Τόση βλακεία… Τόση ανοησία… Τόση φαιή προπαγάνδα…
Δεν υπάρχει δυτικό διεθνές ειδησιογραφικό πρακτορείο, δεν υπάρχει εγχώριος ραδιοτηλεοπτικός γυμνοσάλιαγκας που να μην αναμασάει την φοβερή είδηση:
Οι Rolling Stones πήγαν για συναυλία στην Κούβα κι αυτή είναι η πρώτη φορά μετά την επανάσταση του 1959, που το στυγνό, δογματικό, αυταρχικό κομμουνιστικό καθεστώς του νησιού επέτρεψε να ακουστεί η ροκ μουσική στη χώρα…
Αλλά αν η συναυλία των Rolling Stones είναι αυτή που σπάει την «απαγόρευση» του ροκ στην Κούβα, τότε θα πρέπει να υποθέσουμε ότι στις εμφανίσεις που έκαναν στην Αβάνα τις προηγούμενες δεκαετίες οι Rick Wakeman, Sepultura και Audioslave θα έπαιζαν την… «Παπαλάμπραινα».
Τώρα στην ερώτηση πως γίνεται η ροκ να είναι ή να ήταν απαγορευμένη σε μια χώρα που στην πρωτεύουσα της, στην Αβάνα, λειτουργεί το (κρατικής ιδιοκτησίας) «Yellow Submarine», δηλαδή ένα νυκτερινό κέντρο αφιερωμένο αποκλειστικά στη ροκ, η απάντηση θα πρέπει να αναζητηθεί στα «κομμουνιστικά μυστήρια»…
Α ναι: Το νυκτερινό κέντρο βρίσκεται σε ένα από τα γνωστότερα πάρκα της Αβάνας που φέρει το όνομα του… Τζον Λένον.
Στη σφαίρα των «κομμουνιστικών μυστηρίων» ανάγεται προφανώς και το γεγονός ότι ήδη από τη δεκαετία του ’70 ο σταθμός «Radio Mariano» μεταδίδει προγράμματα αφιερωμένα στους Rolling Stones, στους Led Zeppelin και Τζίμι Χέντριξ.
Εντούτοις οι γυμνοσάλιαγκες επιμένουν: Αρκούσε, γράφουν, να αγόραζε και να κρατούσε κάποιος ένα δίσκο των Μπιτλς στην Κούβα για να γραφτεί στα μαύρα κατάστιχα. Μάλιστα. Αλλά: Πώς γίνεται να κρατούσε και να αγόραζε κανείς δίσκο των Μπιτλς στη Κούβα, αν στην Κούβα οι Μπιτλς και το ροκ γενικότερα ήταν «απαγορευμένα»;…
Επειδή αποκλείεται οι γυμνοσάλιαγκες να λένε ψέματα τότε μάλλον θα ήταν σχέδιο των Κουβανών «μακάρθι»: Είχαν μεν απαγορεύσει το ροκ, αλλά το άφηναν να κυκλοφοράει σε δίσκους, για να την πατάνε τα χαϊβάνια οι «αντιφρονούντες», να κουβαλάνε τους «απαγορευμένους» δίσκους και να τους «τσιμπάει» ο Κάστρο. Πώς δεν το είχαν σκεφτεί εδώ οι δικοί μας συνταγματάρχες με τους δίσκους του Θεοδωράκη;…
Πάμε παρακάτω:
Πασίγνωστα είναι στην Κούβα τα ροκ συγκροτήματα του χτες και του σήμερα: Los Kent, Dimensión Vertical, Partes Privadas, Los Tackson, Magnum, Los Gafas, Osamu and Doble A όπως και οι ροκ καλλιτέχνες της nueva cancion/nueva trova όπως οι Silvio Rodríguez, Carlos Varela κ.α.
Ήδη από την δεκαετία του ’70 στην Κούβα του «απαγορευμένου» ροκ υπήρχε το heavy metal συγκρότημα RED με τον κιθαρίστα Jorge Martinez και τον φημισμένο τραγουδιστή Dionisio που οι μεγάλες επιτυχίες του παίζονταν στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση όπως τα τραγούδια Murcielagos, Mako, La nueva historia, Burocracia κ.α. Ανάλογη επιτυχία γνώρισε τη δεκαετία του ‘80 το επίσης heavy metal συγκρότημα Venus.
Προσθέστε ότι στην Κούβα του «απαγορευμένου» ροκ, το Punk Rock εισήχθη ήδη από τα τέλη του ’80 που – επειδή προφανώς το καθεστώς είναι και ήταν «δεσποτικό» – τα διεθνή μουσικά σάιτ αναφέρουν ότι «λατρεύτηκε από τους θαυμαστές του»...
