Το “Γλυκοχάραμα” (1944), του Μενέλαου Λουντέμη

Από Δημήτρης Δαμασκηνός , Τρίτη 14 Ιουνίου 2016 | 9:55 μ.μ.

Tου Δημήτρη Δαμασκηνού, εκπαιδευτικού Δ.Ε.-ιστορικού, negreponte2004@yahoo.gr

Κι αχ! –έρμη ζωή! –Τι θα ’σουνα αν δεν έμοιαζες καμιά φορά και με τα παραμύθια; 1

Μικρός μαθητής ο Μενέλαος Λουντέμης, 15χρονο γυμνασιόπαιδο, στις καλοκαιρινές διακοπές του σχολείου ανέβαινε τα καλοκαίρια του 1926, 1927 και 1928 στα σαρακατσάνικα 2 καλύβια κι έκανε το δάσκαλο άλλοτε στου Καραφυλλιά στην Μπλάτσα κοντά στο παλιό χωριό Πευκωτό-Αριδαίας και άλλοτε στου Χύτα στην Τζένα πάνω από το χωριό Νότια.

Οι Σαρακατσαναίοι ακόμα θυμούνται τον δάσκαλο, το κουτσό παλικαράκι. Εκεί γνώρισε τη βουνίσια ζωή τους και εμπνεύστηκε τα διηγήματα της συλλογής «Γλυκοχάραμα» που κυκλοφόρησε τις συννεφιασμένες μέρες της Γερμανικής Κατοχής το 1944. Μαθητές του ήταν τα αδέρφια Γεώργιος, Αντρέας και Δημήτρης παιδιά του Δρόσου Καραφυλλιά από τα Γιαννιτσά 3.

“Η παιδεία των Σαρακατσάνων ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Οι σκληρές συνθήκες ζωής και οι συνεχείς μετακινήσεις τους στις ορεινές περιοχές δεν επέτρεπαν τη μόρφωση των παιδιών τους σε σχολεία”.

Ο Λουντέμης στο κάθε διήγημα της συλλογής «Γλυκοχάραμα» συνθέτει και μια σύντομη «ποιμενική» σπουδή. Μ” αυτήν τη λογοτεχνική του απόπειρα πέτυχε ν' αναγνωριστεί -από ιστορική και λαογραφική άποψη- η προσφορά του στην παράδοση των Σαρακατσάνων. Θα γράψει χαρακτηριστικά ο Σαρακατσάνος Θεόδωρος Γιαννακός: «Ο Μενέ­λα­ος Λουντέμης, ο σπουδαίος αυτός λογοτέχνης και άνθρωπος, στα βιβλία του, και ιδιαίτερα στο «Γλυκοχάραμα», διασώζει αρκετά στοιχεία του πολιτισμού μας, και ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Μοιράσου το :

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger