Ξημέρωνε 26 Απρίλη του 1986 στον πυρηνικό σταθμό «Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν», στο Τσέρνομπιλ της Σοβιετικής Ενωσης ξεκίνησαν προγραμματισμένες εργασίες για ένα πείραμα, που σκοπό είχε να ελέγξει τα συστήματα ασφαλείας, αλλά τελικά οδήγησαν στο μεγαλύτερο πυρηνικό ατύχημα.
Στο διαδίκτυο μπορεί να βρει κανείς πάρα πολλές πληροφορίες γ’ αυτό το γεγονός. Περιοριζόμαστε να παραθέσουμε ένα κείμενο που έγραφε στο μπλοκ μας το 2010 η συντρόφισσα Δήμητρα
Ο Νίκος ήταν ο μεσαίος αδερφός της μάνας μου.
Αδύνατος, ψηλός ,μελαχρινός και όμορφος.
Μερακλής και προκομμένος.
Δούλευε οικοδομή, χωράφια, ελιές, ζώα..
Ιδεολόγος και κομμουνιστής.
Ενεργό μέλος του ΚΚΕ,και του κοινοτικού συμβουλίου του χωριού από τότε που τον θυμάμαι..
Ονειρευόταν και διάβαζε....
Μετά από κάθε συνέδριο του ΚΚΕ,έφερνε στο σπίτι στυλό,αναπτήρες, βιβλία και λάμψη στα μάτια του....
Μας πότιζε με τα ιδανικά του... μας μεγάλωνε με τα οράματα του... Ονειρευόταν...
Και πίστευε....
Παντρεύτηκε, και με τα χίλια ζόρια κατάφεραν να κάνουν ένα παιδί.
Στα 29 του....
Και πίστευε...
Στις 26 τ' Απρίλη του 86 βούιζε το χωριό.
Πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ λέγανε,μα κανένας δεν καταλάβαινε τί ακριβώς σήμαινε..
Κανένας δεν φανταζόταν...
Ο θείος μου είπαμε πίστευε ....
Το ΚΚΕ μίλησε για προβοκατόρικη ενέργεια κατά της ΕΣΣΔ.
Τα τσιτάτα της μαμάς ΕΣΣΔ...
Και το ΚΚΕ πίστευε .... την μαμά Ρωσία....
Βούιζαν και οι τηλεοράσεις.
Και οι μανάδες μας.
Μην κόβετε φρούτα απ τα δέντρα,μην τρώτε τίποτα νωπό.
Μόνο κονσέρβες.
Εμείς σαν παιδιά υπακούσαμε.
Ο μπάρμπας όμως πίστευε στο ΚΚΕ και στην ΕΣΣΔ
Πίστευε...
Και έτρωγε...λαχανικά απ το περβόλι,φρούτα απ τα δέντρα,γάλα απ τις κατσίκες του...
Στις 25 Νοέμβρη άρχισε η αρρώστια.
Η παλιαρρώστια...
Στους πνεύμονες, υγρά,παρακεντίσεις,Αθήνα, Βουλγαρία....Τα πάντα...
Τον θυμάμαι να κουβαλάει στους ώμους το μικρό παιδί του, γιατί το στομάχι του ήταν γεμάτο υγρό και δεν μπορούσε...
Τον θυμάμαι να κατεβαίνει απ το στενό για το σπίτι με μια θλίψη στα μάτια,με μια χαμένη πίστη, σαν ένα άσχημο όνειρο...
Και έλπιζε πως θα κάνει Λαμπρή...και ας μην μπορούσε ούτε τις κάλτσες του να σκύψει και να βάλει...
Και συνέχιζε να διαβάζει "Πώς δενότανε τ Ατσάλι"
Και έγινε αντιπρόεδρος.
Και έτρεχε....
Και έφυγε στις 9 του Δεκέμβρη του 87...
Ήταν μόλις 31 χρόνων και είχε ένα γιο μόλις δυόμιση ...
Και πολλά όνειρα...
Και πολύ πίστη....
Στις ανακοινώσεις για "προβοκατόρικες ενέργειες"
Στο ΚΚΕ και την ηγεσία του.
Στην ΕΣΣΔ και το όραμα της...
Μετά από χρόνια ήρθαν στο χωριό και έψαχναν συγγενείς του.
Απλά για να επιβεβαιώσουν πως ο λόγος που έφυγε ήταν το Τσέρνομπιλ...
Από τότε μου χει αφήσει στάμπα η λέξη προβοκάτσια...
Πριν καν γνωρίσω τι σημαίνει...
Πάντα κάτι μου βρωμάει,κάτι δεν μ αφήνει να δω καλά..
