Με επικεφαλής τον Ρένο Αποστολίδη προχώρησαν σε ένα όργιο τραμπουκισμών και επίδειξη δύναμης ενός παρακράτους που έχει τις ρίζες του απ’ τις αρχές της δεκαετίας του ’30 και συνεχίζεται –προσαρμοζόμενο φυσικά- μέχρι σήμερα.
Το ιστολόγιο XYZ Contagion και η Βασιλική Μετατρούλου εξέδωσαν σε βιβλίο αλλά και e_book μια μεγάλη έρευνα με τίτλο «9+1 σκηνές από την ιστορία της ελληνικής ακροδεξιάς που ρίχνουν φως στην άγνωστη Χρυσή Αυγή». Το βιβλίο αυτό είναι αφιερωμένο στον Παύλο Φύσσα και τον Σαχζάτ Λουκμάν.
Από κει λοιπόν αντιγράφουμε:
Στις 4 Ιουλίου 1964, παρακρατικοί εισβάλλουν στη Βουλή μετά από προεκλογική συγκέντρωση του υποψήφιου δήμαρχου της ΕΡΕ Γεωργίου Πλυτά στην Πλατεία Κλαυθμώνος. Πρόκειται για εκείνο το επεισόδιο που έμεινε γνωστό διότι συμμετείχε σ’ αυτό και ο Ρένος Αποστολίδης, που ήταν τότε υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το ψηφοδέλτιο Πλυτά. Ενας από τους ακραίους ΕΚΟΦίτες ήταν ένας νεαρός φοιτητής, υψηλόβαθμο στέλεχος της ΕΚΟΦ και υπεύθυνος υποψηφίων φοιτητών (πόστο άκρως εμπιστευτικό και υπεύθυνο) με το όνομα Παναγιώτης (Τάκης) Μιχαλόλιας.
Ενας άλλος ήταν ο Γιώργος Βεντούρης, ακραιφνής εθνικοσοσιαλιστής-παγανιστής και αργότερα ηγέτης της ναζιστικής τάσης των φασιστών Ελλήνων φοιτητών της Ιταλίας ΕΣΕΣΙ (Εθνικός Σύνδεσμος Ελλήνων Σπουδαστών Ιταλίας) και ηγετικό στέλεχος των Ιταλών φασιστών του FUAN (Πανεπιστημιακό Μέτωπο Εθνικιστικής Δράσης, Movimento Soziale Italiano).
Λίγες μέρες αργότερα, διεξάγεται η δίκη για αυτή την εισβολή παρακρατικών στη Βουλή. Επικρατεί ένταση. Σύμφωνα με την κατάθεση ενός αξιωματικού της Γενικής Ασφάλειας, η εισβολή στη Βουλή οργανώθηκε από παρακρατικές οργανώσεις, όπως ο φιλοναζιστικός «Ομιλος Εθνικής Αναγεννήσεως» σε συνεργασία με την ΕΚΟΦ. Στο ακροατήριο βρίσκονται πολλοί ΕΚΟΦίτες και παρακρατικοί για να συμπαρασταθούν στους κατηγορούμενους, μεταξύ των οποίων:
• ο Ρένος Αποστολίδης, βεβαίως, ως κύριος κατηγορούμενος,
• ο Παναγιώτης (Τάκης) Μιχαλόλιας, επίσης ως κατηγορούμενος,
• ένας παρακρατικός γνωστός ως “Πεθαμένος“, τρόφιμος φυλακών και ιδιοκτήτης καμπαρέ,
• ένα στέλεχος μιας νεοφασιστικής οργάνωσης με το όνομα “Εθνική Κοινωνική Αναγέννησις” των τεταρτοαυγουστιανών Ντασκάκη και Φαντόπουλου, που έβγαζε μια φασιστική εφημερίδα με τον τίτλο “Ο Αγών” (“Kampf”), με κονδύλια της ΚΥΠ και με την στήριξη του -παλιού πρωτοπαλίκαρου του Γεωργίου Γρίβα- Χίτη βουλευτή της ΕΡΕ και προσωπικού φίλου όλων των συνωμοτών χουντικών συνταγματαρχών Νίκου Φαρμάκη,
• και ο εκδότης μιας εφημερίδας “Νέμεσις” Π. Τριαντόπουλος, στέλεχος επί Κατοχής της προδοτικής ΕΣΠΟ και ανοιχτά γκεσταπίτης με όπλο και με γερμανική άδεια να σκοτώνει, και πρόεδρος το 1964 της “Ενώσεως Αγωνιστών Εθνικής Αντιστάσεως και Οπλαρχηγών Ελλάδος“, καταδικασμένος δύο φορές σε ισόβια δεσμά από το Ειδικό Δικαστήριο Δωσιλόγων για “εθνική αναξιότητα και συνεργασία με τον εχθρό“, αλλά πολύ γρήγορα αποφυλακισμένο.
Ξεχωρίζουν, όμως, ως συμπαραστάτες στους φασίστες τραμπούκους κατηγορούμενους, τρεις πιο χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες:
• ο … Κωνσταντίνος Μανιαδάκης, -ναι, ο μεταξικός υπουργός “του ρετσινόλαδου”-,
• ο πρόεδρος της ΕΚΟΦ την περίοδο 1963-1966 Στάθης Νώντας (ή “Αντώνης”),
• και ένας νεαρός χιτλερικός, με το όνομα Λογγίνος Παξινόπουλος.
Διαβάστε ολόκληρο το βιβλίο που αναφέραμε κλικάροντας εδώ.
Δημοσίευση σχολίου