύξηση στα μακαρόνια ή να διασκεδάσει τους φόβους ενός χαμηλόμισθου νέου για την απώλεια των 300 ευρώ μισθού του, όμως αναφερόμενος στο ζήτημα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου ευτύχησε να απολαύσει την υποστήριξη του «τακτοποιητή» της μισής Αθήνας κ. Τατσόπουλου και της φωτισμένης του «συνωστισμού» κ. Ρεπούση. Των οποίων βέβαια η υποστήριξη θα μπορεί από τούδε και στο εξής να κοσμεί το βιογραφικό του.

Τούτων δοθέντων, για άλλη μια φορά η Ιστορία των Ελλήνων του Πόντου και γενικότερα της Ανατολής βρέθηκε στη μέγγενη των μικροπολιτικών, και όχι μόνον, επιδιώξεων όλων των εκφραστών του ελλαδικού πολιτικού συστήματος. Από τη μια ένας πατριδοκάπηλος, κλαψιάρικος, άσφαιρος «πατριωτισμός», συνεπικουρούμενος ενίοτε από τους ντόπιους εκπροσώπους της ιδεολογίας που οργάνωσε και εκτέλεσε τις μεγαλύτερες γενοκτονίες που γνώρισε η ανθρωπότητα. Και από την άλλη ένας μεταμοντέρνος κοσμοπολίτικος πρωτογονισμός, ένας ιστορικός αναθεωρητισμός που στόχο έχει ό,τι αποτέλεσε στοιχείο συγκρότησης αυτού του έθνους και αυτού του λαού - με έσχατο εκπρόσωπο τον φιλίστορα κ. Φίλη.

Βέβαια, παρ’ όλη τη φαινομενική αντίθεση αυτών των δύο απόψεων που κυριαρχούν στο δημόσιο λόγο, καθόλου δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει ότι κανείς από τους εκπροσώπους τους, σε επίπεδο πολιτικού συστήματος, δεν διστάζει σήμερα να βάλει την υπογραφή του σε ό,τι κείμενο εκπορεύεται από τις Βρυξέλλες και υποθηκεύει το μέλλον της χώρας καθιστώντας  ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