Το ΚΚΕ είναι αγάπη μεγάλη, όσο και τ αγκάθι που 'χει αφήσει μέσα στις καρδιές όσων το αγαπάμε.
Όσων τ αγαπήσαμε...
Και εκεί όταν σκέφτομαι το 89 ησυχάζω...
Το μόνο θετικό ....
Δεν είδε...
Στο διαδίκτυο μπορεί να βρει κανείς πάρα πολλές πληροφορίες γ’ αυτό το γεγονός. Περιοριζόμαστε να παραθέσουμε ένα κείμενο που έγραφε στο μπλοκ μας το 2010 η συντρόφισσα Δήμητρα
Ο Νίκος ήταν ο μεσαίος αδερφός της μάνας μου.
Αδύνατος, ψηλός ,μελαχρινός και όμορφος.
Μερακλής και προκομμένος.
Δούλευε οικοδομή, χωράφια, ελιές, ζώα..
Ιδεολόγος και κομμουνιστής.
Ενεργό μέλος του ΚΚΕ,και του κοινοτικού συμβουλίου του χωριού από τότε που τον θυμάμαι..
Ονειρευόταν και διάβαζε....
Μετά από κάθε συνέδριο του ΚΚΕ,έφερνε στο σπίτι στυλό,αναπτήρες, βιβλία και λάμψη στα μάτια του....
Μας πότιζε με τα ιδανικά του... μας μεγάλωνε με τα οράματα του... Ονειρευόταν...
Και πίστευε....
Παντρεύτηκε, και με τα χίλια ζόρια κατάφεραν να κάνουν ένα παιδί.
Στα 29 του....
Και πίστευε...
Στις 26 τ' Απρίλη του 86 βούιζε το χωριό.
Πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ λέγανε,μα κανένας δεν καταλάβαινε τί ακριβώς σήμαινε..
Κανένας δεν φανταζόταν...
Ο θείος μου είπαμε πίστευε ....
Το ΚΚΕ μίλησε για προβοκατόρικη ενέργεια κατά της ΕΣΣΔ.
Τα τσιτάτα της μαμάς ΕΣΣΔ...
Και το ΚΚΕ πίστευε .... την μαμά Ρωσία....
Βούιζαν και οι τηλεοράσεις.
Και οι μανάδες μας.
Μην κόβετε φρούτα απ τα δέντρα,μην τρώτε τίποτα νωπό.
Μόνο κονσέρβες.
Εμείς σαν παιδιά υπακούσαμε.
Ο μπάρμπας όμως πίστευε στο ΚΚΕ και στην ΕΣΣΔ
Πίστευε...
Και έτρωγε...λαχανικά απ το περβόλι,φρούτα απ τα δέντρα,γάλα απ τις κατσίκες του...
Στις 25 Νοέμβρη άρχισε η αρρώστια.
Η παλιαρρώστια...
Στους πνεύμονες, υγρά,παρακεντίσεις,Αθήνα, Βουλγαρία....Τα πάντα...
Τον θυμάμαι να κουβαλάει στους ώμους το μικρό παιδί του, γιατί το στομάχι του ήταν γεμάτο υγρό και δεν μπορούσε...
Τον θυμάμαι να κατεβαίνει απ το στενό για το σπίτι με μια θλίψη στα μάτια,με μια χαμένη πίστη, σαν ένα άσχημο όνειρο...
Και έλπιζε πως θα κάνει Λαμπρή...και ας μην μπορούσε ούτε τις κάλτσες του να σκύψει και να βάλει...
Και συνέχιζε να διαβάζει "Πώς δενότανε τ Ατσάλι"
Και έγινε αντιπρόεδρος.
Και έτρεχε....
Και έφυγε στις 9 του Δεκέμβρη του 87...
Ήταν μόλις 31 χρόνων και είχε ένα γιο μόλις δυόμιση ...
Και πολλά όνειρα...
Και πολύ πίστη....
Στις ανακοινώσεις για "προβοκατόρικες ενέργειες"
Στο ΚΚΕ και την ηγεσία του.
Στην ΕΣΣΔ και το όραμα της...
Μετά από χρόνια ήρθαν στο χωριό και έψαχναν συγγενείς του.
Απλά για να επιβεβαιώσουν πως ο λόγος που έφυγε ήταν το Τσέρνομπιλ...
Από τότε μου χει αφήσει στάμπα η λέξη προβοκάτσια...
Πριν καν γνωρίσω τι σημαίνει...
Πάντα κάτι μου βρωμάει,κάτι δεν μ αφήνει να δω καλά..