Στην Κούβα, λοιπόν, του «απαγορευμένου» ροκ, το 1979 το τριήμερο μουσικό φεστιβάλ στην Αβάνα με μουσική τζαζ και ροκ, στο οποίο ανάμεσα στους άλλους συμμετείχαν και οι καλλιτέχνες Billy Joel και Stephen Stills, διοργανώθηκε στο θέατρο «Καρλ Μαρξ»…
Όσο, δε, περνούσαν τα χρόνια τόσο οι «απαγορεύσεις» μεγάλωναν. Έτσι από τη δεκαετία του ’90 ροκ συγκροτήματα όπως οι Burbles, Moneda Dura και Los Kent γνώρισαν μεγάλη επιτυχία, με εμφανίσεις στην κουβανική τηλεόραση, διοργανώσεις συναυλιών και φεστιβάλ.
Τη δεκαετία του ’90, μάλιστα, πολλά προγράμματα του ραδιοφωνικού σταθμού «Ciudad de la Habana» ήταν αφιερωμένα στις νέες τάσεις του ροκ ανά τον κόσμο. Μάλιστα ο πρώην μουσικός και ραδιοφωνικός παραγωγός Χουάν Καμάτσο είχε την πιο δημοφιλή πρωινή εκπομπή του σταθμού με τίτλο «Disco Ciudad». Αντίστοιχης επιτυχίας ήταν επίσης το ροκ ραδιοφωνικό σόου με τίτλο «El programa de Ramon».
Πριν κλείσουμε αξίζει να αναφέρουμε δυο ακόμα αποδείξεις στυγνής «απαγόρευσης» του ροκ στην Κούβα:
. Το 2001 το ουαλικό ροκ συγκρότημα Manic Street Preachers έδωσε συναυλία στην Κούβα. Στη συναυλία παρέστη ο Φιντέλ Κάστρο…
. Το 2004 ο Φιντέλ έκανε μια ακόμα πολύωρη ομιλία. Η ομιλία του ήταν αφιερωμένη στον Τζον Λένον και δόθηκε ανήμερα των γενεθλίων του ροκ θρύλου.
Α, ναι: Στο κέντρο της Αβάνας, στην Κούβα του «απαγορευμένου» ροκ, δεσπόζει ένα μπρούτζινο άγαλμα. Είναι του Τζον Λένον.
Χιλιάδες άνθρωποι στην υπαίθρια ροκ συναυλία με αμερικανικά συγκροτήματα το 2005 στην Αβάνα (η φωτογραφία είναι από το BBC, 7/5/2005)
Αν θέλετε και άλλες αποδείξεις για το… απαγορευμένο ροκ στην Κούβα μπορείτε να πατήσετε εδώ
+ σχόλια + 3 σχόλια
δεκαδες χιλιαδες κουβανοι σε συναυλια εμπορικου συγκροτηματος των ηπα οταν τα μελη του ειναι σε ηλικια που ακομα και στην ελλαδα θα επαιρναν συνταξη.
θυμιζω εκατονταδες χιλιαδες ρωσοι που το 1917 συνεργησαν στην μεγαλη σοβιετικη επανασταση, το 2011 ακολουθουσαν εναν υποδικο ηγουμενο (εφραιμ) και την "αγια ζωνη" .(η αναφορα στην πλειοψηφια)
η μοιρα των επαναστασεων:γραφειοκρατια,διαφθορα δες και το δικο μας 1821
θα ρωτουσα αν γνωριζει δυο σοβιετικα η κουβανεζικα τραγουδια καποιος που θεωρει εαυτον κουμμουνιστη αντιμαχεται το καθεστως των ηπα και αναγνωριζει ωστοσο (πραγμα παραδοξο)την πνευματικη υπεροχη της δυτικης μονοκρατοριας
ειχε γινει και συναυλια αμε τους ''Simply Red;;
Τα βρωμερά υποκείμενα,τα παπαγαλάκια του σάπιου καπιταλισμού, επειδή ούτε τα ίδια μπορούν να αντέξουν τη μπόχα του τυμπανιαίου πτώματος που υπηρετούν, δημιουργούν σενάρια για αφελείς κι ανεγκέφαλους που δυστυχώς υπάρχουν σε περίσσεια. Μόνο ανάμεσα σ'αυτούς μπορούν ακόμα να βρουν κάποιους για την καναπεδάτη χαβαλοπελατεία τους. Αλλά η ώρα τους πλησιάζει.
Δημοσίευση σχολίου