Το ποιο ουσιαστικό απ’ όλα είναι ότι ο υπουργός του διαχειρίζεται εντελώς ανεξέλεγκτα στην ουσία τεράστιους απόρρητους προϋπολογισμούς (τα λεγόμενα «μυστικά κονδύλια»). Κι εδώ μιλάμε για πολύ χρήμα. Το αφήγημα λέει ότι με αυτό το χρήμα εξαγοράζονται υπηρεσίες ανθρώπων και μηχανισμών με επιρροή, προκειμένου να προωθηθούν τα εθνικά ζητήματα. Κανείς όμως δεν γνωρίζει τι ποσά σε ποιους και για ποιο λόγο δίνονται.
Και σ’ αυτό το ζήτημα υπάρχει μια «ομερτά». Αν και κατά καιρούς έχουν κυκλοφορήσει πολλές φήμες, κανένας δημοσιογράφος δεν ασχολήθηκε διαχρονικά μ’ αυτό το θέμα. Η μόνιμη δικαιολογία είναι ότι τα παραστατικά αυτών των συναλλαγών καταστρέφονται την ίδια στιγμή ή το αργότερο εντός έξι μηνών.
Το μόνο σχετικό που έχει δει την επιφάνεια είναι η καταγγελία του Μητσοτάκη, όταν ο πρώην προστατευόμενος του Α. Σαμαράς έριξε την κυβέρνησή του και δημιούργησε την «Πολιτική Ανοιξη» ότι σαν υπουργός Εξωτερικών ο Α. Σαμαράς το 1992 είχε δαπανήσει για «εθνικούς» λόγους 7,5 δισ. δραχμές! Τότε ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης κατηγόρησε τον Σαμαρά ότι χρησιμοποίησε χρήματα που έπρεπε να αξιοποιηθούν για εθνικούς σκοπούς προκειμένου να δημιουργηθεί το προφίλ του και να φτιαχτούν αγιογραφίες του από δημοσιογράφους.
Στην κατάθεση του στην Ένωση Συντακτών ο Μητσοτάκης λέει: «Υπήρχε ένα τσουβάλι με χαρτονομίσματα. Για την ακρίβεια ήταν μια μαύρη νάιλον σακούλα σαν αυτές για τα σκουπίδια. Ήταν γεμάτη πεντοχίλιαρα. Από εκεί έπαιρναν χρήματα και μοίραζαν».
Από τότε έχουν περάσει 24 ολόκληρα χρόνια. Έχουν αλλάξει τόσες κυβερνήσεις, έχουν ρθεί τα πάνω – κάτω, στην πολιτική και κοινωνική μας ζωή, λίστες όμως με τα ονόματα των λαδιάρηδων δημοσιογράφων δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας.
Κάναμε αυτή την μεγάλη εισαγωγή για να πούμε ότι διαχρονικά το υπουργείο Εξωτερικών είναι το «βιλαέτι» του εκάστοτε υπουργού. Κι αυτή την παράδοση την συνεχίζει επάξια και ο σημερινός υπουργός Ν. Κοτζιάς.
Η αποκάλυψη που κάνει σήμερα η εφημερίδα «Ποντίκι» δεν θα λέγαμε ότι είναι σημαντική αλλά δεν πρέπει να περάσει και ασχολίαστη. Μια υπηρεσία, λοιπόν, του υπουργείου Εξωτερικών είναι και η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού (ΓΓΑΕ). Σύμφωνα με το δημοσίευμα πρόκειται για ένα μαγαζάκι εξυπηρέτησης μικροπολιτικών και πελατειακών σχέσεων.
Αντιγράφουμε από το «Ποντίκι»:
Αυτό το … μαγαζάκι ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς φρόντισε να το αξιοποιήσει όπως και οι προηγούμενοι προκάτοχοι του. Κατ’ αρχάς φρόντισε κάποιους πολιτικούς από το «Πράττω» (σημ δική μας: Μια πολιτική κίνηση που είχε κάνει ο Κοτζιάς) τοποθετώντας γενικό διευθυντή της ΓΓΑΕ τον Μιχάλη Κόκκινο.
Αυτός με την σειρά του φρόντισε να φέρει έναν αναπληρωτή γενικό διευθυντή, τον Δημήτρη Πλευράκη, και όλοι μαζί προσέλαβαν και έναν ειδικό σύμβουλο τον Κοσμά Παπαχρήστο.
Τι κάνουν τώρα όλοι αυτοί μαζί με τους υπόλοιπους 11 προϊσταμένους και τους διευθυντές μιας υπηρεσίας με 34 υπαλλήλους Ταξιδάκια ανά τον κόσμο και συνέδρια που αν έχουν κάποιο ενδιαφέρον είναι οι ξενοδόχοι που φιλοξενούν με δαπάνες του υπουργείου τους συνέδρους …
Ο προϋπολογισμός της ΓΓΑΕ είναι 3.000.000 και το 1.000.000 προορίζεται για μισθοδοσία. Τα υπόλοιπα δύο για ταξίδια και δημόσιες σχέσεις.
Ολη αυτή η ιστορία δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα μικρό, ελάχιστο, αλλά χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου και της λογικής που διοικείται το υπουργείο Εξωτερικών: ως τσιφλίκι.
Δημοσίευση σχολίου