Το ΚΚΕ είναι αγάπη μεγάλη, όσο και τ αγκάθι που 'χει αφήσει μέσα στις καρδιές όσων το αγαπάμε.
Όσων τ αγαπήσαμε...
Και εκεί όταν σκέφτομαι το 89 ησυχάζω...
Το μόνο θετικό ....
Δεν είδε...
+ σχόλια + 4 σχόλια
- Με όλο το σεβασμό στη συγγενή, έχω γνωστό ζευγάρι (όχι ΚΚΕδες, φυσικοί στο επάγγελμα που κατοικούσαν στην Αθήνα, δηλ. Νότια Ελλάδα) οι οποίοι το 1986 έτρωγαν κανονικά φρούτα και λαχανικά (παρά τις προειδοποιήσεις...) και ζουν ακόμα.
(Σημειώνω ότι στη Β. Ελλάδα η αύξηση ραδιενέργειας ήταν μεγαλύτερη. Γι'αυτό κάνω το διαχωρισμό, προς αποφυγή παρεξηγήσεων.)
- Η ραδιενέργεια σε τέτοια επίπεδα εικάζεται ότι ευθύνεται για πολύ συγκεκριμένους τύπους καρκίνου, σύμφωνα με έρευνες (κυρίως θυρεοειδή και βρεφική λευχαιμία). Και όχι στους πνεύμονες (για τον οποίο ευθύνονται κυρίως τα εισπνεόμενα νανοσωματίδια και το τσιγάρο σε σχέση με τους εξωγενείς παράγοντες).
- Η εμφάνιση συμπτωμάτων από ενδεχόμενη επιβλαβή έκθεση σε τέτοια επίπεδα ραδιενέργειας όπως την Ελλάδα είναι λίγο δύσκολο να εμφανιστούν τόσο σύντομα.
Άγνωστος Χ
ΥΓ: Να θυμίσω ότι όταν έγινε το πυρηνικό δυστύχημα στο Τσέρνομπιλ ήταν τα "ύστερα του κόσμου". Όταν έγινε στη Φουκουσίμα ήταν απλώς... Παρασκευή. Και ούτε λόγος για τρομοκρατικές "προειδοποιήσεις" για την κατανάλωση σούσι με τόνο και φύκια Ειρηνικού.
https://atexnos.gr/to-tsernobil-kai-ta-astika-mme/
Θεωρώ απαραίτητο να γίνει μια διάκριση μεταξύ Φουκουσίμα και Τσερνόμπιλ.
Οι αντιδραστήρες της Φουκουσίμα έπεσαν θύμα Τσουνάμι το οποίο προκλήθηκε από υποθαλάσσιο σεισμό, με αποτέλεσμα το θαλάσσιο νερό να εισέλθει στους χώρους εμπλουτισμού και όχι στον πυρήνα του αντιδραστήρα.
Στην περίπτωση του Τσερνόμπιλ είχαμε το φαινόμενο της κακής χρήσης και κακής προληπτικής συντήρησης με αποτέλεσμα την παρολίγο τήξη του πυρήνα.
Στην περίπτωση του Τσερνόμπιλ φάνηκαν τα πρώτα σημάδια κατάρρευσης της ΕΣΣΔ.
Έχει δίκιο ο Nameless. Τι φταίει ο έρμος ο μέτοχος-ιδιοκτήτης του εργοστασίου στη Φουκουσίμα που έχτισε ΣΕ ΠΑΡΑΘΑΛΑΣΣΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ πυρηνικό εργοστάσιο στην πλέον σεισμογενή χώρα του κόσμου, η οποία μάλιστα πλήττεται συχνότατα από παλιρροικά κύματα*; Η κακιά η τύχη φταίει! Ας μη μιλήσουμε για τις πόσες μέρες προσπαθούσαν (;;;) ανεπιτυχώς να απενεργοποιήσουν τον αντιδραστήρα... Έτυχε κι αυτό.
Από την άλλη, στην περίπτωση του Τσέρνομπιλ, δε φταίει η τύχη, αλλά οι εργαζόμενοι για την πλημελή δουλειά τους...
*τσουνάμι: γιαπωνέζικη λέξη...
ΥΓ: Εξαιρετική λογική: στον καπιταλισμό πάντα φταίει η τύχη, στο σοσιαλισμό φταίνε πάντα οι άνθρωποι!
Αντίστοιχα, κατά τύχη, πλακώθηκαν από το σεισμό της Πάρνηθας το 1999 οι εργαζόμενοι της Ρικομέξ. Που να ήξεραν οι έρμοι οι μέτοχοι της Ρικομέξ ότι υπάρχει ρήγμα στην Πάρνηθα; Γι'αυτό δεν έλεγξαν τη στατικότητα του κτιρίου...
ΥΓ2: Στα ανθρώπινα δημιουργήματα (εργοστάσια εν προκειμένω), πάντα φταίνε οι άνθρωποι. Ειδικά αν δεν τηρούνται οι κανόνες ασφαλείας. Και στο Τσερνομπίλ και στη Φουκουσίμα αυτό ήταν το πρόβλημα. Η κακιά η τύχη θα ευθυνόταν αν έπεφτε μετεωρίτης σε κάποιο από τα 2 εργοστάσια...
27 Απριλίου 2016 - 8:09 μ.μ.
Είναι προφανές ότι στην περίπτωση της Φουκουσίμα υπάρχει αστοχία κυρίως από το Ιαπωνικό Κράτος. Το τελευταίο είναι υπεύθυνο για την ασφάλεια του πληθυσμού και είναι αυτό, το οποίο χορηγεί τις άδειες ανέγερσης Πυρηνικών Αντιδραστήρων. Διότι κανένας χρηματοδότης μίας επένδυσης και μάλιστα αυτού του επιπέδου, δεν θα εξέθετε την επένδυσή του, σε υποθετικό έστω κίνδυνο.
Από την άλλη στο Τσερνόμπιλ μόνο τύχη δεν έφταιξε.
Το ίδιο το καθεστώς κατ' άλλους από αδιαφορία, κατ' άλλους βάσει σχεδίου, υπονόμευε συστηματικά, την όλη εγκατάσταση που λεγόταν, ΕΣΣΔ.
Είναι φανερό από τα όσα επακολούθησαν μερικά χρόνια αργότερα.
Ακόμη κάτι που διέφυγε της προσοχής είναι το φαινόμενο της τήξης του Πυρήνα, το οποίο είναι σε θέση να στείλει τεράστιες ποσότητες ακτινοβολίας, προς τον πυρήνα της Γής και να προκαλέσει δυνητικά μερική σύντηξη του λιωμένου σιδήρου σε βαρύτερα μέταλλα(Φαινόμενο της Κίνας).
Ο λιωμένος Σίδηρούχος πυρήνας, στο κέντρο της Γής, έχει διάμετρο μεγαλύτερη και από την Σελήνη και επειδή περιστρέφεται με ταχύτητα διαφορετική και ανεξάρτητη από την ταχύτητα περιστροφής της Γης, παράγει το ισχυρότατο μαγνητικό πεδίο που περιβάλλει τον πλανήτη μας.
Αυτό το μαγνητικό πεδίο αποτρέπει την προσβολή του πλανήτη μας από τις Ηλιακές και λοιπές Κοσμικές Ακτινοβολίες όπως μικροκύματα, ακτινοβολία γ κλπ.
Ακόμη μα επιτρέπει να χρησιμοποιούμε το σύνολο των ηλεκτρομαγνητικών επικοινωνιών (κινητή τηλεφωνία, διαδίκτυο, δορυφόρους κλπ).
Μία εκτεταμένη ραδιοχημική μεταβολή στην σύσταση του πυρήνα (αν για παράδειγμα ο πυρήνας καταστεί βαρύτερος, εξαιτίας της δημιουργίας βαρύτερων μετάλλων λόγω σύντηξης, μπορεί να καταστήσει την περιστροφή του, από βραδύτερη έως και αδύνατη).
Τότε η ηλεκτρομαγνητική ασπίδα μπορεί να "πέσει" και οι εισερχόμενες, στη βιόσφαιρα, ακτινοβολίες να εξαφανίσουν σχεδόν το σύνολο του έμβιου πληθυσμού.
Συμπέρασμα: Με ανάγκασες φίλε να σου κάνω μία εμβριθέστερη ανάλυση, για να σου αποδείξω ότι για τα ανθρώπινα κατασκευάσματα έχουν ευθύνη οι άνθρωποι.
Τόσο για το που θα χτιστούν, όσο και για το πως θα λειτουργούν, για το πως θα συντηρούνται και για το πότε πρέπει να παυτούν.
Τα υπόλοιπα που αναφέρεις,περί Μετόχων και Εργαζομένων, περί Πάρνηθας και Ρικομέξ είναι παρατηρήσεις σωστές, και εκεί είχαμε το φαινόμενο της κακής δόμησης, άσχετα με το ρήγμα της Πάρνηθας, ή οτιδήποτε άλλο.
Σχεδόν κάθε επένδυση στη Ελλάδα αποτελεί και ένα χρονικό διαπλοκής.
Δημοσίευση σχολίου